- Μηνύματα
- 17.771
- Reaction score
- 58.715
Προτιμότερο ... συνδετήρα .παω να αγοράσω κάνα μανταλάκι,..![]()
![Roflmao :roflmao: :roflmao:](/forum/images/smilies/basic/roflmao.png)
Δεν προτίθεμαι ν'αντιταχθώ στη γλαφυρή περιγραφικότητα όσων προβάλλετε αλλά ούτε και να παρασυρθώ από αυτήν.Ναι βρε, niche γράφεται η λέξη αλλά προφέρεται ως "neesh" - αυτό τουλάχιστον μου έβγαλε το google, δες εδώ:
Δεν υπάρχει λέξη neesh στα αγγλικά, και το "νις" το έγραψα εγώ πρόχειρα ως παράδειγμα του πως θα το πρόφερε κανείς, βέβαια τραβιέται πολύ το "ι" και το "ς" είναι πιο παχύ. Δεν γνωρίζω φυσικά την ετυμολογία της λέξης ούτε αν είναι γαλλικής, γερμανικής ή κινεζικής προέλευσης, φιλόλογος δεν είμαι ούτε ήθελα να σου κάνω τον έξυπνο, απλώς μου φάνηκε αστεία και ενδιαφέρουσα συνάμα η αθέλητη εμφάνιση του ονόματος του Νίτσε (από σπόντα μέσω λανθασμένης προφοράς μίας λέξης) σε μία συζήτηση που έξαφνα πήρε τροπή γύρω από την αλήθεια και τη γνώση κ.λπ.!
Φαντάσου δηλαδή να ήθελες να γίνεις και αγοραίος!
Δεν ισχυρίζομαι ότι "οποιαδήποτε πτυχή της καθημερινής μας ζωής μπορεί να αναχθεί σε φιλοσοφικές έννοιες" (ούτε μου περνάει από το μυαλό τι θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο, έτσι διατυπωμένο) παρά ότι η "επιστήμη", τουλάχιστον στην στερεοτυπική και αφυδατωμένη παράσταση της που έχει ο μέσος φιλοσοφικά απαίδευτος άνθρωπος, δεν μπορεί να αποτελεί τη μόνη πηγή πρόσκτησης γνώσης, ούτε καν για τα ζητήματα του audio - και εντέλει δεν έχουν βρεθεί ακόμα επιστημονικά σχήματα που να είναι αρκετά robust ώστε να εμπνέουν τέτοιο ζήλο και ενθουσιασμό όπως αυτόν που βλέπουμε εδώ.
Διότι θα πρέπει να έχεις μία ολική θεωρία μετάβασης από το αντικειμενικό, aka "μετρήσεις" (απόκριση συχνοτήτων, παραμορφώσεις, οφ άξις συμπεριφορά μπλα μπλα) στο υποκειμενικό (προτιμήσεις προς τη μία ή την άλλη πλευρά εξαρτώμενες από τις ιδιαιτερότητες της ανθρώπινης ακοής, που όμως είναι σε μεγάλο βαθμό κοινωνικά και ιστορικά καθορισμένες και όχι άχρονα, υπεριστορικά, a priori δεδομένα όπως φαντάζεται ή θα ήθελε ένας ορισμένος επιστημονικός/τεχνοκρατικός θετικισμός). Εδώ έγκειται όλη η δυσκολία, και εδώ θα χρειαζόταν τα επιστημονικά ευρήματα να συμπληρωθούν με έναν υποκειμενισμό που όμως δεν πρέπει να συγχέεται μονίμως με τον μπαμπούλα του "χαβά της πσωλής του καθενός" (για να χρησιμοποιήσω και εγώ μία δημοφιλή στο φόρουμ αγοραία έκφραση) και που εντέλει θα πρέπει να του αναγνωριστούν ορισμένα όρια και ιστορικά πλαίσια και όχι να αντιμετωπίζεται ως μία πανανθρωπίνη διαχρονική σταθερά.
Φυσικά δεν αναφέρομαι στις ευαισθησίες και τις...αναισθησίες του ανθρώπινου αυτιού σε ορισμένες συχνότητες (με τα γνωστά πινακάκια με τα φον που ο αγαπητός costas ear ποστάρει σε κάθε ευκαιρία), που και αυτές άλλωστε δεν δόθηκαν άπαξ στο είδος μας αλλά αποτελούν προϊόν μίας μακράς εξελικτικής διαδικασίας που ήταν εν πολλοίς τυχαία και προέκυψε κατά συμβεβηκός και όχι κατά αναγκαιότητα - αλλά αναφέρομαι στις προτιμήσεις γύρω από τη μουσική, στο γούστο που καλλιεργείται μέσα σε μία συγκεκριμένη κοινωνία, στην προτίμηση για "χορταστικό χαμηλό" που διαφέρει όχι μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο σε μία δοσμένη κοινωνία αλλά και στη διαχρονία της ιστορίας, διαφορετικά οφείλουμε να παραδεχθούμε το παράλογο ο άνθρωπος των σπηλαίων και ο σύγχρονος γκατζετάκιας οντιοφίλ να έχουν το ίδιο ακριβώς γούστο, τόσο βάρβαρο όσο τα ήθη του πρώτου, τόσο εκλεπτυσμένο όσο επιτρέπει η τρυφηλότητα της ζωής του δεύτερου!
Έτσι, το περίφημο paper του Sean Olive από το μακρινό 2004 και το τότε συνέδριο της AES [A Multiple Regression Model for Predicting Loudspeaker Preference Using Objective Measurements] έχει γίνει το νέο ευαγγέλιο ορισμένων και ανατρέχουν σε αυτό ακόμα και όταν παραδέχονται τους περιορισμούς του, τους οποίους προς τιμήν του αναγνωρίζει και ο ίδιος ο Olive στην εργασία του. Αυτό που ήταν λοιπόν μόνο η αρχή (και θα έπρεπε να ακολουθήσουν και άλλοι, να γίνει peer review, να επαναληφθεί δεκάδες και εκατοντάδες φορές το ίδιο πράγμα με άλλους συμμετέχοντες, σε άλλες χώρες, με άλλα test tracks κ.λπ. ώστε να φανεί μήπως απεικονίζει περισσότερο η εργασία τα συγκεκριμένα γούστα μερίδας ακροατών στις ΗΠΑ σε μια ορισμένη περίοδο και δεν είναι καμία συμπαντική σταθερά όπως λανθασμένα κατάλαβαν κάποιοι), εδώ πέρα παρουσιάζεται σαν να είναι η τελευταία λέξη της επιστήμης, "τα λέει ο μπαρμπά Τουλ στο βιβλίο του, πάρτο και θα σου λυθούν όλες σου οι απορίες"! Και αν τολμήσεις να ψελλίσεις και κάτι αρχίζει το κάζο με τις λάμπες, τις λόλες και τα καβλώδια που τα έχουν κατουρήσει παρθένες εσκιμώες από τη γη του πυρός!
Και αυτά τα λένε γιατροί άνθρωποι που καήκαν δεκαετίες πριν, βάφοντας κατά δήλωση τους τα cd με πράσινο μαρκαδόρο μπας και καθαρίσει η μεσαία περιοχή! Έτσι τους καταλαβαίνω, όταν έχεις καεί στο παρελθόν, λογικό να επιδεικνύεις ύστερα υπέρμετρο ζήλο προς την αντίθετη κατεύθυνση, να όμως που μία τέτοια στάση τελικά καταλήγει να "καίει" νεοεισερχόμενους στο σήμερα αφού δημιουργεί unreasonable expectations (τα ψιλά γράμματα περί ορθής ενσωμάτωσης των σαμπ και δυσκολίας που αυτή εμπεριέχει δεν τα διαβάζει κανείς, τουλάχιστο όχι έγκαιρα αλλά κατόπιν εορτής και αφού έχει ξοδέψει 3 μηνιάτικα).
Πάντως, αν οι πεινασμένοι δεν αναμενόταν να φιλοσοφούν, ούτε να εντρυφήσουν στις αρετές του immersive audio θα περίμενε κανείς.![]()