Εχουν περασει τοσα χρονια από τοτε που το πρωτακουσα και ακομα δεν εχω συνελθει από τους στιχους...Για την μουσικη και την φωνη του αστα... Η παραγωγη αξεπεραστη από τον Jerry Yester
Αξεπεραστο αριστούργημα, οσο παιρνουν τα χρονια τοσο περισσοτερο είμαι πεπεισμενος ότι ΔΕΝ επικοινωνουσαν με τη γη για αυτή την συγκεκριμενη διετια (Caravanserai - Welcome) η τελος παντων προσπαθουσαν να επικοινωνησουν αλλα κανεις δεν ακουγε (δεν μιλαω για την μουσικη τους αφου ηδη ηταν δημοφιλείς). Ισως η καλυτερη συνθεση σε μπαντα που υπηρξε ποτε, απλα απίστευτοι.
Ηταν 1966, η πρωτη φορα που κυκλοφορουσε διπλο album, η πρωτη φορα που στο εξωφυλο δεν ηταν φωτο του καλλιτεχνη χαμογελαστος, ηταν η πρωτη φορα που τα μελη του group ηταν ότι να'ναι...Αμερικανοι, Ινδιανοι, πλουσιοι, φτωχοι,..ηταν η πρωτη φορα που χρησιμοποιθηκε κολλαζ, ηταν η πρωτη φορα που οι στιχοι περιγελουσαν τους παντες και τα παντα, ηταν η πρωτη φορα που καλλιτεχνης ηταν τοσο ειλικρινης με το κοινο αποτυπώνοντας οτι ακριβως εβλεπε και τοσα αλλα, χρειαζονται 100 σελιδες...Η ουσια είναι οτι μετα απο αυτο το album η μουσικη δεν ηταν ποτε η ιδια με τον ένα η με τον αλλο τροπο, δεν ξερω αν αυτό ηθελε να πετυχει ο αθεόφοβος αλλα το εκανε. Εμ βεβαια, συμμαθητης, στο ιδιο θρανιο με τον Captain Beefheart ηταν τι να περιμενε κανεις? μια μονο λεξη μου ερχεται στο μυαλο. ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ
The Mothers of Invention - We're Only in it for the Money (1968)
Και που ειστε ακομα...Η συμμορια του ξαναχτυπα 2 χρονια αργοτερα αγριοκοιτωντας μας στο εξωφυλλο κι αυτος ντυμενος με μπλε baby-doll με δαντελλα, κοτσιδες, και το γνωστο σημα-κατατεθεν ευτραφες μουστακι του και εξαπολυει μια ανευ προηγουμενου επιθεση και κριτικη επι παντος επιστητου. Ο τιτλος προειδοποιουσε είναι η αληθεια, αλλα πως στο διατανο μπορει καποιος να παρει στα σοβαρα αυτόν τον τυπο στο εξωφυλλο?
Ακου "Who needs the peace corps" και "What's The Ugliest Part Of Your Body?" Η δε παρωδια του στο "Flower Punk" απλα...σκοτωνει.. Αν ζουσε ακομα είναι σιγουρο ότι δεν θα είχαμε ξεμπερδεψει ακομα με αυτόν. Α, και μιλαμε για 1968 ε?
Εδώ κι αν υπαρχει αδικια, δυστυχως δεν τους γνωριζει ουτε η μανα τους, ένα ποπ κομψοτέχνημα ανευ προηγουμενου, εχω πιασει τον ευατο μου κατά καιρους να τραγουδουν ΟΛΑ τα τραγουδια του δισκου. Επανορθώστε την αδικια ΤΩΡΑ. Ένα απλο search στο internet θα σας πεισει...Α, και ολοι οι δισκοι τους είναι εκπληκτικοι, όχι μονο το Marina, απλως επρεπε να διαλέξω έναν. Ακουσμα για όλα τα αυτια και για αυτους που δεν του νοιαζουν οι "ετικέτες".
Radio gnome invisible trilogy
Gong - "Flying teapot" (1973)
Gong - "Angel's Egg" (1973)
"You" (1974)
Αργησα λιγο, αλλα δεν αντισταθηκα. Οι αγαπημενοι μου Gong στην καλυτερη φαση της καριερας τους. Εδώ υπαρχουν όλα, τρελλα, πολύ...χημεια , κοσμικοι ψιθυροι, κουβεντουλα, απίστευτα αστεια, σοβαρα, προζα, θεατρο, εικονες, μουσικες ασκησεις τζαζ, ψυχεδελειας, ποπ, ροκ, πειραματισμούς κάθε λογης, μυστηκισμος, κοινοβιο, φιλια, κοσμικες θεωριες, φυσικα ανοησιες μεχρι εκει που δεν παιρνει και δεν ξερω γω τι άλλο. Η δυναμη της παρεας σε ολο της το μεγαλειο. Αν αυτο δεν είναι rock, τοτε τι ειναι? Για τους αμυητους, δωστε τους μια ευκαρια, ποτε δεν είναι αργα.
Για τελος μια φωτογραφια που νομιζω ότι απεικονιζει τελεια τι εστι Gong 1973-1974.
Το απολυτο blues αλμπουμ, πηραν ολους τους μεγαλους μπλουζμεν, τους εβαλαν στο μπλεντερ με μπολικο αλκοολ και ουσιες, και αρχισαν ανακατευουν άλλες φορες σε πανκ ταχύτητες, άλλες φορες σε ταχύτητες μεθυσμενου αστεγου, και να το αποτέλεσμα. Ενα μεγαλειωδες αλμπουμ για τις γυναικες, το αλκοολ, τα ναρκωτικα, tην ερωτικη απογοητευση, την παρανομια, τo voodoo και εν τελει για το ιδιο το rock'n'roll με την δικη τους ματια. Οσο για την ερμηνεια του Jeff...HELL, HELL, HELL