T
Tadakis
Guest
Είπα τα προφανή, δηλαδή ότι η αστάθεια απόδοσης μιας λυχνίας είναι κατασκευαστικό ελάττωμα, όπως και η σταδιακή πτώση απόδοσης μέχρι την ανάγκη αλλαγής της λυχνίας, που αργά ή γρήγορα, έρχεται.
Καμμια λυχνία που χρησιμοποιείτε στο audio δεν έχει αστάθεια. Εκτός και αν είναι ελαττωματική που και πάλι δεν επιφέρει αστάθεια αλλά λειτουργία στα μη ορισμένα επίπεδα.
Η απόδοση των λυχνιων μειώνεται με τη χρήση. Γεγονός αυτό. Κάποιες διαρκούν χιλιάδες ώρες κάτι που συνήθως ισούται με το πραγματικό lifetime της συσκευής.
Ανάλογα συμπεριφορά ομως υπάρχουν και στα solid state ενισχυτικά. Το ίδιο συμβαίνει και με τους μεγάλους ηλεκτρολύτικους πυκνωτές στους ενισχυτές αυτουσ. Μετά από πολύ λιγότερες χιλιάδες ώρες (σε σχέση με τις λυχνίες) η και με χρόνια απραξίας χαλάνε και πεφτει η απόδοση του ενισχυτη με επιπλέον θέματα σταθερότητας (ακόμα και σε ταλάντωση πέφτουν μερικοί). Τι πάει να πει αυτό; Ότι είναι λάθος η σχεδίαση;; Τότε να μην έχουμε ούτε λαμπατους αλλά ούτε και solid state ενισχυτές γιατί βασίζουν σε λάθος τη σχεδίαση τους.
Επίσης είμαι κατά (πλέον) των λαμπατων συσκευών για τα διαφορά θέματα που έχουν αλλά ας λεμε τα πράγματα ως έχουν.