- Μηνύματα
- 13.632
- Reaction score
- 11.191
Γιατί κάθε φορά που κάποιος γράφε Μάγκνεπαν, εγώ το επαναλαμβάνω μέσα μου 2-3 φορές;
Δεν είναι τίποτα! Οι αρμονικές τις ψυχοακουστικής στο επιβάλουν!Γιατί κάθε φορά που κάποιος γράφε Μάγκνεπαν, εγώ το επαναλαμβάνω μέσα μου 2-3 φορές;
Εκειανά τα "πολύχρωμα" τ΄ακούς στο γκαράζ και τα άλλα, τα "μαύρα", στο σαλόνι με το καλό το στέρεο;
Καλώς τον Άντρα, ήντα κάνεις;επαε πατριδα εισαι λαθος και αγλακω να βοηθησω οσο μπορω , οριστε
View attachment 72110
Κρείττον του λαλείν το σιγάν...Γιατί παίζουμε τις κουμπάρες? Ψηφιακό μέσον ηχογράφησης.
Μη πρηζώνεσαι βρε. Η μουσική εξελίσσεται και η νοοτροπία παραμένει η ίδια.
Συνεπώς εάν ακόμη χρειάζεται κάποιος την Παπαλάμπραινα προκειμένου να εκστασιστεί δεν είναι λάτρης της μουσικής αλλά της Παπαλάμπραινας. Εάν ήταν λάτρης της μουσικής θα είχε ανακαλύψει εκατοντάδες νέες μουσικές πολύ πιο ενδιαφέρουσες από την Παπαλάμπραινα (και όχι Τζάστιν Μπίμπερ).
Όταν το΄χα γράψει αυτό πριν κανα δεκάρι χρόνια, γελούσαν τα καθάρματα εδώ μέσα, με πρώτο τον ιδρυτή , που λέει πως είναι απ τ Ανώγεια.σε λίγο πάω να θέσω,
Άλλο ένα από ΄μένα, αφιερωμένο εξαιρετικά:Έλα πάρε και το τριστιχο, δεν θέλω να χάνω πελάτες.....
Ο ασημένιος δισκος γυρίζει κάθε βράδυ
Οι λυχνίες φεγγοβολουν στο σκοτάδι
Καμμια διάθεση για αναβάθμιση.
Όφου ηντάπαθα, κι' επά κυβερνά Ανωγειανός;;;;Όταν το΄χα γράψει αυτό πριν κανα δεκάρι χρόνια, γελούσαν τα καθάρματα εδώ μέσα, με πρώτο τον ιδρυτή , που λέει πως είναι απ τ Ανώγεια.
Τώρα εξηγούνται όλα! Γι'αυτό λες όλα αυτά τα κουλά για το βινύλιο!Άρα ο φίλος μας με αυτά τα μουσικά γούστα, δικαιούται να στριφογυρίζει μαβρα 75-αρια μέχρι να πεθάνει.
Δεν κυβερνά μπλιό...εκυβέρνουνε!Όφου ηντάπαθα, κι' επά κυβερνά Ανωγειανός;;;;
Τώρα πας να εισέλθεις σε πολύ esoteric χωράφια.Καλημέρα!
16 στροφών δίσκο έχει κανένας; Δε μου έχει τύχει να ακούσω ζεστές χροιές από τέτοιο έργο.
Και ποιος κάμει τα κουμάντα εδά;Δεν κυβερνά μπλιό...εκυβέρνουνε!
Τεντώνω το σκοινί μέχρις εσχάτων! Τα πάντα όλα για το ζεστό συναίσθημα των βινυλίων!Τώρα πας να εισέλθεις σε πολύ esoteric χωράφια.
Proceed with extra caution!
να τηνε δω γραμμενη ετεινα τη λεξη πρωτη φορα μου 'τυχε ...τοιχαμπώθης
Γκεμπρεσελασιές
και 'μενα μου φαινεται πως ποθες μπερδευεται ο γκεπρεσιλανσιες ....Δε νοιώθει...
τ' αρνι το τρωει ?που λέει πως είναι απ τ Ανώγεια.
Ρε συ, μήπως δεν είσαι κρητικός αλλά πόντιος?Κρείττον του λαλείν το σιγάν...
OK, αφού μέσω της Ελληνικής δεν πέρασε το μήνυμα ας προσπαθήσουμε, για τελευταία φορά, με Λατινικά.Ρε συ, μήπως δεν είσαι κρητικός αλλά πόντιος?
Παραθέτω τα εξής από τις προσωπικές μου ακουστικές εμπειρίες, δηλώνοντας παντελώς άσχετως με τεχνικά θέματα του audio. Μερικά δευτερόλεπτα ακρόασης ακόμη και μέτριας ανάλυσης mp3 με έναν SET ενισχυτή στέλνουν αδιάβαστο τον ανυποψίαστο ακροατή, γιατί αναπαράγουν κάτι που δεν απλά υπάρχει στην πραγματικότητα, όπως πχ την τσιριχτή φωνή της Αρβανιτάκη σαν βελούδινη ψαλμωδία ή τη φωνή του Γιάννη Πάριου τριπλάσια σε όγκο που σου σηκώνει την τρίχα στο ταβάνι με ένα απλό "α" στο δέκατο δευτερολέπτου. Δηλ. μια ουτοπία. (Αλήθεια ας αναρωτηθούμε πόσες φορές στη ζωή μας έχουμε την ευκαιρία να βιώσουμε κάτι ουτοπικό; )Σαββατο αργά το βραδυ, ξεσκονησα ένα φτηνό Harman Kardon CD player
Και ένα ακόμα φτηνότερο ηχειακι Wharfedale,
Και τα συνδεσα πάνω σ εναν sun audio με El 34, με 8 φτωχά βατ στο κανάλι, με καλώδια της πλάκας
Η μόνη παραχώρηση στη χλιδη, ένα ασημένιο ιντερκονεκτ και σπέσιαλ πρίζα -καλωδιο-πολυπριζο.
Το αποτέλεσμα ήταν αναπάντεχα απολαυστικό.
Κλασσική κιθαρα, τσεμπαλο, ακουστικό μπάσο, φωνές όλα παρόντα στο χώρο, τρισδιάστατα, καθαρά
Με όλο το αρμονικό τους περιεχομενο, σχεδόν ολογραφικα.
Η πίστη μου στην αναπαραγωγή 16/44.1 ανανεώθηκε με τον καλλίτερο τρόπο.
Καλησπέρα!Θα ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα. Η διαδικασία αναπαραγωγής της μουσικής μπορεί να θεωρηθεί ως τέχνη ή πρέπει να προσεγγίζεται ως επιστήμη που ακολουθεί κάποιους αυστηρούς αντικειμενικούς κανόνες; Μας συγκινεί περισσότερο ένας πίνακας ζωγραφικής που απεικονίζει ένα τοπίο ως προϊόν τέχνης ή μια τέλεια hd φωτογραφία του ιδίου τοπίου ως προϊόν της τεχνολογίας; Μας αρέσει να φανταζόμαστε και ονειρευόμαστε με αφορμή έναν πίνακα ή να θαυμάζουμε και ενθουσιαζόμαστε με τις λεπτομέρειες μίας άψογης φωτογραφίας; (Σε ποια περίπτωση αισθανόμαστε λάθος άραγε; )
Αν θεωρήσουμε την αναπαραγωγή του ήχου ως μια τέχνη, το να αντιγράφεις και να μιμείσαι γενικώς όχι απλά δεν είναι αποδεκτό, αλλά θεωρείται γελοίο. Ένα αντίγραφο με όρους τέχνης θεωρείται σκουπίδι ,ενώ ένα πρωτoτύπως παραγόμενο έργο πάντα προκαλεί ρίγη συγκίνησης, νοσταλγία και όνειρα...
Αν όμως θεωρήσουμε ως μοναδικό σκοπό ενός συστήματος την πιστή αναπαραγωγή του ήχου, είναι προφανές ότι καθίσταται αυτομάτως σκουπίδι οτιδήποτε δε συμβάλλει στο σκοπό αυτό