Ακούω λάθος αλλά μου αρέσει

[ΔημήτρηςΑ]

Ε λοιπόν αυτό το ποστ μου αρεσει πολύ.... Συμφωνώ απόλυτα.

Βασικά ο Bhutia πρέπει να είναι κολλητός με τον Alan Parson! Τα ίδια λένε.

 

[JOHN MARKOU]

 

[AKARL]

View attachment 71829

ΡΗΣΠΕΚΤ +10 ακόμα λάϊκς για το φοβερό σχόλιο του Πάρσονς (έσαξε ηχητικά το Ντάρκ Σάϊντ ήντα να λέμε τώρα... ο άθρωπος περπατά και "οργώνει").

 

[AKARL]

Απευθυνόμενος σε όλους,πρωτεύων παράγοντας είναι το στοιχείο στο οποίο χωλαίνουν ανάλογοι ισχυρισμοί :
Η ουσιαστική αγάπη για τη μουσική έγκειται στην ικανότητα απόλαυσης ενός έργου έστω και υπό αντίξοες συνθήκες,είτε κατά τη ζωντανή ακρόαση είτε κατά την αναπαραγωγή εκείνου.

Εκεί ακριβώς εδρεύει η πεμπτουσία φράσεων του τύπου ΄΄Ακούω λάθος αλλά μ'αρέσει΄΄,καθότι... Όποιος έχει ανάγκη επιλεκτικών φίλτρων για να μπορεί να του αρέσει κάτι,τότε δεν το λατρεύει ουσιαστικά υπό οιαδήποτε συνθήκη.

Έστω και καθυστερημένα: Εξαιρετικά εύστοχο σχόλιο! Τέλος.

Παράδειγμα: Τον μακρινό Μάρτιο του 1994 στο Μπρίστολ της Γηραιάς Αλβιώνος άκουσα (από) και ηχογράφησα (σε κασσέττα) ένα μικρό και ταπεινό, πλην όμως τίμιο, ολοκληρωμένο ηχοσύστημα ΣΟΝΥ, σε πρώτη παγκόσμια αναμετάδοση από το Βέρτζιν Ρέϊντιο του Μπράνσον, το Κήπ Τώκιν από το Ντιβίζιον Μπέλλ των (λατρεμένων) Φλόϋντ λίγες ημέρες πριν αυτό κυκλοφορήσει.
Τη συγκινησιακή φόρτιση που ένοιωσα εκείνα τα έξι και κάτι λεπτά δεν την είχα νοιώσει ούτε πριν αλλά ούτε και έχω νοιώσει έκτοτε από αναπαραγωγή ηχογραφημένου μουσικού θέματος σε οποιοδήποτε ηχοσύστημα, χώρο κλπ..

Το πράγμα όμως αλλάζει δραματικά αν μιλήσουμε για λάϊβ ακροάσεις....

Εκεί τί να πρωτοθυμηθώ και να διαλέξω:

Τον Χάμμιλλ στο Κλάμπ 22 στη Βουλιαγμένης; τους Ρέζιντεντς στο Παλλάς ή στο Ρόδο (?); τη Διαμάντα στον Λυκαβηττό; τους Φλόϋντ; τον Γουώτερς; τον Κέϊβ; τους Γουόκαμπαουτς; τους Γιέθρο Τούλ; τον Ίγγυ; τους Τίντερστικς σε πάμπ στο Μπρίστολ; τον Μπάντυ Γκάϊ στο Απόλλο; τον Λούθερ Άλλισον και άλλους στη Λεωφόρο, τον Γκραβενίτη με τον Τσιπολίνα μια πρωτοχρονιά στο Ρόδο; τον Κάμπελ επίσης στο Ρόδο; Τελειωμό δεν έχει η λίστα.....

Η (τεράστια) δγιαφορά έγγειτται στο ότι στα λάϊβ είτε ο ήχος είναι άψογος είτε απαράδεκτος η τρίχα είναι κάγκελο! Απλά και μόνο επειδή επικεντρωνόμαστε στο ΤΙ ακούμε όχι στο ΠΩΣ.

Τι αλλάζει, άραγε, και όταν ακούμε στο σπίτι μας το επίκεντρο, σε πλείστες περιπτώσεις, μετατοπίζεται από το ΤΙ στο ΠΩΣ; Αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω....

Πάντως, αν μου τεθεί, υποθετικά μιλώντας, το δίλλημα ΤΙ ή ΠΩΣ η απάντησή μου θα είναι ξεκάθαρη: Δεν υφίσταται καν δίλλημα.

 

[AKARL]

Εννοείται. Αλλά με αυτό τον τρόπο μπορώ να ακούσω όλη τη μουσική μου.

Προφανώς το σύστημα δεν πρέπει να τσακίζει τα πάντα. Με ένα ευγενικό roll-off στις υψηλές διπλασιάζεται η δισκοθήκη μου

Κουμπάρε, επειδή τσι περισσότερους δίσκοι μου τσι έχω ακόμα στην Αθήνα θα μου πεις πως να το κάμω εκειονέ το ευγενικό ρολόφ στσι υψηλές για να διπλασιάσω τσι δίσκοι που έχω επαέ πέρα και δεν μου φτάνουν;;;

 

[PURETONE]

Πάντως, αν μου τεθεί, υποθετικά μιλώντας, το δίλλημα ΤΙ ή ΠΩΣ η απάντησή μου θα είναι ξεκάθαρη: Δεν υφίσταται καν δίλλημα.

Το "τι" ισχυει για ολους ειτε σε live ειτε στο σπιτι τους,απλα διοτι αγοραζουν την μουσικη που αγαπουν και συνηθως πανε σε live που τους αρεσουν.
Το "πως" ειναι αλλη πτυχη και δεν θεωρω οτι αν σε καποιον δεν αρεσει μια ηχογραφιση η ακομη και ο ηχος σε ενα live, αυτοματως σημαινει οτι δεν αγαπα την μουσικη.Για τον καθενα μας βεβαια υπαρχει και μουσικη που δεν ειναι του γουστου μας,αλλα αυτην ουτως η αλλως δεν την αγοραζουμε ουτε πληρωνουμε για να την ακουσουμε live.
Yπαρχει και η γειτονισα μου π.χ που οσο και να αγαπας την μουσικη "που τραγουδα",ειμαι βεβαιος οτι δεν θα ηθελες να την ακουσεις ουτε ηχογραφημενη ουτε "live"

 

[Dimifoot]

Yπαρχει και η γειτονισα μου π.χ που οσο και να αγαπας την μουσικη "που τραγουδα",ειμαι βεβαιος οτι δεν θα ηθελες να την ακουσεις ουτε ηχογραφημενη ουτε "live"

Φωτό ;

 

[PURETONE]

Φωτό ;

Ξεχασα,ουτε να την δειτε θα θελατε

 

[Dimitrisnt]

διαβαζω για studio ,abbey road , και για ιδεατους χωρους και μετρησεις που δεν εχει κανεις ιδεα που στο καλο βρισκονται και
γνωσεις οι οποιες κατα 90% ισως προερχονται απο το ιντερνετ το οποιο παρεχει πληροφοριες και οχι γνωση
αναρωτιεμαι σε αυτο το φορουμ ποιους αφορουν ολα αυτα?
εδω δεν ειμαστε καποιοι οι οποιοι ακουν μουσικη και βλεπουν ταινιες σπιτι τους?

επισης το υλικο που ακουμε η μουσικη και τα τραγουδια δεν εχουν καθοριστει απο ανθρωπο και οχι μηχανημα και μετρησεις κτλ κτλ?
απο την ενορχηστρωση και τον ηχοληπτη?
οποτε τι κουβεντιαζουμε?

απ την αλλη βεβαια το κουβεντα να γινεται ειναι ωραιο

 

[AKARL]

Το "τι" ισχυει για ολους ειτε σε live ειτε στο σπιτι τους,απλα διοτι αγοραζουν την μουσικη που αγαπουν και συνηθως πανε σε live που τους αρεσουν.
Το "πως" ειναι αλλη πτυχη και δεν θεωρω οτι αν σε καποιον δεν αρεσει μια ηχογραφιση η ακομη και ο ηχος σε ενα live, αυτοματως σημαινει οτι δεν αγαπα την μουσικη.Για τον καθενα μας βεβαια υπαρχει και μουσικη που δεν ειναι του γουστου μας,αλλα αυτην ουτως η αλλως δεν την αγοραζουμε ουτε πληρωνουμε για να την ακουσουμε live.
Yπαρχει και η γειτονισα μου π.χ που οσο και να αγαπας την μουσικη "που τραγουδα",ειμαι βεβαιος οτι δεν θα ηθελες να την ακουσεις ουτε ηχογραφημενη ουτε "live"

Αν και με ιντριγκάρει τρελά να σε ξερωτήξω για τη γειτόνισσα θα αντισταθώ στον πειρασμό!

Ας το πάρουμε λίγο διαφορετικά αυτό που είπα παραπάνω:

Μόλις τελείωσε μία συναυλία και ίσα που σε κρατάνε τα πόδια σου να φτάσεις σπίτι σου από αυτά που έχεις ακούσει, βιώσει και αισθανθεί. Πασίχαρος κρατάς στα χέρια σου και ένα στικάκι με ηχογράφηση της εν λόγω συναυλίας σε 48/196 φλακ γιατί ο ηχολήπτης είναι δικός σου (είδες που το έχω και το μοντέρνο το τεχνολογικό?).
Την άλλη ακριβώς ημέρα, π.χ. Κυριακή, έχεις όλο τον χρόνο και την άνεση και τη διάθεσηνα ξανακούσεις (και ξαναβιώσεις) τα της προηγούμενης νυκτός... Αλλά δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση το ίδγιο... Ένα συναίσθημα I can't get no satisfaction ρε παιδί μου.
Γιατί;
Σου φταίει το στέρεο, ο χώρος, τα καλώδια, η κεφαλή σου, ήντα;;; Αυτό δεν μπορώ να απαντήσω (προς το παρόν) και το ψάχνω. Μεταξύ μας, μη βγιαστεί κανείς μυστήριος να δώσει πράμα τεχνοκρατική αποκλειστικά ερμηνεία γιατί θα τονε κράξω τόσο που θα έχει να βάνει και στην τράπεζα.
Του μπη κοντίνιουντ....

 

[PURETONE]

Αν και με ιντριγκάρει τρελά να σε ξερωτήξω για τη γειτόνισσα θα αντισταθώ στον πειρασμό!

Ας το πάρουμε λίγο διαφορετικά αυτό που είπα παραπάνω:

Μόλις τελείωσε μία συναυλία και ίσα που σε κρατάνε τα πόδια σου να φτάσεις σπίτι σου από αυτά που έχεις ακούσει, βιώσει και αισθανθεί. Πασίχαρος κρατάς στα χέρια σου και ένα στικάκι με ηχογράφηση της εν λόγω συναυλίας σε 48/196 φλακ γιατί ο ηχολήπτης είναι δικός σου (είδες που το έχω και το μοντέρνο το τεχνολογικό?).
Την άλλη ακριβώς ημέρα, π.χ. Κυριακή, έχεις όλο τον χρόνο και την άνεση και τη διάθεσηνα ξανακούσεις (και ξαναβιώσεις) τα της προηγούμενης νυκτός... Αλλά δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση το ίδγιο... Ένα συναίσθημα I can't get no satisfaction ρε παιδί μου.
Γιατί;
Σου φταίει το στέρεο, ο χώρος, τα καλώδια, η κεφαλή σου, ήντα;;; Αυτό δεν μπορώ να απαντήσω (προς το παρόν) και το ψάχνω. Μεταξύ μας, μη βγιαστεί κανείς μυστήριος να δώσει πράμα τεχνοκρατική αποκλειστικά ερμηνεία γιατί θα τονε κράξω τόσο που θα έχει να βάνει και στην τράπεζα.
Του μπη κοντίνιουντ....

Το ολο σκηνικο ενος live (οπως και η αναμονη του live,η διαθεση σου,η παρεα κλπ), ειναι αυτο που ικανοποιει νομιζω.
Απαξ και τελειωσε,τελειωσε.Το τι ακολουθει μετα ασφαλως και δεν θα ειναι ποτε το ιδιο.

 

[ΔημήτρηςΑ]

Αν και με ιντριγκάρει τρελά να σε ξερωτήξω για τη γειτόνισσα θα αντισταθώ στον πειρασμό!

Ας το πάρουμε λίγο διαφορετικά αυτό που είπα παραπάνω:

Μόλις τελείωσε μία συναυλία και ίσα που σε κρατάνε τα πόδια σου να φτάσεις σπίτι σου από αυτά που έχεις ακούσει, βιώσει και αισθανθεί. Πασίχαρος κρατάς στα χέρια σου και ένα στικάκι με ηχογράφηση της εν λόγω συναυλίας σε 48/196 φλακ γιατί ο ηχολήπτης είναι δικός σου (είδες που το έχω και το μοντέρνο το τεχνολογικό?).
Την άλλη ακριβώς ημέρα, π.χ. Κυριακή, έχεις όλο τον χρόνο και την άνεση και τη διάθεσηνα ξανακούσεις (και ξαναβιώσεις) τα της προηγούμενης νυκτός... Αλλά δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση το ίδγιο... Ένα συναίσθημα I can't get no satisfaction ρε παιδί μου.
Γιατί;
Σου φταίει το στέρεο, ο χώρος, τα καλώδια, η κεφαλή σου, ήντα;;; Αυτό δεν μπορώ να απαντήσω (προς το παρόν) και το ψάχνω. Μεταξύ μας, μη βγιαστεί κανείς μυστήριος να δώσει πράμα τεχνοκρατική αποκλειστικά ερμηνεία γιατί θα τονε κράξω τόσο που θα έχει να βάνει και στην τράπεζα.
Του μπη κοντίνιουντ....

Δε χρειάζεσαι τεχνική απάντηση. Σου λείπει την επόμενη μέρα το mood, τα φώτα, ότι έχεις κατεβάσει μέσα σου, η παρέα, τα γκομενάκια τα db και όλος ο φραμπαλάς!

 

[Dimifoot]

New διαβαζω για studio ,abbey road , και για ιδεατους χωρους και μετρησεις που δεν εχει κανεις ιδεα που στο καλο βρισκονται

Κάποιοι εχουν.

γνωσεις οι οποιες κατα 90% ισως προερχονται απο το ιντερνετ το οποιο παρεχει πληροφοριες και οχι γνωση

Όχι. Όσον αφορά αυτούς τους "κάποιους" (δεν μιλώ για τον εαυτό μου) προέρχεται κυριως απο επιστημονικά συγγράματα, ανακοινώσεις και βιβλιογραφία απο την AES, αλλα και πανεπιστημιακές σχολές. Και απο το ιντερνετ βέβαια. Στο ιντερνετ υπαρχει και χρήσιμη και άχρηστη γνώση σε ολα τα επιστημονικά πεδία, αν κάποιος εχει επιστημονικό υπόβαθρο μπορει και κανει επιλογή.

επισης το υλικο που ακουμε η μουσικη και τα τραγουδια δεν εχουν καθοριστει απο ανθρωπο και οχι μηχανημα και μετρησεις κτλ κτλ?
απο την ενορχηστρωση και τον ηχοληπτη?
οποτε τι κουβεντιαζουμε?

Είσαι μπερδεμένος. ´Η κάποιοι σε μπερδεύουν "προς ίδιον όφελος". Πάρτο αλλιώς.

 

[AKARL]

Το ολο σκηνικο ενος live (οπως και η αναμονη του live,η διαθεση σου,η παρεα κλπ), ειναι αυτο που ικανοποιει νομιζω.
Απαξ και τελειωσε,τελειωσε.Το τι ακολουθει μετα ασφαλως και δεν θα ειναι ποτε το ιδιο.

Δε χρειάζεσαι τεχνική απάντηση. Σου λείπει την επόμενη μέρα το mood, τα φώτα, ότι έχεις κατεβάσει μέσα σου, η παρέα, τα γκομενάκια τα db και όλος ο φραμπαλάς!

Τα παραπάνω είναι σίγουρα μέρος της απάντησης - όχι όμως ολόκληρη....

Κάποιες ερωτήσεις μπορεί να δώσουν ένα αδρό περίγραμμα αυτού που επεξεργάζομαι εδά:

- Μουσική ακούμε μόνο από τα αυτιά μας ή συμμετέχουν και άλλες αισθήσεις-όργανα;
- Η συνάρτηση μουσικής απόλαυσης έχει αρνητική σχέση με την ηλικία;
- Η απόλαυση της μουσικής επηρεάζεται από ευρύτερες και, φαινομενικά, άσχετες παραμέτρους;

Τα παραπάνω, καθώς και άλλα πολλά, μπορεί ενδεχομένως να ερμηνεύσουν πιο ολιστικά το γιατί δεν μας ικανοποιεί η αναπαραγωγή μουσικής εν οίκω.

 

[PURETONE]

δεν μας ικανοποιεί η αναπαραγωγή μουσικής εν οίκω.

Αυτο δεν ειναι απαραιτητα και κανονας.Προσωπικα δεν εχω τετοιο προβλημα.
Τα πιο πανω σχολια μου αφορουσαν αποκλειστικα την συγκριση ενος live γεγονοτος με την "προσπαθεια" αναπαραγωγης και απολαυσης του ξανα στο σπιτι οπως την απολαμβανεις στο live.

 

[editor]

@ AΚARL
Ευστοχες επισημάνσεις.

Ο εγκέφαλος λειτουργεί παντα ολιστικα. Χρειάζεται προσπάθεια για να απομονώσει
και να επεξεργαστεί κάτι λογικά
και αυτό σε μερικούς ανθρώπους είναι ιδιαίτερα εμφανές.
Επίσης η ευχαρίστηση είναι πιο μεγάλη όταν συνδιάζονται περισσότερα του ενός
εγκεφαλικά ερεθίσματα.

 

[costas EAR]

Μουσική ακούμε μόνο από τα αυτιά μας ή συμμετέχουν και άλλες αισθήσεις-όργανα;

Εξαρτάται για ποιους ενδιαφέρεσαι να μάθεις.

Οι εύποροι χαϊεντάδες, ακούν μόνο με τα μάτια. Μπορεί να είναι ασύνδετα τα μισά ηχεία, ή σε ανάποδη φάση, ή στο ίδιο κανάλι, δε πειράζει καθόλου.

Οι λάτρεις των εξωφύλλων των βινυλίων, ακούν με την αφή. Χαϊδεύοντας τα εξώφυλλα, κι αυτή τη μαύρη χοντρούλα καλλονή με την τρύπα.

Οι επιπλομηχανάκηδες που επιλέγουν ξύλινα CD player και ξύλινα ενισχυτικά και ξύλινα ηχεία, ακούν με την όσφρηση, θέλουν να μυρίζουν βερνίκι ρε αδερφέ, δε γίνεται αλλιώς. Υποθέτω ότι κρυφά γλύφουν τα μηχανήματα, για να πάρει μέρος και η γεύση στην απόλαυση, διότι βρίσκουν το βερνίκι νόστιμο.

Κι υπάρχουν μίγματα των παραπάνω ξεκάθαρων κατηγοριών, που ακούν με συνδυασμούς των παραπάνω αισθήσεων, δηλαδή από τη μία βλέπουν το μηχάνημα, ταυτόχρονα το χαϊδεύουν και το μυρίζουν, άμα δε τους βλέπεις το γλύφουν κιόλας.

Τα αυτιά στις άνωθεν κατηγορίες ανθρώπων, συνήθως υπολειτουργούν αγρίως, αλλά αυτό δεν απασχολεί κανέναν, ούτε μένα φυσικά.


Τώρα πάμε στην πραγματικότητα του ήχου, που βεβαίως βεβαίως πρόκειται για διαφορετικό χόμπι. Πας σε ένα στούντιο, μπαίνεις μέσα στον άθλιας αισθητικής χώρο που βρίσκεται πχ το σετ ντράμς, κάθεσαι με την πλάτη στα ντραμς να μη τα βλέπεις, στα χέρια δε κρατάς τίποτα για να το χαϊδεύεις, μυρίζει λίγο κλεισούρα και χημικά από τα ηχοαπορροφητικά υλικά, δε πίνεις ούτε μαλτ σκωτσέζικο 15-ετιας ούτε τίποτα, μάλλον είναι ξεραμενος ο λαιμός σου από το καυσαέριο, και κει που αισθάνεσαι ολίγον τι άβολα και γενικά άθλια, ξεκινάει ο σκατοπιτσιρικάς να βαράει τα τύμπανα, και είσαι απολύτως συγκινημένος με την ποιότητα του ήχου που προσλαμβάνει το αισθητήριο όργανο της ακοής σου, και το μόνο πράγμα που νιώθεις πέραν των τυμπάνων των αυτιών σου να πάλλονται, είναι να συντονίζει ο θώρακάς σου ολόκληρος από τα χτυπήματα του μπάσου, πιθανώς και η κοιλιά σου (ιδίως αν έχεις μπόλικο αέρα στο θόλο του στομάχου, ο οποίος προωθείται ταχέως προς την έξοδο). Τα μάτια σου κλείνουν στιγμιαία στα υψηλά δυναμικά των χτυπημάτων, αλλά αυτό σ'αρεσει, και μετά από λίγο το συνηθίζεις και δε κλείνουν. Μα τι δυναμικά είν' αυτά ρε παιδάκι μου; Αναρωτιέσαι.

Σαν ποιότητα ήχου όμως, γ@μάει και δέρνει. Δεν έχεις καμιά αμφιβολία.

Κι αυτή είναι η πραγματικότητα του καλού ήχου. Γουελκαμ.

Δε το πετυχαίνεις στο σπίτι, γιατί επέλεξες λάθος ηχεία για το χώρο, ηχεία toys που λέει μία ψυχή, κι επέλεξες λάθος ενισχυτικες βαθμίδες για αυτά τα ηχεία, κι όλα πάνε στραβά, οπότε ρίχνεις το φταίξιμο στις κωλοηχογραφήσεις, και για να το διασκεδάσεις αρχίζεις τα μαλτ και θες κάτι να χαϊδεύεις, βλέποντας κάτι όμορφο, ώστε να ξεχνάς πόσο χάλια παίζει η μ@λακια η όμορφη που φορτώθηκε το τομάρι σου δίνοντας ένα σκασμό ευρωπουλα.

Αδυνατώντας να παραδεχτείς το λάθος των επιλογών, κλεινεσαι σε ένα φαύλο κύκλο αναβαθμίσεων, και σκέφτεσαι ότι εκείνο το καβλώδιο τελικά σου είναι απαραίτητο, θα σώσει την κατάσταση, ενώ ταυτόχρονα μία κεφαλή ακόμα για αυτούς τους δίσκους που είναι κάπως, μπορεί να κάνει υποφερτή την κατάσταση. Ας πιούμε λίγο ακόμα, μεθυσμένοι και τις μπουρουχες γυναίκες τις βλέπουμε ως καλλονές, τι διαλο... θα δουλέψει το κόλπο του πχιοτού και στο στέρεο! Άσε που έχεις και γ@μω τα πχιοτά στο σπίτι, πολύ πχιότητα, χάι εντ λέμε.

 

[ΔημήτρηςΑ]

Οι λάτρεις των εξωφύλλων των βινυλίων, ακούν με την αφή. Χαϊδεύοντας τα εξώφυλλα, κι αυτή τη μαύρη χοντρούλα καλλονή με την τρύπα.

Σταμάτα, με λιγώνεις!

 

[costas EAR]

Άστα αυτά, αφού το διασκεδάζεις το να χώνεις το δάχτυλο στην τρύπα της μαύρης χοντρούλας καλλονής, και να την ξαπλώνεις.

Γι'αυτό θες μαύρες με μεγάλες τρύπες. Αυτές τις μαύρες πιτσιρίκες. Παλιοτεντημπόι.

Και βάζεις το τρίτο δάχτυλο στην τρύπα, το μακρύτερο. Διαστροφή.

 

[costas EAR]

Πως πάει το τρίτο το μακρύτερο (δάχτυλο) αυτομάτως στην τρύπα, είναι ένα γεγονός που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.

Και εξαπλώθηκε και στο ασημένιο μωρό, με τη μία: