- Μηνύματα
- 25.933
- Reaction score
- 22.989
Για να έχετε πλήρη εικόνα του εν λόγω παζλ, επιτρέψτε μου να συμπληρώσω τα διαμειφθέντα μεταξύ της Audiomusic και του υποφαινομένου. Αμέσως μόλις έλαβα το μήνυμα που μου έστειλε, και το οποίο έχει το θράσος να δημοσιεύει στο παρόν θέμα, τηλεφώνησα στο συγκεκριμένο αριθμό, και το σήκωσε η εν λόγω κυρία. Θεωρώντας ότι σήκωσε το τηλέφωνο λάθος άτομο, ζήτησα να μιλήσω με το πρόσωπο που μου έστειλε αυτό το μήνυμα, οπότε και μου είπε ότι, όντως, εκείνη το έστειλε. Της ζήτησα τότε να μου πει ό,τι είχε τέλος πάντων να μου πει, μια που έργω απέδειξα ότι πληρώ τις αντικειμενικές «προϋποθέσεις» που είχε θέσει για να της τηλεφωνήσω.
Μου είπε, λοιπόν, το πραγματικό της όνομα, το οποίο ακόμη δυσκολεύομαι να πιστέψω, (καθ’ όσον αντιστοιχεί σε κάτι σαν John Smith), όπως επίσης και ότι κατοικεί εκτός Αθηνών, κάπου στην επαρχία, και εν πάση περιπτώσει, ότι δεν έχει καμιά σχέση με το περί ου ο λόγος περιοδικό. Στη συνέχεια, όμως, καθώς εξελίσσετο η κουβέντα, μου είπε –ίσως να της ξέφυγε, δεν ξέρω- ότι συνδέεται επαγγελματικώς με το High Fidelity, όπως επίσης και ότι μέσω του λογαριασμού που ανοίχθηκε εδώ στο AVSite, έμπαινε τόσον αυτή, όσο και ο σύζυγός της. Επίσης, ανέφερε ότι μαζί με τον σύζυγό της έχει δημόσια παρουσία στο Internet, της οποίας την ταυτότητα αρνήθηκε να μου αποκαλύψει, παρά το γεγονός ότι της το ζήτησα. (Εδώ που τα λέμε, όταν κάποιος άγνωστος σου λέει «πάρε με σ’ αυτό το κινητό, και σου πετάει και ένα κοινότυπο όνομα», ε, δεν μπορείς να αποκλείσεις ότι μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, αλλά βεβαίως δεν μπορείς να αποκλείσεις ότι το όνομά του μπορεί και να είναι αληθές, έτσι δεν είναι);
Έχοντας η ίδια, εξ όσων εύλογα θα μπορούσε να συναγάγει κανείς από τα λεγόμενά της, έχοντας, λοιπόν, η ίδια μιαν κάπως πολύ προσωπική άποψη περί της θέσης που έχει κάποιος, ο οποίος δημοσιεύει κείμενά του στον περιοδικό τύπο και στο Internet, μου είπε ότι δεν μπορεί ρε παιδί μου να γράφεις και να δημοσιεύεις, και μετά να βγαίνει ο πάσα ένας στο Internet (εννοώντας προφανώς εμένα) και να σε κριτικάρει, κοινώς, να «σου τη λέει». Δηλαδή, η εν λόγω κυρία, ούτε λίγο ούτε πολύ, θέτει τους δημοσιεύοντες, δηλαδή τους κατά τεκμήριον δημοσιογράφους, υπεράνω κριτικής, ή τέλος πάντων ρε παιδί μου, υπεράνω της δικής μου κριτικής.
Ειδικότερα δε, και όσον αφορά τις εκφράσεις που μετήλθον εγώ, ασκώντας κριτική στο επίμαχο άρθρο του κ. Παναγόπουλου, μου είπε πως αν τις είχα χρησιμοποιήσει εναντίον της, «θα με είχε σκίσει», αυτολεξί. Της απήντησα πολύ απλά, ότι η καταφυγή σε ένδικα μέσα δεν δικαιώνει εκ προοιμίου τον ενάγοντα, άλλως προς τί οι δίκες, όπως επίσης και ότι εάν αυτή, ως ενάγουσα, έχανε τη δίκη, δεν θα είχαμε τελειώσει μεταξύ μας, καθ’ όσον ο εναγόμενος διατηρεί στο ακέραιο το δικαίωμα να μεταβληθεί σε ενάγοντα. Σ΄εκείνο το σημείο της έκλεισα το τηλέφωνο.
Λίγο αργότερα της έστειλα ένα pm, κοινοποιημένο στον Γ.Δ. αλλά και στον ιδιοκτήτη του παρόντος site, και τη ρώτησα, τί να κάνω με αυτό το απαράδεκτο μήνυμα που μου είχε στείλει, να το διαγράψω, ή να το κρατήσω. Μου απήντησε με ύφος «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».
Αυτά, όσον αφορά το εν λόγω άτομο. Δεν ξέρω ποια είναι, δεν ξέρω τον άντρα της, δεν ξέρω προς τί τοιαύτη μονόπλευρη ευαισθησία από μέρους της υπέρ του High Fidelity και μόνον, και ούτε μου χρειάζεται να μάθω. Μπορεί να πρόκειται για κάποιο άτομο, όντως εκ των έσω του περιοδικού, ή μπορεί πάλι να πρόκειται απλά για κάποια ενθουσιώδη αναγνώστρια, γιατί όχι. Πρέπει όμως να γνωρίζει, ότι από τις σελίδες αυτού του site, (και του AVForum παλαιότερα), έχουν δεχθεί την κριτική μου όλα τα περιοδικά του χώρου, ή έστω τα πλέον γνωστά, (Ήχος, Hitech, High Fidelity), όχι όμως έτσι, στα καλά καθούμενα, επειδή εμένα μου ήρθε ο οίστρος του «πάνσοφου» και τα τοιαύτα, αλλά μόνο σε περιπτώσεις που έκρινα σκόπιμο. Αυτό είναι ένα γεγονός, είτε της αρέσει, είτε όχι, είτε το αγνοεί, είτε όχι. Επίσης, εξ όσων γνωρίζω προσωπικά, αλλά και μέσω τρίτων, αυτή η κριτική είναι γνωστή στο σύνολό της σε όλους όσοι είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι από καθένα από αυτά τα περιοδικά, και μόνον ένας από αυτούς διαμαρτυρήθηκε κατ’ ευθείαν σε μένα, και δημοσίως, και μπράβο του, ενώ κάποιοι άλλοι που με γνωρίζουν προσωπικά, ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν. Μπορεί οι άνθρωποι να μην έδωσαν σημασία, μπορεί να μην το έκριναν σκόπιμο, δεν ξέρω, υποθέστε ό,τι θέλετε.
Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, είναι τουλάχιστον παράξενο, κάποιος νεοεισελθών στο AVSite να εμφανίζεται λαύρος εναντίον όλων, πετώντας κουβέντες περί υπόπτων κινήτρων και συγκεκριμένου προσανατολισμού σκοτεινών συμφερόντων, και μάλιστα στέκοντας γατζωμένος από ένα συγκεκριμένο κείμενο, ηλικίας αρκετών μηνών, το οποίο ξέθαψε δίκην συνηγόρου του συγκεκριμένου αρθρογράφου. Εάν, δε, όντως αυτή η κοπέλα είναι μια ενθουσιώδης αναγνώστρια του High Fidelity, και την πείραξαν τόσο πολύ οι επικρίσεις μου, τότε μπράβο στο High Fidelity που δημιουργεί πιστούς και τακτικούς αναγνώστες και αναγνώστριες.
Τέλος, επειδή η Ελληνική γλώσσα είναι συγκεκριμένη και ανεπίδεκτη εννοιολογικών ακροβασιών κατά πως μας βολεύει κάθε φορά, της συνιστώ της κοπέλας να ανοίξει κάποιο λεξικό για να διακριβώσει την έννοια της ύβρεως και της εμπάθειας σε αντιδιαστολή με την επίκριση, ή έστω το έντονα επικριτικό ύφος, αυτό το τελευταίο, ναι, το αποδέχομαι.
Μου είπε, λοιπόν, το πραγματικό της όνομα, το οποίο ακόμη δυσκολεύομαι να πιστέψω, (καθ’ όσον αντιστοιχεί σε κάτι σαν John Smith), όπως επίσης και ότι κατοικεί εκτός Αθηνών, κάπου στην επαρχία, και εν πάση περιπτώσει, ότι δεν έχει καμιά σχέση με το περί ου ο λόγος περιοδικό. Στη συνέχεια, όμως, καθώς εξελίσσετο η κουβέντα, μου είπε –ίσως να της ξέφυγε, δεν ξέρω- ότι συνδέεται επαγγελματικώς με το High Fidelity, όπως επίσης και ότι μέσω του λογαριασμού που ανοίχθηκε εδώ στο AVSite, έμπαινε τόσον αυτή, όσο και ο σύζυγός της. Επίσης, ανέφερε ότι μαζί με τον σύζυγό της έχει δημόσια παρουσία στο Internet, της οποίας την ταυτότητα αρνήθηκε να μου αποκαλύψει, παρά το γεγονός ότι της το ζήτησα. (Εδώ που τα λέμε, όταν κάποιος άγνωστος σου λέει «πάρε με σ’ αυτό το κινητό, και σου πετάει και ένα κοινότυπο όνομα», ε, δεν μπορείς να αποκλείσεις ότι μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, αλλά βεβαίως δεν μπορείς να αποκλείσεις ότι το όνομά του μπορεί και να είναι αληθές, έτσι δεν είναι);
Έχοντας η ίδια, εξ όσων εύλογα θα μπορούσε να συναγάγει κανείς από τα λεγόμενά της, έχοντας, λοιπόν, η ίδια μιαν κάπως πολύ προσωπική άποψη περί της θέσης που έχει κάποιος, ο οποίος δημοσιεύει κείμενά του στον περιοδικό τύπο και στο Internet, μου είπε ότι δεν μπορεί ρε παιδί μου να γράφεις και να δημοσιεύεις, και μετά να βγαίνει ο πάσα ένας στο Internet (εννοώντας προφανώς εμένα) και να σε κριτικάρει, κοινώς, να «σου τη λέει». Δηλαδή, η εν λόγω κυρία, ούτε λίγο ούτε πολύ, θέτει τους δημοσιεύοντες, δηλαδή τους κατά τεκμήριον δημοσιογράφους, υπεράνω κριτικής, ή τέλος πάντων ρε παιδί μου, υπεράνω της δικής μου κριτικής.
Ειδικότερα δε, και όσον αφορά τις εκφράσεις που μετήλθον εγώ, ασκώντας κριτική στο επίμαχο άρθρο του κ. Παναγόπουλου, μου είπε πως αν τις είχα χρησιμοποιήσει εναντίον της, «θα με είχε σκίσει», αυτολεξί. Της απήντησα πολύ απλά, ότι η καταφυγή σε ένδικα μέσα δεν δικαιώνει εκ προοιμίου τον ενάγοντα, άλλως προς τί οι δίκες, όπως επίσης και ότι εάν αυτή, ως ενάγουσα, έχανε τη δίκη, δεν θα είχαμε τελειώσει μεταξύ μας, καθ’ όσον ο εναγόμενος διατηρεί στο ακέραιο το δικαίωμα να μεταβληθεί σε ενάγοντα. Σ΄εκείνο το σημείο της έκλεισα το τηλέφωνο.
Λίγο αργότερα της έστειλα ένα pm, κοινοποιημένο στον Γ.Δ. αλλά και στον ιδιοκτήτη του παρόντος site, και τη ρώτησα, τί να κάνω με αυτό το απαράδεκτο μήνυμα που μου είχε στείλει, να το διαγράψω, ή να το κρατήσω. Μου απήντησε με ύφος «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».
Αυτά, όσον αφορά το εν λόγω άτομο. Δεν ξέρω ποια είναι, δεν ξέρω τον άντρα της, δεν ξέρω προς τί τοιαύτη μονόπλευρη ευαισθησία από μέρους της υπέρ του High Fidelity και μόνον, και ούτε μου χρειάζεται να μάθω. Μπορεί να πρόκειται για κάποιο άτομο, όντως εκ των έσω του περιοδικού, ή μπορεί πάλι να πρόκειται απλά για κάποια ενθουσιώδη αναγνώστρια, γιατί όχι. Πρέπει όμως να γνωρίζει, ότι από τις σελίδες αυτού του site, (και του AVForum παλαιότερα), έχουν δεχθεί την κριτική μου όλα τα περιοδικά του χώρου, ή έστω τα πλέον γνωστά, (Ήχος, Hitech, High Fidelity), όχι όμως έτσι, στα καλά καθούμενα, επειδή εμένα μου ήρθε ο οίστρος του «πάνσοφου» και τα τοιαύτα, αλλά μόνο σε περιπτώσεις που έκρινα σκόπιμο. Αυτό είναι ένα γεγονός, είτε της αρέσει, είτε όχι, είτε το αγνοεί, είτε όχι. Επίσης, εξ όσων γνωρίζω προσωπικά, αλλά και μέσω τρίτων, αυτή η κριτική είναι γνωστή στο σύνολό της σε όλους όσοι είναι άμεσα ενδιαφερόμενοι από καθένα από αυτά τα περιοδικά, και μόνον ένας από αυτούς διαμαρτυρήθηκε κατ’ ευθείαν σε μένα, και δημοσίως, και μπράβο του, ενώ κάποιοι άλλοι που με γνωρίζουν προσωπικά, ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν. Μπορεί οι άνθρωποι να μην έδωσαν σημασία, μπορεί να μην το έκριναν σκόπιμο, δεν ξέρω, υποθέστε ό,τι θέλετε.
Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, είναι τουλάχιστον παράξενο, κάποιος νεοεισελθών στο AVSite να εμφανίζεται λαύρος εναντίον όλων, πετώντας κουβέντες περί υπόπτων κινήτρων και συγκεκριμένου προσανατολισμού σκοτεινών συμφερόντων, και μάλιστα στέκοντας γατζωμένος από ένα συγκεκριμένο κείμενο, ηλικίας αρκετών μηνών, το οποίο ξέθαψε δίκην συνηγόρου του συγκεκριμένου αρθρογράφου. Εάν, δε, όντως αυτή η κοπέλα είναι μια ενθουσιώδης αναγνώστρια του High Fidelity, και την πείραξαν τόσο πολύ οι επικρίσεις μου, τότε μπράβο στο High Fidelity που δημιουργεί πιστούς και τακτικούς αναγνώστες και αναγνώστριες.
Τέλος, επειδή η Ελληνική γλώσσα είναι συγκεκριμένη και ανεπίδεκτη εννοιολογικών ακροβασιών κατά πως μας βολεύει κάθε φορά, της συνιστώ της κοπέλας να ανοίξει κάποιο λεξικό για να διακριβώσει την έννοια της ύβρεως και της εμπάθειας σε αντιδιαστολή με την επίκριση, ή έστω το έντονα επικριτικό ύφος, αυτό το τελευταίο, ναι, το αποδέχομαι.
