Ανατομία Ακουστικής Χώρων (...Remastered)

[skaloumbakas]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων

Getting complicated! I am going for a drink... :134:

 

[Bhutia]

Απάντηση:Διαχυτές Κλασματικού Μορφώματος

Getting complicated! I am going for a drink...

άντε...

Ε τότε πρέπει να σε κρατήσουμε,να μη γίνεις και...ποτώμα
This one's for Ear:

Η ακουστική ισοδυναμία των ξεχωριστών φρεατίων (ανάλογα με το βάθος τους) από τους Martin et al προς ακολουθία συντονιστών κυλινδρικού σωλήνα ΄΄1/4 μήκους κύματος΄΄ με δεδομένη ακουστική εμπέδηση γιά το κλειστό τους άκρο (πυθμένας) και μεταβαλλόμενη(με βάση με το πλάτος και τον παράγοντα μορφώματος) γιά το άνοιχτό άκρο (στόμιο) υποκίνησε την ανάπτυξη μιάς εναλλακτικής τοπολογίας ως εξής:To εύρος ζώνης ενός διαχυτή φράγματος φάσης ανάκλασης περιορίζεται αναγκαστικά από δύο κύριους παράγοντες:Το μέγιστο βάθος φρεατίου (όσον αφορά τις χαμηλότερες συχνότητες από το κάτω όριο αποκοπής) και το πλάτος των μεμονωμένων φρεατίων (όσον αφορά τις υψηλότερες από το άνω όριο αποκοπής) της τοπολογίας.

Παράλληλα,η κάλυψη εκτεταμένων περιοχών μέσω συστοιχίας πολλαπλών περιόδων εστιάζει την ανακλώμενη ηχητική ενέργεια σε διακριτές διευθύνσεις.Γιά την επίτευξη διαχυτικής λειτουργίας επί ευρέος φάσματος σε μία ενιαία διάταξη η οποία θ'αποτρέπει φαινόμενα ενισχυόμενων ενεργεακών κροσσών σε περιορισμένες διευθύνσεις,οι ιδιότητες ομοιόμορφης διασποράς των τοπολογιών Schroeder συνδυάζονται με την αυτοομοιότητα στην υποδομή των μορφοκλασματικών συνόλων(Mandelbrot,1983) αποδίδοντας την τοπολογία fractal διαχυτών.

Η μορφοκλασματική διάταξη περιλαμβάνει δεδομένη ακολουθία φρεατίων σε καθένα από τα οποία ο πυθμένας δεν έχει απλή επίπεδη επιφάνεια,αλλά είναι διαμορφωμένος σε νέες εσοχές μικροτέρων μεγεθών με αναλογίες που μένουν πιστές στην πρωταρχική ακολουθία.Ο πυθμένας των δευτερογενών φρεατίων δύναται με τη σειρά του να είναι διαμορφωμένος σε αντίστοιχα φρεάτια ακόμα μικρότερου μεγέθους,κ.ο.κ.Σύμφωνα με την Αρχή κατασκευής,οι ακολουθίες με τις μικρότερες απόλυτες διαστάσεις φρεατίων θ'αποτελούν υπό κλίμακα αντίγραφα των μεγαλυτέρων.Τα ίδια φαινόμενα που διέπουν τη δράση του διαχυτή σε μακροσκοπικό επίπεδο,εξακολουθούν να υφίστανται και στο μικροσκοπικό σε διαφορετική φυσικά κλίμακα.

http://www.islab.demokritos.gr/gr/html/parousiaseis/fractals/index.html

Η διάταξη μπορεί να περιγραφεί με τη φράση ΄΄εντός διαχυτή φωλέα μικρογραφίας αυτού΄΄.Καθένα από τα διαχυτικά υποσύνολα αναλαμβάνει λειτουργία σε διαφορετική περιοχή του φάσματος (από τις χαμηλότερες στις υψηλότερες συχνότητες καθώς γίνεται μετάβαση από τα υποσύνολα φρεατίων μεγαλύτερου μεγέθους στα πιό μικροσκοπικά),με αποτέλεσμα η διαχυτική λειτουργία να επεκτείνεται σε ευρεία ζώνη πέραν των ορίων μιάς συμβατικής διάταξης φράγματος φάσης ανάκλασης.Η μεταφορά της ακολουθίας είναι δυνατή σε όλο και μικρότερες κλίμακες.

Το βάθος των μικρότερης κλίμακας φρεατίων στον πυθμένα των μεγαλυτέρων θα είναι μηδαμινό σε σύγκριση με το μήκος κύματος των συχνοτήτων που θ'ανήκουν στο κατώτερο τμήμα της ζώνης λειτουργίας,οπότε σ'αυτές θα επενεργεί αποκλειστικά το μεγαλύτερης κλίμακας υποσύνολο φρεατίων.Αντίθετα,όσον αφορά τις συχνότητες στο ανώτερο τμήμα της ζώνης λειτουργίας τα μικρότερης κλίμακας φρεάτια θα παίζουν το ρόλο συστοιχίας με διαμόρφωση φάσης οφειλόμενη στο βάθος του ομολόγου φρεατίου μεγαλύτερης κλίμακας.

Η αυτοομοιότητα εξασφαλίζει ότι οι φασικές μετατοπίσεις που εισάγονται από το μεγαλύτερο στο μικρότερο σύστημα ανήκουν σε κοινή ακολουθία,με αποτέλεσμα να οδηγούν αθροιζόμενες σε ομοιόμορφη κατανομή επί ευρύτερης ζώνης.Αυτή η ιδιότητα επιτρέπει την κατασκευή συμπλόκων διαχυτών με αλληλοεπικαλυπτόμενες ζώνες λειτουργίας.Οι συνήθεις εμπορικές υλοποιήσεις διαθέτουν δύο μεταγραφές αυτοομοιότητας του μακροσκοπικού μορφώματος,με ιδιαίτερη μέριμνα αποφυγής υπερβολικά στενών φρεατίων τα οποία θ'αύξαναν την απορρόφηση ηχητικής ενέργειας από τη διάταξη.Γίνεται έτσι ξεκάθαρος ο παραλληλισμός τους με ομοκεντρικές μονάδες μεγαφώνων τριών δρόμων,όπου ο κάθε κλάδος αναλαμβάνει να εκπέμπει σε διαφορετική περιοχή του φάσματος
(...)

 

[Bhutia]

Απάντηση:Διαχυτές Κλασματικού Μορφώματος (Diffractals)

Θεωρητικά,τα επάλληλα στρώματα διατάξεων εμφανίζονται να λειτουργούν ακτινοβολώντας σε ορθή γωνία ως προς τον πυθμένα εκάστοτε φρεατίου.Η συμπεριφορά διασποράς των τοπολογιών Schroeder υπαγορεύει ότι τα φρεάτια αποθηκεύουν ηχητική ενέργεια την οποία και αποδίδουν πίσω στο χώρο σε διαφορετικές διευθύνσεις και χρονικές στιγμές.Στην πράξη λοιπόν,οι διασταυρούμενοι ρυθμοί συντονισμού ανάμεσα στα τοιχώματα των ογκωδέστερων φρεατίων θα επηρεάζουν τα χαρακτηριστικά διασποράς των μικρότερων γιά μεσαίες συχνότητες κείμενες πάνω στη ζώνη αλληλοκάλυψης.Οι προκύπτουσες αλλοιώσεις αποτρέπουν τη χρήση ενός απλοποιημένου μοντέλου Fraunhofer γιά τη μελέτη συμπεριφοράς της τοπολογίας.Η πρόβλεψη των μοτίβων διασποράς σ'αυτές τις περιπτώσεις γίνεται με την εφαρμογή Μεθόδoυ Oριακών Στοιχείων (Boundary Element Method).

Σε κατατεθειμένη μελέτη στην AES το 1990 οι D'Antonio & Konnert έχουν θέσει γιά διάταξη Diffractal το όριο πλάτους ελαχίστου φρεατίου στα 2,5 εκατοστά περίπου και όριο βάθους μεγίστου φρεατίου περί τα 40 εκατοστά μέτρου.Αναφέρει ότι γιά μεγαλύτερες τιμές βάθους (στην απόπειρα να χαμηλώσει περαιτέρω η συχνότητα σχεδίασης) η διάταξη εμφανίζει συμπεριφορά ανάλογη διαφραγματικού απορροφητή:οι προκύπτουσες ταλαντώσεις εντός του αερίου όγκου μεταξύ των τοιχωμάτων αποκτούν μέγιστο πλάτος εξαιτίας σύμπτωσης με τη φυσική συχνότητα συντονισμού του συστήματος οδηγώντας σε μετατροπή της ηχητικής ενέργειας και απορρόφηση αντί επανακτινοβόλησης αυτής πίσω στο χώρο.Όσο χαμηλότερη είναι μάλιστα η συχνότητα συντονισμού,γίνεται ευρύτερη η ζώνη μερικής απορρόφησης γιά συχνότητες άνωθεν αυτής.

http://www.soundscapes.nu/!gallery/design/index.htm

 

[Bhutia]

Απάντηση:Μέθοδοι Οριακών στοιχείων (Boundary Element Methods)

Κατά την εξέταση της διασποράς από μιά διαχυτική διάταξη,ορίζονται ως ΄΄μακρινό πεδίο΄΄ εκείνοι οι τόποι γιά τους οποίους ισχύει η εξής συνθήκη:Οι διαφορές μεταξύ ελαχίστων και μεγίστων διαδρομών από τα διάφορα σημεία της διάταξης ως προς ευρισκόμενη πηγή κι ευρισκόμενο δέκτη της ανακλώμενης ακτινοβολίας να είναι μικρές σε σύγκριση με το μήκος κύματος της τελευταίας.

Σε μιά περιοχή που τηρεί τη συνθήκη,όλα τα σημεία της διάταξης λογίζονται ως ισαπέχοντα είτε ως προς τη θεωρούμενη πηγή,είτε ως προς το θεωρούμενο δέκτη εντός αυτής και η πολική απόκριση της διάταξης θα είναι ανεξάρτητη της απόστασης αυτού από την επιφάνεια του διαχυτή.Γιά λόγους απλούστευσης στην εξέταση,η απόσταση της πηγής από αυτόν θεωρείται εκ προοιμίου μεγάλη.Όσον δε αφορά τη θέση του δέκτη (ακροατή),οι συχνότητες γιά τις οποίες η συνθήκη δεν τηρείται κείτονται κατά κανόνα κάτω από τη συχνότητα σχεδίασης των συνηθισμένων διαχυτικών εφαρμογών.

Εξαίρεση στη συμπεριφορά που σχετίζεται με τις χαμηλότερες συχνότητες αποτελεί η πλημμελής εγκατάσταση εντός μικρών χώρων.Γιά επιφάνειες επίπεδες ή έχουσες μορφολογία Schroeder και πηγές-δέκτες ευρισκόμενους στο μακρινό πεδίο,η θεωρία Fraunhofer έχει παρεμφερή ακρίβεια με την εφαρμογή ολοκληρώματος Kirchhoff.Επιπρόσθετα η παρούσα διαμόρφωση του μακρινού πεδίου δεν είναι εφαρμόσιμη γιά γωνίες πρόσπτωσης-ανάκλασης που αποκλίνουν σε μεγάλο βαθμό από τις μετωπικές.Εφόσον περιοριστικός παράγοντας της ακρίβειας στο μακρινό πεδίο είναι οι οριακές συνθήκες του Kirchhoff,τα δύο μοντέλα εμφανίζουν επίσης παρεμφερείς αστοχίες.Οι χαρακτηριστικές διαφορές μεταξύ των μεθόδων Fraunhofer και Kirchhoff παρουσιάζονται στο εγγύς πεδίο.

Η τεχνική BEM προϋποθέτει επακριβώς καθορισμένες συνθήκες επί της συνοριακής περιοχής του εξεταζομένου συστήματος,ώστε ν'αποκτηθούν λύσεις μερικών διαφορικών εξισώσεων.Η διαφορική εξίσωση που ορίζεται στο καθολικό πεδίο της εξεταζόμενης φυσικής διαδικασίας μετασχηματίζεται σε ολοκληρωτική εξίσωση πάνω στις επιφάνειες που περικλείουν το θεωρούμενο πεδίο.Η εφικτή λύση του επιφανειακού ολοκληρώματος προκύπτει μέσω υποδιαίρεσης των επιφανειών σε μικρότερες διακριτές περιοχές,τα επονομαζόμενα ΄΄Οριακά Στοιχεία΄΄.

Η θεώρηση διακριτών στοιχειωδών υποδιαιρέσεων αποκλειστικά στις επιφανειακές ζώνες αποτελεί κύριο πλεονέκτημα έναντι της μεθόδου ΄΄Πεπερασμένων Στοιχείων΄΄(Finite Element Method) όπου η αντίστοιχη θεώρηση γίνεται επί του συνολικού όγκου πεδίου.Το πολύ μικρότερο πλήθος των απαιτουμένων οριακών στοιχείων (συγκρινόμενο με αυτό των πεπερασμένων) αυξάνει τη χρησιμότητα της μεθόδου στις Ακουστικές εφαρμογές όπου οι εξεταζόμενες φυσικές διαδικασίες αφορούν και τις τρεις διαστάσεις του χώρου.Κύριο μειονέκτημα της τεχνικής είναι ότι οι μετασχηματισμένες ολοκληρωτικές εξισώσεις οριακών στοιχείων δεν υπακούνε πιστά την αρχική διαφορική όταν αφορούν μη γραμμικές διαδικασίες.Οι προκύπτουσες μήτρες από εξισώσεις οριακών στοιχείων δεν είναι συμμετρικές κι επιλύονται δυσκολότερα από τις αντίστοιχες των πεπερασμένων.

http://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:1Dg6zvX0YlEJ:www.acoustics.salford.ac.uk/student_area/bsc3/computer_simulation/BEM2005.pdf Helmholtz Kirchhoff integral equation&hl=el&gl=gr&pid=bl&srcid=ADGEESjTBLgsU5igstwI0uRtqX0VcUxqo5ly7ALGb0LeDoLfLTCNFG4DGatYMjVOKidsjNOa7Bg0er17XVRjys5icOQV4Umo6xIUMTxfDazW06RnAn3et6mkm09j7vYQUwsp4C6QdfZJ&sig=AHIEtbQGS_ReaHCC0wR394ogyPHAR3WlYA

Η ορθή σχεδίαση μιάς διαχυτικής διάταξης απαιτεί πρόβλεψη των στάθμεων ανακλώμενης ηχητικής πίεσης από την επιφάνεια αυτής και υπολογισμό της παραμέτρου σφάλματος που χαρακτηρίζει την ποιότητα διασποράς.Εφόσον το τελευταίο αποδειχθεί μικρότερο των ανοχών τερματισμού,μπορεί να προχωρήσει η υλοποίηση της εξεταζόμενης τοπολογίας.Οι εκτεταμένες μετρήσεις σε ανηχοϊκές συνθήκες κρίνονται ανεφάρμοστες εξαιτίας υπερβολικού χρόνου και κόστους (ιδιαίτερα γιά διατάξεις διπλής διάστασης που διαχέουν σε ημισφαιρικό πεδίο).

Αντ'αυτών προτιμώνται μέθοδοι βασιζόμενες σε αλγεβρικά μοντέλα.Οι μέχρι στιγμής δημοφιλέστερες μέθοδοι εξετάζουν τη συμπεριφορά διασποράς της επιφάνειας λαμβανόμενης σε απομόνωση ως προς άλλα αντικείμενα και χωρικά όρια.Οι εναλλακτικές τεχνικές μοντελοποίησης παρατίθενται με φθίνουσα σειρά ως προς την ακρίβεια και αύξουσα ως προς την ταχύτητα εκτέλεσης:

1)Οριακά Στοιχεία:αποδέχεται επακριβώς παρεχόμενες επιφάνειες που αντιδρούν στην τοπική τους περίμετρο με τις συνοριακές στιβάδες να εμφανίζουν αμελητέες ιξωδοελαστικές απώλειες.Η λήψη της εξεταζόμενης επιφάνειας ως τοπικά αντιδρώσα σημαίνει ότι η εισδοχή αυτής είναι ανεξάρτητη από τα προσπίπτοντα και ανακλώμενα κύματα ηχητικής πίεσης.Είναι αργή μέθοδος,ιδιαίτερα όταν εφαρμόζεται σε εκτεταμένες επιφάνειες και υψηλές συχνότητες.

2)Οριακά στοιχεία λεπτού πίνακα:όταν η επιφάνεια είναι πολύ λεπτή,η λύση της ολοκληρωτικής εξίσωσης Kirchhoff χάνει την ακρίβειά της αφού τα εμπρόσθια στοιχεία της επιφανείας έρχονται πολύ κοντά στα οπίσθια,με αποτέλεσμα η πίεση στην οπίσθια πλευρά να μη θεωρείται πιά μηδενική.Γίνεται παραλλαγή της κλασικής μεθόδου(ως προς τις διαφορές πίεσης και το άθροισμα αυτών διαμέσου επιφανείας ελαχίστου πάχους) η οποία μειώνει κιόλας περίπου στο μισό τα απαιτούμενα στοιχεία.

3)Μοντέλα Fresnel:τα ομώνυμα ολοκληρώματα που είναι συντομότερα στον υπολογισμό αντικαθιστούν την αριθμητική ολοκλήρωση Kirchhoff.Προϋποθέτει ότι η εγκάρσια κι επιμήκης διασπορά της επιφανείας γίνεται σε ορθή γωνία.Παρέχει χρήσιμες απλοποιήσεις γιά επίπεδες και καμπύλωμένες επιφάνειες.Η μέθοδος είναι σχεδιασμένη να εφαρμόζεται γιά διατάξεις που στερούνται απορροφητικών στοιχείων.

4)Μοντέλα Fraunhofer/Fourier:Απλοποιεί το ολοκλήρωμα του Kirchhoff,χρησιμοποιούμενη αποκλειστικά επί μακρινού πεδίου.Επιτρέπει την εφαρμογή απλούστερων(σε σύγκριση με τις προηγούμενες) μετασχηματισμών κατά Fourier.Παρά τη μειωμένη της ακρίβεια,δεν παύει να είναι εξαιρετική γιά την κατανόηση ακουστικών διεργασιών και Αρχών σχεδίασης.

Η μέθοδος οριακών στοιχείων γιά πρόβλεψη της διαχυτικής συμπεριφοράς μοντελοποιεί αποκλειστικά τις συνοριακές ζώνες που διαχωρίζουν την επιφάνεια του στερεού από το αέριο μέσο.Βασίζεται στην ολοκληρωτική εξίσωση Helmholtz-Kirchhoff (ΗΚ) η οποία παρέχει την πίεση ΄΄p(vr)΄΄ σε δεδομένο σημείο ως συνδυασμό της άμεσης πίεσης από τις πηγές κι επιφανειακού ολοκληρώματος αυτής και της παραγώγου επί ανακλαστικών επιφανειών.

(1): v[r] ανήκει RGe p(vr)
(2): v[r] ανήκει RGs 1/2 p(vr)
(3): v[r] ανήκει RGi πίεση 0

(1),(2),(3) = pi(vr,vo) + Ολοκλήρωμαp(vs)*{δG(vr,vs)/δn(vs)} - G(vr,vs)*{δp(vs)/δn(vs)}dS
όπου
vr={xr,yr,zr} είναι διάνυσμα που ορίζει την τοποθεσία του δέκτη,
vo={xo,yo,zo} διάνυσμα που ορίζει την τοποθεσία της πηγής,
vs={xs,ys,zs} διάνυσμα αντιπροσωπευτικό σημείου της επιφανείας
΄΄p(rs)΄΄ η πίεση σ'αυτό,
΄΄pi(vr,vo)΄΄ η άμεσα διαδιδόμενη από την πηγή στο δέκτη πίεση,
΄΄G΄΄ η συνάρτηση του Green,
΄΄n΄΄ η εξωστρεφής νόρμα της επιφανείας (εφόσον εξετάζεται διαχυτική επιφάνεια)
ενώ ΄΄RGe΄΄ ΄΄RGs΄΄ ΄΄RGi΄΄ συμβολίζουν την εξωτερική περιοχή,την ίδια την επιφάνεια και το εσωτερικό αυτής αντίστοιχα.

Ο πρώτος όρος στο δεξί σκέλος της ολοκληρωτικής εξίσωσης αντιπροσωπεύει την άμεση ηχητική πίεση,ο δεύτερος (όπου η ολοκλήρωση επιτελείται στην επιφάνεια) δίνει τη συμβολή της ανακλώμενης ενέργειας στην τοποθεσία του δέκτη.Η ανωτέρω εξίσωση λαμβάνει μορφή μοναδικής συχνότητας,υπό την έννοια ότι το σύστημα λογίζεται ευρισκόμενο σε σταθερή κατάσταση έτσι ώστε μιά χρονική μεταβολή να μη συνυπολογίζεται.

Η συνάρτηση Green παρέχει τον τρόπο κατά τον οποίο η πίεση και η παράγωγος αυτής διαδίδονται από το ένα σημείο του χώρου στο άλλο.Η ολοκληρωτική εξίσωση περιλαμβάνει τρεις πιθανές λύσεις,ανάλογα με το αν η τοποθεσία του δέκτη βρίσκεται εκτός,εντός ή πάνω στην ίδια την επιφάνεια.Το ολοκληρωτικό κομμάτι της εξίσωσης ΗΚ έχει δύο όρους:ο ένας αφορά την επιφανειακή πίεση ΄΄p(vs)΄΄ και ο άλλος την παράγωγο αυτής ΄΄δp(vs)/δn(vs)΄΄.

Με την αποδοχή ότι η επιφάνεια αντιδρά τοπικά,η παράγωγος της επιφανειακής πίεσης σχετίζεται προς την επιφανειακή πίεση μέσω του μεγέθους της ΄΄Εισδοχής΄΄ σύμφωνα με τον τύπο:
i k p(vs) * β'(vs) = δp(vs)/δn(vs) ,
όπου ΄΄β'΄΄ συμβολίζει την εισδοχή .
Στα μοντέλα οριακών στοιχείων τα μεγέθη ορίζονται με βάση νόρμες εξωστρεφούς κατεύθυνσης.Η εισδοχή όμως ορίζεται κανονικά με βάση με βάση εσωστρεφή νόρμα.Αυτή η διάκριση εκφράζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση με το β'=-β,δηλαδή τη συνήθη τιμή της επιφανειακής εισδοχής με αντίθετο πρόσημο.Η γενική λύση απαιτεί διπλή εφαρμογή της εξίσωσης Helmholtz-Kirchhoff γιά την εκτέλεση των εξής βημάτων:

-Υπολογισμός των επιφανειακών πιέσεων στις διασπείρουσες επιφάνειες.
-Αριθμητικό ολοκλήρωμα επί των τιμών επιφανειακής πίεσης γιά τον καθορισμό των ηχητικών πιέσεων στα θεωρούμενα σημεία έξω από την επιφάνεια.

(Συνεχίζεται στην αμέσως επομένη καταχώρηση)

 

[Bhutia]

Απάντηση:Μέθοδοι Πρόβλεψης Διασποράς Διαχυτικών Διατάξεων (συνέχεια)

Οι επιμέρους τιμές επιφανειακής πίεσης δεν εξαρτώνται μονάχα από την πίεση του προσπίπτοντος ηχητικού κύματος,αλλά και από αμοιβαίες αλληλεπιδράσεις.Προκειμένου αυτές να μοντελοποιηθούν,η συνήθης πρακτική συνίσταται στην υποδιαίρεση της συνολικής επιφάνειας σε στοιχειώδη κομμάτια.Γιά το καθένα από αυτά τα κομμάτια γίνεται αποδοχή ότι η πίεση διατηρείται σταθερή επί της έκτασής του.Οι διαστάσεις των εκάστοτε κομματιών οφείλουν να λαμβάνονται αρκετά μικρές ώστε να προλαμβάνονται σφάλματα κατά την έκφραση της συνεχούς διακύμανσης πίεσης μέσω συνόλου διακριτών τιμών.

Γι απλές επιφάνειες αυτή η συνθήκη ικανοποιείται με τη θεώρηση στοιχείων των οποίων οι διαστάσεις είναι μικρότερες από το 1/4 μήκους κύματος που αντιστοιχεί στην υψηλότερη μοντελοποιούμενη συχνότητα.Γιά πιό πολύπλοκες επιφάνειες,είναι επιβεβλημένη η θεώρηση διαστάσεων μικρότερων από το 1/8 μήκους κύματος.

Η επιφανειακή σύσταση υπό τη μορφή εικονικού πλέγματος δύο διαστάσεων (απλούστερο σε σύγκριση με τα τρισδιάστατα πλέγματα των ογκομετρικών μεθόδων) επιτυγχάνεται με τη χρήση υπολογιστικών προγραμμάτων.Κατόπιν συστήνεται σύνολο εξισώσεων κάθε μέλος του οποίου αντιπροσωπεύει και το αντίστοιχο οριακό στοιχείο.Οι εξισώσεις αφορούν επιφανειακές πιέσεις στο κεντρικό σημείο κάθε στοιχειώδους κομματιού.

Υπολογίζεται έτσι η ΄΄μήτρα΄΄ από το συνδυασμό των επιφανειακών με τις προσπίπτουσες πιέσεις καθώς και τους παράγοντες αλληλεπίδρασης των στοιχείων.Η ολοκλήρωση της μήτρας πραγματοποιείται μέσω αλγορίθμων που καθιστούν τη διαδικασία λιγότερο χρονοβόρα.Γιά μη γειτονικά στοιχεία(όπου οι αλληλεπιδράσεις είναι ασθενείς) η προσέγγιση είναι ακόμα πιστότερη.Επίσης σημαντική μείωση στο πλήθος των υπολογισμών επέρχεται στις περιπτώσεις που η επιφάνεια παρουσιάζει επίπεδα συμμετρίας με την πηγή να κείτεται σ'αυτά(η πίεση επί ομοειδών επιφανειακών στοιχείων είναι ίδια).

Στην προσπάθεια συντόμευσης της υπολογιστικής διαδικασίας επιστρατεύεται από την Οπτική η προσέγγιση του Kirchhoff που ορίζει τη διάδοση φωτός μέσα από άνοιγμα,δεχόμενη την κυματοσυνάρτηση και την παράγωγο αυτής ως αναλλοίωτες από το προσπίπτον κύμα.Και οι δύο υποτίθενται μηδενικές επί του περιβλήματος που ορίζει το άνοιγμα.Η Ακουστική εφαρμογή αυτής της προσέγγισης οδηγεί σε ικανοποιητική ακρίβεια όσον αφορά την πρόβλεψη της διασποράς στο μακρινό πεδίο.Εισάγεται στους υπολογισμούς μέσω της θεώρησης planar επιφάνειας μεγάλου μεγέθους η οποία χαρακτηρίζεται από σταθερή τιμή εμπέδησης καθόλη την έκτασή της.Η πίεση επί της επιφανειας p(vs) δίδεται κατά τον καθορισμό του παράγοντα ανάκλασης πίεσης σύμφωνα με τη σχέση:

p(vs) = [1+R(vs)] pi(vs,vo) όπου ΄΄R΄΄ συμβολίζει τον παράγοντα ανάκλασης πίεσης γιά την επιφάνεια.

Η συγκεκριμένη εξίσωση είναι γνωστή ως ΄΄Οριακή Συνθήκη Kirchhoff΄΄.Ακολουθώντας την οριακή συνθήκη γιά μιά τέλεια ανακλαστική επιφάνεια,η επιφανειακή ηχητική πίεση θα είναι διπλάσια αυτής του προσπίπτοντος κύματος.

Γιά την τέλεια απορροφητική επιφάνεια (η οποία φυσικά και δεν ανακλά την ηχητική ενέργεια) η επιφανειακή πίεση θα ισούται μ'εκείνη του προσπίπτοντος κύματος.Η σχέση που προκύπτει αντικαθιστώντας το ΄΄p(vs)΄΄ στην ΗΚ με την τιμή του από την οριακή συνθήκη κατά τον υπολογισμό των επιφανειακών πιέσεων,επιλύεται με απευθείας ολοκλήρωμα επί της πρόσοψης της διάταξης.

Είναι όμως αναγκαίο να γίνουν στα πλαίσια της εκτέλεσης δύο παραδοχές: πρώτον,ότι το πάχος της διαχυτικής διάταξης είναι αρκετά μικρό ώστε οι εμφανιζόμενες πιέσεις στις πλευρές αυτής να θεωρούνται αμελητέες.Δεύτερον,ότι το πάνελ διαθέτει αρκετά μεγάλες διαστάσεις ως προς το μήκος κύματος της προσπίπτουσας ακτινοβολίας,ώστε η προκύπτουσα ηχητική πίεση από περίθλαση όπισθεν αυτού να υποτίθεται ως μηδενική.Ο μη συνυπολογισμός της παραμέτρου περίθλασης από τις παρυφές της διάταξης μειώνει την ακριβεια της πρόβλεψης ιδιαίτερα γιά πηγές και δέκτες σε γωνίες πρόσπτωσης και ανάκλασης της δέσμης ως προς την επιφάνεια τείνουσες προς τις 0 και 180 μοίρες αντίστοιχα.

Αποκλίσεις επίσης προκύπτουν σε περιπτώσεις ταχύτατης διακύμανσης της επιφανειακής εμπέδησης όταν αυτή δεν είναι ομοιόμορφη.Γιά παράδειγμα,στους διαχυτές δυαδικού φράγματος πλάτους ανάκλασης η οριακή συνθήκη προβλέπει ραγδαίες μεταπτώσεις της πίεσης εξαιτίας της εναλλαγής μεταξύ ανακλαστικών και απορροφητικών στοιχείων.Σύμφωνα όμως με το ακριβέστερο οριακό μοντέλο,οι αμοιβαίες αλληλεπιδράσεις διαμέσου της επιφάνειας μεταβάλλουν σε αξιοσημείωτο βαθμό την πραγματική κατανομή της πίεσης αμβλύνοντας την κλίση των μεταπτώσεων.Η ανακρίβεια οφείλεται στην υπόθεση της οριακής συνθήκης ότι η επιφάνεια είναι κατ'επέκταση μεγάλη.Γιά να αρθεί η ανακρίβεια,το βήμα διακύμανσης της εμπέδησης θα όφειλε να είναι μεγάλο συγκρινόμενο με το μήκος του προσπίπτοντος κύματος.Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε λ.χ. γιά λωρίδες διαφορετικής ακουστικής εμπέδησης μεγέθους μεγαλυτέρου από το ήμισυ μήκους κύματος.

Από τη στιγμή που θ'αναληφθούν οι προϋποθέσεις της οριακής συνθήκης Kirchhoff,η ολοκλήρωση δύναται ν'απλοποιηθεί περαιτέρω με την εφαρμογή των αρχών περίθλασης Fresnel (σχεδιασμένη να λειτουργεί αποκλειστικά με μη απορροφητικά πάνελ).Ακόμα απλούστερη είναι η μέθοδος Fraunhofer (ισχύει αποκλειστικά γιά το μακρινό πεδίο).Είναι πολύ χρήσιμη γιά επιφάνειες στερούμενες ενιαίου συντελεστή ανάκλασης.Πλέον απλοποιημένη μορφή της τελευταίας αποτελεί η επίλυση Fourier κατά την οποία η ολοκλήρωση λαμβάνει τη μορφή μετασχηματισμού Fourier.

Η πλήρης επίλυση της μεθόδου οριακών στοιχείων σύμφωνα με το ολοκλήρωμα HK παρέχει ακριβείς προβλέψεις διασποράς γιά ευρεία περιοχή συχνοτήτων σε επίπεδες και καμπυλωμένες επιφάνειες.Όμως τόσο αυτά όσο και τα μοντέλα λεπτού πίνακα αποκλίνουν από την πραγματικότητα όταν εξετάζονται υψηλές συχνότητες σε συνδυασμό με διευθύνσεις πρόσπτωσης/ανάκλασης δέσμης που τείνουν στην παραλληλία ως προς την επιφάνεια.Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το μοντέλο δεν αντιπροσωπεύει πιστά το πεπερασμένο πάχος του πίνακα,αφού το μήκος κύματος γίνεται συγκρίσιμο με αυτό.Δεν περιλαμβάνονται στοιχεία από τα χείλη της διάταξης,οπότε η διασπορά από τις παρυφές δεν μοντελοποιείται.Ειδικά γιά τη μοντελοποίηση των τοπολογιών Schroeder έχουν αναπτυχθεί δύο εναλλακτικές προσεγγίσεις:

-Επίλυση λεπτού πίνακα:το σύνολο της επιφανείας του διαχυτή επικαλύπτεται από στοιχεία λεπτού πίνακα.Η ολοκληρωτική περιβολή του διαχυτή από επιφανειακά στοιχεία ελαχίστου πάχους υποχρεώνει τη θεώρηση του εσωτερικού ως ζώνη μηδενικής πίεσης.Η τεχνική υπόκειται σε πιθανά λάθη του εκτελεστή μοντελοποίησης αφού οφείλει αυτός να σφραγίσει την εξεταζόμενη επιφάνεια μ'ένα μεγάλο πλήθος από φολίδες ποικίλων μεγεθών.

Οι λύσεις γιά τη διασπορά επιπέδου πίνακα εμφανίζουν μικρές ανακρίβειες στις υψηλές συχνότητες και γιά γωνίες πρόσπτωσης/ανάκλασης που τείνουν στην παραλληλία ως προς την επιφάνεια.Μειώνεται επομένως η πιστότητα στη μοντελοποίηση διαχυτών με διαχωριστικά μεταξύ των φρεατίων,αφού όσον αφορά τις συνθήκες διασποράς(με βάση τον προσανατολισμό των τεμαχίων της εγκατάστασης) η πρόσπτωση των ηχητικών κυμάτων στις παρυφές των διαχωριστικών δύναται να τείνει στην παραλληλία.Κυριο μειονέκτημα όμως είναι η μεγάλη υπολογιστική ισχύς που απαιτείται εξαιτίας του πλήθους των διαφορετικών στοιχείων.

-Προσεγγιστικό μοντέλο της επιφάνειας ως ΄΄κουτί΄΄ του οποίου η επιφάνεια εμφανίζει μεταβλητή εισδοχή στην πρόσοψη:η κάθε τάξη φρεατίων αντιπροσωπεύει και διαφορετική ακουστική εμπέδηση.Είναι η μέθοδος επιλογής γιά τη μελέτη των τοπολογιών Schroeder.Ανάλογα με το βάθος του κάθε φρεατίου η πρόσοψη υποδιαιρείται σε περιοχές καθεμία από τις οποίες αντιστοιχεί σε διαφορετική φασική εμπέδηση βάσει της χρονικής υστέρησης που επιφέρει το στόμιό της στο ανακλώμενο ηχητικό κύμα.

Τα Μοντέλα περίθλασης παρυφών παρέχουν τη διασπορά από σφηνοειδή και άλλα απλά μορφώματα.Το συνολικό πεδίο μιάς επίπεδης άκαμπτης επιφάνειας μπορεί να θεωρηθεί ως άθροισμα άμεσου ήχου,κατοπτρικών ανακλάσεων και συνιστωσών προερχόμενων από περίθλαση χείλους.Είναι επομένως δυνατή η επίλυση του προβλήματος διασποράς μέσω ολοκλήρωσης επί των παρυφών που είναι παρούσες σε μιά διαχυτική ανακλαστική επιφάνεια.Μολονότι είναι αργή μέθοδος,έχει το προτέρρημα ότι το προκύπτον μοντέλο οδηγεί απευθείας σε δειγματοληφθείσα κρουστική απόκριση.Αυτή η ιδιότητα καθίσταται ιδιαίτερα χρήσιμη στις περιπτώσεις όπου είναι αναγκαίος ο υπολογισμός διασποράς σε ευρεία ζώνη στο πεδίο του χρόνου.

Γι απλές τραχιές επιφάνειες μεγάλων διαστάσεων χρησιμοποιούνται στατιστικά μοντέλα με την προϋπόθεση να λαμβάνεται ευρύ δείγμα και η επιφανειακή διαβάθμιση να μην περιλαμβάνει απότομες κλίσεις,ώστε οι ανακλάσεις ανώτερης τάξης από τις πρώτες να μπορούν ν'αποκλειστούν από τον υπολογισμό.

http://www.wseas.us/e-library/conferences/mexico2002/papers/254.pdf

http://www.bioline.org.br/pdf?se06032

Μέθοδος ΄΄Μεταβατικού Μοντέλου΄΄: υπολογισμός τιμών επιφανειακής πίεσης μέσω λύσης της χρονοεξαρτώμενης μορφής(αντί της χρονικά αμετάβλητης που αναφέρεται αποκλειστικά στο πεδίο της συχνότητας) γιά την ολοκληρωτική εξίσωση Helmholtz-Kirchhoff
(...)

 

[Appelsinpiken]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων

Bhutia,

έχεις κάνει απίστευτη δουλειά!!!

Σ ευχαριστώ πολύ για όλα όσα με βοήθησες να καταλάβω!
και για το ISO3382 που δε μπορουσα να το βρω ενω το εψαχνα μετα μανίας

Ηθελα να σε ρωτησω κάτι ακόμη, μήπως μπορείς να βοηθήσεις.
Αυτό τον καιρό ασχολούμαι με τη μοντελοποίηση και τη μελέτη μιας αίθουσας διδασκαλίας. Μοντελοποιώ με το πρόγραμμα EASE 4.1. Το πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν και συντελεστές διάχυσης πέρα από τους συντελεστές απορρόφησης των υλικών. Χρησιμοποιώ τη μεθοδο ακτινικής ανίχνευσης (ray tracing) για την εύρεση του RT και των υπολοιπων ακουστικών παραμέτρων.

Μιας και αναφέρθηκες στους διαχυτές και τη διάχυση τους, θα ήθελα να σε ρωτήσω μήπως έχεις βρει στη βιβλιογραφία κάπου συγκεντρωμένους συντελεστές διάχυσης s για διάφορα υλικά, πέρα από τους διαχυτές. Γενικά το πρόγραμμα δίνει κάποιες τυποποιημένες τιμές, αλλά ψάχνω να βρω κάτι πιο συγκεκριμένο, μάταια....

Ευχαριστώ και πάλι για όλα αυτά που γράφεις εδώ!
keep up the good work και ελπίζω να βρω χρόνο ώστε να συνδράμω και γω

 

[Bhutia]

Συντελεστής Διάχυσης-Συντελεστής Σκέδασης (Diffusion-Scattering Coefficients)

...

http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B6V1S-458WC1V-3&_user=10&_coverDate=06/30/2002&_rdoc=1&_fmt=high&_orig=search&_origin=search&_sort=d&_docanchor=&view=c&_searchStrId=1519061603&_rerunOrigin=google&_acct=C000050221&_version=1&_urlVersion=0&_userid=10&md5=ae929ae058b3dd1180e289c8a0d266d1&searchtype=a

Σ'ευχαριστώ που συντελείς στη λύση του ΄΄αινίγματος΄΄,αφού κι εγώ απορώ μερικές φορές πώς το προχώρησα μέχρι εδώ...O κύριος λόγος επέκτασης του θέματος σε τομείς Αρχιτεκτονικής Ακουστικής έγκειται στην ανάγκη να υπάρξει γνωστική εξοικείωση με βασικές Αρχές που διέπουν χώρους ζωντανών ακουστικών γεγονότων,εφόσον αρκετοί ακροατές καταχωρούν ως αντίληψη αναφοράς στη συνείδησή τους αποκτηθείσες εμπειρίες εντός αυτών.

Αναφέρεται επιγραμματικά ότι η κλασσική μέθοδος ακτινικής ανίχνευσης που μοντελοποιεί την κατοπτρική ανάκλαση βασίζεται σε γεωμετρικά δεδομένα που πηγάζουν από το τμήμα της Οπτικής.Το ηχητικό κύμα προσομειώνεται μέσω κομπιούτερ ως διαδιδόμενο σε ευθύγραμμες ακτίνες (Kuttruff,2000) οι οποίες εκπέμπονται από την πηγή.Καθεμία από τις θεωρούμενες ακτίνες μεταφέρει στοιχεία σχετικά με το φάσμα ισχύος και τη διανυθείσα οδό του κύματος.Καθώς η ακτίνα διαδίδεται ευθύγραμμα,υπόκειται σε φαινόμενα εξάπλωσης (τα οποία περιλαμβάνουν την επιφανειακή απορρόφηση και κατοπτρική ανάκλαση) προκαλούμενα από την ιξωδοελαστικότητα του αέρα και τη μορφολογία των επιφανειών του χώρου.

Στα πλαίσια της μεθόδου,εκτός της πηγής υφίσταται μοντελοποίηση και ο δέκτης του ακτινικού ηχητικού κύματος-αφού προβλέπεται ότι το άνυσμα της ακτίνας θα συναντά μεγαλύτερη επιφάνεια από αυτή που ανακόπτει στην πραγματικότητα το κυματικό μέτωπο.Οι διαχεόμενες ανακλάσεις μπορούν να προσομοιωθούν χάρη σε μέθοδο ενεργειακής μετάβασης από τις πρώιμες ανακλάσεις στη λεγόμενη ΄΄ουρά αντήχησης΄΄ όπου τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιμέρους ανακλάσεων δεν είναι πλέον ανιχνεύσιμα.

Η διαδικασία της Ακουστικοποίησης συνίσταται στην εφαρμογή εξειδικευμένων προγραμμάτων με σκοπό την πιστή προσομοίωση της ακουστικής συμπεριφοράς ενός χώρου προτού πραγματοποιηθεί η κατασκευή αυτού,παρέχοντας κιόλας δυνατότητα ακουστικής αντίληψης Λόγου ή Μουσικής πριν και μετά τις σχεδιαζόμενες ακουστικές επεμβασεις.

Ευκαιρίας δοθείσης,ας αναφερθούμε στους δύο συντελεστές που συνδέονται άμεσα με τα προηγούμενα.Το παρόν λινκ περιέχει ένα χρήσιμο πρόγραμμα.

Oι ανακλαστικές ιδιότητες μιάς επιφάνειας μπορούν να εκφραστούν μέσω πολικής απόκρισης.Απαιτούνται διαφορετικά πολικά διαγράμματα γιά εκάστοτε συχνοτική ζώνη και γωνία πρόσπτωσης.Γιά την απόκτηση αυτών χρησιμοποιείται ηχητική πηγή η οποία εκπέμπει προς την εξεταζόμενη επιφάνεια και μετρητικά μικρόφωνα σε ακτινικές θέσεις (χαρτογραφημένες ανάλογα με την περίπτωση είτε σε ημικυκλικό είτε σε ημισφαιρικό πεδίο) έμπροσθεν της επιφάνειας ώστε να καταγράψουν τις κρουστικές αποκρίσεις της ηχητικής πίεσης.Mε την εφαρμογή gating διαχωρίζονται τα δεδομένα που αφορούν τον ανακλώμενο ήχο από εκείνα του άμεσου.

Οι συνήθεις μέθοδοι χρησιμοποιούν ακολουθία μεγίστου μήκους ως σήμα εισόδου,εφόσον οι διακυμάνσεις στο πεδίο του χρόνου και οι ελλείψεις γραμμικότητας δεν συνιστούν σημαντικά προβλήματα γιά το δεδομένο σύστημα.Η ανάγκη περιγραφής των χαρακτηριστικών διασποράς μιάς τοπολογίας μέσω επιγραμματικών μέτρων αντί γιά ΄΄φλύαρα΄΄ πολικά διαγράμματα οδήγησε στη σύσταση-χάρη στις ερευνητικές προσπάθειες των οργανισμών ISO & AES- των εξής δύο διαφορετικών μεγεθών που βρίσκουν διακριτές εφαρμογές:

-Συντελεστής Διάχυσης ΄΄d΄΄:Αποσκοπεί στη συμπύκνωση των πολικών δεδομένων.Η μέθοδος υπολογισμού του συντελεστή διάχυσης γιά μιά επιφάνεια σε συνάρτηση με τη γωνία πρόσπτωσης που συστήθηκε από την AES,απετέλεσε ταυτόχρονα το πρώτο διεθνές πρότυπο χαρακτηριστικό της διασποράς / διάχυσης.Πρόκειται γιά μέτρο της ποιότητας των παραγόμενων από δεδομένη επιφάνεια ανακλάσεων.Εκφράζει το βαθμό ομοιότητας ανάμεσα στη διεσπαρμένη πολική απόκριση και μιά τέλεια ομοιόμορφη κατανομή,άρα προσδιορίζει το βαθμό ομοιομορφίας κατά τη διασπορά από την εξεταζόμενη επιφάνεια.

Ο συγκεκριμένος συντελεστής εφαρμόζεται κυρίως γιά την αξιολόγηση διαχυτικών διατάξεων και τις περιπτώσεις όπου είναι σημαντικό να επιτευχθεί διασπορά των πρώτων ανακλάσεων λ.χ. studio ηχοληψίας/mastering.Υπολογίζεται από τη συνάρτηση αυτοσυσχέτισης της πολικής απόκρισης μετρούμενης είτε επί ημικυκλικού είτε επί ημισφαιρικού πεδίου.Λαμβάνει τιμές μεταξύ ΄΄0΄΄(συσσώρευση ενέργειας στην κατοπτρική διεύθυνση) και ΄΄1΄΄(ομοιόμορφη πολική απόκριση).

Οι περιορισμοί του σχετίζονται με το ότι δεν πραγματοποιεί διάκριση μεταξύ διασποράς από επιφάνεια και διασποράς από παρυφές.Γι αυτό το λόγο απαιτείται κατά την εφαρμογή της μετρητικής μεθόδου το υπό εξέταση δείγμα να έχει αρκετά μεγάλες διαστάσεις,ώστε να προεξάρχουν οι επιδράσεις από την ίδια την έκταση της επιφάνειας αντί από τις παρυφές(χείλη).

-Συντελεστής Σκέδασης ΄΄s΄΄: εκφράζει το ποσό διασπειρόμενης ηχητικής ενέργειας σε πολλαπλές διευθύνσεις διάφορες της κατοπτρικής.Σύμφωνα με τo πρότυπο ISO 17497-1 η μέτρηση επιτελείται εντός θαλάμου αντήχησης.Η Αρχή της μεθόδου είχε προταθεί από τους Vorlander & Mommertz και βασίζεται στη διακύμανση του ηχητικού πεδίου όταν δεδομένη επιφάνεια μετακινείται εντός του χώρου.Κατά την εφαρμογή της μεθόδου,η τιμή του συντελεστή διασποράς ορίζεται ως ΄΄1 μείον το κλάσμα αναλογίας της ανακλώμενης ενέργειας στην κατοπτρική διεύθυνση προς την ολική ανακλώμενη ηχητική ενέργεια΄΄:
s = Ε[διαχεόμενη] / (Ε[κατοπτρική]+Ε[διαχεόμενη]) = 1 - (Εκατ/Εολ).

Εφόσον η άμεση μέτρηση της διαχεόμενης ενέργειας είναι δυσχερής,η μεθοδολογία του ISO υπαγορεύει υπολογισμό της κατοπτρικής.Στηρίζεται στο σκεπτικό ότι η κατοπτρική ενέργεια περιέχεται αποκλειστικά σε μία συνεκτική συνιστώσα (΄΄φασικά κλειδωμένη΄΄) ενώ η προερχόμενη από διάχυση δεν βρίσκεται σε συνοχή με συγκεκριμένη συνιστώσα,γι αυτό και χαρακτηρίζεται ως ΄΄τυχαίας φάσης΄΄.Μπορεί κατά συνέπεια να υπολογιστεί η μέση τιμή της μη συνεκτικής συνιστώσας τυχαίας φάσης με τη μέτρηση πολλών διαδοχικών αποκρίσεων σε ανακλώμενο κρουστικό παλμό προερχόμενο από επιφάνεια η οποία θα μετακινείται μετά το πέρας κάθε μετρητικού σκέλους.

Ο ευχερέστερος τύπος μετακίνησης είναι η περιστροφή: η εξεταζόμενη επιφάνεια τοποθετείται πάνω σε περιστρεφόμενο γιγαντιαίο πλατώ,υπό την προϋπόθεση φυσικά αυτή να μην εμφανίζει ανακλαστική συμμετρία ως προς την περιστροφή της σε διαφορετικές γωνιακές τιμές.Ο άμεσος ήχος από την πηγή (ηχείο) προσπίπτει στην επιφάνεια υπό γωνία ΄΄θ΄΄.Ένα μέρος της προσπίπτουσας ενέργειας θ'απορροφηθεί (ανάλογα με το συντελεστή απορρόφησης της επιφάνειας) και το υπόλοιπο θα ανακλαστεί στο χώρο του θαλάμου.

Το μικρόφωνο σύλληψης του ανακλώμενου ήχου είναι τοποθετημένο επί της διεύθυνσης που αντιστοιχεί στην θεωρητικά προβλεπόμενη κατοπτρική οδό ανάκλασης.Γιά τον αποκλεισμό των επιδράσεων από τις παρυφές της επιφάνειας,το δείγμα οφείλει να έχει μεγάλες διαστάσεις.Όταν η μέτρηση γίνεται εντός πεδίου με ακουστική συμπεριφορά προσεγγίζουσα την τέλεια διάχυση ο συντελεστής σκέδασης καλείται ΄΄τυχαίας πρόσπτωσης΄΄.

Χρησιμοποιείται γιά να εκφράσει το βαθμό διασποράς εξαιτίας τραχύτητας ή ακανόνιστης σύστασης της επιφάνειας.Ισχύει γιά ρηχή τραχύτητα (μικρό κλάσμα του συνολικού πλάτους δείγματος) και ομοίως με το συντελεστή διάχυσης δεν εμπεριέχει τη διασπορά από τις παρυφές της επιφάνειας.Εξαιτίας όμως της μεγαλύτερης συνάφειάς του προς συντελεστές που εισάγονται σε Γεωμετρικά Ακουστικά Μοντέλα,χρησιμοποιείται γιά να χαρακτηρίσει τη σκεδαστική ικανοτητα μιάς επιφάνειας σε προγράμματα μοντελοποίησης Ακουστικής χώρων μέσω κομπιούτερ.Επίσης καθορίζει την επίπτωση της διάχυσης στη ζώνη εφαρμογής των αντικειμενικών δεικτών οι οποίοι συσχετίζονται με υποκειμενικές ακουστικές εντυπώσεις.

...
(Συνέχεια στο μήνυμα # 167 )

 

[Appelsinpiken]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων

Για ακόμη μία φορά κατατοπιστικότατος!

μόλις τελειώσω με το γράψιμο της διπλωματικής μου εργασίας θα κάνω οπωσδήποτε ένα μίνι αφιέρωμα κατά κύριο λόγο στις μοντελοποιήσεις :102:

Να κάνω τώρα και μία ακόμη ερώτηση...

Ποια η συμπεριφορά του χώρου στη διάχυση σε χαμηλότερες συχνότητες? Πιο συγκεκριμένα, προσπαθώ να καταλάβω πως συμπεριφέρεται ένα μοντέλο στην προσομοίωση που δουλεύω, όταν χρησιμοποιούνται συντελεστές διάχυσης (ή καλύτερα συντελεστές σκέδασης s).

Παρατηρώ, λοιπόν, πως η διάχυση αναμενόμενα μειώνει το χρόνο αντήχησης. Απλά αυτή η μείωση είναι πολύ έντονη στις χαμηλές συχνότητες... Αυτό γιατί μου φαίνεται παράλογο?
Δε θα ήταν πιο λογικό να σημειώνεται μεγαλύτερη μείωση σε υψηλότερες συχνότητες? (Δεδομένου ότι η σκέδαση είναι πιο έντονη σε μεσαίες-υψηλές συχνότητες...)

Εκτός, βέβαια, αν αυτό οφείλεται στο ότι τα μοντέλα που χρησιμοποιούν τη μέθοδο ακτινικής ανίχνευσης (ray tracing) αποτυγχάνουν στις χαμηλές συχνότητες. Οπότε μάλλον θα έπρεπε να κρίνω το αποτέλεσμα αποκλειστικά σε υψηλότερο φάσμα, όπου ισχύει η ακτινική θεωρία....

οψόμεθα. . .

ευχαριστώ και πάλιι!!:102:

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων
(Συνέχεια από μήνυμα # 167)
...
Οι μετρήσεις των κρουστικών παλμών υποβάλλονται σε ταχύ μετασχηματισμό Fourier(FFT).Καταρχάς πραγματοποιείται μέτρηση αναφοράς που αντιστοιχεί σε ελεύθερο πεδίο με τις ίδιες θέσεις πηγής-μικροφώνου απουσία βέβαια των εξεταζομένων δειγμάτων.Η χρονική στιγμή άφιξης στη μέτρηση αναφοράς οφείλει να συμπίπτει με την αντίστοιχη του ανακλώμενου παλμού στις υπόλοιπες μετρήσεις παρουσία των δειγμάτων έτσι ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί το ίδιο χρονικό παράθυρο στο σύνολο των επιμέρους περιπτώσεων.

Η μέτρηση απόκρισης του κρουστικού παλμού επαναλαμβάνεται συνήθως 72 ακόμα φορές (περιστροφή του πλατώ με το δείγμα κατά 5 μοίρες κάθε φορά).Στην περάτωση της διαδικασίας αυτής θα χρησιμοποιηθούν δύο τιμές: Η ΄΄ΚΑ[τχ]΄΄ που αντιπροσωπεύει την πρώτη μέτρηση (τυχαία πρόσπτωση) και η ΄΄ΚΑ[κατ]΄΄ που αποτελεί το μέσο όρο του συνόλου των 72 μετρήσεων.Υποτίθεται ότι η λήψη της μέσης τιμής φασικά κλειδωμένων περιπτώσεων αποκλείει τις μη συνεκτικές ανακλάσεις αφήνοντας απείραχτο το μέγεθος της κατοπτρικής συνιστώσας.

Ο ταχύς μετασχηματισμός Fourier λαμβάνεται στο προεπιλεγμένο τμήμα καθεμίας κρουστικής απόκρισης (ΚΑ) κι εξάγεται το φάσμα ισχύος του ανακλώμενου ήχου.Τα επιμέρους φάσματα ισοσταθμίζονται με βάση τη μέτρηση αναφοράς ελευθέρου πεδίου.Οι συντελεστές ΄΄α[τχ]΄΄ & ΄΄α[κατ]΄΄ που αναφέρονται στην απορρόφηση τυχαίας πρόσπτωσης και την κατοπτρική απορρόφηση αντίστοιχα προκύπτουν με την εφαρμογή των παρακάτω σχέσεων:

α[τχ]=1-{(FFT[ΚΑτχ])^2/(FFT[ΚΑαναφ])^2} , α[κατ]=1-{(FFT[ΚΑκατ])^2/(FFT[ΚΑαναφ])^2}
όπου α[κατ]>α[τχ] μιά και η ενέργεια που ανακλάται (χωρίς ν'απορροφάται) στην κατοπτρική διεύθυνση τείνει να είναι μικρότερη της ολικής ανακλώμενης ενέργειας από τυχαία πρόσπτωση.

Με βάση τον ορισμό του συντελεστή σκέδασης και το γεγονός ότι η κατοπτρικά ανακλώμενη ενέργεια κατέχει αναλογία ΄΄1-s΄΄ της ολικής ανακλώμενης,ο συντελεστής σκέδασης προκύπτει από τον τύπο:

s=1-(Ε[κατ]/Ε[τχ])=1-{(α[κατ]-α[τχ])/(1-α[ολ])} λαμβάνοντας τιμές μεταξύ ΄΄0΄΄ και ΄΄1΄΄ .

Δύο σύντομα πλην όμως περιεκτικά συγγράμματα παρουσιάσεων σχετικά με τους συντελεστές σκέδασης:

http://nwaalabs.ipower.com/Files/NWAA Labs/Scattering Coefficients.pdf

http://nwaalabs.ipower.com/Files/NWAA Labs/IN09_090-2.pdf

Μολονότι υψηλή τιμή συντελεστή διάχυσης συνεπάγεται επίσης υψηλή τιμή συντελεστή σκέδασης,το αντίστροφο δεν είναι υποχρεωτικό.Υψηλή τιμή ΄΄s΄΄ μπορεί να συνοδεύεται από οποιαδήποτε τιμή ΄΄d΄΄.Τα προγράμματα ακουστικής προσομοίωσης χώρων μέσω υπολογιστή προσδίδουν συχνά τον τίτλο του ΄΄συντελεστή διάχυσης΄΄ σε συχνοτικά εξαρτώμενους(συνήθως ανά ζώνες οκτάβας) συντελεστές διασποράς(σκέδασης) των οποίων τα χαρακτηριστικά είναι πλησιέστερα προς το πρότυπο ISO 17497-1.

http://gsd.ime.usp.br/acmus/publi/id61.pdf
Στο παρακάτω σύγγραμμα περιέχονται επεξηγήσεις κι ένας χρήσιμος πίνακας με συντελεστές απορρόφησης και σκέδασης :

http://www.acoustics.hut.fi/asf/bnam04/webprosari/papers/o13.pdf

 

[Appelsinpiken]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων

Στο παρακάτω σύγγραμμα περιέχονται επεξηγήσεις κι ένας χρήσιμος πίνακας με συντελεστές απορρόφησης και σκέδασης :

http://www.acoustics.hut.fi/asf/bnam04/webprosari/papers/o13.pdf

σε ευχαριστώ

βοήθησες πολυ!!!

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων


http://new.oberlin.edu/arts-and-sci...documents/projects/honors/LandremanThesis.pdf

Όταν η ανακλαστική επιφάνεια είναι επίπεδη κι έχει μεγάλες διαστάσεις συγκρινόμενη με το μήκος κύματος της προσπίπτουσας ακτινοβολίας,η απλή σχέση της γωνίας πρόσπτωσης με τη γωνία ανάκλασης γιά μιά τέλεια κατοπτρική ανάκλαση περιγράφεται από το νόμο του Snell:
ημ(θi)=ημ(θr)
όπου ΄΄θi,θr΄΄ συμβολίζουν τη γωνία που σχηματίζει η διεύθυνση της προσπίπτουσας και της ανακλώμενης δέσμης αντίστοιχα με τη διεύθυνση που είναι κάθετη στο επίπεδο που ορίζει η επιφάνεια.
Οπότε στις συνήθεις περιπτώσεις ισχύει θi=θr.

Ο προηγούμενος νόμος δεν ισχύει γιά επιφάνειες που απέχουν από την τέλεια κατοπτρική επιφάνεια προκαλώντας διασπορά της προσπίπτουσας ηχητικής πίεσης σε πολλαπλές διευθύνσεις.Στην περίπτωση ενός τέλειου διαχυτή η αντίστοιχη σχέση περιγράφεται από το νόμο του Lambert σύμφωνα με τον οποίο η ένταση της ηχητικής ακτινοβολίας(ενέργεια ανά μονάδα χρόνου και ανά μονάδα επιφανείας) είναι ανάλογη του συνημιτόνου της γωνίας πρόσπτωσης:
Ιr ~ Ιi*συν(θi) ,
όπου ΄΄Ιr,Ιi΄΄ συμβολίζουν αντίστοιχα τις εντάσεις ανακλώμενου και προσπίπτοντος κύματος

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων
for Argi...
Στη θέση ακρόασης το ακουστικό μας σύστημα δέχεται την επίδραση του άμεσου ήχου,των πρώϊμων ανακλάσεων και τον μεταγενεστέρων.Οι ισχυρές κατοπτρικές συνιστώσες προερχόμενες από επίπεδη σκληρή επιφάνεια έχουν φασματική κατανομή ενέργειας παραπλήσια της άμεσης πλην όμως με χρονική υστέρηση σε σχέση με αυτή,οπότε προκύπτουν φαινόμενα κτενωτού φίλτρου(παράλληλα στοιχημένες ενισχύσεις/ακυρώσεις επί της απόκρισης συχνότητας στη θέση του ακροατή οι οποίες αλλοιώνουν την τονική ισορροπία).

Ο βαθμός αντίληψης του κτενωτού φίλτρου από τον ακροατή εξαρτάται από τη συσχέτιση των επιμέρους κορυφώσεων/ακυρώσεων με τις αντίστοιχες κρίσιμες συχνοτικές ζώνες και τη δυνητική επικάλυψη από έτερες ανακλαστικές συνιστώσες.Όταν οι ανακλάσεις προέρχονται από επιφάνεια με διαχυτικές ιδιότητες η χωρική διανομή έχει μεγαλύτερη ομοιομορφία,η ενέργεια εξαπλώνεται και ανακατανέμεται στο πεδίο του χρόνου και η απόκριση συχνότητας εμφανίζει ακανόνιστα διατεταγμένες κορυφώσεις/ακυρώσεις με δραστικά μειωμένη την αντιληψιμότητα αυτών από τον ακροατή.

Από τη στιγμή που η ανακλώμενη ενέργεια διανέμεται χωρικά και χρονικά στη θέση ακρόασης το συχνοτικό περιεχόμενο αυτής διαφοροποιείται από την άμεση,σε βαθμό συναρτόμενο με τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της διαχυτικής επιφάνειας.H φασματική κατανομή της συνδυασμένης άμεσης ενέργειας με την προερχόμενη από πρώτη ανάκλαση στη θέση ακρόασης γίνεται αντιπροσωπευτικότερη εκείνης του άμεσου ήχου χάρη στις ασθενέστερες κορυφώσεις/ακυρώσεις από την υπέρθεση των αντιστοίχων κυμάτων.Σύγκριση ως προς την απόκριση στο πεδίο του χρόνου κατοπτρικών (άνω απεικονίσεις) με ευρέως διασπειρόμενες ανακλάσεις (κάτω απεικονίσεις):

Επιπλέον λόγω της πιό εκτεταμένης κατανομής της πρώτης ανάκλασης εντός του χώρου το παραγόμενο πεδίο αντήχησης καταλήγει συντομότερα στην προσέγγιση του τελείου πεδίου διάχυσης.

 

[Bhutia]

Απάντηση:Αποτελεσματικότητα των τοπολογιών Schroeder στο εγγύς πεδίο (nearfield)

Η υλοποίηση των τοπολογιών Schroeder υπόκειται σε σαφείς συμβιβασμούς:

-Η μεθοδολογία σχεδίασης βασίζεται σε προσεγγιστικά μοντέλα.

-Οι απώλειες ηχητικής ενέργειας κατά τη λειτουργία λογίζονται ως αμελητέες(στις τοπολογίες φραγμάτων φάσης ανάκλασης).

-Η λειτουργία εκάστοτε φρεατίου υποτίθεται ότι παραμένει ανεπηρέαστη από τη λειτουργία των γειτονικών φρεατίων:Αυτός ο συμβιβασμός έχει αποδειχθεί από μελέτες οριακών στοιχείων ότι ισχύει σε ικανοποιητικό βαθμό.Οι απώλειες-σε σχέση με τα μοντέλα- που έχουν παρατηρηθεί κατά την πειραματική εξέταση πραγματικών τεμαχίων αφορούν είτε μαθηματικές αποκλίσεις,είτε συνιστώσες των οποίων η ενέργεια υφίσταται μετατροπή εξαιτίας της μικρής ενδογενούς απορροφητικότητας των καθαρών διατάξεων φράγματος φάσης ανάκλασης.

-Η σχεδίαση εκτελείται με πρότυπο τα χαρακτηριστικά διασποράς επί του μακρινού πεδίου τη στιγμή που η θέση των ακροατών θα βρίσκεται πιθανότατα στο εγγύς / μέσο πεδίο:Η εύρεση σε θέση εντός του μακρινού πεδίου ικανοποιεί δύο βασικά κριτήρια.

Πρώτον,η απόσταση του ακροατή από την επιφάνεια της διάταξης να είναι μεγάλη συγκρινόμενη με το μήκος κύματος.

Δεύτερον,οι διαφορές στα μήκη των διαδρομών από διάφορα σημεία της επιφάνειας προς τον ακροατή να είναι μικρές συγκρινόμενες με το μήκος κύματος.

Στη ζώνη του εγγύς πεδίου τα μήκη διαδρομών από διαφορετικά σημεία της διαχυτικής επιφάνειας προς τον ακροατή έχουν αξιοσημείωτες διαφορές με αποτέλεσμα το μοτίβο διασποράς να εμφανίζει έντονες κορυφώσεις και βυθίσεις αντί να είναι ομοιογενές.Πρόκειται γιά φαινόμενα κτενωτού φίλτρου εγγύς πεδίου σε συνδυασμό με ενίσχυση των ενεργειακών λοβών προς περιορισμένες διακριτές διευθύνσεις.

Προτείνεται η τοποθέτηση του ακροατή σε απόσταση τουλάχιστον τριπλάσια του μήκους κύματος που αντιστοιχεί στη συχνότητα σχεδίασης.Επιπλέον στο εγγύς πεδίο ανακλάσεων κυριαρχούν οι προερχόμενες συνιστώσες από τα σημεία της επιφάνειας που βρίσκονται κοντινότερα προς τα αυτιά του ακροατή,με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται η προβλεπόμενη διασπορά του ανακλώμενου ήχου στο πεδίο του χρόνου.Μιά υπερβολικά κοντινή στο διαχυτή θέση ακρόασης παραλληλίζεται με το ΄΄nearfield΄΄ γιά ένα πολύδρομο ηχείο δαπέδου μεγάλου ύψους του οποίου οι διαφορετικές μονάδες θα καταλάμβαναν διαδοχικές θέσεις κατά μήκος της μπάφλας.Δεδομένου ότι οι διαχυτές των συνηθισμένων οικιακών εφαρμογών έχουν κάτω όριο αποκοπής στη ζώνη 300-500 Hz,αναμένεται να εμφανίζουν τη μέγιστη δυνατή απόδοση σε θέση ακρόασης τουλάχιστον τρία μέτρα μακριά από εκείνους.

Σειρά μελετών σύγκρισης γιά ρεαλιστικές θέσεις ακρόασης ανάμεσα σε συστοιχίες που είχαν περιοδική κι εναλλακτικά μη περιοδική διευθέτηση τεμαχίων απέδειξαν την καλύτερη απόδοση των δεύτερων ως προς τη διασπορά στο εγγύς πεδίο.Θεωρείται γενικά ότι μιά τοπολογία Schroeder που παρουσιάζει καλή απόδοση στο μακρινό πεδίο θα τη διατηρεί σε μεγάλο βαθμό και στο εγγύς πεδίο.Αν και η φάση του κυματικού μετώπου θεωρείται ότι παρέχει τις πληροφορίες εκείνες που συμβάλλουν στην αντιληπτική διάκριση μεταξύ των περιοδικών και μη διατάξεων,τα συνήθη πολικά διαγράμματα εγγύς πεδίου δεν περιέχουν φασικά στοιχεία.Ο ίδιος ο Schroeder είχε προτείνει το λύγισμα της διαχυτικής συστοιχίας κατά τα πρότυπα κοίλου παραβολικού κατόπτρου έτσι ώστε να επιτευχθεί εστιασμός του μοτίβου διασποράς από τη ζώνη του μακρινού πεδίου στην εγγύς ζώνη.

Παρεμφερές φαινόμενο-με σημαντικά μικρότερο κόστος από την προηγούμενη τεχνική- θα μπορούσε να προκύψει μέσω διαμόρφωσης του πυθμένα στα επιμέρους φρεάτια κατά τρόπον ώστε οι διαδοχικοί πυθμένες ν'ακολουθούν το γεωμετρικό τόπο ενός παραβολικού κατόπτρου.Η Αρχή Λειτουργίας στη συγκεκριμένη περίπτωση βασίζεται στο ότι η διακύμανση των φάσεων από τα διαδοχικά φρεάτια θα επιφέρει μετατόπιση της εστίασης γιά την ανακλώμενη ενέργεια από τη μακρινή στην εγγύς ζώνη.Η προτεινόμενη διάταξη στο σύνολό της θα προσομοιάζει μ'εκείνη των επιμέρους μονάδων ηχείων στις συστοιχίες ΡΑ (Line Arrays).

Στους παραπάνω περιορισμούς έρχεται να προστεθεί και η αμφιλεγόμενη αισθητική των διατάξεων-η οποία δεν ταιριάζει πάντοτε με τις σύγχρονες τάσεις στην Αρχιτεκτονική σχεδίαση- καθώς και η αναπόφευκτη συμπεριφορά ΄΄σκονοπαγίδας΄΄.

 

[Deleted member 8307]

είχα χάσει μερικά κεφάλαια ... και πάλι bravo :444:.

 

[sofmak]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων

Οι 18 αυτές σελίδες περιττό να πω ότι με έχουν σώσει.

 

[costas EAR]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων

εμένα πάλι μου έχουν βγάλει τα μάτια.

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων

εμένα πάλι μου έχουν βγάλει τα μάτια.

http://new.oberlin.edu/arts-and-sci...documents/projects/honors/LandremanThesis.pdf

Διαφορές στην απόκριση μεταξύ δίπολης και μονόπολης μονάδας χαμηλών εντός μικρού δωματίου:

 

[Bhutia]

Απάντηση: Ανατομία Ακουστικής Χώρων

Απλοποιημένη απεικόνιση των ενεργειακών λοβών γιά διάταξη τετραγωνικού υπολοίπου με βάση τον αριθμό ΄΄7΄΄ στην ανώτερη συχνοτική ζώνη αποκοπής της διάταξης.

 

[Bhutia]

Initial Time (Signal) Delay Gap: ITD / ITDG / ISD

Καίριο ρόλο στην ακουστική φροντίδα ενός δωματίου ελέγχου παίζει το Κενό Καθυστέρησης Αρχικού Σήματος-Initial Signal(Time) Delay (Gap).Αυτό το μέγεθος εκφράζεται σε μονάδες χρόνου,συμβολίζοντας το διάστημα που μεσολαβεί από την άφιξη του άμεσου ήχου από την πηγή στα αυτιά του ακροατή μέχρι την άφιξη της ΄΄πρώτης σημαντικής ανακλαστικής συνιστώσας΄΄.Ο όρος αυτός αντιπροσωπεύει τη νωρίτερη ανακλαστική συνιστώσα με ενεργειακή στάθμη πλησιέστερη προς το κορυφαίο ενεργειακό επίπεδο του πεδίου αντήχησης(καθώς η συσσώρευση ενέργειας διαδοχικών ανακλαστικών συνιστωσών κορυφώνεται και κατόπιν ακολουθεί φθίνουσα πορεία).

Τα μικρά δωμάτια χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη πυκνότητα ανακλαστικών συνιστωσών,αφού δεδομένο ηχητικό κύμα θα συναντήσει μεγαλύτερο πλήθος περικλειουσών επιφανειών ανά μονάδα χρόνου.Επίσης οι πρωταρχικές ανάκλασεις αφού θα έχουν να διανύσουν μικρότερες αποστάσεις,θα επιστρέφουν περιέχοντας μεγαλύτερη ενέργεια σε σύγκριση με τις αντίστοιχες που υφίστανται σε μεγαλύτερα δωμάτια.Στις περιπτώσεις μικρών χώρων ακρόασης θα ληφθεί η πρώτη ανάκλαση εντός διαστήματος στάθμης 6 dB από την ανάκλαση με την υψηλότερη στάθμη.

Τα μικρά δωμάτια χαρακτηρίζονται από χαμηλές τιμές μεγέθους ISD,τάξης μεταξύ 1-5 χιλιοστών δευτερολέπτου.Σε δωμάτια ελέγχου που έχουν υλοποιηθεί σύμφωνα με τη σχεδιαστική Αρχή LEDE (Live End-Dead End:μέγιστη απορροφητική συμπεριφορά στο μπροστινό μισό και μέγιστη διαχυτική συμπεριφορά στο οπίσθιο μισό),η κατασκευή επιτρέπει ITD που κυμαίνονται μεταξύ 10-20 χιλιοστών δευτερολέπτου γιά χώρο κατωτάτου όγκου 56 κυβικών μέτρων.

Αντικειμενικός σκοπός της τεχνοτροπίας είναι να γίνονται αντιληπτές μέσω των μόνιτορ ηχείων οι ανακλάσεις από το στούντιο όπου πραγματοποιείται η ηχογράφηση προτού επέλθουν οι πρώτες ανακλάσεις από το χώρο του δωματίου ελέγχου.Η ανάγκη γι αυτό πηγάζει από το φαινόμενο προτεραιότητας(Haas) κατά το οποίο η πρώτη ανάκλαση θα επικρατήσει στην αντίληψη του αναπαραγόμενου ήχου από τον ακροατή.Απαραίτητη προϋπόθεση επομένως γιά την επιλογή ενός κατάλληλου ITD(c) δωματίου ελέγχου είναι να υπολογίζεται το αντίστοιχο ITD(s) του στούντιο ηχογράφησης και βέβαια να ικανοποιείται η συνθήκη:
ITD(control room) > ITD(studio ηχοληψίας).

Ο χρόνος αντήχησης οφείλει να είναι ο ελάχιστος δυνατός και σε κάθε περίπτωση συντομότερος εκείνου που περιέχεται στην ηχογράφηση,έτσι ώστε να μην επικαλύπτεται η πιστή καταγραφή του πεδίου αντήχησης της ηχοληψίας.Ένας τυπικός RT60 γιά σύγχρονα δωμάτια ελέγχου κυμαίνεται μεταξύ 200-300 χιλιοστών δευτερολέπτου.Σε δωμάτια με έκταση άνω των 60 τετραγωνικών μέτρων δύναται να λαμβάνει και μεγαλύτερες τιμές,πάντοτε όμως τις ελάχιστες δυνατές αναφορικά με τις επιτελούμενες ηχογραφήσεις.Τιμές κάτω των 200 χιλιοστών δευτερολέπτου δεν ενδείκνυνται επειδή επιφέρουν γρήγορα ακουστική κόπωση.
(...)

 

[Bhutia]

Απάντηση: Εnergy Time Curve (ETC)

Επίσης η πρώτη ανάκλαση του δωματίου ελέγχου οφείλει να εμπίπτει εντός της ζώνης Haas,με την περαιτέρω εμφανιζόμενη ενέργεια ν'ακολουθεί εκθετικά φθίνουσα πορεία,δηλαδή ν'αναπαρίσταται από ευθεία γραμμή με κλίση προς τον οριζόντιο άξονα στο διάγραμμα με την καμπύλη εξασθένησης της κρουστικής απόκρισης (Energy Time Curve).

Το ποσό ενέργειας που εμφανίζεται υπεράνω της ιδανικής κεκλιμένης ευθείας βλάπτει την ακουστική απόδοση του χώρου και γίνεται αντιληπτό ιδιαίτερα όταν το IΤD βρίσκεται εντός της ζώνης Haas.

H εφαρμογή έντονης απορρόφησης στις θέσεις πρώτων ανακλάσεων αυξάνει σημαντικά το κενό χρονικής καθυστέρησης ταπεινώνοντας έτσι τις βλαβερές επιδράσεις στο ηχόχρωμα,τη στερεοφωνική απεικόνιση και τις δυναμικές αντιθέσεις από φαινόμενα κτενωτού φίλτρου κι επαλληλίας ηχούς.

Παράσταση Ενέργειας-Χρόνου στη θέση ακρόασης πριν (μαύρη καμπύλη) και μετά (κόκκινη καμπύλη) την εφαρμογή κατάλληλης ακουστικής φροντίδας