Aς ακούσουμε κλασική μουσική!

[Prince]

Τώρα τον Αυγουστο εχοντας χρόνο στη διάθεσή μου
αλλα και τη συλλογη Kubelik the Symphony edition της DG.
θα επιμεινω στον Ραφαηλ Κουμπελικ.

Ο κυκλος του με τις συμφωνιες του Mahler ειναι εξαιρετικος.
Χωρις να τονιζει υπερβολικα το δραματικο στοιχειο αλλα χωρις να του λειπει η ενταση
και υποβοηθουμενος απο αυτη την ορχηστρα φαινομενο αλλα και εξαιρετικες φωνες
παρουσιαζει ολη την ομορφια και τον λυρισμο αυτων των συνθεσεων
με απολαυστικο θα ελεγα τροπο. View attachment 177504

O Kubelik ήταν αναμφίβολα ένας μεγάλος και εμπνευσμενος μαέστρος, ο δε Mahler του θεωρείται από τις πλέον σοβαρές και σίγουρες ερμηνείες των Συμφωνιών του συνθέτη. Το μόνο πρόβλημα που, τουλάχιστον εγώ (και οι "ομοιοί" μου) βλέπω, είναι οι ηχογραφήσεις που είναι κάπως...dated και, παρά τις όποιες προσπάθειες βελτίωσης της "εικόνας", δεν παύουν να φαίνονται οι περιορισμοί της τότε παραγωγής τους.
Επειδή οι Συμφωνίες του Mahler είναι τεράστιες ως προς τη διάρκειά τους, με εξαιρετικά πυκνή, απαιτητική δύσκολη εώς δύστροπη (σε αρκετά σημεία) ενορχήστρωση, η παραγωγή του σχετικού προιόντος (CD, SACD, Blu-ray) βοηθά πάρα πολύ εάν είναι όσο γίνεται πιο αναλυτική και με το μεγαλύτερο εύρος ως προς the dynamics και την ευρύτητα στην αίσθηση του χώρου.
Ως εκ τούτου, δεν είναι περίεργο ότι υπάρχουν περί τις 10 παραγωγές SACD είτε όλων των Συμφωνίων είτε ορισμένων εξ αυτών. Από τις πλέον πετυχημένες τόσο ως προς την ερμηνεία αλλά και την καλλίτερη δυνατή παραγωγή: a) ο εντυπωσιακός κύκλος του Michael Tilson Thomas με την Ορχήστρα του, την θαυμάσια San Francisco Symphony Orchestra, στην εταιρεία της Ορχήστρας SFS Media,
b) Η εξαιρετική ερμηνεία του Jonathan Nott με τη Συμφωνική της Βαμβέργης, σε εξαιρετική φόρμα και σε μια εκθαμβωτική παραγωγή της Ελβετικής Tudor και
c) Η ιδιαίτερα αισθαντική προσέγγιση του Ivan Fischer με την "ορχήστρα" του, την πολύ αποτελεσματική Budapest Festival Orchestra, στην άψογη παραγωγή της Ολλανδικής Channel.
Προσωπικά, θεωρώ τις Συμφωνίες του εν λόγω συνθέτη από τις πλέον δύσκολες στην αναπαραγωγή τους σε δίσκους και προτιμώ να καταφέυγω στα Τραγούδια του, περιλάμβανομένου και του εμβληματικού αριστουργήματός του, το Τραγούδι της Γης, που έχουν κάποια πιο λογική εξέλιξη στη γραφή αλλά και στην παρακολούθησή τους. Από τις Συμφωνίες του, η Τετάρτη είναι η πιο θαυμάσια στην ανάπτυξή της και πραγματικά σημαίνουσα για μένα, όπου ακόμα και η πολύ μεγάλη αργή κίνηση έχει μια μοναδική συνέπεια στην εξέλιξή της και στην μαγευτική ενορχήστρωσή της.

 

[editor]

Φυσικα ο Mahler με τις μεγάλες δυναμικές αντιθεσεις του και τις λεπτες ενορχηστρωτικες αποχρωσεις οφελειται τα μέγιστα από τις άρτιες τεχνικά ηχογραφήσεις.

Οι παραγωγές και επανακυκλοφορίες της DG
αν και όχι κορυφαίες δεν θα έλεγα ότι πάσχουν σε αυτόν τον τομέα.

Ακόμα και οι καθαρά ιστορικές ηχογραφήσεις προσφέρουν κάτι που διαπερνά και ξεπερνά τους τεχνικούς περιορισμούς της εποχής τους, για όποιον ξεπεράσει το αρχικό "σοκ".

 

[Prince]

Φυσικα ο Mahler με τις μεγάλες δυναμικές αντιθεσεις του και τις λεπτες ενορχηστρωτικες αποχρωσεις οφελειται τα μέγιστα από τις άρτιες τεχνικά ηχογραφήσεις.

Οι παραγωγές και επανακυκλοφορίες της DG
αν και όχι κορυφαίες δεν θα έλεγα ότι πάσχουν σε αυτόν τον τομέα.

Ακόμα και οι καθαρά ιστορικές ηχογραφήσεις προσφέρουν κάτι που διαπερνά και ξεπερνά τους τεχνικούς περιορισμούς της εποχής τους, για όποιον ξεπεράσει το αρχικό "σοκ".

Φυσικά, οι παραγωγές και οι βελτιωμένες επανακυκλοφορήσεις της DG είναι αξιόπιστες και ικανοποιητικές, αλλά όχι τόσο που να μπορούν να δώσουν το optimum της Μαλερικής ενορχήστρωσης. Ειδικά, εάν είναι οι ηχογραφήσεις αρκετά "ιστορικές" (dated). Ως προς τα dynamics μπορούν να το βελτιώσουν το αποτέλεσμα. Ως προς τον φυσικό (natural) τόνο, ειδικά στα πυκνά μέρη, η διαφορά (δυστυχώς) φαίνεται. Εάν π.χ. ακούσει κανείς τις πρώτες ηχογραφήσεις του Haitink (σε Philips) με οιαδήποτε μεταγενέστερη του ιδίου, όχι απαραίτητα σε SACD, μπορεί εύκολα να διακρίνει τη διαφορά στον τόνο και, σε κάποιο βαθμό την ευρύτητα ως προς τον χώρο που απλώνεται η πλούσια ενορχήστρωση των "στριφνών" αυτών Συμφωνίων.

 

[musiclistener]

Η Μαλερική συλλογή με τον Nott στην Tudor είναι multichannel?

 

[Prince]

Benjamin Britten - Four Sea Interludes from "Peter Grimes"

Βλέπω ότι σου πηγαίνει καλά ο Britten, ένας από τους κορυφαίους συνθέτες του παρελθόντος αιώνος.
Πέρα από την πολύ ευχάριστη "Απλή Συμφωνία" και τα εύληπτα Τέσσερα Ιντερλούδια της Θάλασσας από την εμβληματική του Όπερα Peter Grimes, αξίζει να εντρυφήσει ο ενδιαφερόμενος και στα πιο δύσκολα αλλά λίαν σημαντικά έργα του συνθέτη, όπως π.χ. η SInfonia da Requiem (ένα εκπληκτικό συμφωνικό Requiem) και κάποιες από τις πολύ σημαίνουσες Όπερες του, όπως ο πλέον εμβληματικός Peter Grimes (θεωρείται η πιο σημαντική Βρετανική Όπερα του 20ου αιώνα) και η λίαν ξεχωρίστη ιδιότυπη The Turn of the Screw.
Υπάρχει πληθώρα πολύ καλών παραγωγών και ερμηνειών, αλλά καλό είναι να ξεκινήσει κανέις ακούγοντας εκείνες με μαέστρο τον ίδιο τον συνθέτη και τους ερμηνευτές που τον ενέπνευσαν να γράψει τις Όπερες αυτές, όπως ο τενόρος Peter Pears για τον Peter Grimes (σε Decca).

Η Μαλερική συλλογή με τον Nott στην Tudor είναι multichannel?

Και οι τρεις κύκλοι των Συμφωνίων που ανέφερα είναι και hybrid multichannel.
Εάν θυμάμαι καλά, πρέπει όλοι οι υπάρχοντες πλήρεις κύκλοι καθώς και οι παραγωγές ορισμένων Συμφωνιών (με διάφορους μαέστρους), που είναι σε SACD format, να είναι το ίδιο (hybrid multichannel).
Ηχητικά η πλέον εντυπωσιακή μου ακούγεται εκείνη του Tilson Thomas. Του Nott, όμως, είναι παρα πολύ ικανοποιητική σχεδόν από κάθε πλευρά (και σίγουρα είναι πιο οικονομική από εκείνη του Tilson Thomas).

 

[Snow Whitty]

Brandenburg Concerto No. 4 in G Major, BWV 1049: I. Allegro

 

[editor]

Μιλώντας για Mahler και παλιές ηχογραφησεις
ξανάκουσα την δεύτερη συμφωνία του στην εκτέλεση του Bruno Walter με την φιλαρμονική της Νέας Υόρκης ηχογραφηση του 1958.

Η προσοχη που δίνει o Walter στις μικρές λεπτομέρειες από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να χάνεται η μεγάλη εικόνα αυτής της υπέροχης συμφωνίας, η ευαισθησία του όσον αφορά τον Mahler, είναι μοναδική.
Συγκριτικα οι περισσότερες σύγχρονες εκτελέσεις είναι σε σημεία θα τολμούσα να πω ισοπεδωτικες η επιδειξιομανεις.

Ενα μεγάλο ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο του συνθέτη.

 

[christos77]

 

[Prince]

Μιλώντας για Mahler και παλιές ηχογραφησεις
ξανάκουσα την δεύτερη συμφωνία του στην εκτέλεση του Bruno Walter με την φιλαρμονική της Νέας Υόρκης ηχογραφηση του 1958.

Η προσοχη που δίνει o Walter στις μικρές λεπτομέρειες από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς να χάνεται η μεγάλη εικόνα αυτής της υπέροχης συμφωνίας, η ευαισθησία του όσον αφορά τον Mahler, είναι μοναδική.
Συγκριτικα οι περισσότερες σύγχρονες εκτελέσεις είναι σε σημεία θα τολμούσα να πω ισοπεδωτικες η επιδειξιομανεις.

Ενα μεγάλο ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο του συνθέτη.

Θα σου γράψω μια εμπεριστατωμένη απάντηση κάποια στιγμή το πρωί, αλλά θα ήθελα να γνωρίζω ποιες από τις "περισσότερες σύγχρονες εκτελέσεις", που προφανώς έχεις ακούσει, είναι, έστω σε σημεία, "ισοπεδωτικές ή επιδειξιομανείς". Θα με βοηθήσει, σε ικανό βαθμό, στην απάντησή μου.
Ευχαριστώ.

 

[editor]

Αυτη ειναι απλως και καθαρα η δικη μου εντελως υποκειμενικη αλλα εντονη αισθηση.
Προφανως κανενας με πραγματικο ενδιαφερον για την κλασσικη μουσικη και τον Mahler
δεν μπορει να περιοριοριστει σε μια μοναδικη ερμηνεια.

Απο πιο συγχρονες εχω ακουσει Kubelik που προανεφερα, Abado με τη συμφωνικη του Σικαγου
και Bernstein νομιζω με τη συμφωνικη της Βιεννης,
ολες πολυ καλες εκτελεσεις καμμια ομως δεν μου προξενησε αυτην τη μαγικη αισθηση.

Το ωραιο ειναι οτι την ιδια αισθηση ειχα ακουγοντας και τον Mozart του
με την ορχηστρα της Columbia αυτην τη φορα, με τα tempi να ειναι αριστοτεχνικα επιλεγμενα.
Πραγμα που με οδηγει στο συμπερασμα οτι ....Ο Bruno Walter ηταν μαγος.

 

[Prince]

Αυτη ειναι απλως και καθαρα η δικη μου εντελως υποκειμενικη αλλα εντονη αισθηση.
Προφανως κανενας με πραγματικο ενδιαφερον για την κλασσικη μουσικη και τον Mahler
δεν μπορει να περιοριοριστει σε μια μοναδικη ερμηνεια.

Απο πιο συγχρονες εχω ακουσει Kubelik που προανεφερα, Abado με τη συμφωνικη του Σικαγου
και Bernstein νομιζω με τη συμφωνικη της Βιεννης,
ολες πολυ καλες εκτελεσεις καμμια ομως δεν μου προξενησε αυτην τη μαγικη αισθηση.

Το ωραιο ειναι οτι την ιδια αισθηση ειχα ακουγοντας και τον Mozart του
με την ορχηστρα της Columbia αυτην τη φορα, με τα tempi να ειναι αριστοτεχνικα επιλεγμενα.
Πραγμα που με οδηγει στο συμπερασμα οτι ....Ο Bruno Walter ηταν μαγος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Bruno Walter υπήρξε ένας κορυφαίος μαέστρος και σπουδαίος Μαλερίστας (είχε μαθητεύσει και δουλέψει με τον συνθέτη). Οι ερμηνείες του αποτελούν points of reference για κάθε ενδιαφερόμενο για τον συγκεκριμένο συνθέτη (και όχι μόνον). Το πρόβλημα, έστω σε κάποιο βαθμό (όχι όμως αμελητέο), είναι οι ηχογραφήσεις (και κατ' επέκταση οι αντίστοιχες παραγωγές) του, που είναι, όπως και να το κάνουμε, αρκετά "παλαιές", με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι ηχογραφήσεις του στην Αμερικανική Columbia (CBS στην Ευρώπη) με την Φιλαρμονική της ΝΥ υπήρξαν οι καλλίτερες δυνατές μαρτυρίες της εξαίρετης ερμηνείας του στον Mahler, από πλευράς της πλεόν πιστής αναπαραγωγής του εξαιρετικά δύστροπου Μαλερικού έργου.
Η 2η Συμφωνία (όπως και η 3η) του ιδιαίτερα ξεχωριστού αυτού συνθέτη απαιτεί τις πλεόν τέλειες για αναπαραγωγή ηχογραφήσεις, καθόσον, σε όλους τους τομείς (ενορχήστρωση, δυναμικές αποχρώσεις, tempi, αρμονία, χρήση ορχήστρας σολίστ και χορωδιών, διάρκεια κλπ.), ο Μάλερ κάνει κάθε χρήση μέχρι υπερβολής. Κάτι που μπορεί να παρατηρήσει κανείς σχεδόν σε κάθε Συμφωνία του, πλήν της αγαπημένης μου 4ης.
Δεν είναι, λοιπόν, απορίας άξιον ότι, ειδικά στις Συμφωνίες (και τα Συμφωνικά Τραγούδια του) έχουν υπάρξει ουκ ολίγες SACD & Blu-ray παραγωγές αλλά και άλλες υψηλού επιπέδου ηχογραφήσεις.
Ως προς τις ερμηνείες μίας μέσης περιόδου (mid 60's - 80s), θεωρώ σπουδαίες εκείνες του Klemperer, Kubelik, Haitink (η πρώτη κλασική ηχογράφηση σε Philips κυκλοφόρησε και σε Blu-ray), Abbado, Solti ακόμη και του Maazel. Οι Haitink & Abbado έχουν πλέον της μίας ηχογράφησης του έργου, μερικές των οποίων φθάνουν στην πλεόν προηγμένη περίοδο παραγωγών των 90s και μετά.
Ειδική μνεία θέλω να κάνω για τον μεγάλο, με όλες τις ιδιαιτερότητές του, Leonard Bernstein (μαθήτευσε και επί B. Walter). Πιστεύω ότι είναι ο Μαέστρος που αγάπησε, κατανόησε και έδωσε ό,τι περισσότερο στην βαθύτερη και πλέον ουσιαστική ερμηνεία των εργών του Μahler, περιλαμβανομένης και της 2ης. Ειδικά, η δεύτερη ηχογράφησή του στην DG (πάλι με την ΝΥPO) είναι εξαιρετική σε μία πάρα πολύ καλή παραγωγή.
Πολύ καλός και εγκάρδιος φίλος του Bernstein αλλά και εξαιρετικός μαέστρος είναι και ο Michael Tilson-Thomas, ο οποίος, με τον δικό του προσωπικό στυλ, μας έδωσε ίσως την πλέον πιστή μέχρι εντυπωσιακή αναπαραγωγή των έργων του συνθέτη, σε μια υποδειγματική παραγωγή της εταιρείας της Ορχήστρας του (San Francisco S.O.), στην SFS Media (σε θαυμαστό SACD). Φυσικά, και η 2η είναι θαυμάσια από την αρχή εώς το τέλος.
Ωσαύτως, ο Jonathan Nott, με την όχι και τόσο φημισμένη Συμφωνική της Βαμβέργης, κάνει θαύματα στον Mahler του, χάρις στην σούπερ παραγωγή της Ελβετικής Tudor (σε SACD επίσης).
Αλλά και ο Ivan Fischer, στην εξαίρετη SACD παραγωγή της Ολλανδικής Channel, θεωρώ ότι παρουσιάζει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες πλευρές του συνθέτη, που είναι αξιοπρόσεκτες (περιλαμβανομένης και της 2ης).
Αλλά και οι ερμηνείες του Jansons ή του Chailly ή και του Rattle (όλες πολύ αξιόπιστες παραγωγές) έχουν να προσφέρουν σημαντικές πλευρές του τόσο δύσκολα να αποδοθούν τα έργα του συνθέτη.
Υπόψη ότι υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικές παραγωγές της 2ης διαχρονικά (όχι όλες διαθέσιμες παντού). Οπωσδήποτε η προσωπική προσέγγιση μετρά στον Mahler περισσότερο από πολλούς άλλους συνθέτες, καθόσον συνέθετε έργα πολύ προσωπικά, πολύ αισθαντικά και εξαιρετικά ιδιόμορφα. Δεδομένου ότι το μέτρο δεν ήταν από τις αρετές του (φίλος μουσικός είχε πει ότι μετέτρεψε την αμετροέπεια σε αρετή), ακόμη και οι "επιδειξιομανείς" μαέστροι μπορούν να μας δώσουν πτυχές του έργου και του συνθέτη που είναι πολύ βάσιμες έως κια σημαντικές. Ως εκ τούτου...the more the merrier.

 

[editor]

Ευχαριστώ για την όντως εμπεριστατωμένη απάντηση
αλλά και για τις προτάσεις, τις οποίες να είσαι βέβαιος ότι θα αξιοποιησω, εν καιρώ.

Γνωρίζοντας ότι η τέχνη φυσικά και δεν σταματά, παραμένω λάτρης της συμφωνικής με προτίμηση στους Furtwangler,Walter, Klemperer, Μητρόπουλο,
Knappertsbusch, Jochum κ.α. οι οποίοι αν και ατυχώς δεν πρόλαβαν να εκμεταλευτουν την εποχή των ατελείωτων λήψεων και του μοντάζ, ευτυχώς παλι ελέω τεχνολογίας, επιζούν μέσα από επιμελημένες αποκαταστάσεις των ηχογραφήσεων τους.

 

[Decembered]

οπ.. εδω ειμαστε ... ειμαι οτι πρεπει για να "γινω αθρωπος" ..

 

[christos77]

ευγε μαιμουμου ευγε

 

[Decembered]

αμετρο τελειως δεν ειναι.. εναλλάσσονται ομαλως οι ταχύτητες .. αν και ουτε εξοικειωμένο με λες με τη κλασσικη.. αλλα βλεπουμε..

 

[christos77]

Σε καλο δρομο εισαι συνεχισε, ο Μαλερ ηταν βασανιζμενη ψυχη μας εδωσε αριστουργηματα

 

[musiclistener]

The Mahler Cycle box set: The Complete Symphonies & Songs With Orchestra

The Mahler Cycle box set. SFS Media: SFS0039. Buy 17 SACDs online. Erin Wall, Elza van den Heever, Laura Claycomb (sopranos), Katarina Karnéus, Yvonne Naef, Susan Graham (mezzos), Anthony Dean Griffey (tenor), Quinn Kelsey & Thomas Hampson (baritone), James Morris (bass-baritone), Susan Graham...

www.prestomusic.com

Αξίζει να παραγγείλω την συλλογή, δεδομένου ότι με ενδιαφέρει κυρίως η πολυκάναλη εκδοχή της?

 

[Dimifoot]

 

[musiclistener]

ok

 

[Prince]

The Mahler Cycle box set: The Complete Symphonies & Songs With Orchestra

The Mahler Cycle box set. SFS Media: SFS0039. Buy 17 SACDs online. Erin Wall, Elza van den Heever, Laura Claycomb (sopranos), Katarina Karnéus, Yvonne Naef, Susan Graham (mezzos), Anthony Dean Griffey (tenor), Quinn Kelsey & Thomas Hampson (baritone), James Morris (bass-baritone), Susan Graham...

www.prestomusic.com

Αξίζει να παραγγείλω την συλλογή, δεδομένου ότι με ενδιαφέρει κυρίως η πολυκάναλη εκδοχή της?

Ως έχω γράψει, σε διάφορες περιπτώσεις, υπάρχουν αρκετές πολυκάναλες παραγωγές των Συμφωνιών του Μάλερ. Αυτή του Tilson-Thomas είναι μακράν η πιο ακριβή αλλά είναι, σε κάποιο ικανό βαθμό η πιο εντυπωσιακή. To set του Jonathan Nott, στην Tudor, κοστίζει περίπου το 1/3 της τιμής του Tilson-Thomas και είναι σχεδόν εξίσου εντυπωσιακό, όχι τόσο ως luxus παραγωγή αλλά ως ερμηνεία και ηχογράφηση.