- Μηνύματα
- 8.676
- Reaction score
- 6
Re: CASINO ROYALE
Από 1962 και το Δοκτωρ Νο , στο 2006 και στο Casino Royal του Daniel Craig.
Τελικα εχουν αλλάξει πολλα πράγματα από τοτε.
Η μηπως στη τελευταια ταινια προσπαθήσαμε να ξαναθυμηθούμε κατι από την αίγλη των παλιών κατασκοπικών ταινιών τύπου (παντα ) Bond;
Εξακολουθώ να πιστεύω πως η επιλογη του νεου Bond δεν ηταν η καλύτερη.
Όχι γιατι ο Daniel Craig είναι κακός ηθοποιός και ήταν άσχημος στο Casino .
Κάθε άλλο .
Θα ελεγα πως ηταν αρκετός, αλλα το θεμα είναι πως δεν ηταν Bond.
Εχουμε μεγαλώσει με ένα bond κυριλέ που ακομη και η σκονη των εκρήξεων δειλιάζει να πέσει επανω του.
Γνωρίσαμε ένα Bond με καθωσπρέπει τρόπους, τζέντλεμαν και με τον γνωστό φλεγματικό ( χουου φτου) αγγλικό χιούμορ .
Αντιθέτως εδώ εχουμε έναν αλητάκο έφηβο που ξαφνικά παίρνει εξουσίες στα χέρια του .
Την άδεια να σκοτώνει και να διαλύει οτιδήποτε βρεθεί μπροστά του.
Να πλακώνετε στο ξυλο με στυλ που θα ζήλευε και ο Matt Damon στο The Bourne Identity. Να είναι συνεχως οργισμένος και το γνωστό χιούμορ του Bond να κανει επιτέλους την εμφάνιση του μονο την στιγμη που η φαγούρα στα γενετικά του όργανα αρχίζει να τον ενοχλεί.
Τελικά μήπως αυτή ήταν η αρχή του μύθου Bond;
Μηπως τελικά στα πρώτα του βηματα ηταν ο αλητάκος που ειδαμε και ο γνωστός τυπος με τα Μαρτίνι ξεκινά να διαμορφώνεται ως χαρακτήρας μετά το πέρας της πρώτης του αποστολής;
Αν είναι έτσι τότε… ναι.
Ο Martin Campbell δείχνει να του αρέσουν οι Bond movies.
Αυτουργός της αναγέννησης των ταινιών του 007 μετα την κατρακύλα που ειχαν παρει με τον Τιμοθυ Νταλτον πριν από 11 χρονια, ειχε κανει τοτε το ντεπουτο του στον χωρο της MI6 με το πετυχημένο Goldeneye και τον νέο τοτε Bond, Pierce Brosnan.
Αυτή την φορά με έναν ακόμη νέο 007 κάνει ένα νέο ξεκίνημα ,πολύ διαφορετικό δίνοντας περισσότερο σημασία στο πλάσιμο χαρακτήρων ( δηλαδή του 007) παρουσιάζοντας τον πιο ανθρωπινο και πιο ευάλωτο, χωρις όμως να ξεχνα το θεαμα και τις Action σκηνές που πρεπει πάντοτε να υπάρχουν σε αυτού του είδους τις ταινίες.
Η εισαγωγή είναι αψογη και σε προετοιμάζει από την αρχη πως εχει αλλάξει και κατι άλλο εκτος από τον πρωταγωνιστή.
Εκει που πονάει ομως το φιλμ είναι στην πλοκή.
Αν με ρωτήσετε για αυτην δεν θα μπορέσω να σας δωσω σαφή απάντηση καθώς από αυτήν απεκόμισα μια θολούρα και ένα μάτσο ερωτηματικά μπλεγμένα στο κεφάλι.
Η προσπάθεια για καλύτερη πλοκή, τελικά έφερε ακριβώς το αντίθετο .
Προσωπικά εμένα μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα.
Αν την έβλεπα σαν ταινια James Bond θα έλεγα 7/10
Αν την εβλεπα όμως σαν μια ταινία εντελώς άσχετη με την σειρα του Ian Fleming ( που και ετσι στέκετε άνετα ) τοτε θα έλεγα 6/10
Μείον επίσης το απαράδεκτο τραγούδι των τίτλων έναρξης.
Το εχω αναφέρει και σε παλιότερο τοπικ .
Είναι το χειρότερο στην σειρά των 22 ταινιών που έχουν προβληθεί ως τώρα.
Από 1962 και το Δοκτωρ Νο , στο 2006 και στο Casino Royal του Daniel Craig.
Τελικα εχουν αλλάξει πολλα πράγματα από τοτε.
Η μηπως στη τελευταια ταινια προσπαθήσαμε να ξαναθυμηθούμε κατι από την αίγλη των παλιών κατασκοπικών ταινιών τύπου (παντα ) Bond;
Εξακολουθώ να πιστεύω πως η επιλογη του νεου Bond δεν ηταν η καλύτερη.
Όχι γιατι ο Daniel Craig είναι κακός ηθοποιός και ήταν άσχημος στο Casino .
Κάθε άλλο .
Θα ελεγα πως ηταν αρκετός, αλλα το θεμα είναι πως δεν ηταν Bond.
Εχουμε μεγαλώσει με ένα bond κυριλέ που ακομη και η σκονη των εκρήξεων δειλιάζει να πέσει επανω του.
Γνωρίσαμε ένα Bond με καθωσπρέπει τρόπους, τζέντλεμαν και με τον γνωστό φλεγματικό ( χουου φτου) αγγλικό χιούμορ .
Αντιθέτως εδώ εχουμε έναν αλητάκο έφηβο που ξαφνικά παίρνει εξουσίες στα χέρια του .
Την άδεια να σκοτώνει και να διαλύει οτιδήποτε βρεθεί μπροστά του.
Να πλακώνετε στο ξυλο με στυλ που θα ζήλευε και ο Matt Damon στο The Bourne Identity. Να είναι συνεχως οργισμένος και το γνωστό χιούμορ του Bond να κανει επιτέλους την εμφάνιση του μονο την στιγμη που η φαγούρα στα γενετικά του όργανα αρχίζει να τον ενοχλεί.
Τελικά μήπως αυτή ήταν η αρχή του μύθου Bond;
Μηπως τελικά στα πρώτα του βηματα ηταν ο αλητάκος που ειδαμε και ο γνωστός τυπος με τα Μαρτίνι ξεκινά να διαμορφώνεται ως χαρακτήρας μετά το πέρας της πρώτης του αποστολής;
Αν είναι έτσι τότε… ναι.
Ο Martin Campbell δείχνει να του αρέσουν οι Bond movies.
Αυτουργός της αναγέννησης των ταινιών του 007 μετα την κατρακύλα που ειχαν παρει με τον Τιμοθυ Νταλτον πριν από 11 χρονια, ειχε κανει τοτε το ντεπουτο του στον χωρο της MI6 με το πετυχημένο Goldeneye και τον νέο τοτε Bond, Pierce Brosnan.
Αυτή την φορά με έναν ακόμη νέο 007 κάνει ένα νέο ξεκίνημα ,πολύ διαφορετικό δίνοντας περισσότερο σημασία στο πλάσιμο χαρακτήρων ( δηλαδή του 007) παρουσιάζοντας τον πιο ανθρωπινο και πιο ευάλωτο, χωρις όμως να ξεχνα το θεαμα και τις Action σκηνές που πρεπει πάντοτε να υπάρχουν σε αυτού του είδους τις ταινίες.
Η εισαγωγή είναι αψογη και σε προετοιμάζει από την αρχη πως εχει αλλάξει και κατι άλλο εκτος από τον πρωταγωνιστή.
Εκει που πονάει ομως το φιλμ είναι στην πλοκή.
Αν με ρωτήσετε για αυτην δεν θα μπορέσω να σας δωσω σαφή απάντηση καθώς από αυτήν απεκόμισα μια θολούρα και ένα μάτσο ερωτηματικά μπλεγμένα στο κεφάλι.
Η προσπάθεια για καλύτερη πλοκή, τελικά έφερε ακριβώς το αντίθετο .
Προσωπικά εμένα μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα.
Αν την έβλεπα σαν ταινια James Bond θα έλεγα 7/10
Αν την εβλεπα όμως σαν μια ταινία εντελώς άσχετη με την σειρα του Ian Fleming ( που και ετσι στέκετε άνετα ) τοτε θα έλεγα 6/10
Μείον επίσης το απαράδεκτο τραγούδι των τίτλων έναρξης.
Το εχω αναφέρει και σε παλιότερο τοπικ .
Είναι το χειρότερο στην σειρά των 22 ταινιών που έχουν προβληθεί ως τώρα.
8)
