Με τελικό νικητή την 5η του Mahler με τον Claudio Abbado να διευθύνει τη Φιλαρμονική Βερολίνου το 1993 , μολονότι υπάρχει στο παλμαρέ του και η προγενέστερη ερμηνεία με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Chicago...Επίσης χρησιμοποιεί βινύλια, τα οποία τα απλώνει στο πάτωμα σαν τραχανά για να της έρθει η έμπνευση
O υποφαινόμενος πάντως το παρακολούθησε για να μη χαλάσει το χατήρι του thva κλείνοντας τα μάτια και ακούγοντας παράλληλα σονάτες για πιάνο του Scriabin. Με κάτι απλουστευμένο σε γραπτά κείμενα θ'απολάμβανε καλύτερα τη μουσική ενόσω διαβάζει.
Με τόσων χρόνων...φιγούρα δεν είναι ν'απορούμε.Η φιγούρα πάντως που τραβάει καποιους περίεργους στη φιλοσοφία τα τελευταία χρόνια είναι ο Zizek (είτε μας αρέσει είτε οχι
Βοήθεια!Η φιγούρα πάντως που τραβάει καποιους περίεργους στη φιλοσοφία τα τελευταία χρόνια είναι ο Zizek (είτε μας αρέσει είτε οχι
Δεν υπάρχει..."τελικός νικητής" σε μία τέτοια αρκετά "δύστροπη" και εξαιρετικά απαιτητική Συμφωνία.
Κανένας μας δεν γίνεται να κοιμάται ήσυχος...
΄΄Τελικός νικητής΄΄ αναφερόταν στο LP που έμεινε στο πάτωμα από τη σκηνή της ταινίας. Εδώ μαρτυρούσε τη σπουδή για την εικόνα στο εξώφυλλο αφού άμα ήταν να επέλεγε οπωσδήποτε Abbado ελκυστικότερη απόδοση θα φαινόταν η προγενέστερη με τη Chicago Symphony μολονότι η ηχητική της ποιότητα είναι λιγότερο απαστράπτουσα. Στην ταινία πάντως η ηρωίδα δήλωνε προτίμηση στον Bernstein.
Η απόδοση στις δυναμικές αντιθέσεις συναρτάται κυρίως με την άμεση ηχητική ενέργεια. Έχοντας λοιπόν τουλάχιστον τρεις ισότιμες σε διαχείριση ενέργειας ηχειακές πηγές στα μπροστινά κανάλια θεωρώ ότι σε κανονικές στάθμες αναφοράς θα υπάρχει πλεονέκτημα. Σε ψιθυριστές μεταμεσνύκτιες στάθμες είναι αρκετά πιθανό να φαινόταν πιο απολαυστική η απόδοση από SET , τότε ούτως ή άλλως η χαμηλή στάθμη θα μετρίαζε το ξάφνιασμα όπως περνούσε αυτό από το μοντάζ στην ταινία.Εάν θέλαμε δηλαδή να δούμε την πάλη μιας γυναίκας στο
Για αυτό σε λέω Class A (όχι απο τις μοσαντένιες). ¨Ασε που αυτό δεν έχει σχέση με πολυκάναλο vs δικάναλο ή έχει και αυτό ;
Να σου πω και για αυτό, εγώ, μια και την ταινία δεν είδα αλλά και την μουσική της ιμμέρσιβ δεν άκουσα.
Δεν θα είχε καλό "εστιασμό" απο αυτόν που ξέρετε και λέτε, σε σχέση με το δικάναλο ή απλό πολυκάναλο, αντίθετα απο αυτά που λένε οι "μελέτες" του ΝΚ και οι δικές σου.
Εφόσον θεωρήσουμε ότι το ιμμέρσιβ αναπαράγει σωστότερα και σε μεγαλύτερη ποσότητα τις ανακλάσεις του χώρου και την πραγματικότητα μιας αίθουσας μουσικής τότε αυτό αυτόματα μεταφραζόμενο δεν θα οδηγούσε σε "καλή" εστίαση αλλά και απο το γεγονός ότι σε μια μουσική αίθουσα το πεδίο ανακλάσεων συγκριτικά με το άμεσο ήχο είναι σε μεγαλύτερο βαθμό και με διαφορετική λογική εναρμονισμένα μεταξύ τους.
Θα στα πεί ο Bhutia επιστημονικά. Εγώ τα λέω "φιλολογικά".
Δεν ασχολούμαι με ποσόστωση... Οι στιγμιαίες κορυφώσεις πάντως εξαρτώνται αποκλειστικά από την άμεση.Σε τι ποσοστό με άλλους 20 παράγοντες που επιδρούν. Έχεις βγάλει και ποσοστά ;
Ή με όλα τα άλλα ισότιμα ; Να αναφέρεται και αυτό καμιά φορά γιατί βαριέμαι να ακούω τα πειράγματα του ΝΚ.
Σε τι ποσοστό με άλλους 20 παράγοντες που επιδρούν. Έχεις βγάλει και ποσοστά ;
Ο Bernstein είναι από τους αγαπημένους μου στον Mahler, καθόσον αγαπούσε ιδιάιτερα τα έργα του εν λόγω συνθέτη. Σίγουρα οι ερμηνείες του έχουν όλη εκείνη την ενέργεια και πάθος σε συνδυασμό με το έμφυτο και πλούσιο ταλέντο του.Κανένας μας δεν γίνεται να κοιμάται ήσυχος...
΄΄Τελικός νικητής΄΄ αναφερόταν στο LP που έμεινε στο πάτωμα από τη σκηνή της ταινίας. Εδώ μαρτυρούσε τη σπουδή για την εικόνα στο εξώφυλλο αφού άμα ήταν να επέλεγε οπωσδήποτε Abbado ελκυστικότερη απόδοση θα φαινόταν η προγενέστερη με τη Chicago Symphony μολονότι η ηχητική της ποιότητα είναι λιγότερο απαστράπτουσα. Στην ταινία πάντως η ηρωίδα δήλωνε προτίμηση στον Bernstein.
Συμφωνώ για τον Tennstedt αλλά μου αρέσει επίσης η ερμηνεία από τον Δημήτρη Μητρόπουλο
Η απόδοση στις δυναμικές αντιθέσεις συναρτάται κυρίως με την άμεση ηχητική ενέργεια. Έχοντας λοιπόν τουλάχιστον τρεις ισότιμες σε διαχείριση ενέργειας ηχειακές πηγές στα μπροστινά κανάλια θεωρώ ότι σε κανονικές στάθμες αναφοράς θα υπάρχει πλεονέκτημα. Σε ψιθυριστές μεταμεσνύκτιες στάθμες είναι αρκετά πιθανό να φαινόταν πιο απολαυστική η απόδοση από SET , τότε ούτως ή άλλως η χαμηλή στάθμη θα μετρίαζε το ξάφνιασμα όπως περνούσε αυτό από το μοντάζ στην ταινία.
Η ανταγωνιστική σχέση ανάμεσα σε ολικές διαστάσεις ηχητικής σκηνής και οξύτητα κατά την εστίαση αφορά κυρίως σε δικαναλικά setup όπου δεν θα είχαμε περιφερικά ηχεία να μας παρέχουν πρόσθετες χωρικές συνιστώσες.
Δεν ασχολούμαι με ποσόστωση... Οι στιγμιαίες κορυφώσεις πάντως εξαρτώνται αποκλειστικά από την άμεση.
Aς την αφήσουμε να τον "θάβει". Ταινία είναι...after all!
Δεν πιστεύουμε κύριε μου σε υποκειμενικές κρίσεις. Να έρθουν οι ίδιοι οι ακροατές να τους βάλω εγώ μουσική και μετά θα σου πω εγώ τι βαθμολογία θα βάλουν. Εξάλλου μιλάμε για την δυνατότητα των μηχανημάτων να αποδώσουν αυτά τα χαρακτηριστικά και όχι το ακουστικό περιβαλλον μέσα στο οποίο εξασφαλίζεται η απόδοση αυτών αλλά ούτε και της εγγραφής. Μέλετες σε ακουστικά περιβάλλοντα μουσικών αιθουσών υπάρχουν κάποιες σκέψεις, παρατηρήσεις και απόψεις για μόνο ένα μικρό μέρος που αφορά το θέμα (π.χ. μία που σε είχα ρωτήσει για σχέση μεταξύ RT και αίσθησης απομάκρυνσης οργάνων απο τον ακροατή και πάλι σε ορισμένες μόνο θέσεις και στις οποίες πάλι πληρούνται συγκεκριμένα κριτήρια) που έχουν γίνει και σχεδιασμός πειραμάτων αλλά σε οικιακούς δεν υπάρχει όχι μόνο αυτό αλλά ούτε καν βασικά άλλα πράγματα. .
Σε τρίτο θα αναφερθώ εάν συνεχίσιες να βάζεις τόσο υψηλό βαθμό στον Ιαρ και μηδέν σε όλους εμάς τους άλλους. . Θα σε καταγγείλω όπως την Κέιτ για κατάχρηση καθηγητικής εξουσίας και favouritism.
Χωρίς διάθεση συνηγορίας, ο Ear μας αραδιάζει διάφορα θεωρητικά δεδομένα αφότου έχει ήδη ξετρελαθεί με τον τρόπο που ακούγεται το τρέχον setup του. Αν κάτι τον ευνοεί αυτό δεν είναι ο υποφαινόμενος αλλά το πόσο απολαμβάνει το δικό του setup.Δεν πιστεύουμε κύριε μου σε υποκειμενικές κρίσεις. Να έρθουν οι ίδιοι οι ακροατές να τους βάλω εγώ μουσική και μετά θα σου πω εγώ τι βαθμολογία θα βάλουν. Εξάλλου μιλάμε για την δυνατότητα των μηχανημάτων να αποδώσουν αυτά τα χαρακτηριστικά και όχι το ακουστικό περιβαλλον μέσα στο οποίο εξασφαλίζεται η απόδοση αυτών αλλά ούτε και της εγγραφής. Μέλετες σε ακουστικά περιβάλλοντα μουσικών αιθουσών υπάρχουν κάποιες σκέψεις, παρατηρήσεις και απόψεις για μόνο ένα μικρό μέρος που αφορά το θέμα (π.χ. μία που σε είχα ρωτήσει για σχέση μεταξύ RT και αίσθησης απομάκρυνσης οργάνων απο τον ακροατή και πάλι σε ορισμένες μόνο θέσεις και στις οποίες πάλι πληρούνται συγκεκριμένα κριτήρια) που έχουν γίνει και σχεδιασμός πειραμάτων αλλά σε οικιακούς δεν υπάρχει όχι μόνο αυτό αλλά ούτε καν βασικά άλλα πράγματα. .
Η ψυχοακουστική έχει πολύ δρόμο ακόμη για να αποκρυτπογραφήσει το πως αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος την μουσική και τι διεργασίες συντελούνται. Δεν έχει εξηγήσει ακόμη βασικά και σημαντικά πράγματα. Σε αυτά παρεμπιπτόντως πρόσθεσε και την "κίνηση" που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος μεταξύ δύο ή περισσοτέρων μουσικών νότων, κίνηση η οποία διατηρείται ακόμη και μετά το τέλος της νότας και εισερχόμενοι στην πλήρη σιωπή-ησυχία. Η μουσική και η ησυχία είναι απόλυτα και σε υψηλό βαθμό συνδεδεμένες μεταξύ τους, καθώς η μουσική λαμβάνει χώρα εντός της σιωπής και η η σιωπή είναι γεμάτη μουσική. Η μουσική δεν είναι απλώς διαδοχικοί ήχοι όπως αντιμετωπίζεται και μελετάται όχι μόνο ηλεκτρονικά αλλά και ψυχοακουστικά. ¨Εστω και μια απλή νότα ή η διαδοχή της ακόμη και η διάρκεια τους είναι κάτι που είναι (μυστηριωδώς) αναμενόμενο απο την λογική του ανθρώπου και η προσδοκία της και αναμονή της ή ακόμη και η παραμικρή καθυστέρηση στην εμφάνισή της, είναι και λυτρωτική ή το αντίθετο. Αυτό αφορά και την ροή της.
Αυτό θα είναι το δεύτερο θέμα εξέτασης.
Aren't we all ?
Αδικείσαι εδώ χάμου.
Κάνεις λάθος.
Αδιόρθωτος.
Κάθε άλλο... Ο συντάκτης στο απόσπασμα που δημοσιεύεις προβάλλει ΄΄ιδέα τριών τετάρτων΄΄ ως προς την εκτίμηση και τον αντίκτυπο της μουσικής. Θα μ'ενοχλούσε άμα ήταν όλα αυτά τα στοιχεία δοσμένα με αντίθετο χαρακτήρα.Ένα ενδιαφέρον στοιχείο απ την κριτική της ταινίας.
,, Κάθε βλέμμα παρατηρείται προσεκτικά, οι πρόβες και οι συζητήσεις είναι ρεαλιστικές, τεταμένες και άβολες με την καλύτερη έννοια της λέξης. Κάθε εικόνα, κάθε δωμάτιο είναι πάντα υπερβολικά ψυχρό. Η μουσική δεν ζεσταίνει κανέναν εδώ. Κάτι τέτοιο βέβαια ενοχλεί όλους όσους τους αρέσει η μουσική. Τίποτα δεν μένει από την ιδέα της θεραπευτικής και ενωτικής δύναμης της μουσικής,,
@Bhutia εσύ ενοχλήθηκες?
Η Μουσική γενικά μπορεί να αλλάξει τον άνθρωπο (όχι μόνον ως προς την ψυχή του αλλά ακόμα και ως προς την...υγεία του). Η αλλαγή αυτή μπορεί να είναι προς το καλλίτερο ή προς το χειρότερο ανάλογα με την κάθε ξεχωριστή περίπτωση τόσο του συγκεκριμένου μουσικού έργου όσο και του συγκεκριμένου ατόμου.Εγώ το πιστεύω ότι η κλασική μουσική δεν είναι σε θέση να καλυτερευσει την ψυχή ενός ανθρώπου. Μύθος είναι για μένα όσο και αν πολλοί πιστεύουν περί του αντιθέτου.
Αν είναι έτσι όπως λέει ο κριτικός θα πω ένα μεγάλο μπράβο στον σκηνοθέτη που την ξεμπροστιαζει.
Τωρα είναι που θα την δω οπωσδηποτε
Στην πρώτη παράγραφο μας αναφέρετε ότι η Μουσική μπορεί να αλλάξει τον άνθρωπο είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο αναλογα με την κάθε ξεχωριστή περίπτωση.
Στην πρώτη παράγραφο αναφέρομαι στη Μουσική γενικά, σε όλες τις μορφές της και είδη της (περιλαμβάνομένων και ειδών όπως η rap, trap και ό,τι άλλο χαρακτηρίζεται ως "μουσική" σήμερα). Ως εκ τούτου, οι όποιες μεταβολές στον άνθρωπο μπορεί να ποικίλλουν κατά περίπτωση αλλά υφίστανται, έστω και για ορισμένο χρονικό διάστημα...(καθόσον ο ακροατής τέτοιας μουσικής βομβαρδίζεται από εφήμερα επίκαιρα "έργα"...of those genres).
Εγώ πρώτα απο όλα δεν παρουσιάζω, δημοσιεύω και σίγουρα όχι σε εμπορικοβιομηχανικόβιοτεχνικά επιμελητήρια ή άρθρα σε εφημερίδες.
Εάν και δεν κινούμαι σε τέτοιου είδους κλάδους, ξέρω τουλάχιστον βασικά πράγματα, ότι όποτε χρησιμοποιούνται στην επιστήμη υποκείμενα (άνθρωποι), είναι κυρίως για εντελώς διαφορετικούς λόγους απο αυτούς που νομίζεις εσύ και για τους οποίους θα τις χρησιμοποιούσες εσύ.
