Επιτέλους, το home cinema του Στάθη

[Gojakla]

Μεγειές Σταθάκοοοοοοοο!!!!!

 

[costas EAR]

Είχε βυθιστεί λίγο παραπάνω το RT 60 με το προηγούμενο σεταπ απορρόφησης, τώρα νομίζω θα έχει έρθει πιο καλά, θα είναι πιο "ζωντανός" ο χώρος, στα δικά μου γούστα, οπότε έχεις σημαντική βελτίωση.

Από χώρο το τερματισες. Δέκα με τόνο.

Τώρα, ό,τι ηχείο και να πετάξεις εκεί μέσα, θα παίξει εντυπωσιακά καλά. Problems solved.

 

[kogni]

Μπράβο Στάθαρε !
Μεγεια τα καινουργια Παιχνίδια !

 

[Kostas Kefalas]

Τούμπανο τοκανες μ@ρη...
...καλοριζικα όλα

Τα 12αρια για atmos

 

[bigmac]

καλοριζικα φιλαρακι

 

[Georgesod]

Τι έχς φτιάξει αυτού ρε?

 

[stampol]

ενας χωρος καπου εκει στην Αθηνα να παιζει....πανω απο reference επιπεδο και να θετει νεες βασεις στο ht! τα σεβη μου!

Αντε να ρθω και γω με το γιογιο μου για την απολυτη εμπειρια!


το pb πηγε πισω; Καλα ειδα;

 

[stathis]

Τούμπανο τοκανες μ@ρη...
...καλοριζικα όλα

Τα 12αρια για atmos

Τσισ@κια! Οι γορίλες ακούγονται King Kong.

 

[Kostas Kefalas]

παλι καλα που δεν ειδες οτι εχει τα ιδια και σε 15αρια με 131db κορυφες

οταν βρεχει πρεπει να νομιζεις οτι πεφτει χαλαζι ε ;

καλα εκανες

 

[stathis]

παλι καλα που δεν ειδες οτι εχει τα ιδια και σε 15αρια με 131db κορυφες

οταν βρεχει πρεπει να νομιζεις οτι πεφτει χαλαζι ε ;

καλα εκανες

Δεν θα είναι cinema pro αυτά γιατί δεν τα ξέρω.

 

[Kostas Kefalas]

ναι ειναι τα παντως καιρου....
...μηπως τα χρειαζοσουν ομως επειδη διαβαζω για τσισακια και κακακια ολουθε μες στον χωρο σου

 

[stathis]

ναι ειναι τα παντως καιρου....
...μηπως τα χρειαζοσουν ομως επειδη διαβαζω για τσισακια και κακακια ολουθε μες στον χωρο σου

Φήμες, ο γνωστός τσισάκιας ήταν ένας.

 

[Kostas Kefalas]

για πες για πες

εγω παντως με 1-2db ακομα δεν θα ακουγα auro3d σημερα, την γλυτωσα

 

[stathis]

για πες για πες

εγω παντως με 1-2db ακομα δεν θα ακουγα auro3d σημερα, την γλυτωσα

 

[wizzy]

Πρώτη εντύπωση: Μάζευα το σαγόνι μου από το πάτωμα...
Δεύτερη εντύπωση: Έκλασα μέντες...

Τα υπόλοιπα αύριο...

Λοιπόν, τα πράγματα έχουν ως εξής:

Ο Στάθης είναι και γαμώ τα παιδιά. Χάρηκα πάρα πολύ που τον γνώρισα από κοντά. Περάσαμε σχεδόν μιάμιση ώρα σε καφέ της περιοχής, πριν να πάμε στο χώρο του. Αυτή η μιάμιση ώρα - για μένα - ήταν καλύτερη από την επόμενη (σχεδόν) μιάμιση ώρα που πέρασα στο χώρο του.

Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Η ακρόαση της μουσικής έγινε ως επί το πλείστον από δικάναλες ηχογραφήσεις σε πολυκάναλο upmixing μέσω του AV Yamaha. To 7.3.4 του Στάθη, είναι αποκάλυψη. Η ακρόαση ξεκίνησε με Antonius Rex από το τελευταίο τους album - εάν δεν απατώμαι. Πολλά, μα πάρα πολλά, συγκροτήματα που διατείνονται ότι παίζουν epic metal θα έδιναν τα δεξιά τους χέρια για να πλησιάσουν, έστω, την επικούρα που άκουσα από το σύστημα του Στάθη. Ένιωθα τον καναπέ να τρέμει, σε κάποια σημεία. Τόσο καθαρό μπάσο, χωρίς ουρές, χωρίς μπουμαρίσματα και σε τόσο υψηλές εντάσεις, είχα πολύ καιρό να ακούσω.

Έκανα και το πρώτο - αφελές - σχόλιο: "Ρε συ Στάθη, οι μεμβράνες των subwoofers, δεν πάλλονται"! Με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα σαν να μου έλεγε "You know nothing, wizzy", περίμενα "χέσιμο", ο Στάθης όμως ήταν ευγενέστατος, μου εξήγησε τις συχνότητες αποκοπής των subwoofers και μου είπε ότι μόνο όταν υπάρχει ηχητική πληροφορία πολύ χαμηλών Hz πάλλονται οι μεμβράνες και - κυρίως - σε ταινίες. Στη συνέχεια, περάσαμε σε hard rock με τραγούδια αποκλειστικά από AC/DC. Εδώ έγινε και το πρώτο Α/Β ανάμεσα σε δικάναλο και πολυκάναλο. Αυτό που διαπίστωσα είναι αυτό που ανέφερε κι ο @costas EAR στο γνωστό thread. Στην πολυκάναλη ακρόαση, ο εστιασμός της φωνής ήταν ακριβέστατος. Προσωπικά, διαπίστωσα ότι βοηθούσε στην συγκεκριμενοποίηση της μουσικής σκηνής, τοποθετώντας τα όργανα εκεί ακριβώς όπου ηχογραφήθηκαν. Στη δικάναλη ακρόαση, τη "δουλειά" της συγκεκριμενοποίησης της σκηνής την αναλάμβανε το μυαλό μου, τοποθετώντας τη φωνή στο κέντρο της μουσικής σκηνής και τα όργανα εκατέρωθεν. Λόγω αυτής της, ας πούμε, επεξεργασίας, η σκηνή είχε λιγότερη καθαρότητα. Για να μην παρεξηγηθώ, μια χαρά μουσική σκηνή έστηνε κι η δικάναλη ακρόαση. Απλώς, η εμπειρία μου, μου έδειξε ότι στην πολυκάναλη ακρόαση, απασχολούσα το μυαλό μου πολύ λιγότερο σε σύγκριση με τη δικάναλη, με αποτέλεσμα να δίνω μεγαλύτερη σημασία στη μουσική και σε τυχόν λεπτομέρειες, εν αντιθέση με τη δικάναλη που το μυαλό μου προσπαθούσε λίγο περισσότερο.

Οι ακροάσεις συνεχίστηκαν με διάφορα σκατόψυχα δικά μας μουσικά ακούσματα - πάντα σε εντάσεις που ο μέσος ακροατής σε οικιακούς χώρους δεν έχει καν ονειρευτεί (λογικό, βέβαια, εφόσον μιλάμε για τυπικά οικογενειακά σαλόνια, δεν θέλω να προσβάλω κάποιον). Δεν έχει νόημα να αναφέρω συγκροτήματα και τραγούδια, απλά, σε κάποια φάση, ο Στάθης, μου άφησε το κινητό του, μέσω του οποίου και με τη χρήση της εφαρμογής της Oppo, επέλεγε τα τραγούδια από τον σκληρό δίσκο που είχε συνδεδεμένο στο Oppo 203 κι "έκανα παιχνίδι" μόνος μου. Κάπου εκεί έβαλα το "Killing Fields" και τινάχτηκα λίγο (λίγο...!!!) στην εισαγωγή. Εννοείται ότι, όσο έπαιζε πολυκάναλο, σηκώθηκα 1-2 φορές, σαν τον χαζό, για να διαπιστώσω ότι όντως παίζουν τα περιφερειακά ηχεία! Έπαιζαν βεβαίως κι εγώ ήμουν στη μέση της "ηχητικής σφαίρας" (trademark @costas EAR), η οποία καθιστούσε την ακρόαση μία ηχητική πανδαισία.

Παρατήρησα κάτι, το οποίο εκείνη την ώρα, υπό την πίεση του χρόνου, δεν το συζητήσαμε. Ακούγοντας το "Symbolic" των Death, από τον ομώνυμο δίσκο, παρατήρησα ότι η - ομολογουμένως εκπλητική - δουλειά που έκανε ο Gene Hoglan στα τύμπανα, λόγω της έντασης, κάπου έχανε σε λεπτομέρεια. Τα χτυπήματα στα hi-hats, όταν το τραγούδι περνάει από την εισαγωγή στο κυρίως μέρος (ακούγονται "πίσω" από τις κιθάρες, τα φωνητικά και τις δικασιές), ήταν ακροάσιμα μόνο όταν χαμηλώσαμε την ένταση. Δεν ξέρω τι μπορεί να φταίει κι ούτε με απασχολεί ιδιαίτερα - σιγά μην παραπονεθώ κιόλας! Απλά το παρατήρησα, το υπέδειξα στον Στάθη και το αφήσαμε εκεί. Κοιτώντας το ρολόι μου, σκέφτηκα ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να διακόψουμε την ακρόαση μουσικής και να ακολουθήσω την προτροπή του Στάθη για demo σκηνών από ταινίες.

Ω, ρε φίλε.... Τι ήταν αυτό το πράγμα... ΟΚ, δεν είμαι φίλος του home cinema, ούτε έχω γνώσεις περί προβολέων και ποιοτήτων αυτών κτλ, από την TV και την ηχομπάρα μου με το subwooferάκι της είμαι ικανοποιημένος, αλλά ρε φίλε, αυτό που έζησα στο home cinema του Στάθη, ε, εντάξει, ούτε στα πιο τρελλά μου όνειρα...! Σημείωση, πριν να συνεχίσω την αφήγηση: @costas EAR και @Dimifoot και λοιποί, ΟΧΙ, δεν θα στήσω home cinema στο χώρο μου. ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ! Εντάξει; Πάμε παρακάτω!

Είδα την εισαγωγή του "X-Men: Apocalypse". Η εικόνα ήταν κρύσταλλο. Σοβαρά τώρα, δεν θυμάμαι να έχω πάει σε cinema και να έχω κάνει το ίδιο σχόλιο. Άψογη εικόνα, καθαρά χρώματα, πολύ καλό μαύρο! Από πλευράς ήχου; Το SVS, στρατηγικά τοποθετημένο με κλώτσαγε, ανηλεώς! Η "ηχητική σφαίρα" που έλεγα πριν, έδειξε την αξία της - και τα "δόντια" της! Μεγάλες εντάσεις, χωρίς το παραμικρό ίχνος παραμόρφωσης - κυριολεκτικά, ένιωσα ότι ήμουν "μέσα" στην ταινία.

Ακολούθως, είδαμε σκηνές από το "John Wick 2". Ε, λοιπόν, δεν περίμενα ποτέ, μα ποτέ όμως, ότι ο πυροβολισμός "έκρυβε" τόσο μπάσο μέσα του! Κι αυτός ο πούστης ο John, πυροβολάει με ρυθμό μυδραλιοβόλου! Τα τρία subwoofers, με προεξάρχον το SVS "βαρούσαν" ανελέητα! Ανελέητα, λέμε! Κάθε πυροβολισμός ήταν και μία κλωτσιά! Κάθε σφαίρα ακουγόταν τόσο καθαρά και τόσο ρεαλιστικά που έλεγα "τώρα θα φάω καμιά αδέσποτη"! Ήταν τόση η απόλαυση που πραγματικά, έπρεπε να πιέσω τον εαυτό μου να σηκωθεί από τον καναπέ για να φύγω (ένεκα άλλων υποχρεώσεων). Ήταν η φάση που σκεφτόμουν ότι "ΟΚ, αφήστε με εδώ, να βλέπω τις ταινίες του Στάθη, μέχρι να τις δω όλες", άσχετα που τις περισσότερες μπορεί να τις είχα ήδη δει! Εννοείται ότι η ένταση ήταν υπέρ το δέον υψηλή - όπως και πρέπει όταν βλέπουμε π.χ. περιπέτειες κι επίσης, εννοείται ότι δεν υπήρχε ίχνος παραμόρφωσης ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου που να επιδρούσε αρνητικά στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Εν τέλει, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι εάν μου ζητούσε κάποιος να χαρακτηρίσω με μία λέξη το σύστημα του Στάθη, αυτή η λέξη θα ήταν "εθιστικό"! Πραγματικά, θα μπορούσα να ακούω μουσική και να βλέπω ταινίες με τις ημέρες (ποιες ώρες, πάνε αυτές, ξεπεράστηκαν...), χωρίς διακοπή. Πραγματικά, δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο.

Στάθη, φίλε, σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες! Ελπίζω, κάποια στιγμή να μπορέσω να ανταποδώσω τη χάρη και τη φιλοξενία.

Υ.Γ.: Κοκομπλόκο, λέμε, κοκομπλόκο... Ακόμα να συνέλθω...

 

[wizzy]

Α! Και κάτι άλλο: Δεν θα δείτε ούτε στο εγγύς ούτε στο απώτερο μέλλον, τα ηχεία μου προς πώληση!

Καλό, χρυσό κι άγιο το πολυκάναλο, αλλά τα απαιτούμενα μπικικίνια είναι πολλά κι οι προτεραιότητες διαφορετικές.

 

[daharis666]

Λοιπόν, τα πράγματα έχουν ως εξής:

Ο Στάθης είναι και γαμώ τα παιδιά. Χάρηκα πάρα πολύ που τον γνώρισα από κοντά. Περάσαμε σχεδόν μιάμιση ώρα σε καφέ της περιοχής, πριν να πάμε στο χώρο του. Αυτή η μιάμιση ώρα - για μένα - ήταν καλύτερη από την επόμενη (σχεδόν) μιάμιση ώρα που πέρασα στο χώρο του.

Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Η ακρόαση της μουσικής έγινε ως επί το πλείστον από δικάναλες ηχογραφήσεις σε πολυκάναλο upmixing μέσω του AV Yamaha. To 7.3.4 του Στάθη, είναι αποκάλυψη. Η ακρόαση ξεκίνησε με Antonius Rex από το τελευταίο τους album - εάν δεν απατώμαι. Πολλά, μα πάρα πολλά, συγκροτήματα που διατείνονται ότι παίζουν epic metal θα έδιναν τα δεξιά τους χέρια για να πλησιάσουν, έστω, την επικούρα που άκουσα από το σύστημα του Στάθη. Ένιωθα τον καναπέ να τρέμει, σε κάποια σημεία. Τόσο καθαρό μπάσο, χωρίς ουρές, χωρίς μπουμαρίσματα και σε τόσο υψηλές εντάσεις, είχα πολύ καιρό να ακούσω.

Έκανα και το πρώτο - αφελές - σχόλιο: "Ρε συ Στάθη, οι μεμβράνες των subwoofers, δεν πάλλονται"! Με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα σαν να μου έλεγε "You know nothing, wizzy", περίμενα "χέσιμο", ο Στάθης όμως ήταν ευγενέστατος, μου εξήγησε τις συχνότητες αποκοπής των subwoofers και μου είπε ότι μόνο όταν υπάρχει ηχητική πληροφορία πολύ χαμηλών Hz πάλλονται οι μεμβράνες και - κυρίως - σε ταινίες. Στη συνέχεια, περάσαμε σε hard rock με τραγούδια αποκλειστικά από AC/DC. Εδώ έγινε και το πρώτο Α/Β ανάμεσα σε δικάναλο και πολυκάναλο. Αυτό που διαπίστωσα είναι αυτό που ανέφερε κι ο @costas EAR στο γνωστό thread. Στην πολυκάναλη ακρόαση, ο εστιασμός της φωνής ήταν ακριβέστατος. Προσωπικά, διαπίστωσα ότι βοηθούσε στην συγκεκριμενοποίηση της μουσικής σκηνής, τοποθετώντας τα όργανα εκεί ακριβώς όπου ηχογραφήθηκαν. Στη δικάναλη ακρόαση, τη "δουλειά" της συγκεκριμενοποίησης της σκηνής την αναλάμβανε το μυαλό μου, τοποθετώντας τη φωνή στο κέντρο της μουσικής σκηνής και τα όργανα εκατέρωθεν. Λόγω αυτής της, ας πούμε, επεξεργασίας, η σκηνή είχε λιγότερη καθαρότητα. Για να μην παρεξηγηθώ, μια χαρά μουσική σκηνή έστηνε κι η δικάναλη ακρόαση. Απλώς, η εμπειρία μου, μου έδειξε ότι στην πολυκάναλη ακρόαση, απασχολούσα το μυαλό μου πολύ λιγότερο σε σύγκριση με τη δικάναλη, με αποτέλεσμα να δίνω μεγαλύτερη σημασία στη μουσική και σε τυχόν λεπτομέρειες, εν αντιθέση με τη δικάναλη που το μυαλό μου προσπαθούσε λίγο περισσότερο.

Οι ακροάσεις συνεχίστηκαν με διάφορα σκατόψυχα δικά μας μουσικά ακούσματα - πάντα σε εντάσεις που ο μέσος ακροατής σε οικιακούς χώρους δεν έχει καν ονειρευτεί (λογικό, βέβαια, εφόσον μιλάμε για τυπικά οικογενειακά σαλόνια, δεν θέλω να προσβάλω κάποιον). Δεν έχει νόημα να αναφέρω συγκροτήματα και τραγούδια, απλά, σε κάποια φάση, ο Στάθης, μου άφησε το κινητό του, μέσω του οποίου και με τη χρήση της εφαρμογής της Oppo, επέλεγε τα τραγούδια από τον σκληρό δίσκο που είχε συνδεδεμένο στο Oppo 203 κι "έκανα παιχνίδι" μόνος μου. Κάπου εκεί έβαλα το "Killing Fields" και τινάχτηκα λίγο (λίγο...!!!) στην εισαγωγή. Εννοείται ότι, όσο έπαιζε πολυκάναλο, σηκώθηκα 1-2 φορές, σαν τον χαζό, για να διαπιστώσω ότι όντως παίζουν τα περιφερειακά ηχεία! Έπαιζαν βεβαίως κι εγώ ήμουν στη μέση της "ηχητικής σφαίρας" (trademark @costas EAR), η οποία καθιστούσε την ακρόαση μία ηχητική πανδαισία.

Παρατήρησα κάτι, το οποίο εκείνη την ώρα, υπό την πίεση του χρόνου, δεν το συζητήσαμε. Ακούγοντας το "Symbolic" των Death, από τον ομώνυμο δίσκο, παρατήρησα ότι η - ομολογουμένως εκπλητική - δουλειά που έκανε ο Gene Hoglan στα τύμπανα, λόγω της έντασης, κάπου έχανε σε λεπτομέρεια. Τα χτυπήματα στα hi-hats, όταν το τραγούδι περνάει από την εισαγωγή στο κυρίως μέρος (ακούγονται "πίσω" από τις κιθάρες, τα φωνητικά και τις δικασιές), ήταν ακροάσιμα μόνο όταν χαμηλώσαμε την ένταση. Δεν ξέρω τι μπορεί να φταίει κι ούτε με απασχολεί ιδιαίτερα - σιγά μην παραπονεθώ κιόλας! Απλά το παρατήρησα, το υπέδειξα στον Στάθη και το αφήσαμε εκεί. Κοιτώντας το ρολόι μου, σκέφτηκα ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να διακόψουμε την ακρόαση μουσικής και να ακολουθήσω την προτροπή του Στάθη για demo σκηνών από ταινίες.

Ω, ρε φίλε.... Τι ήταν αυτό το πράγμα... ΟΚ, δεν είμαι φίλος του home cinema, ούτε έχω γνώσεις περί προβολέων και ποιοτήτων αυτών κτλ, από την TV και την ηχομπάρα μου με το subwooferάκι της είμαι ικανοποιημένος, αλλά ρε φίλε, αυτό που έζησα στο home cinema του Στάθη, ε, εντάξει, ούτε στα πιο τρελλά μου όνειρα...! Σημείωση, πριν να συνεχίσω την αφήγηση: @costas EAR και @Dimifoot και λοιποί, ΟΧΙ, δεν θα στήσω home cinema στο χώρο μου. ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ! Εντάξει; Πάμε παρακάτω!

Είδα την εισαγωγή του "X-Men: Apocalypse". Η εικόνα ήταν κρύσταλλο. Σοβαρά τώρα, δεν θυμάμαι να έχω πάει σε cinema και να έχω κάνει το ίδιο σχόλιο. Άψογη εικόνα, καθαρά χρώματα, πολύ καλό μαύρο! Από πλευράς ήχου; Το SVS, στρατηγικά τοποθετημένο με κλώτσαγε, ανηλεώς! Η "ηχητική σφαίρα" που έλεγα πριν, έδειξε την αξία της - και τα "δόντια" της! Μεγάλες εντάσεις, χωρίς το παραμικρό ίχνος παραμόρφωσης - κυριολεκτικά, ένιωσα ότι ήμουν "μέσα" στην ταινία.

Ακολούθως, είδαμε σκηνές από το "John Wick 2". Ε, λοιπόν, δεν περίμενα ποτέ, μα ποτέ όμως, ότι ο πυροβολισμός "έκρυβε" τόσο μπάσο μέσα του! Κι αυτός ο πούστης ο John, πυροβολάει με ρυθμό μυδραλιοβόλου! Τα τρία subwoofers, με προεξάρχον το SVS "βαρούσαν" ανελέητα! Ανελέητα, λέμε! Κάθε πυροβολισμός ήταν και μία κλωτσιά! Κάθε σφαίρα ακουγόταν τόσο καθαρά και τόσο ρεαλιστικά που έλεγα "τώρα θα φάω καμιά αδέσποτη"! Ήταν τόση η απόλαυση που πραγματικά, έπρεπε να πιέσω τον εαυτό μου να σηκωθεί από τον καναπέ για να φύγω (ένεκα άλλων υποχρεώσεων). Ήταν η φάση που σκεφτόμουν ότι "ΟΚ, αφήστε με εδώ, να βλέπω τις ταινίες του Στάθη, μέχρι να τις δω όλες", άσχετα που τις περισσότερες μπορεί να τις είχα ήδη δει! Εννοείται ότι η ένταση ήταν υπέρ το δέον υψηλή - όπως και πρέπει όταν βλέπουμε π.χ. περιπέτειες κι επίσης, εννοείται ότι δεν υπήρχε ίχνος παραμόρφωσης ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου που να επιδρούσε αρνητικά στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Εν τέλει, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι εάν μου ζητούσε κάποιος να χαρακτηρίσω με μία λέξη το σύστημα του Στάθη, αυτή η λέξη θα ήταν "εθιστικό"! Πραγματικά, θα μπορούσα να ακούω μουσική και να βλέπω ταινίες με τις ημέρες (ποιες ώρες, πάνε αυτές, ξεπεράστηκαν...), χωρίς διακοπή. Πραγματικά, δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο.

Στάθη, φίλε, σε ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες! Ελπίζω, κάποια στιγμή να μπορέσω να ανταποδώσω τη χάρη και τη φιλοξενία.

Υ.Γ.: Κοκομπλόκο, λέμε, κοκομπλόκο... Ακόμα να συνέλθω...

τα είπες όλα...

Υ.Γ.την επόμενη φορά να πάρεις μαζί και κανέναν δίσκο να ακούσετε....
[DOUBLEPOST=1563399650][/DOUBLEPOST]

Α! Και κάτι άλλο: Δεν θα δείτε ούτε στο εγγύς ούτε στο απώτερο μέλλον, τα ηχεία μου προς πώληση!

Καλό, χρυσό κι άγιο το πολυκάναλο, αλλά τα απαιτούμενα μπικικίνια είναι πολλά κι οι προτεραιότητες διαφορετικές.

έχεις έτοιμο ειδικό χώρο...χρειάζεσαι πολύ λιγότερα από αυτά που πιστεύεις

 

[Dimifoot]

Σημείωση, πριν να συνεχίσω την αφήγηση: @costas EAR και @Dimifoot και λοιποί, ΟΧΙ, δεν θα στήσω home cinema στο χώρο μου. ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ!

Άντρας είναι αυτός που δοκίμασε, του άρεσε, αλλά είπε όχι.

 

[costas EAR]

Α! Και κάτι άλλο: Δεν θα δείτε ούτε στο εγγύς ούτε στο απώτερο μέλλον, τα ηχεία μου προς πώληση!

Καλό, χρυσό κι άγιο το πολυκάναλο, αλλά τα απαιτούμενα μπικικίνια είναι πολλά κι οι προτεραιότητες διαφορετικές.

Συμφωνώ για τις προτεραιότητες.

Διαφωνώ για τα απαιτούμενα μπικικίνια.

Στα μισά λεφτά της αρχικής αξίας του εξοπλισμού σου (ηχείων - ενισχυτικών), δηλαδή πάνω κάτω στα λεφτά που μπορεί να πιάσεις πουλώντας τα, στήνεται και γ@μώ το 7.4.4 σύστημα εκεί μέσα και περισσεύουν σχεδόν τα μισά λεφτά από αυτά για να πας διακοπές Ιαπωνία να κάνεις χαρακίρι.

 

[ankokdog]

Έζησα και εγώ την απίστευτη εμπειρία από το χώρο του Στάθη.

Βρεθήκαμε εκεί μαζί με τον Μιχάλη για να κουβαλήσουμε τον sherbourn που πλέον θα μπεί σε λίγες ώρες στο δικό μου σύστημα.

Πρώτη επαφή με τα παιδιά πέρα από το forum. Ευγενάστατοι και οι 2 μου είχαν κρατήσει και θέση να παρκάρω.

Ο Στάθης ένας ευγενής γίγαντας!!!.

Ανεβαίνουμε σπίτι περνάμε ένα διάδρομο και φτάνουμε στη πόρτα του περίφημου δωματίου.

Με το που περάσεις μέσα και κλείσεις την πόρτα,αμέσως καταλαβαίνεις την ηρεμία του χώρου.

Πραγματικό batcave!!!.

Προσπερνάς 5 jbl θυρία και φτάνεις στο καναπέ, στον οποίο κολλητά υπάρχει ένα pb4000.

Προφανώς οι δονήσεις θα σου έρχονται απευθείας στα σωθικά.

Ανάβει sherbourn crown Yamaha oppo jvc και αρχίζει η εμπειρία. Είχα μόνο μια ώρα στη διάθεσή μου, οπότε πήγαμε απευθείας στις καλές σκηνές από γνωστές ταινίες.

John wick - transformers - aquaman

Πριν φτάσω στον ήχο να πω για την εκπληκτική εικόνα 4κ hdr σε 120+ inch.

Πολύ καθαρή και smooth εικόνα με ζωντανά χρώματα.

Τα πάντα έχουν περάσει από τα χέρια του Καστρουνή και ο Στάθης δεν πειράζει τίποτα.

Κλασικά john wick με πυροβολισμούς καραμπίνες μπουνιές. Όλα σαν να συμβαίνουν live μπροστά σου.

Το μπάσο δυνατό και με απόλυτη ακρίβεια και έλεγχο χωρίς να κουράζει καθόλου.

Να δυναμώσω ρωτάει?

Δώσε όσο θέλεις.

Πάμε αρκετά πάνω από reference.

Τα ηχεία δε νιώθουν, φαίνεται ότι υπάρχει πολύ headroom.

Eκεί είναι όλα τέλεια, ισορροπημένα, επιτέλους καταλαβαίνω πόση πολύ πληροφορία έρχεται από το ταβάνι και πόσο ρόλο παίζει το rt στη διαύγεια κυρίος των διαλόγων.

Περνάμε σε transformers, εδώ είναι η χαρά του pb. Ο καναπές δε σταματάει να κουνιέται. Είναι σαν να το έχεις αγκαλιά!

Περνάμε σε aquaman και παίζει κοντά στο -19 -18. Μια ένταση κοντά στο 0 στο δικό μου.

Ακούς ξεκάθαρα τι έρχεται και από που.

Και ξαφνικά βλέπεις την ώρα και πρέπει να φύγεις.

Πρέπει να βάλω "προβόλι" και atmos !!!!!!

Τα κλείνει όλα ξηλώνουμε τον sherbourn (σαν καινούργιος) και ήρθε η ώρα της αναχώρησης.

Φεύγω με ένα θηρίο ενισχυτή και μια απίστευτη εμπειρία!!!

Ευχαριστώ Στάθη !!!