Τελικά, υπάρχει hi-fi σήμερα;

[Δημητρης 777]

Κι αν μού ζητήσει τεκμηρίωση?

Να του πεις να μην είναι σφιχτόκ@λος και να πιάσει μια μπύρα απ' το ψυγείο..

 

[Bhutia]

Συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά η σημερινή ημέρα ήταν...one of these days...(πολύ busy ειδικά και για την ηλικία μου).
Ως προς το πρώτο μέρος, εφόσον είναι η "δική σου άποψη" μάλλον μου περισσεύει ή όποια διαφοροποίηση.
Απλώς, να προσθέσω ότι, και σήμερα, που και οι συνθέτες και κυρίως οι σολίστες και ερμηνευτές έχουν όλα τα πλέον προηγμένα τεχνικά μέσα, αγωνίζονται μετά μεγάλης επιμέλειας για το πως θα επιτύχουν τον πλέον εκλεπτυσμένο ήχο, την πιο αυστηρά σοβαρή τεχνική και την πλέον ειλικρινή ως προς το έργο ερμηνεία.
Επειδή, στις πάνω από 4 δεκαετίες ενασχόλησής μου με τη Μουσική αυτή (η οποία δεν είναι απλώς ένα..."ιδίωμα"), είχα την τύχη να παραβρεθώ σε αρκετές πρόβες, ορισμένες φορές και πολύ μεγάλων μουσικών. Ενθυμούμαι, όταν, πριν από αρκετά έτη, είχε έλθει εδώ ο Brendel για μία συναυλία του στο Μέγαρο Μουσικής, δοκίμασε περίπου επτά πιάνα για να καταλήξει σε αυτό που είχε τον ήχο που θα ταίριαζε καλλίτερα στο πρόγραμμά του. Σε μία άλλη περίπτωση, επίσης πριν από ουκ ολίγα έτη, όταν είχε έλθει ο Ashkenazy για αντίστοιχο ρεσιτάλ, είχε στο πρόγραμμά του και μία Σονάτα του Mozart. Επί ώρες, μαζί με την μουσικό σύζυγό του, συζητούσαν πως θα έπρεπε να παιχτεί ένα μικρό πέρασμα στην αργή κίνηση της Σονάτας. Αφού μετά από ώρες καταλήξαν στο επιθυμητώς ορθόν και αφού το ερμήνευσε ούτως, επιστρέφοντας μετά το πέρας της συναυλίας, συνέχισε να έχει αμφιβολίες για το κατά πόσον τελικά είχαν δίκιο για την τελική επιλογή τους.
Με άλλα λόγια, η Κλασική Μουσική απαιτεί το μέγιστο δυνατό εκλεπτυσμό στον ήχο, χωρίς να θυσιάζεται η τεχνική αρτιότητα και η κατά το δυνατόν ορθή ως προς το έργο ερμηνεία.
Ως εκ τούτου, για να μεταβούμε στα της αντίστοιχης αναπαραγωγής των έργων αυτών σε κάποια μορφή ηχογραφημένου υλικού, ο ερμηνευτής, ο παραγωγός και ο ηχολήπτης πρέπει να αποσκοπούν στο να μπορέσουν να υπηρετήσουν τα ανωτέρω.
Ως εκ τούτου, και το σύστημα που θα επιλεγεί να υπηρετήσει τη Μουσική αυτή δεν μπορεί να είναι πολύ..."συμβιβασμένο". Η αναφορά μου για το "Κατώφλι στην Αλήθεια της Μουσικής" σαφώς και υπονοεί ότι εναπόκειται στην αντίληψη του εκάστοτε ακροατή ως προς το πως θα χρησιμοποιήσει, βάσει του τι έχει κατανοήσει και εκτιμήσει από το μουσικό έργο, το πλεόν πιστό ηχητικό αποτέλεσμα. Η "καθολική συνθήκη" εναπόκειται στο ότι, με ένα συμβιβασμένο σύστημα, και ο πλέον εμβριθής και "ψημένος" ακροατής δεν θα φθάσει στο...κατώφλι...για να πάει στα περαιτέρω...Πρόσφατα, σε μία ανανέωση του συστήματός μου, μόνον με μία έκπτωση στα interconnect καλώδια έχασα την ακρίβεια στη χροιά και μερικώς στο sound image. H όλη ακρόαση "πήγε περίπατο" και αναγκάστηκα να αναβαθμίσω και τα εν λόγω καλώδια.
Τώρα ως προς τα της απόλαυσης, είμαι σταθερός στη θέση μου που έχω εκφράσει και αναλύσει αρκετά διεξοδικά στο σχετικό νήμα μου στην Κλασική Μουσική. Η Μουσική αυτή καθίσταται πολύ πιο ολοκληρωμένα απολαυστική όταν μπορεί ο ακροατής να κατανοήσει τουλάχιστον τις βασικές πτυχές της σύνθεσης και του βαθύτερου νοήματος του έργου. Φυσικά, ουδόλως τούτο αποτελεί υποχρέωση και η επιλογή της..."άφεσης" (αμαρτιών?)...is OK, εάν τα κριτήρια εστιάζονται στο τι είναι..."εύκολο, άνετο, γρήγορο". Όμως, τα έργα της Κλασικής Μουσικής δεν είναι, στην πλειονότητά τους, ούτε εύκολα, ούτε άνετα, ούτε για γρήγορη "ανάγνωση". Όπως ο ερμηνευτής χρειάζεται τη μέγιστη δυνατή παιδεία και προετοιμασία για να τα ερμηνεύσει ως δει και ο συνεπής ακροατής οφείλει να κάνει το δικό του..."έργο" για τη μέγιστη δυνατή σχέση του με το έργο, τον συνθέτη και τον ερμηνευτή.

Είναι καταρχάς ανώφελο να προβληθούν αντιρρήσεις σε εμπειρίες και αφηγήσεις...Εξίσου περιττό ν'αντιτίθεμαι υπό χιουμοριστικούς όρους σε άτομα που έχουν οριστικοποιήσει τη δική τους γνώμη έχοντας κιόλας μεγαλύτερη ηλικία από τη δική μου.. Δια λογαριασμό των υπολοίπων σημειώνεται ότι η αντίθεση προς τον Prince δεν αφορά σε απόψεις που μπορεί να συμμεριζόμουν και ο ίδιος, αλλά σε μια συγκεκριμένη θεώρηση, δηλαδή ότι η Κλασσική Μουσική δεν συνιστά το ΄΄ άλφα και ωμέγα ΄΄ στη μουσική δημιουργία, κατά τρόπον ώστε πέραν αυτής να μη μπορούσε κάποιος ακροατής να ψυχαγωγείται εξερευνώντας σε βάθος άλλα είδη μουσικής. Η δε ΄΄άφεση΄΄ που επικαλούμαι δεν αφορά σε αμαρτήματα, αλλά στην απαγκίστρωση του ίδιου μας του εαυτού από οποιονδήποτε εγκλωβισμό..

Τα πεπραγμένα ούτως ή άλλως συμφωνούν με το σκεπτικό στις αντιρρήσεις αφού και ο Prince αναρωτιόταν στο ξεκίνημα του νήματος που είχε ανοίξει πάνω στη σημασία της Κλασσικής Μουσικής γιατί ο υποφαινόμενος να μη συνέχιζε επ' αόριστον διάφορες περισπούδαστες αναλύσεις αποκλειστικά σε έργα Κλασσικής .

Προσωπικά, έχω ακούσει αμέτρητες φορές ορισμένα βασικά έργα της Κλασικής Μουσικής και δεν το έχω κάνει γιατί, σε κάθε ακρόαση ανακαλύπτω "νέα στοιχεία και σημασία" σε αυτά, αλλά γιατί, κάθε ακρόαση (σε ζωντανή εκτέλεση ή σε αναπαραγωγή ηχογραφημένου υλικού), λάμβάνει χώρα μία μύηση στην όλη διαδικασία της ακρόασης, που εμπεδώνει κάθε φορά τη σχέση μου με το έργο, τον συνθέτη και τον ερμηνευτή.
Έχουν υπάρξει εκατοντάδες ηχογραφήσεις π.χ. των Συμφωνιών του Beethoven. Παρά το γεγονός ότι μερικοί mavericks μαέστροι προσπαθούν να φάνουν πιο πρωτότυποι, πολύ σπάνια η πληθώρα αυτών κομίζει γλαύκα εις Αθήνας. Στις πλείστες των περιπτώσεων, μιλάμε για την άποψη του μαέστρου, του σολίστα κοκ. όχι, όμως, για νέα στοιχεία και νοήματα. Στην πράξη όλοι υπηρετούν...την παρτιτούρα του συνθέτη.

Οι αντιρρήσεις .. κύκλους κάνουν. Η ανακάλυψη νέων ψυχαγωγικών στοιχείων δεν αφορά τόσο σε όσους θα κληθούν ν' αποδώσουν τα έργα όσο στους τελικούς αποδέκτες, το κοινό. Το οποίο ελπίζω να μην εξετάζεται με ελιτίστικες οπτικές ως προς τις μουσικές του προτιμήσεις, αφού σε αντίθετη περίπτωση θα σήμαινε διάκριση ανθρώπων ανάλογη κάποιων άλλων που μπορεί να γίνονται στη σύγχρονη εποχή με βάση κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, υγειονομικά, χαϊφαϊντελιστικά κτλ. κριτήρια...

 

[Ν.Κ.]

τροφη για σκεψη αποτελει η ψυχολογια του ηχου που αποτελει βασικο εργαλειο στις διαφημισεις και τον κινηματογραφικο ηχο.
ας δουμε για παραδειγμα την συνδεση μεταξυ συναισθηματων και μουσικων μοτιβων.
Χαρα και λυπη αποτυπωνονται διαφορετικα
Χαρα:
pitch -υψηλο , ποικιλια/παραλλαγη στην μελωδια -δυνατη, τεμπο - γρηγορο, ενταση ηχου - υψηλη, ρυθμος - ανομοιομορφος, ηχοχρωμα - αρκετα overtones, pitch progression - μετριοπαθες, αρχικα πανω και κατοπιν κατω
Λυπη αντιστοιχα: χαμηλο, περιορισμενη, αργο, χαμηλη, ομοιομορφος, λιγοτερα overtones, προς τα κατω.

επομενως η συνθεση μπορει να δημιουργησει διαφορα συναισθηματα στους ανθρωπους χωρις να απαιτειται καποιου ειδους ειδικη γνωση απο τον ακροατη και μπορει να επιτευχθει και περαν της κλασσικης μουσικης.

 

[Ν.Κ.]

συμπληρωματικα να αναφερθουν και τα εξης. Ολα εχουν αντληθει απο το αφιερωμα του περιοδικου Sound&Recording στον κινηματογραφικο ηχο.

Η δυναμη της Μελωδιας.
Η δυναμη αρχετυπων μελωδιων μπορει να φανει αρκετα ξεκαθαρα στην γνωστη κινηματογραφικη μουσικη του εργου Rocky (Gonna Fly now). Το τραγουδι εχει τον τυπικο χαρακτηρα ενος υμνου ενος μουσικου εγκωμιου.

το σιγουρο ειναι οτι η μουσικη <<απευθυνεται>> σε αρχετυπες περιοχες της σκεψης που βρισκονται βαθυτερα. Οι ερευνες πανω στα ονειρα δειχνουν οτι η συνταξη /συντακτικη ονειρων και μουσικων κομματιων συχνα ομοιαζει παρα πολυ. συναγεται επομενως το συμπερασμα οτι η μουσικη καθρεφτιζει το ασυνειδητο. Εαν θελει κανεις να κατευθυνει τα συναισθηματα του ακροατη πρεπει να φτασει σε αυτο το επιπεδο. Ο Wagner ηταν απο τους πρωτους συνθετες που προεξοφλησε και εθεσε σε εφαρμογη φρουδικες διαπιστωσεις.
Στο εργο Tristan und Isolde ενω οι <<τραγουδιστες>> εστιαζουν στα δρωμενα, η αρχηστρα απεναντιας καθρεφτιζει το ασυνειδητο. Δεν μελοποιει εικονες και δρωμενα αλλα την σημασια αυτων.

 

[Bhutia]

τροφη για σκεψη αποτελει η ψυχολογια του ηχου που αποτελει βασικο εργαλειο στις διαφημισεις και τον κινηματογραφικο ηχο.
ας δουμε για παραδειγμα την συνδεση μεταξυ συναισθηματων και μουσικων μοτιβων.
Χαρα και λυπη αποτυπωνονται διαφορετικα
Χαρα:
pitch -υψηλο , ποικιλια/παραλλαγη στην μελωδια -δυνατη, τεμπο - γρηγορο, ενταση ηχου - υψηλη, ρυθμος - ανομοιομορφος, ηχοχρωμα - αρκετα overtones, pitch progression - μετριοπαθες, αρχικα πανω και κατοπιν κατω
Λυπη αντιστοιχα: χαμηλο, περιορισμενη, αργο, χαμηλη, ομοιομορφος, λιγοτερα overtones, προς τα κατω.

επομενως η συνθεση μπορει να δημιουργησει διαφορα συναισθηματα στους ανθρωπους χωρις να απαιτειται καποιου ειδους ειδικη γνωση απο τον ακροατη και μπορει να επιτευχθει και περαν της κλασσικης μουσικης.

Για να λέμε και του Prince το δίκιο, η οργανική παλέτα στα έργα Κλασσικής παρέχει ανεξάντλητο φάσμα και διαβαθμίσεις στη δεξιοτεχνική υποβολή μηνυμάτων απευθυνόμενων τόσο προς τη συνείδηση όσο και στο συλλογικό ασυνείδητο.
Ας αναλογιστούμε ενδεικτικά και μόνο σε πόσους μπελάδες έμπαινε ο Shostakovich μ' ένα καθεστώς προγραμματισμένο να εκλαμβάνει με υποχθόνιους τρόπους τέτοιες λεπτές διαβαθμίσεις.

 

[Δημητρης 777]

Πάντως για να πω κι εγώ την αλήθεια (μου), το είδος μουσικής με τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας να ευχαριστηθώ στα συστήματα μου είναι (πάντα ήταν) η κλασσική.
Τα Spendor με ικανοποιούν περισσότερο από τα άλλα ηχεία μου εκεί, αλλά πέρα από άλλους παράγοντες σίγουρα υπολείπομαι και κατάλληλων ενισχυτικών.

 

[head-stef]

Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να μην θέλεις να γράψεις αλλά να αισθάνεσαι ότι πρέπει να γράψεις...

Ιδίως όταν μια πανανθρώπινη χαρά, ανάγκη, έκφραση, δημιουργία, τέχνη, πνευματικότητα, ανάταση, "τρέλα", συντροφιά, στήριγμα, όπως είναι η μουσική, δεν αντιμετωπίζεται με την αμεσότητα, την ευθύτητα την ειλικρίνεια και εν τέλει με τον σεβασμό που της αξίζει. Με χαμόγελο, με το κεφάλι ψηλά και με καθαρή ματιά. Όπως θα κοιτάζαμε ένα παιδί ή έναν αληθινό δάσκαλο.

Δεν έχει κανένα νόημα να κολακεύουμε τη μουσική, ακόμη περισσότερο την καλή μουσική (όποια είναι αυτή για τον καθέναν). Όπως τα έργα του Παπαδιαμάντη, του Καζαντζάκη, του Ντοστογιέφσκι, του Καβάφη (και τόσων άλλων) δεν έχουν την παραμικρή ανάγκη από χρυσόδετους τόμους και πολύτιμες βιβλιοθήκες για να αγγίξουν το μυαλό και την ψυχή του αναγνώστη, έτσι και η καλή κλασική μουσική αλλά και κάθε καλή μουσική δεν έχει πραγματική ανάγκη από χρυσοποίκιλτες αίθουσες ή εξεζητημένα ηχοσυστήματα για να λάμψει και να "επικοινωνηθεί". Ούτε από τις εύθραυστες φωνές των παρουσιαστών του Τρίτου Προγράμματος, άλλοτε σοβαροφανείς σε γελοίο βαθμό, άλλοτε με λεπτεπίλεπτη άρθρωση, μην τυχόν και προσβάλλουν "Τη Μουσική" ή τον "Ακροατή"... Την προσβάλλουν περισσότερο έτσι γιατί την απομακρύνουν από τον ευθύ και ειλικρινή άνθρωπο.

Αλίμονο αν ένα αληθινό έργο τέχνης άγγιζε και απευθυνόταν μόνο σε γενειοφόρους "μύστες", απαιτούσε δυσπρόσιτα ηχοσυστήματα και δεν μπορούσε να συγκινήσει ένα νέο παιδί του ωδείου που θα το ακούσει με "κοινά μέσα". Πολύ απλά, το έργο θα ήταν ανέμπνευστο ή έστω καθόλου διαχρονικό.

Η κλασική μουσική δεν είναι εξ' ορισμού "όλη" καλή. Έχει τα διαμάντια της έχει και τις ανιαρές στιγμές της. Έχει εκπληκτικά έργα που αγγίζουν και τον πιό άμουσο, έχει και έργα που μπορούν να αξιοποιηθούν μόνο με ακαδημαϊκή μελέτη αλλά δεν ικανοποιούν κάποιο μουσικό αίσθημα. Οι "μέτριες" ερμηνείες δεν καταστρέφουν ένα αξιόλογο έργο. Οι ερμηνευτές που δεν έφτασαν στην κορυφή δεν αξίζουν την περιφρόνηση του κοινού, το αντίθετο μάλιστα. Οι εμβριθείς αναλύσεις και κριτικές, αν δεν έχουν πολύ συγκεκριμένο στόχο και προσανατολισμό, ξεχνούν τη μουσική κι αφήνουν απ' έξω το συνθέτη.

Με λίγα λόγια, καμία μουσική, ούτε η κλασική, δεν είναι "ιερό δισκοπότηρο". Όσοι την έχουν ανεβάσει σε βάθρο για να την κοιτούν και να την προσκυνούν από κάτω, το κάνουν για δική τους εσωτερική ανάγκη (σεβαστό) αλλά ταυτόχρονα την απαξιώνουν χωρίς να το συνειδητοποιούν.

Αυτές είναι λίγες σύντομες σκέψεις, αλλά το θέμα είναι τόσο μεγάλο που ούτε πολυσέλιδα "σεντόνια" δεν φτάνουν για να περιγράψουν επαρκώς την άποψη του καθένα μας. Ταυτόχρονα όμως ίσως είναι και απλό.

 

[Decembered]

Ας..βαλω και μια δευτερη δοση..

 

[Δημητρης 777]

Ας..βαλω και μια δευτερη δοση.. View attachment 263781

Έφαγες?
(ή να το πω αλλιώς)
Είσαι στο μικρό διάλειμμα μεταξύ των γευμάτων?
(Τι ειν' τούτο το πράμα)

 

[Decembered]

... εβλεπα εφιαλτη στο δρομο με της νοτες..και σηκωθηκα..

 

[Δημητρης 777]

... εβλεπα εφιαλτη στο δρομο με της νοτες..και σηκωθηκα..

Πιάσε μια μπύρα..

 

[Decembered]

... μονο μπυρα εχει το ψυγειο, σακε που πρόσθεσα σε μια προχτεσινη παραγγελια, και ενα ξεχασμενο παγωτο στη καταψυξη.

-επι του θέματος βρισκω οτι η κλασσικη μαλλον εχει δυσδιάκριτο ρυθμικο πλαισιο οπου αυτο υπαρχει, το οποιο και ειναι η βαση του αρχετυπου οπως σωστα αναφερθηκε-
(ενδεχομένως μπορει να κανω λαθος)

Τσουπ..που θα με πείτε αγραμματο..αμαθη..μενα..ειχατε και στο χουργιο σας μαιμου..

 

[thva]

Οι αντιρρήσεις .. κύκλους κάνουν. Η ανακάλυψη νέων ψυχαγωγικών στοιχείων δεν αφορά τόσο σε όσους θα κληθούν ν' αποδώσουν τα έργα όσο στους τελικούς αποδέκτες, το κοινό. Το οποίο ελπίζω να μην εξετάζεται με ελιτίστικες οπτικές ως προς τις μουσικές του προτιμήσεις, αφού σε αντίθετη περίπτωση θα σήμαινε διάκριση ανθρώπων ανάλογη κάποιων άλλων που μπορεί να γίνονται στη σύγχρονη εποχή με βάση κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, υγειονομικά, χαϊφαϊντελιστικά κτλ. κριτήρια...

Κάτσε, μιας και έδωσες το ΟΚ, να στα πω λίγο σταράτα, επιγραμματικά και χωρίς τσιρμάντζουλες ή φιλοσοφίες ή με φροντισμένο και διανθισμένο λεκτικά κείμενο (ελιτίστικο σαν τα τα δικά σου χα χα), που εαν το επέλεγα θα ήταν 20 φορές πιο μεγάλο και θα άφηνε και μεγαλύτερα περιθώρια παρερμηνείας.

-Καλά το ψυχανεμίστηκα εγω, ότι έχεις αφήσει ιδεολογικά κριτήρια να επηρρεάζουν και να παρεισφρήσουν στα μουσικά σου κριτήρια. Μεγάλο λάθος.
-Το ίδιο και κάποιοι επίσης αξιόλογοι κατά τα άλλα και κατά τη γνώμη μου συμφουρίτες μου (όχι οι γνωστοί γραφικοί) , που σε υποστηρίζουν σε κάτι ανάλογες και άλλες στο παρελθόν αναφορές σου.
- Κάνετε λάθος (και οι τρείς σας για τους οποίους ενδιαφέρθηκα, στο παρελθόν) και εσείς φέρεστε ελιτίστικα στην προσπάθεια σας να μην φερθείτε. (40-50 χρονών να ακούτε τραγουδάκια τώρα ακόμη και να σας είναι αρκετό ... είναι δυνατόν ?) Και αυτό, σε βεβαιαώνω, πάρτε το σαν γνώμη απο έναν άνθρωπο που έχει παλέψει πολύ για τα θέματα αυτά, πριν καν γεννηθείτε και όχι απο τον καναπέ. Κανένας σοβαρός καλλιτέχνης απο οποιοδήποτε είδος, και απο την πάνκ που γνωρίζω (ήδη απο 1985) δεν έχει τέτοιες αγκυλώσεις απέναντι στην κλασική. Το αντίθετο μάλιστα. Αυτά είναι στο μυαλό των ακροατών τους. Ο ελιτισμός έχει πάντου θέση. Και στο μέταλ και στο πάνκ και παντού.
- Ο Prince και ο κάθε Prince και εγω μέσα, με τον οποίο κατά καιρούς του έχω εκφράσει και μάλιστα έντονα διαφωνία μου σε κάποια πράγματα .... δεν αποτελεί (ουμε) και εκφράζουμε την κλασική. Μην επηρρεάζεσαι έστω και εαν θεωρείς ελιτίστικη την συμπεριφορά μας ή και οποιουδήποτε άλλου .... με αυτό που αντιπροσωπεύει η κλασική μουσική. Σε πολλά έχει (έχουμε ) λάθος και σε πολλά είμαστε σωστοί. Δεν θα βγάζεις συμπεράσματα απο αυτό για την κλασική.
- Εγω τυχαία πράγματα δεν κάνω. Σου πόσταρα στο νήμα σου την μουσική απο την ταινία DIVA. Σου είπα να την δείς, Τώρα σου λέω οπωσδήποτε να την δεις. Αυτά που έχεις στο μυαλό σου σαν αγκυλώσεις, υπάρχει περίπτωση να σου απαντηθούν σε ¨συναισθηματικό" επίπεδο εξήγησης και να σε ξεμπλοκάρουν. Τα θέματα που σε αποασχολούν έχουν όλα απαντηθεί. Κάνε και μια μικρή έρευνα μήπως και σε βοηθήσει στην οπτική σου.
- Η κλασική όπως λέει ο Prince είναι ενα επίπεδο ομορφιάς (λέξη δική του) .... αλλά είναι βασικά υψηλής αισθητικής και κάλους, θέματα που πρέπει να διαβάσεις φιλοσοφία της μουσικής αλλά και φιλοσοφία για να ξέρεις .... τι να "ψάξεις" σε αυτήν. Οπότε εδω αλλά και αλλού , η έρευνα που λέει ο Prince βοηθάει. Όχι βέβαια παντού, εαν ο άνθρωπος δεν του έχει δημιουργηθεί η ανάγκη να την ψάξει και να την αποζητήσει την ομορφιά, όσο έρευνα και να κάνει δεν θα τη βρεί. Μπορεί όμως η έρευνα να τον βοηθήσει α) να καλλιεργήσει την αισθητική του παραπάνω ή τουλάχιστον να τον "ξεκολλήσει" σαν αρχή απο τις αγκυλώσεις του (δική σου περίπτωση μάλλον). Μετά όλα είναι εύκολα και θα πάρουν τον δρόμο τους, εαν έχεις την ψυχή και μυαλό και ασιθητική, να τα κατανοησεις. Δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο, εαν δεν είσαι καφροκανίβαλος η κλασική μουσική να σε απογοητεύσει. Εσυ θα την απογοητέυσεις. Δεν είναι κακό, αλλά εγω λέω απλώς ο κόσμος να της δώσει μια ευκαιρία. Να μην την πάθει όπως την έπαθα εγω και άργησα να την ανακαλύψω. γιατί μπορεί να ανακαλύψει ότι πάντα τον εξέφραζε. Πολλοί άνθρωποι στην τέχνη κιόλας, δεν την έχουν κάν στην λίστα να της δώσουν μια ευκαιρία (ιδίως στην Ελλάδα). Σε άλλους λαούς είναι όπως εμείς έχουμε την λαική μας μουσική και είναι απο μικρή ηλικία "μυημένοι" σε αυτήν. Η μόνη δικαιολογία, που δίνω σε εμάς είναι η ύπαρξη πλούσιας παραδοσιάκης μουσικής που καλύπτει το κενό αλλά και πάλι δεν είναι αυτό. Γαιτί όσοι είναι κοντα στην παραδοσιακή γνωρίζουν ότι υπάρχει σχέση με την κλασική.
- Η κλασική δεν είναι διασκέδαση ή μορφή διασκέδασης. Είναι σοβαρή μορφή τέχνης.
- Η τεχνολογία σε καμιά περίπτωση δεν "περιόρισε" την κλασική. Τα περισσότερα όργανα λόγω της κλασικής εφευρέθηκαν , πέρα απο τα ήδη υπάρχοντα τότε παραδοσιακά και τότε εξελίχθηκαν , στην πλήρη μορφή τους. Κάτι ψιλά απέμειναν (και πάλι αμφίβολο εαν βελτιώθηκαν) και μόνο το πιάνο αποτελεί κάποια σημαντική εξαιρέση και κανα δυο άλλα. . Ούτε σήμερα οι κατσκευαστές χρησιμοποιούν την τεχνολογία στην κατασκευή τους, αλλά ακόμη οι καλύτεροι κατασκευσατες είναι εμπειρικοί. Την τεχνολογία την χρησιμοποιούν για διευκόλυνση της εργασίας τους και της ταχύτητας και για μαζική παραγωγή. Ο τελικός έλεγχος και σε αυτά ακόμη γίνεται με το αυτί.
- Εαν πάλι εννούσες την σημερινη κατάσταση της τεχνολογίας - εγγραφής , πέρα από την διάδοση του είδους, πάλι η τεχνολογία δεν έκανε κάποιο καλό στην κλασική. Το αντίθετο μάσλιστα έκανε κακό. Το να έχουμε την δυνατότητα αυτή να ακούμε στο σπίτι μας, περιόρισε την ανάγκη φυσική μας παρουσία σε συναυλίες. Η κλασική δεν είναι τραγουδάκια ροκ , πάνκ κλπ που μπορεί , έστω και με καλό σύστημα να αποδοθεί η πλήρης μαγεία της. Πέρα απο τους Μπερνσταιν, Καραγιαν κλπ που ως γνωστόν ώς Νταλάρας, ηχογραφήσανε μέχρι και την μάνα τους και για τους οποίους είναι γνωστές οι αντιδράσεις για τον ρόλο τους αυτόν ,απο άλλους συνθέτες, μαέστρους της εποχής στις αρχες του 20 αιώνα που έχουν τοποθετηθεί. Και εδω λίγο έρευνα θα βοηθούσε.


.... ακολουθεί συνέχεια .... όταμ μου επιτρέψουν οι περιορισμοί στους χαρακτήρες και χρονικό όριο ποσταρισματος.... (έτοιμη έιναι απλώς τεχνικό το θέμα).

Για να λέμε και του Prince το δίκιο, η οργανική παλέτα στα έργα Κλασσικής παρέχει ανεξάντλητο φάσμα και διαβαθμίσεις στη δεξιοτεχνική υποβολή μηνυμάτων απευθυνόμενων τόσο προς τη συνείδηση όσο και στο συλλογικό ασυνείδητο.
Ας αναλογιστούμε ενδεικτικά και μόνο σε πόσους μπελάδες έμπαινε ο Shostakovich μ' ένα καθεστώς προγραμματισμένο να εκλαμβάνει με υποχθόνιους τρόπους τέτοιες λεπτές διαβαθμίσεις.

Απλώς χρησιμοποιώ το πόστ για να ποστάρω την συνέχεια.

- Ούτε και ο σημερινός τρόπος ευκολίας, για το στούντιο και την digital εποχή ηχογραφησης, με μικρόφωνο σε κάθε όργανο είναι σωστή τεχνική για να αποδοθεί η κλασική. Οι αντιρρήσεις κλπ στο θέμα αυτό είναι γνωστές. Χωρίς σωστή λήψη της ακουστικής αρχιτεκτοκτονικής του χώρου, η κλασική και η μουσική ροή δεν μπορεί να αποδοθεί σωστά. Πάλι δεν είναι ταργουδάκια με ενισυχτές, που και σε αυτα κακό κάνει και για αυτό βλέπεις κάποιοι να ψάχνονται και να ηχογραφούν απο μόνοι τος με τις συνθήκες που θέλουν και εφαρμόζονας παλιές τεχνικές. Και αυτές είναι και οι καλύτερες προσπάθειες και δίνουν και το καλύτερο αποτέλεσμα συναισθηματικής σύνδεσης, έστω και σε αυτά τα τραγουδάκια και πραγματικά ακλών ηχογραφήσεων.
- Η ανακάλυψη αυτών των οργάνων απο τότε είναι αυτό που έδωσε για δεκαετίες ψωμάκι και στα παράσιτα της τεχνολογίας να φάνε ψωμάκι και να τρώνε ακόμη. Η τεχνολογία είναι στην υπηρεσία της τέχνης. Μην κοιτάς που μας βγήκαν και οι μηχανικοί "καλλιτέχνες". 'Εχουμε χάσει την μπάλα. Δες τι γνώσεις μουσικής και αρχιτεκτονικής διάδοσης αυτής μέσα σε χώρους είχανε οι αρχικοί πρωτοπόροι "μηχανικοί" ήχου. Δεν ήταν καν μηχανικοί. Οι μηχανικοί οι τότε που πάλι ήταν καλύτεροι απο στους σημερινούς καθώς αλλάζανε εξαρτήματα στις κοσνσόλες για να τις κάνουν να αποδώσουν τις απαιτήσεις που έθετε ο υπευθυνος εγγραφής που είχε τις γνώσεις που σου είπα αλλά και μουσικού arrangament και ενορχήστρωση αλλά και τοποθέτησης μικροφώνων όλα στην υπηρεσία του να φταχθεί το καλύτερο ιλούσιον Αλλό ήταν ο μηχανικός τότε. Δεν ήταν ο σημερινός μηχανικός (audio engineer) που παίζει με κουμπάκια. Και ο σημερινός με τα computer ακόμη χειρότερος. Αυτός ήταν για τους καφέδες τότε. Εαν θες και την σχέση της ηλεκτρονικής μουσικής (που βλέπω "ειδικεύεσαι" και τις απαρχές και τον αρχικό ρόλο και σκοπό του βίντεο να πάς σε κανένα σεμινάριο του Μάκη Φάρου. (δικός μας πανκάς της γενιάς μου κιόλας, ίδια ακριβώς ηλικία).
- Αλλά λάθη στο σκεπτικό του πόστ σου είναι θέματα παρτιτούρας και τι αυτή είναι δυνατον σημειολογικά να εκφράσει και να αποδωθούν στο χαρτί, εξ ου και οι ερμηνείες κλπ. Για να μην πω και για την ανθρώπινη φωνή στα φωνητικά μουσικά έργα κλασιικής μουσικής αλλά και συγχρονής μουσικής που δεν αποδίδεται με τίποτε σε παρτιτούρα και δεν έχει και δεν μπορεί λόγω της πολυπλοκότητας και φυσιολογίας του ανθρώπινου σώματος να βοηθήσει η τεχνολογία. Ούτε και η φωνητική στη κλασική απαιτεί και έχεις τις ίδιες απαιτήσεις με το απλό τραγούδι. Κινείται σε πολυ αυστηρες φόρμες και γραμμές ώστε να μπορέσουν τα όργανα να ενωματωθούν σε αυτήν και αυτή σε αυτά. Δεν μπορεί να έχει την πολυτέλεια της ελευθερίας όπως στο απλό τραγούδι, δεν το κάνει απο ελιτισμό κάποιου είδους.

 

[thva]

@Bhutia συνέχεια .... μέρος 3ο και τελευταίο.

+++
- Τα καθολικά που λες δεν ξέρω τι εννοείς αλλά καθολικά η άποψη για την κλασική είναι αυτή που λέει ο Prince, όχι αυτά που λές εσυ ή πολλοί άλλοι εδω μέσα. Εαν εσείς δεν μπορείτε να τα νοιώστε και να τα κατανοήσετε, σίγουρα φαντάζομαι θα θέλετε να κάνετε redifine και σε αυτήν την λέξη. Δεν μπορεί να είστε λάθος και ακρωτηριασμένοι συναισθηματικά εσείς, μην σας περάσει κάτι τέτοιο απο το μυαλό ποτέ και πάθετε και καμιά υπαρξιακή κρίση και αν είναι κάποιος μέχρι και "φασίστας" να τα νοιώθει.... χα χα. Κοίτα Bhutia , μια χαρά ειστε, συγκριτικά με ενα δις άλλους , απλως δεν έχτε καταλάβει ότι όταν πραγματικά διαλέξεις τον δρόμο του συναισθηματος και της μουσικής (όταν αυτή το υπηρετεί).... δεν έχει μισό δρόμο..... είσαι μέσα σε ένα path για all the way. Το path αυτό και το φώς του σε "καίει" λίγο off να είσαι. Αλλιώς καμιά φορά ή πολλές καταντάς χειρότερος απο τον "απλό" άνθρωπο που είναι μόνο σεξ , φαι, σκατα και ύπνο, εργασία και χαρά. Αυτός μεγαλύτερη ελπίδα έχει να αισθανθεί, και το έχω δει να συμβαινει άπειρες φορές. Απλώς έτυχε να μην έρθει σε επαφή με την τέχνη μέχρι τότε λόγω "κατώτερης" καταγωγής και ευκαιριών. Αυτό είναι η μουσική και οι άλλες τέχνες.... αυτό κάνουν αλλά και άλλα "μαγικά".

Ξεφύγετε όλοι απο τις αγκυλώσεις. Η πραγματικά καλή και διαχρονική, μουσική ενώνει ανθρώπους. Η σχέση της με τα κοινωνικά κλπ θέματα είναι και χρησιμοποιείται ως έμπνευση και υπηρετεί άλλο σκοπό , την "μεταμόρφωση" τέτοων θεμάτων σε κάτι πιο βαθύ και τον καθαγιασμό τους, όχι την λύση. Σαν λύση έχει αποτύχει. Και οποιός την βλέπει ως τέτοια είναι λάθος. Προσφέρει μια κάποια λύση αλλά απο άλλο δρόμο.

Και πολλά άλλη λάθη και παρεξηγήσεις..... πάλι δυσνόητο μου βγήκε.... Ο Prince δεν ξέρω εαν απο ευγένεια ή και αυτός άγνοια , δεν wiped the floor with you με αυτά τα κουφά που λέτε όλοι. Μάλλον και αυτός δεν θέλει να φανεί ελιτιστής χα χα. Το κάνω εγω .... ελιτιστής με τους ελιτιστές που νομίζουν κιόλας ότι δεν είναι, ενω είναι, ενω εγω δεν είμαι.

Εγω για αυτό εκνευρίστηκα με το πόστ σου. Οι άλλοι δεν εκνευρίστηκαν γιατί δεν το κατάλαβαν (εκτος ίσως απο τον editor) και έμειναν στα καλά διατυπωμένα και δευτερέυοντα ζητήματα, παραπλανητικά μάλιστα διατυπωμένα smoke and mirrors με τα οποία προσπάθησες να επενδύσεις τον τελικό σου ερώτημα και τα οποία είναι και λάθος. Ή δεν νοιάζονται για εσένα και την εξέλιξη σου.

Εαν δεν το έκανες προβοκατόρικα (που νομίζω τελικά αυτό κάνεις), έχεις πολυ δουλειά μπροστά σου κατα τη γνώμη μου. Επίσης ξέρω, απο αυτά που ο ίδιος λές, ότι ακούς κλασική εδω και πολλά χρόνια. Εαν δεν έχεις καταλάβει ακόμη (έστω και χωρίς έρευνα, όπως λέει ο Prince) και εκφράζεις τέτοιες απόψεις , δεν έχεις σωτηρία. Κανόνισε να πας 40 -50 κλπ και να ακούς ακόμα τα ίδια που άκουγες 20 ετών. Εαν ήσουν και πιο αποκαλυπτικός και ευθύς και αυθόρμητος στις απόψεις σου , θα μπορούσα να βοηθήσω περισσότερο.

Σου έχω ξαναεπεί "παράτα την τεχνολογία" , την έχεις κατακτήσει. Δώσε σημασία σε άλλα πράγματα.

Πάντα φιλικά ε ? χα χα

 

[Δημητρης 777]

Βρε thvaμ' θέλω να σε διαβάσω αλήθεια, αλλά μου βγήκαν τα ματάκιαμ' μεσημεριάτικα (ούτε 3ο καφέ δεν έχω πιεί ακόμα..).
Μήπως παίζει να τα ανεβάζεις σε mp3?

 

[Decembered]

...10 λεπτακια εκλεισα τα ματχια...να ακολουθησω νοερα τη μελωδια..χαμουλης εγινε πάλι...

 

[thva]

Βρε thvaμ' θέλω να σε διαβάσω αλήθεια, αλλά μου βγήκαν τα ματάκιαμ' μεσημεριάτικα (ούτε 3ο καφέ δεν έχω πιεί ακόμα..).
Μήπως παίζει να τα ανεβάζεις σε mp3?

Εδω ένα πιο απλό παράδειgμα για εργασία που θα εξεταστούμε όλοι τον Ιούλιο που λέει και ο Κος Χρήστος . @christos77

Η αγάπη του "απλού" κόσμου αληθινή. Η εκτίμηση στον καλλιτέχνη, που όντως νοιώθει ασυναίσθητα ότι παρόλη την ποιότητα της εκτέλεσης, τραγουδάει απο καρδιάς μας δείχνει την ανάγκη του κόσμου για συναισθηματική εμπλοκή. Μας δείχνει επίσης ότι το κριτήριο του κόσμου λειτουργεί και βρίσκει ή τουλάχιστον διψάει για διεξόδους.

Το μόνο "πρόβλημα" είναι ότι η θεματολογία στην οποία αντιδρά είναι περιορισμένη σε ένα μόνο θέμα και λειτουργεί μόνο σαν διέξοδο στο συγκεκριμένο συναίσθημα. Δεν εξετάζονται οι συνθήκες, η ανωριμότητα και ίσως και η εγωιστική και στρεβλή ματιά και ψυχολογία που οδήγησε σε αυτό το συναίσθημα το οποίο είναι η κοινή συνισταμένη όλων που ταυτίζονται με αυτό και είχαν ανάλογη εμπειρία.

Τώρα η κλασική φαντάσου ότι εξετάζει μεγαλύτερη παλέτα χρωμάτων και συναισθημάτων και οδηγεί και σε λύσεις - συμπεράσματα. Παίζει με μια πιο ολοκληρωμένη αισθητική ματιά και ομορφιά. Αυτά πλέον δεν είναι όπως παλιά ανάγκες του ανθρώπου, οπότε είναι λίγο δύσκολο να τα συλλάβει ή να τα εκτιμήσει μόνο και μόνο για την ομορφιά τους. Πρέπει να έχουν ενα "δηθεν" σκοπό. Πρέπει να "διασκεδάζουν" συναισθήματα και ελλείψεις ή αναπηρίες αυτών.

Η υψηή τέχνη δεν έχει μόνο αυτόν τον σκοπό. Πάει και λίγο παραπέρα. Όχι ότι ο άλλος σκοπός δεν είναι σεβαστός ή εξίσου σημαντικός. Απο όλους τους δρόμους μαθαίνει κάποιος. Και απο το πως πλένει τα πιάτα. Αλλά η ολοκλήρωση είναι άλλο πράγμα. Όλα στην τέχνη απο την αρχαιότητα ασχολούνται στην ουσία μόνο με τρία πράγματα , που όλα βέβαια καταλήγουν σε ένα, τον θάνατο.

 

[Bhutia]

-Καλά το ψυχανεμίστηκα εγω, ότι έχεις αφήσει ιδεολογικά κριτήρια να επηρρεάζουν και να παρεισφρήσουν στα μουσικά σου κριτήρια. Μεγάλο λάθος.
-Το ίδιο και κάποιοι επίσης αξιόλογοι κατά τα άλλα και κατά τη γνώμη μου συμφουρίτες μου (όχι οι γνωστοί γραφικοί) , που σε υποστηρίζουν σε κάτι ανάλογες και άλλες στο παρελθόν αναφορές σου.+++...
Πάντα φιλικά ε ? χα χα

Όσες φορές έχω μπει σε πειρασμό ν'απαντούσα με σφοδρότητα επιχειρημάτων υπό το σκεπτικό πως οποιαδήποτε ήπια αντίδραση θα μπορούσε να εκλαμβάνεται ως αδυναμία , συνειδητοποιώ ακολούθως ότι κάθε δράση τελούμενη υπό το κράτος του να μη φαινόμασταν αδύναμοι συνιστά ακόμα μεγαλύτερη...αδυναμία.

Σταθερά like δια.. την παροχή πειρασμού.

 

[STENTOR]

Το HIFI υπάρχει, όσο υπάρχουν και οι ακροατές που θέλουν να ακούν μουσική, πιστά.
Μουσική.
Οι ακροατές αυτοί όμως τείνουν να εξαφανιστούν, διότι η νέα γενιά κατά πρώτον δεν ακούει μουσική.
Ακούει συνήθως κάτι μ@λ@κίες ραπ και τραπ και κραπ τύπου σνικ και τρανός.
Αυτό δεν είναι μουσική για μένα, αλλά είναι για τους νέους που την ακούν και την θεωρούν μουσική.
Απορώ υπάρχει σε αυτά τα "τραγούδια" παρτιτούρα με νότες;
Δεν νομίζω.
Απλά απαγγέλουν ένα ποίημα που έγραψαν με βρισιές και μαλ@κίες έχοντας από κάτω ένα ρυθμικό ντουπ ντουπ, μια υπόκρουση.
Χρειάζεται καλό σύστημα και ακριβά μηχανήματα για να ακούσεις κάτι τέτοιο;
Όχι βέβαια και γι΄ αυτό η νέα γενιά κυκλοφορεί με ακουστικά ή φορητά ηχειάκια bluetooth, συνήθως φτηνά και έχει σαν πηγή το κινητό.
Και είναι ευχαριστημένοι με αυτό που ακούνε.
Διότι οι περισσότεροι δεν έχουν ακούσει μουσική σε καλό σύστημα.
Bλέπω ότι δεν έχουν ιδέα από κλασσική μουσική, τζαζ, ροκ κ.λ.π.
Δεν ξέρουν π.χ. τους PINK FLOYD, QUEEN, LED ZEPPELIN, ROLLING STONES, BOB DYLAN, TOTO, POLICE, ACDC, DEEP PURPLE και άλλα πολλά ονόματα.
Ξέρουν τον Michael Jackson όμως και αρκετά τραγούδια του.
Δεν έχουν ιδέα για Μπετόβεν, Μπαχ, Μότσαρτ, Σούμπερτ, Τσαϊκόφσκι, Βιβάλντι, όμως έχουν ακούσει πολλά από τα πολύ γνωστά κομμάτια τους όπως η αρχή της 5ης συμφωνίας του Μπετόβεν τα τρία μι κι ένα ντο.
Το γνωρίζουν σαν άκουσμα, αλλά δεν έχουν ιδέα ποιανού είναι.
Εξαιρούνται οι νέοι που πηγαίνουν σε ωδείο και μαθαίνουν μουσική.
Εμείς οι παλιότεροι που ζήσαμε την εποχή του πικάπ γινόμαστε όλο και λιγότεροι.
Πάρτε το χαμπάρι, γεράσαμε.

Η νέα γενιά είναι ο καθρέφτης της απερχόμενης ! Αν κάποιος θυμώνει μαζί της κι αναζητά τον υπαίτιο της κατάντιας, αρκεί να ρίξει μια ματιά στον καθρέφτη και θα τον δει αμέσως !
Αν ο πατέρας (η και η μάνα) είχε στημένο ένα συγκρότημα της προκοπής κι άκουγε συστηματικά "ποιοτική" μουσική, τα παιδιά θα είχαν μια "εικόνα" για σύγκριση. Ακόμα κι αν "έτρωγαν" πού και πού κάνα "βρώμικο" έξω, πάντα θα επέστρεφαν για "σπιτικό" φαγητό. Αλλά το μήλο πέφτει κάτω από την ημιμαθή, ξερόλα, παρτάκια και φοβερά αδιάφορη "γέρικη μηλιά" ..............

 

[Decembered]

πες καμμια καφριλα @daharis666

Η νέα γενιά είναι ο καθρέφτης της απερχόμενης ! Αν κάποιος θυμώνει μαζί της κι αναζητά τον υπαίτιο της κατάντιας, αρκεί να ρίξει μια ματιά στον καθρέφτη και θα τον δει αμέσως !
Αν ο πατέρας (η και η μάνα) είχε στημένο ένα συγκρότημα της προκοπής κι άκουγε συστηματικά "ποιοτική" μουσική, τα παιδιά θα είχαν μια "εικόνα" για σύγκριση. Ακόμα κι αν "έτρωγαν" πού και πού κάνα "βρώμικο" έξω, πάντα θα επέστρεφαν για "σπιτικό" φαγητό. Αλλά το μήλο πέφτει κάτω από την ημιμαθή, ξερόλα, παρτάκια και φοβερά αδιάφορη "γέρικη μηλιά" ..............

(με αφορμη αυτο, επιπροσθετως να πω) ... η μουσικη διαπαιδαγωγηση ειναι συνυφασμενη και με την κοινωνικη μορφωση. Εξεταζοντας μονο το μουσικο δεντρο (χωρις να μοιωνω τη σημαντικοτητα του)... χανουμε το (κοινωνικο)δασος.
-> ο σκοπος των προγονων που λανθανει , εγκειται προς την εμπνευση των επομενων.(οπως εχω αναφερει στο παρελθον).