- Μηνύματα
- 8.289
- Reaction score
- 10.908
Όποιος ξεκινά να αγοράσει μια νέα τηλεόραση, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα λαβύρινθο τεχνολογιών, προδιαγραφών και μοντέλων από διάφορους κατασκευαστές, που κάνουν τη σωστή επιλογή μια επίπονη διαδικασία. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά, με τον απλό οδηγό αγοράς που ακολουθεί. Μπορεί να μην είναι τόσο περίπλοκα, τελικά.
Υπάρχουν χαρακτηριστικά που είναι σημαντικά και χρήσιμα και κάποια άλλα που είναι από αδιάφορα έως επιζήμια:
Σημαντικά και χρήσιμα
1) Μέγεθος
Το πιο σημαντικό, με άμεσο αντίκτυπο στην εικόνα που προσλαμβάνει ο θεατής, και το πιο ταλαιπωρημένο από αστικούς μύθους. Με μια φράση, η συμβουλή μου είναι «αγοράστε όσο μεγαλύτερη οθόνη αντέχει η τσέπη σας». Εκ πείρας σας λέω ότι από όσους φίλους μου παρότρυνα να πάρουν (πολύ) μεγαλύτερη τηλεόραση από ότι αρχικά σκόπευαν, κανένας δεν παραπονέθηκε μετά -το αντίθετο, μάλιστα!
Υπάρχει επιστημονική μέθοδος επιλογής του ιδανικού μεγέθους οθόνης, ανάλογα με την ανάλυση του προβαλλόμενου υλικού και την απόσταση θέασης, στη μορφή υπολογιστών που μπορείτε να βρείτε on-line.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ο απλός κανόνας ότι ένας θεατής με τέλεια όραση, για να βλέπει όλη τη Full HD πληροφορία πρέπει κάθεται σε απόσταση περίπου τρεις φορές το ύψος της οθόνης, ενώ τη UHD σε απόσταση μιάμιση φορά το ύψος. Σας φαίνεται μικρή η απόσταση; Αυτό που πραγματικά συμβαίνει, είναι ότι η UHD πληροφορία είναι υπερβολικά πολλή για τις συνήθεις διαστάσεις τηλεοράσεων και αποστάσεις θέασης.
Στις διαστάσεις ενός τυπικού ελληνικού καθιστικού είναι πρακτικά αδύνατο να ξεχωρίσει κάποιος την επιπλέον λεπτομέρεια του -ούτως ή άλλως πολύ σπανιότερου- UHD υλικού. Είναι γεγονός όμως ότι οι περισσότεροι κατασκευαστές παράγουν πλέον κυρίως UHD μοντέλα, με τα Full HD να βαίνουν προς απόσυρση.
Εν κατακλείδι και μιλώντας για την ίδια διάσταση, η επιλογή της UHD είναι πλέον μονόδρομος. Αν όμως έμπαινε θέμα επιλογής μεταξύ μιας μεγάλης οθόνης Full HD και μιας μικρής UHD, προσωπικά θα επέλεγα την πρώτη με... ανοιχτά μάτια!
2) Τεχνολογία οθόνης
Σήμερα υπάρχουν ουσιαστικά δυο τεχνολογίες οθονών τηλεόρασης:
- Οι OLED, υπέροχες και πανάκριβες, με τεχνολογία ενεργών pixel που έχουν τη δυνατότητα να φωτίζει το καθένα αυτόνομα από τα υπόλοιπα. Απευθείας διάδοχοι των επίσης υπέροχων Plasma, ξεχωρίζουν για το αβυσσαλέο μαύρο, τα κορεσμένα χρώματα και τις ευρείες γωνίες θέασής τους. Αν διαθέτετε τα χρήματα, μην το σκέφτεστε.
- Αλλιώς, καλές είναι κι οι LCD, με τεχνολογία παθητικών pixel που εδώ και αρκετά χρόνια φωτίζονται από πίσω, αποκλειστικά με λάμπες LED. Ο τρόπος που γίνεται ο φωτισμός, καθορίζει το κόστος και την ποιότητα εικόνας μιας LED-LCD:
- η ανώτερη μέθοδος είναι η local-dimming. Με την ικανότητα να σκοτεινιάζει επιλεκτικά περιοχές της οθόνης, αποτελεί την... OLED του φτωχού.
- αμέσως επόμενη έρχεται η full-array backlight, που τουλάχιστον εξασφαλίζει μια στοιχειώδη ομοιομορφία στην εικόνα.
- ενώ τελευταία και καταϊδρωμένη έρχεται η μέθοδος edge-lit, με τα LED να είναι τοποθετημένα περιμετρικά της οθόνης. Αν δεν έχετε υπερβολικά σφιχτό budget, αποφύγετέ τις -εκτός αν σας αρέσουν τα φωτεινά μπαλώματα στα σκοτεινά πλάνα.
3) Συνδέσεις
Αν δε σκοπεύετε να συνδέσετε συσκευές αρχαιολογικής αξίας στην καινούρια τηλεόρασή σας, μάλλον χρειάζεστε ένα μόνο είδος σύνδεσης: την HDMI, σε ικανό αριθμό όμως. Υπολογίστε από μία για κάθε συσκευή σας και βάλτε μια ακόμα, αλλιώς είναι πιθανό να ψάχνετε για HDMI switch.
Αν η τηλεόρασή σας είναι UHD πρέπει να έχει και θύρα HDMI με δυνατότητα HDCP, ενώ αν σκοπεύετε να συνδέσετε κάποιο ηχοσύστημα ή soundbar, είναι πολύ χρήσιμο κάποια θύρα HDMI να υποστηρίζει ARC.
Όσο για τα ίδια τα καλώδια, δεν αξίζει να ξοδέψετε μια περιουσία: εκείνα που θα βρείτε μέσα στη συσκευασία κάθε συσκευής κάνουν μια χαρά.
4) HDR
Το HDR είναι μια τεχνολογία που στην αγορά συνδυάζεται αποκλειστικά με την UHD, για να προσφέρει υψηλότερη φωτεινότητα και αντίθεση, καθώς και ευρύτερη χρωματική παλέτα. Παρότι είναι ακόμα στη φάση του πολέμου προτύπων, είναι ένα χρήσιμο χαρακτηριστικό, αρκεί βέβαια η τηλεόραση να το υποστηρίζει σωστά και το προβαλλόμενο υλικό να έχει δημιουργηθεί ανάλογα (κάτι που ισχύει για ελάχιστο ποσοστό, προς το παρόν).
Αδιάφορα έως Επιζήμια
1) Smart TV
Μάλλον αδιάφορο χαρακτηριστικό, καθώς όλες οι τηλεοράσεις -ακόμα κι οι εντελώς... ανόητες- μπορούν να μετατραπούν σε «έξυπνες», με την προσθήκη ενός TV box κόστους 50€, το οποίο θα έχει πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες κι ευελιξία από την καλύτερη Smart TV.
Από την άλλη, είναι αλήθεια ότι η ευκολία του όλα-σε-ένα είναι σημαντική για πολύ κόσμο. Πάντως, όλες σχεδόν οι τηλεοράσεις σήμερα έχουν κάποιες βασικές δυνατότητες Smart TV.
2) 3D
Μόδα ήταν και πέρασε, αφού πρώτα έκανε πολλούς να επιλέξουν λάθος τηλεόραση, βάζοντάς το στη λίστα με τα απαραίτητα.
3) Κυρτές οθόνες
Η αποθέωση του επιζήμιου marketing-trick, ενοχλητικό και γεμάτο μειονεκτήματα.
4) Ονομαστικές συχνότητες ανανέωσης οθόνης
Στις προδιαγραφές θα δείτε τιμές της τάξης των πολλών εκατοντάδων, που στην πράξη δε σημαίνουν απολύτως τίποτα. Σήμερα, όλες οι αξιοπρεπείς τηλεοράσεις υποστηρίζουν τα (πραγματικά) 100Hz, που θα φανούν χρήσιμα όταν παρακολουθείτε πχ το φετινό μουντιάλ. Παρεμπιπτόντως, με το... μαλακό το frame interpolation όταν παρακολουθείτε ταινίες, αλλιώς είναι πιθανό να αναφωνήσετε «έξελθε κατηραμένο soap-opera effect»!
5) Ονομαστικές τιμές On/Off contrast.
Ανέκδοτο πλέον, αποτέλεσε για αρκετό χρονικό διάστημα βασικό selling-point προς αδαείς.
Last edited: