Aς ακούσουμε κλασική μουσική!

[musiclistener]

Μια πολύ πρόσφατη εγγραφή της συμφωνικής του Λονδίνου με μαεστρο τον Noseda στην 4η του Tchaikovsky και στις εικόνες απο μια έκθεση τοy Mussorsgky, σε 5.1 εκτέλεση. Πολύ καλή εκτέλεση και ο Noseda στις καλες του στιγμές, Υπάρχει όλη η ενταση και η βιαιότητα που νοιωθει ο Tchaikovsky σε εκείνη τη φαση της ζωης του και τον αναγκάζει να μεταστραφει σε πιο προσωπικα βιωματα και εσωτερικές αναζητησεις. Εγω το ακούω απο το πολυκαναλο sacd

Try the TIDAL Web Player

You can try TIDAL directly in your web browser. Enjoy over 80 million songs in High Fidelity sound quality, High Definition music videos and expertly Curated Editorial. For lossless playback we recommend using Google Chrome.

listen.tidal.com

 

[Deleted member 23222]

Έχω κατεβάσει όλο τον δίσκο από το Apple Music με ηχογραφήσεις για σινεμά

Εδω για τον...οδοντίατρο!!!

 

[Deleted member 23222]

 

[oldy]

Jaz Coleman - The Raven King (Visualiser)

 

[Deleted member 23222]

 

[Deleted member 23222]

 

[Deleted member 23222]

Η ομορφιά της αναπαραγωγής που βρίσκεται στη στιγμή.
Δεν έχω ακούσει καλύτερη εκτέλεση ούτε από την ίδια σε δίσκους και live.
Νομίζω ότι θα μπει στο πάνθεον δίπλα σε Ρίχτερ και Χόροβιτς...
Αν έπαιζε και λίγο πιο αργά( όχι εδώ- είναι άψογη) θα άγγιζε το τέλειο για τα γούστα μου

 

[Lemarchand]

Έχω μείνει Πάκης!

Teodor Currentzis - Beethoven_Symphony No. 5

Δεν ανοίγει, αλλά δεν έχει καμία σημασία. Ψάξτε το στο spotify...

 

[dionisp]

Ναι ε;. Το έχω και εγώ στην ουρά να το ακούσω. Μέχρι στιγμής πάντως αν και είναι αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρουσες οι δουλειές του, δεν με έχει κερδίσει... Για να δούμε και σε Beethoven...

 

[Lemarchand]

Ναι ε;. Το έχω και εγώ στην ουρά να το ακούσω. Μέχρι στιγμής πάντως αν και είναι αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρουσες οι δουλειές του, δεν με έχει κερδίσει... Για να δούμε και σε Beethoven...

Προσωπικά, εάν όχι η καλύτερη δουλειά του, από τις καλύτερες.

 

[dionisp]

Τέλεια! Θα προσπαθήσω να το ακούσω αύριο πρωί.

 

[vasilistsagaras]

Η ομορφιά της αναπαραγωγής που βρίσκεται στη στιγμή.
Δεν έχω ακούσει καλύτερη εκτέλεση ούτε από την ίδια σε δίσκους και live.
Νομίζω ότι θα μπει στο πάνθεον δίπλα σε Ρίχτερ και Χόροβιτς...
Αν έπαιζε και λίγο πιο αργά( όχι εδώ- είναι άψογη) θα άγγιζε το τέλειο για τα γούστα μου

Απίστευτη... πραγματικά απίστευτη! Και όχι μόνο εδώ αλλά και σε Philip glass.

 

[dionisp]

Προσωπικά, εάν όχι η καλύτερη δουλειά του, από τις καλύτερες.

Όντως. Την άκουσα μια χαμηλά γιατί είναι νωρίς αλλά φαίνεται εξαιρετική εκτέλεση. Αυτός ο κρουστός, ανάγλυφος ήχος που βγάζει ο Κουρεντζής σε συνδυασμό με την έντονη ανάγνωση των δυναμικών ταιριάζει γάντι στο Beethoven.

 

[dionisp]

Τελικά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η ψυχολογία όταν ακούς κάτι καινούργιο και νομίζω πως αυτό έπαθα και με τον Κουρεντζή.

Οι αναγνώσεις του ενώ ήταν προφανώς διαφορετικές από την πεπατημένη, όπως είπα και πρωτύτερα, δεν με κέρδισαν με την πρώτη ακρόαση και απλώς έμειναν στην συλλογή σαν "ενδιαφέρουσες". Μετά το χθεσινό, ξανάκουσα την 5η σε νορμάλ εντάσεις αργότερα και σήμερα το πρωί άκουσα ξανά την παθητική και την 6η του Mahler και...

ανακαλώ! τίποτα άλλο. Μ@λακίες όλοι λέμε σε αυτή τη ζωή.

 

[dionisp]

Δεν είχα ξανακούσει το έργο. Πολύ όμορφο. Το πρώτο μέρος τρέχει συνέχεια, με όμορφες μελωδίες που οδηγούν σε δύο βίαιες κλιμακώσεις. Πολύ πυκνή και σε κάποια σημεία "περίεργη" ενορχήστρωση με στιγμές όπου συνδυασμοί ξύλινων υποσυνόλων παίζουν πυκνές γραμμές απέναντι σε χάλκινα και τύμπανα. Πολύ ωραίο ήταν αυτό.

Το δεύτερο μέρος πιο χαλαρό σε Tempo, αλλά τελικά όχι και σε διάθεση, δένει όμορφα καθώς παίρνει τη γεύση του άγχους που σου αφήνει το προηγούμενο και το εσωτερικεύει σε κάτι που μοιάζει με γαλήνια αγωνία.

Το τρίτο μέρος είναι το πιο ωραίο κατά την γνώμη μου. Μπαίνει πολύ ωραία σε κλασσικό minimal ύφος και μοιάζει με φυσική συνέχεια του προηγούμενου. Θα μπορούσε να είναι και ατάκα ίσως. Η ρυθμική gran casa από την αρχή ακόμα σε προϊδεάζει. Προχωράει με αγχωτικό ρυθμό μέχρι το φινάλε με αυξανόμενα έντονη γραφή στα τύμπανα και χάλκινα, έχοντας στο ενδιάμεσο προβάλει αποσπασματικές αλλά πολύ λυρικές μελωδίες που μοιάζουν σαν να κοιτάς το δεύτερο μέρος από κάποιο παράθυρο τρένου εν κινήσει..

Η ηχογράφηση είναι "άμεση" (δεν έχει πολύ χωρική πληροφορία) και το αποτέλεσμα δικαιώνει τον μηχανικό αφού αναδύεται όμορφα η ενορχήστρωση και η λεπτομέρειες αυτής. Το σύνολο ακούγεται μεγάλο και ως συνήθως όταν μιλάμε για ορχήστρα και η ηχογράφηση είναι καλή, υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση σε λίγο υψηλότερες στάθμες με τα απαραίτητα sub.

 

[Prince]

Πάντοτε με γοήτευε και, ουκ ολίγες φορές, με ενθουσίαζε η μουσική του C. P. E. Bach, αυτόν που είχαν υμνήσει όλοι οι άμεσοι διάδοχοί του (ο Mozart είχε πει: "Αυτός είναι ο Πατέρας μας και εμείς τα παιδιά του", ενώ ο Beethoven είχε αντίστοιχα αναφέρει ότι "αυτός είναι ο Μεγάλος Bach"!).
Ο εν λόγω συνθέτης, το πλέον λαμπρό τέκνο του J. S. Bach, υπήρξε πολυγραφότατος, σαν τον πατέρα του, και σχεδόν σε κάθε έργο του διακρίινει κανείς μια ξεχωριστή, αξιοπρόσεκτη και θαυμαστή πρωτοτυπία. Αρκέτες φορές η γραφή του φαίνεται να προιωνίζει ακόμη και το μακρυνό μέλλον της μουσικής που θα ακολουθούσε (π.χ. η "ελεύθερη" Fantasia in f sharp minor, Wq.67).
Ένας ξεχωριστός και λίαν αξιόλογος δίσκος του "πιανιστικού" (keyboard) του έργου αποτελεί η έξαιρετη ερμηνεία του παραγνωρισμένου αλλά θαυμάσιου Ιταλού πιανίστα Vittorio Forte, σε μια υποδειγματική παραγωγή της εταιρείας Odradek.
Προγένεστεροι πιανίστες, με έξοχες ηχογραφήσεις σε έργα του έν λόγω σύνθέτη, είναι εκέινες με τον Pletnev στην DG και της Elena Filonova στη μικρή Γαλλική εταιρεία Ardens.
Κανείς που έχει γνωρίσει το έργο του σημαντικού αυτόύ συνθέτη?
Prince

 

[Dimifoot]

Πάντοτε με γοήτευε και, ουκ ολίγες φορές, με ενθουσίαζε η μουσική του C. P. E. Bach, αυτόν που είχαν υμνήσει όλοι οι άμεσοι διάδοχοί του (ο Mozart είχε πει: "Αυτός είναι ο Πατέρας μας και εμείς τα παιδιά του", ενώ ο Beethoven είχε αντίστοιχα αναφέρει ότι "αυτός είναι ο Μεγάλος Bach"!).
Ο εν λόγω συνθέτης, το πλέον λαμπρό τέκνο του J. S. Bach, υπήρξε πολυγραφότατος, σαν τον πατέρα του, και σχεδόν σε κάθε έργο του διακρίινει κανείς μια ξεχωριστή, αξιοπρόσεκτη και θαυμαστή πρωτοτυπία. Αρκέτες φορές η γραφή του φαίνεται να προιωνίζει ακόμη και το μακρυνό μέλλον της μουσικής που θα ακολουθούσε (π.χ. η "ελεύθερη" Fantasia in f sharp minor, Wq.67).
Ένας ξεχωριστός και λίαν αξιόλογος δίσκος του "πιανιστικού" (keyboard) του έργου αποτελεί η έξαιρετη ερμηνεία του παραγνωρισμένου αλλά θαυμάσιου Ιταλού πιανίστα Vittorio Forte, σε μια υποδειγματική παραγωγή της εταιρείας Odradek.
Προγένεστεροι πιανίστες, με έξοχες ηχογραφήσεις σε έργα του έν λόγω σύνθέτη, είναι εκέινες με τον Pletnev στην DG και της Elena Filonova στη μικρή Γαλλική εταιρεία Ardens.
Κανείς που έχει γνωρίσει το έργο του σημαντικού αυτόύ συνθέτη?
Prince

 

[costas EAR]

Tidal rulezzzzz

 

[Prince]

Βλέπω με χαρά ότι, τουλάχιστον τα πλέον "προσιτά" και ευχάριστα έργα του C.P.E. Bach (Sinfonias Wq182 & the Cello Concerto in A minor) είναι αγαπητά και ενδιαφέροντα και εδώ. Προσωπικά, εκτιμώ πολύ και τα άλλα δύο Κοντσέρτα για Cello (ειδικά εκείνο σε Σι ύφεση μείζονα) καθώς και τις Συμφωνίες για Ορχήστρα (έγχορδα, δύο όμποε/φλάουτα και δύο γαλλικά κόρνα), Wq.183 (εξαίρετη εκτέλεση και ηχογράφηση εκείνη με το Ensemble Resonanz ύπό τον Riccardo Minasi, στην Γερμανική Es-dur).
Από τα παραγνωρισμένα (ως επί το πλείστον, δυστυχώς) αλλά θαυμάσια ως προς την πρωτοτυπία, τη φαντασία αλλά και την ομορφιά τους έργα του μέγιστου των γιων του Bach είναι και οι Σονάτες για Βιολί και Φορτεπιάνο (η Τσέμπαλο ή ενίοτε και Κλαβίχορδο). Ειδικά, η Σονατά σε ντο ελάσσονα (με μια απροσδόκητα ευφάνταστη αργή κίνηση σε Λα ύφεση μείζονα) καθώς και εκείνες σε σι ελάσσονα και σι ύφεση μείζονα (με εξαιρετικά αισθαντικά γοητευτικές αργές κινήσεις) αποτελούν πραγματικά διαμάντια του ρεπερτορίου αλλά και γενικότερα της μουσικής.
Πρόσφατα, η Αγγλική Signum παρουσίασε την πρώτη πλήρη ηχογράφηση των έργων για Βιολί και Grand Modern Piano με την βιολονίστα Tasmin Walley-Cohen και τον πιανίστα James Baillieu. Από τις εκτελέσεις με Fortepiano, ξεχωρίζει εκείνη με την εξαίρετη Amandine Beyer στο βιολί και την ιδιόμορφα εντυπωσιακή Edna Stern σε ένα εξαιρετικό Fortepiano Walter της εποχής του συνθετή (περί το 1790). Τέλος, από εκείνες με Cembalo, προτιμητέα θα ήταν εκείνη με τον Adrian Butterfield στο βιολί και τον βρετανό τσεμπαλίστα Laurence Cummings (στην καναδική ΑΤΜΑ).
Pr.

 

[promytheus]

Σε 15' ζωντανά!