Βιβλία

[Kotsidis John]

"Πάει" κι αυτό.



Σειρά πήρε το "Λύτρωση" της Yrsa Sigurdardóttir - συνέχεια του βιβλίου που διάβασα ακριβώς πριν το "Ο Πυροσβέστης".

Το διαβασα, τη Λυτρωση, εχει να κανει με παιδια και bulling κλπ, διαβαζω αρκετα αστυνομικα και θριλερ κ περιπετειες τελευταια, δε μπορω να πω πως με τρελλανε.

 

[wizzy]

Το διαβασα, τη Λυτρωση, εχει να κανει με παιδια και bulling κλπ, διαβαζω αρκετα αστυνομικα και θριλερ κ περιπετειες τελευταια, δε μπορω να πω πως με τρελλανε.

Διάβασες και τα δύο προηγούμενα της σειράς ("DNA" και "Το μήνυμα");

 

[Kotsidis John]

Διάβασες και τα δύο προηγούμενα της σειράς ("DNA" και "Το μήνυμα");

οχι, δε τα διαβασα, ειχα διαβασει μονο κριτικες, αλλα πολλες φορες, κι οχι μονο γι αυτο το βιβλιο, πραγματικα απορω ποιος και γιατι τα γραφουν..

Οπως και τελευταια με τον Καστανανθρωπο, διθυραμβικες κριτικες, αλλα τελικα... τι να πω.. γουστα ειναι αυτα ισως..

 

[wizzy]

οχι, δε τα διαβασα, ειχα διαβασει μονο κριτικες, αλλα πολλες φορες, κι οχι μονο γι αυτο το βιβλιο, πραγματικα απορω ποιος και γιατι τα γραφουν..

Οπως και τελευταια με τον Καστανανθρωπο, διθυραμβικες κριτικες, αλλα τελικα... τι να πω.. γουστα ειναι αυτα ισως..

ΟΚ, ήθελα να δω εάν βρήκες διαφορές μεταξύ των δύο πρώτων κι αυτού. Διαβάζω στο διαδίκτυο ότι το "Η Λύτρωση", "χάνει" αρκετά σε σύγκριση με τα δύο πρώτα - σε πλοκή/χαρακτήρες κτλ.

 

[panag 505]

Marcel Proust:

Αναζητώντας το χαμένο χρόνο. Τόμος Β'

 

[vass72]

Μολις το ξεκίνησα...

 

[rose.athens]

Χαλαρό καλοκαιρινό

 

[spylab]

Τωρα διαβαζω βιβλιο και βλεπω πισω τα βουνα με συνεφα

 

[Snow Whitty]

Marcel Proust:

Αναζητώντας το χαμένο χρόνο. Τόμος Β' View attachment 175155

Όταν ξεκίνησα το βιβλίο στα γερμανικά ....» πηρα τη βοήθεια « αυτής της λογοτεχνικης συνάντησης στον Ιανο Και με συνεπήρε τόσο αυτός ο κύριος ....περισσότερο από τον Προυστ!



Ακουστε τον!

 

[wizzy]

Σειρά πήρε το "Λύτρωση" της Yrsa Sigurdardóttir - συνέχεια του βιβλίου που διάβασα ακριβώς πριν το "Ο Πυροσβέστης".

Το τελείωσα σήμερα. Τελικά, δεν "έχανε" σε σχέση με τα προηγούμενα, μου άρεσε εξίσου. Δεν "τρελάθηκα", αλλά πέρασε ικανοποιητικά η ώρα.

Συνεχίζω με το "Τα μπλουζ του δολοφόνου", του Ray Celestin - μέρος τετραλογίας, προηγήθηκε το "Η τζαζ του δολοφόνου" (το διάβασα παλαιότερα), έπεται το "Ο θρήνος του γκάνγκστερ", το τέταρτο δεν είμαι σίγουρος ότι έχει εκδοθεί. Το αναζητώ.

 

[Snow Whitty]

Με αφορμή την αναφορά στον Καμυ

Το τελευταίο ημιτελές βιβλίο του: «Ο πρώτος άνθρωπος «

Ο Καμυ αγαπούσε πάρα πολύ την μητέρα του. Η Κατρίν Σιντές Καμύ ήταν μια αγράμματη και σχεδόν κουφή γυναίκα η οποία εργαζόταν ως παραδουλεύτρα. Το τελευταίο του ημιτελές βιβλίο «Ο πρώτος άνθρωπος» είναι αφιερωμένο σε αυτή. «Σε σένα που δεν θα μπορέσεις ποτέ να διαβάσεις αυτό το βιβλίο» έγραφε λίγους μήνες πριν φύγει από την ζωή. Ο φακός την συλλαμβάνει σε αυτή την ιδιαίτερη φωτογραφία να κρατάει σαν εικόνισμα την φωτογραφία του γιού της. Η μητέρα του Καμύ πέθανε εννέα μήνες μετά από αυτόν. Πηγή: https://www.lifo.gr/team/book/50803

Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο Ζακ Κορμερί, ταξιδεύει στη γενέθλια πόλη του, στο Αλγέρι. Μια πλημμυρίδα αναμνήσεων τον υποχρεώνει ν' αναμετρηθεί με το παρελθόν του. Θυμάται τη φτώχεια, την ορφάνια, τους παθιασμένους με το ποδόσφαιρο συνομηλίκους του, αλλά και τον εμπνευσμένο δάσκαλο που του εμφύσησε την αγάπη για το διάβασμα και τα βιβλία. Ώριμος άντρας πια, ζει στη Γαλλία και αναρωτιέται σε ποια πλευρά της Μεσογείου ανήκει. "Τελικά, θα μιλήσω για κείνους που αγαπούσα" γράφει ο Αλμπέρ Καμύ σε μια σημείωση για τον Πρώτο άνθρωπο.
Το κατεξοχήν αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά του ανασύρθηκε ημιτελές από τα συντρίμμια του αυτοκινήτου όπου ο ίδιος έχασε πρόωρα τη ζωή του. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου αναδύονται η προσωπικότητα και η ευαισθησία του Καμύ, οι ρίζες της σκέψης και οι απαρχές της ιδεολογικής στράτευσής του. Γιατί, σε όλη του τη ζωή, ήθελε να μιλάει εξ ονόματος εκείνων στους οποίους απαγόρευαν το λόγο. Ο ίδιος είχε πει κάποτε ότι οι συγγραφείς "τρέφουν την ελπίδα ότι θα ξαναβρούν τα μυστικά μιας οικουμενικής Τέχνης η οποία, με ταπεινότητα και μαεστρία, θα ξανάδινε επιτέλους ζωή σε ήρωες με σάρκα και διάρκεια".
Ο πρώτος άνθρωπος είναι ο τελευταίος Καμύ, πάντα συγκινητικός, πάντα συναρπαστικός. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)https://www.politeianet.gr/books/97...el-1957-kastaniotis-o-protos-anthropos-277943

Τραγικά άτυχος αφού τρία χρόνια πριν τον θάνατό του τιμήθηκε με το Νομπέλ λογοτεχνίας –ήταν μόλις σαράντα τεσσάρων ετών– και δεν πρόλαβε, ίσως, να δρέψει όλες τις δάφνες του. Τραγικά άτυχος αφού γνώρισε τον πατέρα του μέσα από μια φωτογραφία – ο Λισιέν Καμί σκοτώθηκε το 1914, έναν χρόνο μετά τη γέννηση του γιου του. Ίσως όμως και όλες αυτές οι «τραγικές ατυχίες» του να τον έκαναν τόσο σπουδαίο.

Albert Camus: «Ο πρώτος άνθρωπος»

Μόνο και μόνο το ότι ο συγγραφέας ξεψύχησε παρέα με το χειρόγραφο αυτού του βιβλίου, μέσ

diastixo.gr

Πριν δυο χρόνια ο αγαπημενος μου ηθοποιός Γιοαχιμ Κρολ ξεκίνησε μια αφηγηματικη τουρνέ με μουσικά διαλείμματα,που διαρκεί ακόμα! Ήταν συγκλονιστικός καθως διαβαζε - ερμήνευε το κείμενο.Θα μου μείνει αξέχαστος κι αυτός και το βιβλίο.

 

[Snow Whitty]

Για τον Καμυ και τα έργα του από τον εισηγητή τως λογοτεχνικων απόγευματων στον Ιανο ( δεν γνωριζω ποιος είναι,δεν έχει όμως σημασία γιατί ο λόγος του σε υπνωτίζει !)

«Η λογοτεχνία σου αλλάζει τη ζωη«

 

[panag 505]

Όταν ξεκίνησα το βιβλίο στα γερμανικά ....» πηρα τη βοήθεια « αυτής της λογοτεχνικης συνάντησης στον Ιανο Και με συνεπήρε τόσο αυτός ο κύριος ....περισσότερο από τον Προυστ!



Ακουστε τον!

Ευχαριστώ πολύ. Θιασώτης της Γαλλικής λογοτεχνίας (ο άγνωστος) στο βίντεο, όπως και εγώ. Με μια μικρή ένσταση σε τέτοιου είδους αναλύσεις- αναφορές, όπου μερικές φορές δεν συμπίπτουν τα λεγόμενα του αναλυτή με τις προσωπικές αναζητήσεις του αναγνώστη.

 

[wizzy]

Θιασώτης της Γαλλικής λογοτεχνίας (ο άγνωστος) στο βίντεο, όπως και εγώ.

Έχεις διαβάσει Μπορίς Βιάν;

 

[panag 505]

Έχεις διαβάσει Μπορίς Βιάν;

Βεβαίως, έχω μερικά βιβλία του, την εποχή που τον διάβαζα είχα κολλήσει.

 

[wizzy]

Βεβαίως, έχω μερικά βιβλία του, την εποχή που τον διάβαζα είχα κολλήσει.

Ωραίος! Ξεκίνησα με το "Όλα τα πτώματα έχουν το ίδιο χρώμα" και συνέχισα με 4-5 ύστερα. Αν εξαιρέσω 1-2, βρήκα το μοτίβο της πλοκής επαναλαμβανόμενο, κάτι το οποίο τότε (μιλάμε για πριν από 20+ χρόνια) δεν με ενόχλησε, τώρα με ενοχλεί.

 

[panag 505]

Ωραίος! Ξεκίνησα με το "Όλα τα πτώματα έχουν το ίδιο χρώμα" και συνέχισα με 4-5 ύστερα. Αν εξαιρέσω 1-2, βρήκα το μοτίβο της πλοκής επαναλαμβανόμενο, κάτι το οποίο τότε (μιλάμε για πριν από 20+ χρόνια) δεν με ενόχλησε, τώρα με ενοχλεί.

Μου άρεσε το υποδόριο μαύρο χιούμορ του, αντισυμβατικό πνεύμα. όπως και εσύ τον είχα διαβάσει χρόνια πριν, υπάρχουν κενά.

 

[Snow Whitty]

«(δεν γνωριζω ποιος είναι) «

Ειναι ο Δημήτρης Στεφανάκης συγγραφέας με διακρίσεις Και μεταφραστής.

Φιλμ Νουαρ

ΦΙΛΜ ΝΟΥΑΡ

Στο Παρίσι του 1939 ο νεαρός Γάλλος δημοσιογράφος Φιλίπ Τεμπό αναζητά στοιχεία για το παράνομο ειδύλλιο μιας Ισπανίδας δούκισσας και ενός Έλληνα εμπόρου όπλων. Η ζωή του τελευταίου γεννά πολλά ερωτηματικά για την καταγωγή του, τη δράση και την πολιτική ε

www.psichogios.gr

Συλλαβιζοντας το καλοκαιρι

http://webdata.psichogios.gr/sample/9786180105650.pdf

Δημήτρης Στεφανάκης - Δημοσίευμα - Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018 - Λογοτεχνικά απογεύματα στον ΙΑΝΟ | «Αμερικανικό μυθιστόρημα. Το τέλος του αμερικανικού ονείρου»

Δημήτρης Στεφανάκης - Δημοσίευμα - Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018 - Λογοτεχνικά απογεύματα στον ΙΑΝΟ | «Αμερικανικό μυθιστόρημα. Το τέλος του αμερικανικού ονείρου»

dimitrisstefanakis.gr

Ο Δ.Στεφανάκης αναγορεύεται Ιππότης Γραμμάτων & Τεχνών του Γαλλικού Κράτους

 

[wizzy]

[...]το τέταρτο δεν είμαι σίγουρος ότι έχει εκδοθεί. Το αναζητώ.

Διόρθωση: το τέταρτο είναι ακόμα στο στάδιο της συγγραφής.

 

[wizzy]

Συνεχίζω με το "Τα μπλουζ του δολοφόνου", του Ray Celestin - μέρος τετραλογίας, προηγήθηκε το "Η τζαζ του δολοφόνου" (το διάβασα παλαιότερα), έπεται το "Ο θρήνος του γκάνγκστερ",

Τελείωσα χτες το "Τα μπλουζ του δολοφόνου". Αστυνομική λογοτεχνία στα καλύτερά της! Κι επειδή έχω πρόσφατα τα δύο βιβλία της Sigurdardóttir, θα πω ότι η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη κι η "πλάστιγγα" γέρνει σαφώς υπέρ του Ray Celestin.

Αν κι έχω διαθέσιμο και το τρίτο μέρος της τετραλογίας, δεν θα το διαβάσω, διότι σύμφωνα με την ανακοίνωση των εκδόσεων Διόπτρα, μετέφρεσαν κι εξέδωσαν το μη τελικό αρχείο. Απέσυραν όσα αντίτυπα πρόλαβαν κι εκκίνησαν διαδικασίες αντικατάστασης όσων βρέθηκαν σε χέρια αναγνωστών. Έστειλα email κι αναμένω απάντηση.