Το Πιάνο και η Μουσική του.

[Hans of Matrix]

Το πιάνο φίλε μου είναι το αγαπημένο μου όργανο. Αλλά αυτό που έγραψα ισχύει και δεν ξέρω ποιούς εννοείς "εμείς" ? ...που έχουμε δημιουργήσει την εντύπωση.

Εννοούσα μόνο εσάς ως συνομιλητή και χρησιμοποίησα πληθυντικό ευγένειας επειδή σας σέβομαι. Χαίρομαι ιδιαίτερα που το πιάνο είναι το αγαπημένο σας όργανο, μπορεί να βγει πολύ καλή συζήτηση με αυτό το δεδομένο. Δεν είμαι εδώ για να σας αλλάξω την άποψη, πόσο μάλλον αν εσείς δεν είστε διατεθειμένος να την αλλάξετε. Μπορεί και να εννοείτε και κάτι άλλο και να κατάλαβα εγώ λάθος. Ό,τι σας έγραψα στο προηγούμενο μήνυμα το ζύγισα, το σκέφτηκα και εννοώ την κάθε λέξη. Ούτως ή άλλως δεν υπάρχει «μονότονο» όργανο στον πλανήτη. Πόσο μάλλον το πιάνο, με το ίσως πιο ευρύ φάσμα συχνοτήτων, αρμονικών, εντάσεων και άπειρων διαφορετικών συνδυασμών των.

 

[christos77]

Τα εγχορδα οταν πεζουν pizzicato δεν κρουεται η χορδη αλλα τραβιεται νυκτα
Μονο σε μια περιπτωση πεζουν'' κρουστα'' εαν χτυπησεις με το δοξαρι την χορδη

 

[thva]

Τι μανία και αυτή εάν είναι "κρουστό" όργανο ένα τόσο μοναδικό όργανο, το πλέον μουσικό και πολυφωνικό.
Εάν το κριτήριο είναι ότι κάτι "κρούει" μία χορδή, τότε, μάλλον, και τα έγχορδα, όταν παίζονται...pizzicato, να θεωρούνται και αυτά...κρουστά?
Σε κάθε περίπτωση, από τη στιγμή που το πιάνο έχει χορδές...είναι και...έγχορδο, αν αυτό έχει κάποια σημασία για την υποχρεωτική κατηγοριοποίησή του.

Αυτό τι σχέση έχει με το πιάνο?
Ή είναι μουσικό ιντερλούδιο στο νήμα.
Εξαιρετικό...anyway...(ο μέγας Händel).

Δεν φταίει ο Κος Χρήστος @christos77 εγω τον "κάλεσα" και κακώς.
Ναι μουσικό πρελούδιο είναι. Καλύτερο απο το τεχνικό μηχανιστικό κομμάτι ανάλυσης που δείχνει να παίρνει το νήμα.
Το εαν είναι κροσυτό ή όχι απάντησα σε πόστ μου πίσω και γιατί. Το θέμα είναι ¨μουσικό" και όχι τεχνικό.

Και μιάς απο ότι έχω καταλάβει δεν σου αρέσουν οι ανακρίβιες σε άλλα θέματα, πόσο μάλλον όσον αφορά τη μουσική και μάλιστα σε νήμα σου .... εαν θες πες μας και την γνώμη σου για το ηχόχρωμα του πιάνου και την δυνατόττητα που δίνουν στον μουσικό άλλα όργανα να παίζει μια νότα με 5 διαφορετικούς τρόπους (αλλάζοντας το ηχόχρωμα) σε σύγκριση με το πιάνο.

Εννοούσα μόνο εσάς ως συνομιλητή και χρησιμοποίησα πληθυντικό ευγένειας επειδή σας σέβομαι. Χαίρομαι ιδιαίτερα που το πιάνο είναι το αγαπημένο σας όργανο, μπορεί να βγει πολύ καλή συζήτηση με αυτό το δεδομένο. Δεν είμαι εδώ για να σας αλλάξω την άποψη, πόσο μάλλον αν εσείς δεν είστε διατεθειμένος να την αλλάξετε. Μπορεί και να εννοείτε και κάτι άλλο και να κατάλαβα εγώ λάθος. Ό,τι σας έγραψα στο προηγούμενο μήνυμα το ζύγισα, το σκέφτηκα και εννοώ την κάθε λέξη. Ούτως ή άλλως δεν υπάρχει «μονότονο» όργανο στον πλανήτη. Πόσο μάλλον το πιάνο, με το ίσως πιο ευρύ φάσμα συχνοτήτων, αρμονικών, εντάσεων και άπειρων διαφορετικών συνδυασμών των.

Σας απάντησα. Εμένα το πόστ μου ήταν άσχετο (απλώς "εξηνε" λίγο επ ευκαρίας για να αναδείξω άλλο πράγμα) με αυτό που ποτσάρατε εσείς ούτε είχε κάποιο σκοπό να "μειώσει" την αξία του.. Εσείς για κάποιο λόγο κάνατε reply (εγω δεν έκανα reply στο δικό σας) και είπατε λίγο πολύ ότι αυτό που λέω δεν ισχύει... και για αυτό αναγκαστικά σας απάντησα. Δεν έχω σκοπό να εξηγήσω παραπέρα γιατι ή καταλαβαίνετε τι εννοώ ή όχι. Αφήνω τον νηματοθέτη εαν κρίνει απαραίτητο να σας εξηγήσει παραπέρα. Να είστε καλά.

 

[Hans of Matrix]

Ένα σπάνιο παράδειγμα ήχων του πιάνου που τους ακούμε κάθε φορά ασυνείδητα -ως αποτέλεσμα συνήχησης των υπολοίπων χορδών και του sound board - μας παραθέτει εδώ φάτσα φόρα προς στο τέλος του βίντεο ο Paul Barton. Η χρήση του sustain pedal είναι μεγάλο τεχνικό ζήτημα για τους επαγγελματίες πιανίστες, και είναι ένα από τα βασικά αποτυπώματα του προσωπικού ήχου κάθε καλλιτέχνη του οργάνου. Ο Paul Barton με τη βοήθεια ενός τέταρτου (!) πεντάλ απομονώνει αυτούς τους ήχους, αφού πιο πριν εξηγεί τί ακριβώς συμβαίνει. Οι ήχοι αυτοί είναι ένα φυσικό, αλλά συνάμα εντελώς μοναδικό ακουστικό χαρακτηριστικό του μοντέρνου ακουστικού πιάνου.

 

[thva]

Ένα σπάνιο παράδειγμα ήχων του πιάνου που τους ακούμε κάθε φορά ασυνείδητα -ως αποτέλεσμα συνήχησης των υπολοίπων χορδών και του sound board - μας παραθέτει εδώ φάτσα φόρα προς στο τέλος του βίντεο ο Paul Barton. Η χρήση του sustain pedal είναι μεγάλο τεχνικό ζήτημα για τους επαγγελματίες πιανίστες, και είναι ένα από τα βασικά αποτυπώματα του προσωπικού ήχου κάθε καλλιτέχνη του οργάνου. Ο Paul Barton με τη βοήθεια ενός τέταρτου (!) πεντάλ απομονώνει αυτούς τους ήχους, αφού πιο πριν εξηγεί τί ακριβώς συμβαίνει. Οι ήχοι αυτοί είναι ένα φυσικό, αλλά συνάμα εντελώς μοναδικό ακουστικό χαρακτηριστικό του μοντέρνου ακουστικού πιάνου.

Ε, να now we are talking. Ευτυχώς υπάρχoυν και τa pedals.

 

[ymz3606]

Τι οδηγούν οι πολύ μεγάλοι του πιάνου

https://www.google.com/search?q=%CF%83%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82+lamborghini+aventador&oq=%CF%83%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82+lamborgi&aqs=chrome.4.69i57j33i10i160l4.11151j0j4&client=ms-android-xiaomi-rvo3&sourceid=chrome-mobile&ie=UTF-8&chrome_dse_attribution=1#fpstate=ive&vld=cid:dc9d4dd8,vid:u3gqFTAMs5o,st:0

 

[Hans of Matrix]

Έχετε συνηθίσει το πιάνο ως κάτι "τζαζίδικο" ή ίσως νωχελικό; Το ακούτε ως κάτι θελκτικό αλλά και ξένο, καθότι η ελληνική μουσική παράδοση δεν το ενέταξε ποτέ στα δικά της όργανα; Σας προκαλεί μήπως συνειρμούς "σαλονιού" ή και δεσποινίδων του περασμένου αιώνα με πρώτη ξένη γλώσσα τα γαλλικά;

Πάρτε λοιπόν έναν παππούλη, τι σημασία έχει το όνομά του, που μας δείχνει πώς ένας συνθέτης κάπου στα 1912 συνέθεσε ένα μουσικό όραμα όπου τεράστιες φλόγες καταπίνουν σιγά σιγά τα πάντα. Χωρίς φυσικά το 1912 να του είναι επιστημονικά γνωστό ότι σε περίπου 7,6 δις χρόνια ο ήλιος μας ως κόκκινος γίγαντας θα έχει όντως εντωμεταξύ "καταπιεί" και αφανίσει τη γη, ούτε γνώριζε ο συνθέτης την μετέπειτα ανακάλυψη της πυρηνικής βόμβας και τις όμοιες επιπτώσεις μίας πιθανής χρήσης της.

"Towards the flame" λοιπόν ή πιο αυθεντικά "Vers la flamme".

Αγαπάμε πιάνο, αγαπάμε περίεργο συνθέτη, και αγαπάμε και άσημο-άγνωστο παππούλη που παίζει στο σπίτι του.

Λίγα λόγια στα αγγλικά με ρώσικη προφορά για τον συνθέτη και το κομμάτι ακούμε στο βίντεο από το 0:43, το κομμάτι ξεκινά κάπου στο 1:45.

Αν μετά το πέρας της θέασης και ακρόασης νιώσετε ότι "βαφτιστήκατε" σε κάτι καυτό και άγνωστο, και βλέπετε μετά τον ήλιο με άλλα μάτια, δεν είστε ούτε οι πρώτοι, ούτε μόνοι.

Παρακαλείσθε να το ακούσετε το λιγότερο με καλά ακουστικά.


Πάμε παππούλη!

 

[melina]

Dimitris Sgouros - Wikipedia

en.wikipedia.org

 

[thva]

Τα αποτελέσματα του να πηγαίνεις απο τον Σοπέν στην Θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ. Χθές η πιο κατάλληλη ημέρα να το θυμηθούμε.

Οι φλόγες απο τον ήλιο, ευτυχώς θα συγκρουστούμε με την Ανδρομέδα πρώτα.

Απο την άλλη ο άλλος με την Λαμποργκίνι του. Ωραία περνάμε στο νήμα.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Εμένα πάλι με στενοχώρησε το βίντεο με την Λαμποργκίνι για την υγεία του σπουδαίου πιανίστα μας.

 

[Prince]

Τι οδηγούν οι πολύ μεγάλοι του πιάνου

https://www.google.com/search?q=%CF%83%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82+lamborghini+aventador&oq=%CF%83%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82+lamborgi&aqs=chrome.4.69i57j33i10i160l4.11151j0j4&client=ms-android-xiaomi-rvo3&sourceid=chrome-mobile&ie=UTF-8&chrome_dse_attribution=1#fpstate=ive&vld=cid:dc9d4dd8,vid:u3gqFTAMs5o,st:0

Θλιβερό βίντεο για το νήμα. Ως προς τον "ταπεινό" πιανίστα, μάλλον πια αποτελεί..."θλιβερό τοπίο"...
Άντε και με μία Bugatti Chiron σύντομα!..

Έχετε συνηθίσει το πιάνο ως κάτι "τζαζίδικο" ή ίσως νωχελικό; Το ακούτε ως κάτι θελκτικό αλλά και ξένο, καθότι η ελληνική μουσική παράδοση δεν το ενέταξε ποτέ στα δικά της όργανα; Σας προκαλεί μήπως συνειρμούς "σαλονιού" ή και δεσποινίδων του περασμένου αιώνα με πρώτη ξένη γλώσσα τα γαλλικά;

Πάρτε λοιπόν έναν παππούλη, τι σημασία έχει το όνομά του, που μας δείχνει πώς ένας συνθέτης κάπου στα 1912 συνέθεσε ένα μουσικό όραμα όπου τεράστιες φλόγες καταπίνουν σιγά σιγά τα πάντα. Χωρίς φυσικά το 1912 να του είναι επιστημονικά γνωστό ότι σε περίπου 7,6 δις χρόνια ο ήλιος μας ως κόκκινος γίγαντας θα έχει όντως εντωμεταξύ "καταπιεί" και αφανίσει τη γη, ούτε γνώριζε ο συνθέτης την μετέπειτα ανακάλυψη της πυρηνικής βόμβας και τις όμοιες επιπτώσεις μίας πιθανής χρήσης της.

"Towards the flame" λοιπόν ή πιο αυθεντικά "Vers la flamme".

Αγαπάμε πιάνο, αγαπάμε περίεργο συνθέτη, και αγαπάμε και άσημο-άγνωστο παππούλη που παίζει στο σπίτι του.

Λίγα λόγια στα αγγλικά με ρώσικη προφορά για τον συνθέτη και το κομμάτι ακούμε στο βίντεο από το 0:43, το κομμάτι ξεκινά κάπου στο 1:45.

Αν μετά το πέρας της θέασης και ακρόασης νιώσετε ότι "βαφτιστήκατε" σε κάτι καυτό και άγνωστο, και βλέπετε μετά τον ήλιο με άλλα μάτια, δεν είστε ούτε οι πρώτοι, ούτε μόνοι.

Παρακαλείσθε να το ακούσετε το λιγότερο με καλά ακουστικά.


Πάμε παππούλη!

Βλέπω ότι ο Scriabin is your cup of tea. Βέβαια, όταν ένα τέτοιο δυσπρόσιτο έργο παίζεται από έναν τέτοιο σοφό "παπούλη", master of the instrument, ακόμη και οι πιανιστικές "φλόγες" make perfect sense!

 

[Prince]

Για να επιστρέψουμε σε κάποιο υψηλό επίπεδο Μουσικής για Πιάνο με έργα του μεγάλου J.S. Bach, ας λάβουμε υπόψη μερικές πρόσφατες έως πολύ πρόσφατες παραγωγές υψηλού επιπέδου:
- H Γερμανίδα unsung hero πιανίστα Schaghajegh Nosrati ηχογράφησε τις Παρτίτες BWV825-830 (σε Steinway D), σε εξαιρετική παραγωγή της Γερμανικής Avi-music (παραγωγή του Σεπτεμβρίου 2021). Μία πολύ προσωπική, ποιητική και πολύ εκλεπτυσμένα εκφραστική ερμηνεία, από μία πιανίστα που δείχνει να αγαπά πολύ τη μουσική που επιλέγει να ερμηνεύει (ήδη στην άλλη σπουδαία Γερμανική εταιρεία, την Genuin, έχει ηχογραφήσει μία θαυμάσια "Τέχνη της Φούγκας").
- Τον Οκτώβριο του παρελθόντος έτους η Decca κυκλοφόρησε ένα διπλό CD με τις Αγγλικές Σουίτες, ερμηνευμένες από τον μεγάλο σολίστα του οργάνου και διεθνούς φήμης πιανίστα Vladimir Ashkenazy (Ρώσος αλλά ευτυχώς πολίτης του κόσμου πλέον). Εξαιρετικό παίξιμο από έναν ώριμο και τόσο έμπειρο πιανίστα, σε υψηλού επιπέδου παραγωγή της πολυεθνικής εταιρείας.
- Λίαν προσφάτως και περιέργως πως, η Γερμανική Arthaus Musik, γνωστή για τα DVD & Blu-ray της, κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο (σε διπλο CD) μία πολύ ενδιαφέρουσα ερμηνεία του Δευτέρου Βιβλίου του Καλοσυγκερασμένου Κλειδοκύμβαλου με τον Ιταλό πολύ ικανό και αφιερωμένο στο έργο του Bach πιανίστα Andrea Bacchetti (σε πιάνο Bosendorfer 280 Concert). Μία ακόμη πολύ ενδιαφέρουσα και λίαν αξιόλογη έκδοση του ενός βιβλίου της "Βίβλου" του οργάνου. Η παραγωγή της Arthaus σε πολύ καλό επίπεδο.
- Tέλος, ο Αμερικάνος επίσης αφιερωμένος στον Bach πολύ ικανός πιανίστας Andrew Rangell μας παρουσίασε μόλις πολύ προσφάτως το ίδιο βιβλίο του Καλοσυγκερασμένου Κλειδοκυμβάλου, σε πρώτης τάξεως παραγωγή της Steinway & Sons εταιρεία. Μία άλλη πολύ ενδιαφέρουσα, πιο κοντά σε παραδοσιακή προσέγγιση αλλά πάντα ιδιαιτέρως εκφραστική και πολύ όμορφη πιανιστικά ερμηνεία.

 

[Hans of Matrix]

Μιας και βρισκόμαστε στον γαλαξία του J. S. Bach να αναφέρω και την ύπαρξη της ηχογράφησης όλου του "Καλοσυγκερασμένου Κλειδοκύμβαλου" (Well-tempered Clavier), που κατά πολλούς θεωρείται σαν κάτι ανάλογο της παλαιάς διαθήκης στην παγκόσμια φιλολογία του πιάνου, παιγμένο από έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του περασμένου αιώνα, τον Sviatoslav Richter. Η ηχογράφηση των 48 πρελούδιων και φουγκών έγινε στο κάστρο Klessheim στην Αυστρία στις αρχές των 70s, σε ένα πιάνο με ουρά της εταιρίας Bösendorfer. Ta δυο τελευταία στοιχεία προσδίδουν σε όλη την ηχογράφηση, πέρα από την μοναδική ερμηνεία του καλλιτέχνη, και μία σκοτεινή ατμόσφαιρα με μία συγκεκριμένη "ηχώ" που παραπέμπει σε παλιότερες εποχές.. ως απόρροια του πιο μουντού ήχου του Βösendorfer αλλά και του ίδιου του χώρου που έγινε η ηχογράφηση. Η RCA τα έχει βγάλει και σε cd εδώ και πολλά χρόνια.

Μία πρώτη εντύπωση από την ηχογράφηση μπορεί να κερδίσει κανείς, παρ'όλη την κακή ποιότητα ήχου λόγω συμπίεσης youtube, από το κατανυκτικό πρελούδιο σε μί ύφεση ελάσσονα και την αντίστοιχη φούγκα στην εναρμόνια τονικότητα ρε δίεση μείζονα, ένα έργο με έντονα θρησκευτικό χαρακτήρα. Αξίζει να προσέξει κανείς πως ο καλλιτέχνης αλλάζει τελείως το ηχόχρωμα του ήχου του ίδιου του πιάνου στη φούγκα, ίσως και για να καταδείξει ότι έχει γραφτεί τυπικά σε άλλη τονικότητα με 6 υφέσεις αντί για 6 διέσεις, παρόλο που το αυτί δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά αν δεν δει την παρτιτούρα.

 

[editor]

Το "προβλημα" γενικα με το πιανο ειναι οτι αν και πρωταγωνιστης στο κλασσικο ρεπερτοριο και οχι μονο,
συνεπως δεν μπορεις να το αγνοησεις, το αποτελεσμα λογω του μηχανισμου του που περιγραφτηκε πιο πανω,
στα χερια δευτεροκλασατων ερμηνευτων μπορει να ακουστει καπως αποστασιοποιημενο, μεσολαβημενο,
μηχανικο και επαναλαμβανομενο σε σχεση με τα υπολοιπα οργανα, πνευστα και εγχορδα,
οπου υπαρχει μεγαλυτερη αμεσοτητα, και μεγαλυτερη ελευθερια εκφρασης.
Ειναι αξιοθαυμαστο το πως οι μεγαλοι πιανιστες που ηδη αναφερθηκαν δημιουργουν το δικο τους
αναγνωρισιμο μοναδικο προσωπικο υφος.

 

[Prince]

Παραμένοντας στο "βασίλειο" του Bach, οι δισκογραφικές εταιρείες και αντίστοιχοι σολίστες συνεχίζουν να μας προσφέρουν νέες ενδιαφέρουσες παραγωγές με "πιανιστικά" έργα του συνθέτη. Μερικά από τα πλέον πρόσφατα:
- H Ολλανδική Etcetera μας παρουσιάζει μερικά από τα πλεόν χαρακτηριστικά έργα του συνθέτη (π.χ. Παρτίτες νο.1 & 5, Ιταλικό Κοντσέρτο κ.α.), παιγμένα στο γνωστό Φορτεπιάνο της εποχής του συνθέτη, το Silberman του 1749. Η ερμηνεία ανήκει στον εξειδικευμένο στο φορτεπιανό Βέλγο Toby Sermeus. H παραγωγή είναι στα υψηλά standards της εταιρείας.
- Η Καναδέζικη Atma, επίσης, μας παρουσίασε μόλις αυτόν τον μήνα, μία ακόμη θαυμάσια παραγωγή της, με μερικές από τiς πιο εμβληματικές "Φαντασίες" των J.S. & C.P.E. Bach καθώς και του Mozart, παιγμένες από την εξαίρετη Κανάδέζα σολίστ Melisande McNabney, σε ένα Φορτεπιάνο, αντίγραφο οργάνου του φημισμένου οικού Anton Walter (περί τα τέλη του 18ου αιώνος).
- H Γερμανική Belvedere κυκλοφόρησε, επίσης, αυτόν τον μήνα τις πλεόν σημαντικές Παραλλάγες για το Πιάνο, τις Goldberg Variations, σε μία πολύ αξιόλογη ερμηνεία (από ζωντανή ηχογράφηση), από την έμπειρη και ταλαντούχα Γερμανίδα πιανίστα Ragna Schirmer, σε μορφή CD + DVD.

 

[thva]

Νεο άλμπουμ Spectrum.

Και η Τάνια μας :

 

[thva]

Νεο άλμπουμ Spectrum.

Και η Τάνια μας :

 

[steliosguitar]

Αξίζει να προσέξει κανείς πως ο καλλιτέχνης αλλάζει τελείως το ηχόχρωμα του ήχου του ίδιου του πιάνου στη φούγκα

αυτο που αλλαζει ειναι αυτο που πρεπει να αλλαξει μεταξυ πρελουδιου κ φουγκας:
η ηχηροτητα, βγαλσιμο φωνων, διαφορετικο φρασαρισμα κ.α.

φυσικα ειναι ενα εννιαιο κομματι, και με ακολουθο οτι ο συμπαθεστατος ριχτερ το παρακανει (ενω στις μερες μας αυτο δεν θεωρειται στυλιστικα οκ) φτανουν στον ακροατη 2 διαφορετικα αποτελεσματα στη φορμα πρελουδιου-φουγκας.
οχι ομως στο ηχοχρωμα...

 

[thva]

αυτο που αλλαζει ειναι αυτο που πρεπει να αλλαξει μεταξυ πρελουδιου κ φουγκας:
η ηχηροτητα, βγαλσιμο φωνων, διαφορετικο φρασαρισμα κ.α.

φυσικα ειναι ενα εννιαιο κομματι, και με ακολουθο οτι ο συμπαθεστατος ριχτερ το παρακανει (ενω στις μερες μας αυτο δεν θεωρειται στυλιστικα οκ) φτανουν στον ακροατη 2 διαφορετικα αποτελεσματα στη φορμα πρελουδιου-φουγκας.
οχι ομως στο ηχοχρωμα...

Ενω τα παραπάνω της Τάνιας και Hiromi όμως ε ?

 

[Prince]

Ενω τα παραπάνω της Τάνιας και Hiromi όμως ε ?

Φέραμε και τις πιανίστες της Jazz σε νήμα της Κλασικής, thva?
Πάντως, και η μουσική αυτή έχει να μας προσφέρει σπουδαίους σολίστες και εξαίρετης τεχνικής αλλά και έμπνευσης πιανίστες.
Μερικοί που με έχουν εμπνεύσει όταν τους ακούω και μπορούν και να με ενθουσιάσουν για την Κλασική τους παιδεία και την εξαίσια jazz τεχνική τους είναι π.χ. οι:
- Brad Mehldau, ιδίως στα CDs του...After Bach & Blues and Ballads (both on Nonesuch).
- Jacques Loussier, κυρίως στο "The Best of Play Bach" (on Telarc, SACD).