- Μηνύματα
- 870
- Reaction score
- 1.204
![Hybrid.jpg](https://www.avsite.gr/forum/data/attachment-files/2016/11/118455_1928b018511927c328eace212a9ed3e8.jpg)
Όλες οι συσκευές solid-state/transistor είναι φτηνές , αξιόπιστες ,συνήθως δεν απαιτούν κυκλώματα ψύξεως, μικρότερες σε μέγεθος και ελαφρύτερες σε βάρος απ’ ότι οι αντίστοιχες με λυχνίες.
Αφού όμως ισχύουν όλα τα αναφερθέντα τότε γιατί οι λαμπάτοι ενισχυτές δεν εξαφανίστηκαν εδώ και πάνω από μισό αιώνα αφ’ ότου ήρθαν τα τρανζίστορς στο προσκήνιο;
Μήπως επειδή οι λαμπάτοι ‘’ ακούγονται ‘’καλύτερα ;
Ο σκοπός ενός ενισχυτή , όπως περιγράψαμε αναλυτικά εδώ (Οδηγός για ενισχυτές: Hi-Fi , PA , Μουσικών Οργάνων) , είναι να ενισχύει αλλά και να προξενεί όσο το δυνατόν μικρότερη παραμόρφωση , πχ το τελικό σήμα που οδηγεί τα μεγάφωνα να μιμείται το αρχικό σήμα εισόδου του ενισχυτή όσο το δυνατόν πιο πιστά . Αυτή η βασική φιλοσοφία χρησιμοποιείται για την ενίσχυση σημάτων όλων των ειδών και όχι μόνον ακουστικών σημάτων , όπως: Ραδιοκύματα – σήματα video….(εκτός των ενισχυτών ηλεκτρικής κιθάρας που έχουν ‘’καλή παραμόρφωση’’ )…
Επομένως αν ένα ενισχυτής είναι σωστά σχεδιασμένος , εφ’ όσον εργάζεται στη γραμμική του περιοχή (linear range), δεν μας ενδιαφέρει αν θα είναι με λυχνίες (λαμπάτος – όρος που έχει καθιερωθεί στους μουσικούς) ή με τρανζίστορς (τρανζιστοράτος- όχι και τόσο συχνά χρησιμοποιούμενη ορολογία). Όταν αναφερόμαστε στη φρασεολογία για κιθάρα αυτή η γραμμική περιοχή είναι γνωστή σαν "clean" tone.
Όταν λοιπόν ο ενισχυτής ‘’υπεροδηγείται _ over-driven ‘’, δηλαδή λειτουργεί εκτός αυτής της γραμμικής περιοχής τότε οι λυχνίες συμπεριφέρονται διαφορετικά από τα τρανζίστορς.
{Σ’ όλα σχεδόν τα επίπεδα αναπαραγωγής της μουσικής – εκτός της ηλεκτρικής κιθάρας- αυτή η κατάσταση υπερ-οδήγησης παράγει παραμόρφωση (distortion) με τη μορφή ‘’ clipping’’ – αυτή είναι η κακή έννοια της distortion.
Το σύνολο σχεδόν των κιθαριστών ηλεκτρικής κιθάρας ‘’αποφάσισε’’ ότι αυτή η distortion είναι πιο ευχάριστη στο αυτί.Θα βρείτε δεκάδες επίθετα που χρησιμοποιούνται για να δείξουν τις διαφορές μεταξύ λαμπάτων και τρανζιστοράτων όπως : Pleasant – Softer clipping – live sound- more musical set of harmonics-control of harmonics – warmth sound-sweet sound – penetrating sound - classic “vintage” sound - …..
Όπως βλέπουμε υπάρχει μια υποκειμενικότητα στα χαρίσματα των λαμπάτων.
Με την εξέλιξη έχουν σχεδιαστεί πάρα πολύ καλοί ενισχυτές solid-state πολλοί εκ των οποίων έχουν δυνατότητα simulation των χαρακτηριστικών των λαμπάτων.
Παρ ‘ όλα αυτά οι λαμπάτοι κιθάρας εξακολουθούν να έχουν την πλήρη έγκριση των περισσότερων κιθαριστών.
Kιθαρίστες ηλεκτρικής κιθάρας
Οι κιθαρίστες δηλαδή ηλεκτρικής κιθάρας προτιμούν τους λαμπάτους καθώς η μετάβαση από τη γραμμική ενίσχυση στο ‘clipping’ είναι ομαλή σε σχέση με τους ενισχυτές Transistor. Αυτό το overdrive γίνεται ή μέσω των ενσωματωμένων effects της προενίσχυσης του ενισχυτή είτε μέσω εξωτερικών πεταλιών (pedals)στην τελική βαθμίδα του ενισχυτή.Οι μη κιθαρίστες μπορεί και να θεωρούν ότι , το overdrive ενός ενισχυτή και το distortion που παράγει , παράγουν κακό (!!) ηχητικό αποτέλεσμα.
Η ανάπτυξη όμως των ενισχυτών κιθάρας , μετά το τέλος του 1950,σκόπευε ακριβώς σ’ αυτή την παραγωγή των επιθυμητών όμως τύπων overdrive που στις μέρες μας εξελίχτηκε να είναι μια μορφή τέχνης (ήχος με πολύ ‘’βρωμιά’’ σε μερικά μουσικά στυλ μέχρι πιο ‘’καθαρή’’ σε άλλα μουσικά είδη).
Οι περισσότεροι κιθαρίστες επιθυμούν τον ήχο τους στην περιοχή clipping (κλιπαρίσματος / ψαλιδίσματος) από λαμπάτους ενισχυτές που είναι πανάκριβοι αν και σήμερα οι τρανζιστοράτοι έχουν τη δυνατότητα να μιμούνται αυτό το το κλιπάρισμα σε χαμηλότερα ηχητικά επίπεδα ( χρήση overdrive preamps , power attenuators αλλά και digital modelling) που όμως τους ‘’σνομπάρουν’’ ότι δεν είναι κάτι σαν κι αυτό που προσφέρουν οι λαμπάτοι.
Ο λαμπάτος σε σχέση με τον τρανζιστοράτο φαίνεται στην πρώτη εντύπωση ανεξέλεγκτος με μεγάλο volume αλλά γρήγορα συνηθίζεται. ( Σύγκριση: Ένα καλός επώνυμος Λαμπάτος των 50 έως 100 watts πιθανόν να έχει ίδιο κόστος με τρανζιστοράτο των 1500 watts).
Η πλειονότητα των χρηστών (και μάλιστα επαγγελματιών όλων των στυλ μουσικής pop ,jazz ,blues, metal, punk....) τέτοιων λαμπάτων πιστεύει ότι ‘’παραμορφώνουν’’ πιο γλυκά σε σχέση με τους τρανζιστοράτους.
Όμως ουδέν καλόν αμιγές κακού!! Δηλαδή έχουν και τα μειονεκτήματα τους ,πχ απαιτείται κάπου- κάπου αλλαγή των λυχνιών (κυρίως λόγω ‘’γηρανσης’’ του νήματος) ειδικά των λυχνιών της τελικής βαθμίδας ενίσχυσης γεγονός που επιβαρύνει οικονομικά τον κάτοχο του λαμπάτου.
Τώρα όσο για τον Hybrid (πχ hybrid edv ) , μπορείτε να πείτε ότι είναι και διαφημιστικό τρυκ !!Δηλαδή ένα σκέτος λαμπάτος μπορεί να είναι καλύτερος ή χειρότερος από ένα τρανζιστοράτο ή έναν hybrid.
Βασιστείτε στο αυτί σας και φυσικά στα χρήματα που διαθέτετε.
Ο λαμπάτος απαιτεί:
• Να υπάρχουν ΠΑΝΤΑ συνδεδεμένα τα ηχεία• Να υπάρχει προσαρμογή των Ohm του ηχείου με τον ενισχυτή.
• Προθέρμανση τουλάχιστον 5 λεπτά για σωστή απόδοση
• Τα νήματα των λυχνιών στο stby είναι αναμμένα .
• οι λυχνίες της τελικής βαθμίδας να αλλάζουν σχετικά συχνά
![tubes.jpg](https://www.avsite.gr/forum/data/attachment-files/2016/11/118956_254f41b8c7999912c5624f63291b3263.jpg)
Eνδιαφέροντα: Τεχνικά άρθρα που ενδιαφέρουν και μουσικούς
Σκιαθίτης Στέφανος
Ηλεκτρονικός (συνταξιούχος) – Μηχανικός Μικροκυμάτων
Last edited: