- Μηνύματα
- 17.624
- Reaction score
- 58.077
H Lydia Tar είναι παγκοσμίου φήμης και πολυβραβευμένη μαέστρος ευρισκόμενη στο ζενίθ της καλλιτεχνικής της πορείας. Το τελευταίο βήμα για την κορωνίδα του ηχογραφημένου της έργου είναι η εκτέλεση της περίφημης 5ης Συμφωνίας του Mahler που έχει προγραμματίσει με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου σε live εκτέλεση.
H Lydia Tar είναι παράλληλα ένας χαρακτήρας πληθωρικός και αρπακτικός. Ασυμβίβαστη στις καλλιτεχνικές της ανησυχίες δεν διστάζει να κατακεραυνώνει όποιον θα τις έθιγε. Με τη νοημοσύνη και αυτοπεποίθηση που τη διακρίνουν χτίζει συνεχώς νέα στρώματα και πτυχές στη μουσική της υπόσταση ακόμα κι επινοώντας στοιχεία. Εκμεταλλεύεται ασύστολα παγιωμένες καταστάσεις στους κόλπους του ιδιώματος που υπηρετεί ώστε να ικανοποιεί πάντα υπό συναινετική συνθήκη όσες επιθυμίες έχει σε επίπεδο σχέσεων. Προωθεί όσους εξαρτώμενους χαρακτήρες συναινούν στις ορέξεις της και υπονομεύει όσους θα της εναντιώνονταν.
Εφόσον αφετηρία της υπόθεσης είναι η ύβρις της ηρωίδας αναμένεται ενδόμυχα ότι η ταινία θα είναι το χρονικό μιας πτώσης ανταποκρινόμενης σε αυτήν. Η άτις εκδηλώνεται με τις ψυχικές διαταραχές αρχικά στο παρασκήνιο της δημιουργικής της δραστηριότητας ερχόμενες σταδιακά στο προσκήνιο. Η Νέμεσις εμφανίζεται με την αυτοκτονία μιας πρώην προστατευόμενής της μαέστρου, την κατακραυγή από κοινωνικά μέσα με μονταρισμένο υλικό και νομικές επιπτώσεις ύστερα από εχθρικές ενέργειες συνεργατών της. Η τίσις στον επίλογο αφήνει εσκεμμένα το νόημα του έργου ανοικτό σε πολλαπλές ερμηνείες.
Στην παρατεταμένη διάρκεια κανένα κομμάτι δεν κάνει κοιλιά αφού η δράση όχι μόνο εκτυλίσσεται σε ψυχολογικό πεδίο αλλά χορδίζει στοιχεία μεταφυσικού τρόμου καθώς μια μυστήρια γυναικεία φιγούρα με κόκκινα μαλλιά στοιχειώνει κυριολεκτικά την TAR σε κομβικές σκηνές.
Ο σκηνοθέτης Todd Field μεταγράφει στη δική του οπτική στοιχεία από το σινεμά του μέντορά του Stanley Kubrick χωρίς να λαμβάνει κάποια κατηγορηματική θέση εν είδει διδάγματος από τα τεκταινόμενα. Είναι ο θεατής που καλείται ν'αποφασίσει αν το ήθος ενός καλλιτέχνη θα μπορούσε να επηρεάζει την αξία των έργων ή αν η αξία των έργων θα ξεπερνούσε ηθικά παραστρατήματα και αν η σύγχρονη κουλτούρα ακύρωσης χαρακτήρων από τον ζήλο για κοινωνική δικαιοσύνη πίσω από οθόνες ηλεκτρονικών συσκευών καταλήγει στην ακύρωση πολιτισμικών αξιών.
Ο χαρακτήρας της ηρωίδας καταρρέει και τήκεται μέσα στην κατακραυγή, το δικό της τραγούδι δεν γίνεται πλέον να εισακουστεί απ'όσα υπερκόσμια πνεύματα εδρεύουν σε έργα συγκλονιστικά όπως η 5η του Mahler και το Κοντσέρτο για Τσέλο του Elgar , ο επίλογος όμως μας δείχνει πως δεν υποκύπτει ευρισκόμενη σε κατάσταση ετοιμότητας για εκ νέου επινόηση της υπόστασής της. Κανένας από τους εταίρους της δεν έχει δράσει με ηθικό τρόπο αφού κι εκείνοι δικά τους συμφέροντα θα έχουν εξυπηρετήσει με πρόσχημα την αποκατάσταση μιας ηθικής αταξίας. Ο πολιτισμός μπορεί να μας δίνει υπερβατικές αξίες εκτρέφοντας παράλληλα εγωπάθεια και αρπακτική συμπεριφορά από το χαμηλότερο ως το υψηλότερο σκαλί.
Μολονότι αυτή η ταινία δεν περιέχει περιπετειώδη εντυπωσιακά ηχητικά εφέ είναι από τις ελάχιστες που ο υποφαινόμενος απολαμβάνει σε immersive πεδίο, αφού η χωρική αίσθηση από τις αίθουσες και τις ορχηστρικές πρόβες και οι εμβόλιμες ανατριχιαστικές πινελιές δικαιώνουν την ηχητική επεξεργασία.
Όσο και να γνωρίζουμε ότι οι συντελεστές στην κινηματογραφική τέχνη υπάγονται σε σύστημα αξιών μη ταυτιζόμενο μ'εκείνο του κοινού, όσο και να φανταζόμαστε ότι κάποιο βραβείο δεν φέρνει τα πάνω κάτω ως προς το cachet των σταρ, κατά τη γνώμη του γράφοντος είναι σκανδαλώδης η επιλογή να μην κερδίσει η Kate Blanchett το όσκαρ για την υπερβατική ερμηνεία που έδωσε. Αναλογίζομαι κιόλας μήπως έδρασαν εναντίον της όχι μόνο το hype από την ταινία που κυριάρχησε στα εφετινά βραβεία αλλά και οι διόλου κολακευτικές προεκτάσεις από το θέμα της παρούσας ταινίας σε σχέση με σύγχρονα πρότυπα του πολιτισμού μας.
πρεπει να καλέσουμε όπως και δήποτε. Το θέμα έχει όλα τα χαρακτηριστικά που τον ενδιαφέρουν.
