Τελικά, υπάρχει hi-fi σήμερα;

[Bhutia]

όντως τα πράγματα είναι πολύ απλά…καθώς με τα παραπάνω λεγόμενα δικαιώνεις τον thva , που έχει έτσι κάθε δικαίωμα να στη «λέει» και να «αντιδρά» έτσι …
( όχι μόνο αυτός)

Καλέ μου blue767,τουλάχιστον όσοι έβαλαν γελαστή φατσούλα κατάλαβαν ότι το σαρκαστικό πνεύμα απευθυνόταν όχι στον thva αλλά προς το σχόλιο του Dalipis, ως περιττό και ιδίως αφού είδαμε πού οδήγησε τη συζήτηση...

Παρακαλώ όποια παρεξηγηση να μείνει μεταξύ των "παρεξηγημένων". Δεν χρειάζεται κανένας τους βοήθεια ή μή.

Το πρόβλημα μου εξάλλου δεν είναι ο Bhutia. O Bhutia για εμένα είναι απλώς μια ακόμη χαμένη προσδοκία για την οποία φτάιω μόνο εγω και όχι αυτός. Κια αποχωρώ γιατί έτσι θέλω να μείνει. Δεν θα ήθελα να κλιμακωθεί κάτι. No open for further replies. Εαν κάποιος απο τους δυό μας έχει κάτι επιπρπόσθετο να πει ας το κάνει με p.m. Διατίθεμαι να του αφήσω το δικαίωμα και προνόμιο να έχει το οποιοδήποτε τελευταίο δημόσιο post on the matter που επιθυμεί καθώς η κριτική μου είναι χωρίς να παραθέσω αντίλογο με επιχειρήματα στα γραφόμενα του καθώς θα έβγαινε το μεγαλύτερο σεντόνι που έχετε δει, που δεν έχω και χρόνο ή διάθεση να γράψω. χα χα

Πάω για ύπνο, είμαι και γέρος άνθρωπος, μην πάθω και τίποτε. χα χα.

Από τη δική μου πλευρά σε παροτρύνω να λες δημοσίως οτιδήποτε έχεις για να μην αφηνόταν να σου βαραίνει τη συνείδηση.

 

[skorpi]

Χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να πάρω θέση, αλλά μου φαίνεται σουρεαλιστικό σ’ενα φόρουμ που 8 στα 10 νήμματα να καταλήγουν να γίνονται σούπα, με κάτι περίεργες και άσχετες με το θέμα αναφορές μεταξύ των ίδιων πάντα 5-10 μελών, να φτάνουμε αε σημείο να ασχολούμαστε με τη γραμματική και το συντακτικό κάποιων ποστ, με τόσο επιθετικό τρόπο μάλιστα.

 

[Deleted member 50795]

…όσοι έβαλαν γελαστή φατσούλα κατάλαβαν ότι το σαρκαστικό πνεύμα απευθυνόταν όχι στον thva αλλά προς το σχόλιο του Dalipis, ως περιττό και ιδίως αφού είδαμε πού οδήγησε τη συζήτηση...

bhutia…, άσ´τα «σάπια»…

 

[Bhutia]

bhutia…, άσ´τα «σάπια»…

Ευχαρίστως να τα άφηνα.. εφόσον θα τα είχα πιάσει πρώτα.

 

[Deleted member 50795]

ό,τι πεις.

 

[Bhutia]

ό,τι πεις.

Δεν ξέρω για τα ΄΄σάπια΄΄, αυτό που σίγουρα δεν κάνει ν'αφήσουμε θα ήταν τα.. χάπια .

 

[Deleted member 50795]

Δεν ξέρω για τα ΄΄σάπια΄΄, αυτό που σίγουρα δεν κάνει ν'αφήσουμε θα ήταν τα.. χάπια .

κάτι παραπάνω ξέρεις..

 

[Bhutia]

κάτι παραπάνω ξέρεις..

Αρκεί κάτι παρακάτω να μη .. φέρεις.

 

[marlboro]

Σας επαναφέρω στην τάξη. Άλλο είναι το θέμα..

Spoiler: θέμα

έφαγε ο Decembered σήμερα;

 

[Decembered]

... Sadies και new camberwell now για πρωινό. (έχουν γινει πρόσφατες αναφορές, οποτε δε χρειαζεται να επαναληφθω)
Προσπερνώ τα ενδιαμεσα, και ατ δι μομεντ.. περασα σε σλιντ (touch and go records)

Θενκς φορ ασκιν'

 

[thva]

σε παροτρύνω να λες δημοσίως οτιδήποτε έχεις

ΟΚ, κανένα πρόβλημα. Δεν διαθέτω αυτή την πολυτέλεια πλέον και δεν συμφωνώ ότι είναι και σωστή συμβουλή για εμένα τουλάχιστον, δεδομένων και των συνθηκών.

Υ.Γ : Ευχαριστώ όλους που τώρα που μπήκα μετά απο ώρα, είδα ότι σχετικά σεβαστήκατε την έκκλησή μου να μην δημιουργηθεί κάποιο περαιτέρω "θέμα". (από τρίτους εννοώ , όχι τους εμπλεκομένους στο θέμα).

 

[Ν.Κ.]

ποιο ειναι το <<θεμα>> θα μας πειτε και μας τελικα να μαθουμε?

 

[marlboro]

Αν όχι, γιατί;

Αν ναι, πού βρίσκεται;

Ποιο είναι το τεχνολογικό προφίλ των συσκευών, καθώς και το ψυχογραφικό τοιούτο των δυνάμει ιδιοκτητών τους;

Και κατά βάσιν, τί εννοούμε σήμερα με τον όρο hi-fi;

Επί του θέματος,
Ναι θα υπήρχε hi fi όπως υπήρξε και τηλεόραση από την στιγμή που κάιποιοι σκέφτηκαν να αποτυπώσουν και να αναπαραγάγουν αυτά που έβλεπαν και άκουγαν.
Το τεχνολογικό προφίλ των συσκευών είναι αδιάφορο για τους περισσότερους. Θέλουν απλά να ακούνε μουσική.
Οι ιδιοκτήτες είναι άλλο ανέκδοτο. Συναντάς από φυσιολογικούς ανθρώπους μέχρι βαρεμένους με την καλή έννοια. Αλλά έτσι λειτουργούν οι χομπίστες.

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

ποιο ειναι το <<θεμα>> θα μας πειτε και μας τελικα να μαθουμε?

Θέματα γεννώνται συνεχώς.

 

[Prince]

Κατά τη δική μου άποψη αυτό που ισχύει είναι λίγο πιο πεζό.. Η Κλασσική Μουσική ως ιδίωμα αναπτύχθηκε σε εποχές όπου τα τεχνικά μέσα ήταν πενιχρά και οι κοινωνικές συμβάσεις πιο αυστηρές.. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού δεν είχαν καθημερινή πρόσβαση σε μουσικά έργα στον ιδιωτικό τους χώρο, εξόν και αν ήταν αρκετά εύποροι ώστε να πλήρωναν δεξιοτέχνες μουσικούς που θα έπαιζαν live επιτόπου.

Οι συνθέτες από την άλλη πλευρά δεν διέθεταν τεχνικά μέσα όπως τα σύγχρονα είτε για να κατέγραφαν ως εκτελεστικό αποτύπωμα αναφοράς τα έργα τους, ούτε και τεχνικές όπως οι σύγχρονες στουντιακές ώστε να προσέδιδαν έμφαση σε συγκεκριμένες αποχρώσεις και υπόγεια μοτίβα. Έπρεπε λοιπόν να εξαντλούν την επινοητικότητά τους ώστε να δημιουργούν διάφορες λεπτές εκφάνσεις μέσα από μια παλέτα μουσικών οργάνων που θα έπρεπε να παίζουν υπό συνθήκες όπου δεν παρεχόταν δυνατότητα να συλλαμβάνονταν οι λεπτές εκφράσεις από το κοινό σε μεταγενέστερο χρόνο ύστερα από διαδοχικές επαναλήψεις στην ίδια εκτέλεση..

Οι προσπάθειες ήταν μεγαλειώδεις και από αυτές προέκυψαν έργα αθάνατα και παράλληλα τόσο ανεπανάληπτα, ώστε οποιαδήποτε μεταγενέστερη εκτέλεση κι ερμηνεία να επιφέρει κάποιες διαφοροποιήσεις στις αυθεντικές προθέσεις των συνθετών. Αυτό δεν καταλογίζεται ως ψεγάδι, αλλά ο πόθος για νέες ιχνηλατήσεις δικαιολογεί τη συνεχόμενη απασχόληση των μουσουργών κάθε εποχής με αυτά τα έργα.

Για να γινόταν πιο σαφές το επιχείρημα μπορούμε να κάνουμε παραλληλισμό με ζωγραφικούς πίνακες. Όσα ζωγραφικά έργα έχουν συντηρηθεί όπως πρέπει διατηρούν τις ιδιαίτερες αποχρώσεις τους απαράλλακτες με το κοινό εκάστοτε εποχής να έχει ελευθερία ν' αποκομίζει από εκείνες δικές του εντυπώσεις. Τέτοιες αποχρώσεις στα έργα Κλασσικής Μουσικής δεν μένουν υποχρεωτικώς απαράλλακτες με την πάροδο του χρόνου και τις διαδοχικές αναγνώσεις από διάφορους μαέστρους.

Επομένως το υποστηριζόμενο εκ του Prince ΄΄Κατώφλι στην Αλήθεια της Μουσικής΄΄ υφίσταται στην αντίληψη του εκάστοτε θιασώτη και δεν γίνεται να ισχύει ως καθολική συνθήκη.

Υπάρχει η ΄΄ απόλαυση μέσω της παίδευσης ΄΄ αλλά υπάρχει και η .. απόλυση - με την έννοια της άφεσης. Οπότε θα ήταν ενδιαφέρον να μας σχολιάσει ο αγαπητός Prince , τί θα κρινόταν τελικά ΄΄εύκολο , άνετο , γρήγορο ΄΄, η αναζήτηση απολαυστικών αποχρώσεων και μηνυμάτων σε ιδιώματα όπου θα ήμασταν εκ των προτέρων βέβαιοι πως όλο και κάτι θα βρισκόταν να προσδίδει ιδιαίτερη σημασία, ή σε μουσικά έργα όπου κάτι τέτοιο θα κρινόταν λιγότερο ανιχνεύσιμο και από κάποιους άλλους μάλιστα άνευ ιδιαίτερης σημασίας ;



Και όποιον τρελάθηκε πάλι...γιατρός θα έπρεπε να τον δει, αλλ' αυτό είναι ΄΄ αλλουνού παπά Ευαγγέλιον΄΄ .

Συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά η σημερινή ημέρα ήταν...one of these days...(πολύ busy ειδικά και για την ηλικία μου).
Ως προς το πρώτο μέρος, εφόσον είναι η "δική σου άποψη" μάλλον μου περισσεύει ή όποια διαφοροποίηση.
Απλώς, να προσθέσω ότι, και σήμερα, που και οι συνθέτες και κυρίως οι σολίστες και ερμηνευτές έχουν όλα τα πλέον προηγμένα τεχνικά μέσα, αγωνίζονται μετά μεγάλης επιμέλειας για το πως θα επιτύχουν τον πλέον εκλεπτυσμένο ήχο, την πιο αυστηρά σοβαρή τεχνική και την πλέον ειλικρινή ως προς το έργο ερμηνεία.
Επειδή, στις πάνω από 4 δεκαετίες ενασχόλησής μου με τη Μουσική αυτή (η οποία δεν είναι απλώς ένα..."ιδίωμα"), είχα την τύχη να παραβρεθώ σε αρκετές πρόβες, ορισμένες φορές και πολύ μεγάλων μουσικών. Ενθυμούμαι, όταν, πριν από αρκετά έτη, είχε έλθει εδώ ο Brendel για μία συναυλία του στο Μέγαρο Μουσικής, δοκίμασε περίπου επτά πιάνα για να καταλήξει σε αυτό που είχε τον ήχο που θα ταίριαζε καλλίτερα στο πρόγραμμά του. Σε μία άλλη περίπτωση, επίσης πριν από ουκ ολίγα έτη, όταν είχε έλθει ο Ashkenazy για αντίστοιχο ρεσιτάλ, είχε στο πρόγραμμά του και μία Σονάτα του Mozart. Επί ώρες, μαζί με την μουσικό σύζυγό του, συζητούσαν πως θα έπρεπε να παιχτεί ένα μικρό πέρασμα στην αργή κίνηση της Σονάτας. Αφού μετά από ώρες καταλήξαν στο επιθυμητώς ορθόν και αφού το ερμήνευσε ούτως, επιστρέφοντας μετά το πέρας της συναυλίας, συνέχισε να έχει αμφιβολίες για το κατά πόσον τελικά είχαν δίκιο για την τελική επιλογή τους.
Με άλλα λόγια, η Κλασική Μουσική απαιτεί το μέγιστο δυνατό εκλεπτυσμό στον ήχο, χωρίς να θυσιάζεται η τεχνική αρτιότητα και η κατά το δυνατόν ορθή ως προς το έργο ερμηνεία.
Ως εκ τούτου, για να μεταβούμε στα της αντίστοιχης αναπαραγωγής των έργων αυτών σε κάποια μορφή ηχογραφημένου υλικού, ο ερμηνευτής, ο παραγωγός και ο ηχολήπτης πρέπει να αποσκοπούν στο να μπορέσουν να υπηρετήσουν τα ανωτέρω.
Ως εκ τούτου, και το σύστημα που θα επιλεγεί να υπηρετήσει τη Μουσική αυτή δεν μπορεί να είναι πολύ..."συμβιβασμένο". Η αναφορά μου για το "Κατώφλι στην Αλήθεια της Μουσικής" σαφώς και υπονοεί ότι εναπόκειται στην αντίληψη του εκάστοτε ακροατή ως προς το πως θα χρησιμοποιήσει, βάσει του τι έχει κατανοήσει και εκτιμήσει από το μουσικό έργο, το πλεόν πιστό ηχητικό αποτέλεσμα. Η "καθολική συνθήκη" εναπόκειται στο ότι, με ένα συμβιβασμένο σύστημα, και ο πλέον εμβριθής και "ψημένος" ακροατής δεν θα φθάσει στο...κατώφλι...για να πάει στα περαιτέρω...Πρόσφατα, σε μία ανανέωση του συστήματός μου, μόνον με μία έκπτωση στα interconnect καλώδια έχασα την ακρίβεια στη χροιά και μερικώς στο sound image. H όλη ακρόαση "πήγε περίπατο" και αναγκάστηκα να αναβαθμίσω και τα εν λόγω καλώδια.
Τώρα ως προς τα της απόλαυσης, είμαι σταθερός στη θέση μου που έχω εκφράσει και αναλύσει αρκετά διεξοδικά στο σχετικό νήμα μου στην Κλασική Μουσική. Η Μουσική αυτή καθίσταται πολύ πιο ολοκληρωμένα απολαυστική όταν μπορεί ο ακροατής να κατανοήσει τουλάχιστον τις βασικές πτυχές της σύνθεσης και του βαθύτερου νοήματος του έργου. Φυσικά, ουδόλως τούτο αποτελεί υποχρέωση και η επιλογή της..."άφεσης" (αμαρτιών?)...is OK, εάν τα κριτήρια εστιάζονται στο τι είναι..."εύκολο, άνετο, γρήγορο". Όμως, τα έργα της Κλασικής Μουσικής δεν είναι, στην πλειονότητά τους, ούτε εύκολα, ούτε άνετα, ούτε για γρήγορη "ανάγνωση". Όπως ο ερμηνευτής χρειάζεται τη μέγιστη δυνατή παιδεία και προετοιμασία για να τα ερμηνεύσει ως δει και ο συνεπής ακροατής οφείλει να κάνει το δικό του..."έργο" για τη μέγιστη δυνατή σχέση του με το έργο, τον συνθέτη και τον ερμηνευτή.

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

δεν μπορεί να είναι πολύ..."συμβιβασμένο".

Ποια τα κριτήρια για αυτό?

 

[Prince]

Ποια τα κριτήρια για αυτό?

Αγαπητέ Σταύρο τα ανέφερα στην ανάρτησή μου.
Πιο αναλυτικά: Το σύστημα πρέπει να υπηρετεί το έργο του συνθέτη και κυρίως του ερμηνευτή, όπως πρόηλθε από την τελική παραγωγή του ηχογραφημένου προιόντος, χωρίς να προδίδονται (να γίνεται έκπτωση) στη χροιά, την ακρίβεια στην αναπαραγωγή και της πλέον δύσκολης και απαιτητικής ενορχήστρωσης και στην πλέον ρεαλιστική εικόνα του μουσικού έργου (sound image).
H χροιά έχει να κάνει με το ότι η Μουσική αυτή προσβλέπει στο να είναι...ωραία στο όπτιμουμ. Η ακρίβεια στην ενορχήστρωση έχει να κάνει με το ότι η Μουσική αυτή επιδιώκει την αρτιότητα και η ρεαλιστική εικόνα έχει να κάνει με την αλήθεια (στην αναπαραγωγή με την αληθοφάνεια) του μουσικού γεγονότος.
Ως εκ τούτου, οιαδήποτε αξιοσημείωτη έκπτωση στην αναπαραγωγή μπορεί να μειώσει τις αρετές του μουσικού έργου.

 

[Ν.Κ.]

αφηνω αυτο εδω,

υποσυνειδητο, αρχετυπο,συμβολισμος, μουσικοι παραμετροι, συναισθημα, εξωτερικος κοσμος

 

[Prince]

Όσα έργα τέχνης μένουν διαχρονικά,αυτό συμβαίνει επειδή τα μέλη από καθεμία γενεά θα μπορούν ν'ανακαλύπτουν νέα στοιχεία και σημασία μέσα σ' εκείνα.Κάτι τέτοιο αποτελεί έπαινο και όχι στοιχείο απαξίωσης.

Προσωπικά, έχω ακούσει αμέτρητες φορές ορισμένα βασικά έργα της Κλασικής Μουσικής και δεν το έχω κάνει γιατί, σε κάθε ακρόαση ανακαλύπτω "νέα στοιχεία και σημασία" σε αυτά, αλλά γιατί, κάθε ακρόαση (σε ζωντανή εκτέλεση ή σε αναπαραγωγή ηχογραφημένου υλικού), λάμβάνει χώρα μία μύηση στην όλη διαδικασία της ακρόασης, που εμπεδώνει κάθε φορά τη σχέση μου με το έργο, τον συνθέτη και τον ερμηνευτή.
Έχουν υπάρξει εκατοντάδες ηχογραφήσεις π.χ. των Συμφωνιών του Beethoven. Παρά το γεγονός ότι μερικοί mavericks μαέστροι προσπαθούν να φάνουν πιο πρωτότυποι, πολύ σπάνια η πληθώρα αυτών κομίζει γλαύκα εις Αθήνας. Στις πλείστες των περιπτώσεων, μιλάμε για την άποψη του μαέστρου, του σολίστα κοκ. όχι, όμως, για νέα στοιχεία και νοήματα. Στην πράξη όλοι υπηρετούν...την παρτιτούρα του συνθέτη.

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Αγαπητέ Σταύρο τα ανέφερα στην ανάρτησή μου.
Πιο αναλυτικά: Το σύστημα πρέπει να υπηρετεί το έργο του συνθέτη και κυρίως του ερμηνευτή, όπως πρόηλθε από την τελική παραγωγή του ηχογραφημένου προιόντος, χωρίς να προδίδονται (να γίνεται έκπτωση) στη χροιά, την ακρίβεια στην αναπαραγωγή και της πλέον δύσκολης και απαιτητικής ενορχήστρωσης και στην πλέον ρεαλιστική εικόνα του μουσικού έργου (sound image).
H χροιά έχει να κάνει με το ότι η Μουσική αυτή προσβλέπει στο να είναι...ωραία στο όπτιμουμ. Η ακρίβεια στην ενορχήστρωση έχει να κάνει με το ότι η Μουσική αυτή επιδιώκει την αρτιότητα και η ρεαλιστική εικόνα έχει να κάνει με την αλήθεια (στην αναπαραγωγή με την αληθοφάνεια) του μουσικού γεγονότος.
Ως εκ τούτου, οιαδήποτε αξιοσημείωτη έκπτωση στην αναπαραγωγή μπορεί να μειώσει τις αρετές του μουσικού έργου.

Άλλο είναι το ερώτημα. Όλα αυτά τα περιγραφόμενα πώς κρίνονται? Να το πω απλοϊκά. Αν με ρωτήσει κάποιος τι θα τού πω? Κι αν μού ζητήσει τεκμηρίωση?