Τελικά πόσα sub φέρνουν την ευτυχία?…

[RDoherty]

Θα τερματίσουν οι μεμβράνες. Άλλο?

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

Αν δεν ρυθμίζονται με το ψηφιακό σύστημα,ας αλλάξει καλώδια...

 

[DIMITRIS]

Σε 30τμ ενα sub σε καλυπτει, εαν ειναι απο τα βαρβατα.
Αφου βρεις την ιδανικη θεση του στο χωρο, τοτε εαν η θεση αυτη δεν σου αρεσει η δε βολευει, χρησιμοποιεις 2 η και περισσοτερα sub, ωστε να δημιουργησεις το λεγομενο "virtual sub" ,το οποιο συνεπαγεται να εχεις τα 2 sub ρυθμισμενα και να ακουγονται ακριβως οπως το ενα.

Αυτο γινεται με μεθοδο τυφλοσουρτη, οχι με αλχημειες, και μαλιστα υπαρχουν 2-3 τεχνικες στη δημιουργια του "φανταστικου sub".
Ελπιζω να σε καλυψα,

Δημητρης

 

[Μελίδης Μιχάλης]

Απάντηση: Τελικά πόσα sub φέρνουν την ευτυχία?…

Η αλλιώς παίρνεις ένα sub στο χώρο σου, το δοκιμάζεις και καταλήγεις πιο εύκολα σε συμπεράσματα. Αν θέλεις πάρε το REL και δοκίμασε. Μέχρι 2 εβδομάδες μπορείς να το κρατήσεις.

Όσο για το ότι δεν υπάρχει χαμηλό στη μουσική, για εξηγήστε μου ρε παιδιά κι εμένα τον δόλιο να καταλάβω, χωρίς το sub πως θα ακούσεις τις χαμηλές συχνότητες του εκκλησιαστικού οργάνου, που με κανένα ηχείο δεν βγαίνουν και είναι πληροφορία γραμμένη στο δίσκο και είναι μέρος της μουσικής.
Το ίδιο και για τον ήχο της Γκραν κάσα ή της βιόλας. Αυτά δεν είναι μέρος της μουσικής; Πως θα τα ακούσουμε χωρίς το σαμπάκι;

 

[Αντώνης K.]

Αν δίχως να με απασχολεί το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα του συνδυασμού sub με τα συγκεκριμένα ηχεία και με απασχολεί μόνο το θεωρητικά πόσα και γιατί η απάντηση είναι απλή. Με δύο sub σωστά τοποθετημένα και συμμετρικά πάντα προς τα ηχεία θα έχεις θεωρητικά πάντα καλύτερη στερεοφωνική εικόνα στα μεσοχαμηλά πάντα που σε ενδιαφέρουν. Σε αυτές τις συχνότητες μπορούμε με σχετική ευκολία να αντιληφθούμε την πηγή του ήχου. Με ένα sub και πάντα θεωρητικά ίσως χάσεις λίγο μόνο σε στερεοφωνική εικόνα. Ζήτημα στάθμης δεν τίθεται γιατί το ένα sub για να παίξει στην σωστή στάθμη θα παίξει μόλις 3 db πιο δυνατά. Τέσσερις τρίχες δηλαδή πιο πάνω το volume.

Στο πραχτικό μέρος θα έχεις να αντιμετωπίσεις την σωστή ρύθμιση του cross τις έντασης τις φάσης και τις σωστής τοποθέτησης. Και ας υποθέσουμε ότι πετυχαίνεις αυτές τις ρυθμίσεις σχετικά εύκολα δίχως να φας τα νιάτα σου που δεν νομίζω, το τελικό αποτέλεσμα ιδιαίτερα με τα συγκεκριμένα ηχεία δεν νομίζω να σε ικανοποιήσει. Το sub θα ακούγεται σαν ξένο σώμα.
Παρόλα αυτά κάθε δοκιμή και εμπειρία είναι για καλό.

 

[RDoherty]

Αν δεν ρυθμίζονται με το ψηφιακό σύστημα,ας αλλάξει καλώδια...

Διακρίνω σαφείς τάσεις παθολογικής παχυσαρκίας. Άλλο?

 

[platon]

Απάντηση: Τελικά πόσα sub φέρνουν την ευτυχία?…

Μηπως να 'βλεπες και τη λυση του διπολου σαμπ, π.χ. Grandient , ή του Orion?

Τεχνικα τωρα δεν ξερω, εσυ ξερεις περισοτερα, αλλα πιστευω, απ' οτι εχω διαβασει-ψαξει-ακουσει, τα δυο, και ακομα καλυτερα, διπλα (2χ12'', 2χ15'') στο καναλι, ειναι καλυτερα.

 

[Gebreselassie]

Τελικά μήπως με την ψηφιακή τεχνολογία,μπορούμε να κάνουμε τα πάντα?
Τότε,τι το χρειαζόμαστε το sub?
Νίκο,βάλε λίγο χαμηλό απο τον ψηφιακό ισοσταθμιστή και καθάρισες....

Μα με έναν ψηφιακό ισοσταθμιστή δεν μπορείς να... βάλεις τίποτα απολύτως. Ουσιαστικά δεν βαζο-βγάζεις. Μην σκέφτεσαι αναλογικά κι εσύ βρε. Αφήνωντας τα ηχεία να παίξουν όπως μπορούν, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος στις μεγάλες εντάσεις.

 

[Gebreselassie]

Re: Απάντηση: Τελικά πόσα sub φέρνουν την ευτυχία?…

Μηπως να 'βλεπες και τη λυση του διπολου σαμπ, π.χ. Grandient , ή του Orion?

Βρε συ, εδώ δεν έχουμε κατανοήσει πλήρως πως επιδρά στον χώρο μια σημειακή πηγή χαμηλών, τρομάζουμε στον αριθμό δύο και θα βάλουμε και δίπολα? Για περίμενε λιγάκι...

 

[RDoherty]

Re: Απάντηση: Τελικά πόσα sub φέρνουν την ευτυχία?…

δεν έχουμε κατανοήσει πλήρως πως επιδρά στον χώρο μια σημειακή πηγή χαμηλών

Έχουμε, πώς δεν έχουμε: http://stereophile.com/reference/706deep/index1.html

 

[RDoherty]

Έκανα μιαν ερώτηση στον Αναμουρλίδη, αλλά αδυνατεί (ή παχαίνει) να απαντήσει. Εσύ, Νίκε, μπορείς να καθορίσεις ποιά φυσικά μεγέθη εννοούμε όταν λέμε "ταχύτητα αναπαραγωγής"?

 

[Gebreselassie]

Αν δεν ρυθμίζονται με το ψηφιακό σύστημα,ας αλλάξει καλώδια...

Αντιλαμβάνομαι ότι κάνεις πλάκα αλλά καλού κακού και επειδή μας διαβάζουν γυναικόπαιδα, ας πω ότι αν υπήρχε καλώδιο που βελτίωνε την απόκριση ενός συστήματος, ειδικά στα πλαίσια που συζητάμε, αυτό θα είχε εφευρεθεί σε άλλον γαλαξία.

Ίσως στον πλανήτη Κρύπτον...

 

[Gebreselassie]

Έκανα μιαν ερώτηση στον Αναμουρλίδη, αλλά αδυνατεί (ή παχαίνει) να απαντήσει. Εσύ, Νίκε, μπορείς να καθορίσεις ποιά φυσικά μεγέθη εννοούμε όταν λέμε "ταχύτητα αναπαραγωγής"?

Έτσι όπως το θέτεις όχι.
Ταχύτητα ποιού, σε σχέση με τι?

 

[Gebreselassie]

p.s. Ρε συ, άσε ήσυχο τον Αναμούρλα είναι στυλάκι!

 

[RDoherty]

Καλά, ας αναλύσουμε την κίνηση ενός κώνου γούφερ. Εξ ορισμού, ένα γούφερ μπορεί να επιταχυνθεί με ρυθμό μικρότερο ή ίσο από αυτόν που του επιτρέπει το κροσόβερ που το οδηγεί, είτε αυτό είναι ενεργό είτε όχι. Το εαν μπορεί να επιταχυνθεί περισσότερο δεν έχει σημασία (δεν βλάπτει κιόλας, αλλά δεν είναι κρίσιμο), διότι το κροσόβερ δεν θα επιτρέψει να φτάσει στο γούφερ πιο "απότομης αλλαγής" σήμα. Αυτό φαίνεται στην εικόνα, όπου ο ρυθμός ανόδου ενός γούφερ είναι εμφανώς πιο αργός (αναφέρομαι στην "1η παράγωγο" της καμπύλης που έχω επισημάνει, όχι στην χρονοκάθυστέρηση, που είναι άλλο καπέλο). Εδώ το ηχείο είναι το Jbl L880 και το σήμα ένα απλό ηλεκτρικό βήμα.

 

[Cpt.Haddock]

Κάποτε είχε ασχοληθεί ο Cpt.Haddock και νομίζω ότι είχε αναλύσει επαρκώς τα παραπάνω θέματα. Δεν ξεθάβεις ρε σύντροφε το κείμενο να το ξαναματαδιαβάσουμε?…

Ευχαρίστως. Ορίστε:

"Ας τα πάρουμε από την αρχή. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο κατανοητός, γιατί είναι δύσκολο να περιγράψω με λέξεις ένα φαινόμενο που απαιτεί δια ζώσης εμπειρία και διαρκείς πειραματισμούς. Δύο είναι οι παράμετροι που οφείλουμε να προσέξουμε στην τοποθέτηση subwoofer: η «ακουστή παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης» και οι ακουστικοί ρυθμοί του χώρου ακρόασης.

Με τον πρώτο όρο (ξέρω, δεν είναι απόλυτα δόκιμος, αλλά δεν έχω κάτι καλύτερο) εννοώ ότι η πρωτογενής ηχητική εκπομπή του subwoofer αναμιγνύεται και μπερδεύεται με τις ανακλάσεις από τις όμορες επιφάνειες (κυρίως το δάπεδο, τον πλευρικό τοίχο και τον πίσω τοίχο), οι οποίες μπορεί να είναι συμφασικές, εκτός φάσης ή και τα δύο. Όσες είναι συμφασικές με την πρωτογενή εκπομπή του sub ενισχύουν το πλάτος της συχνότητας και συνακόλουθα τον όγκο του μπάσου, ενώ όσες είναι εκτός φάσης θα εξασθενήσουν ή ενδεχομένως και να ακυρώσουν το ηχητικό κύμα.

Καλό είναι να προσπαθήσουμε να έχουμε όσο περισσότερες συμφασικές ανακλάσεις γίνεται (ιδανικά και τις τρεις διαστάσεις: δάπεδο, πλευρικός και πίσω τοίχος) με την πρωτογενή εκπομπή του subwoofer. Συνήθως αυτή κυμαίνεται μεταξύ 20 και 80 Hz. Για να το πετύχουμε, καμιά δευτερογενής εκπομπή μέσω ανάκλασης δεν πρέπει να ξεπερνά την πρωτογενή περισσότερο από το 1/4 του μήκους κύματος της τελευταίας.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι καμιά όμορη επιφάνεια δεν θα πρέπει να βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση από το 1/8 του μήκους κύματος που εκπέμπει το μεγάφωνο μέσα στο subwoofer, γιατί τότε ο ήχος θα χρειαστεί 1/4 του μήκους κύματος για να φτάσει στον τοίχο και άλλο τόσο για να επιστρέψει. Το μήκος κύματος των 80 Hz είναι 340/80 = 4,25 μέτρα, άρα το 1/8 αυτού είναι 53 cm. Θεωρούμε λοιπόν ότι ένα subwoofer είναι τοποθετημένο στη γωνία σε όλο το εύρος λειτουργίας του, όταν το μεγάφωνο βρίσκεται κοντύτερα από 53 cm από οποιοδήποτε τοίχο.

Αν, τώρα, πειραματιστούμε με δευτερογενείς εκπομπές στο 1/3 του μήκους κύματος της πρωτογενούς (άρα με το sub στο 1/6 του μήκους κύματος του μεγαφώνου = 71cm) θα παρατηρήσουμε ότι ο τομέας επικάλυψης μεταξύ της ενίσχυσης και της ακύρωσης, δηλαδή η πρωτογενής εκπομπή του μεγαφώνου μαζί με τις δευτερογενείς εκπομπές, δεν ξεπερνά σε dB την πρωτογενή εκπομπή του μεγαφώνου. Στην ουσία, δεν έχουμε ούτε ενίσχυση, ούτε εξασθένηση από τον τοίχο.

Σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 71 cm, η συνδυασμένη ακουστική πίεση του μεγαφώνου +/- τις ανακλάσεις των τοίχων καταλήγει σε χαμηλότερη ακουστική πίεση από αυτή του μεγαφώνου μόνο. Όλα αυτά, πάντοτε, για τη συχνότητα των 80Hz. Σε χαμηλότερες συχνότητες, οι τοίχοι ενισχύουν την ακουστική πίεση του μεγαφώνου σε αντιστρόφως ανάλογες αποστάσεις από τη γωνία."

 

[Cpt.Haddock]

Ακουστικοί ρυθμοί

"...Θεωρητικά, ο πιο σίγουρος τρόπος για να διεγείρουμε τους ακουστικούς ρυθμούς του δωματίου είναι να βάλουμε το ηχείο στη γωνία. Τότε διεγείρονται όλοι οι διαθέσιμοι ρυθμοί του χώρου και η απόκριση συχνότητας του sub δεν θα είναι σημαντικά υποδεέστερη μιας ελεύθερης τοποθέτησης στο χώρο.

Το ποσοστό «καθαρής» πρωτογενούς εκπομπής ως προς την ακουστική ενέργεια που είναι «αποθηκευμένη» στο χώρο παραμένει ουσιαστικά στην ίδια κλίμακα, αλλά το subwoofer πρέπει να είναι αληθινά χωμένο στη γωνία γιατί όταν οι ανακλάσεις από τους όμορους τοίχους καταφθάσουν εκτός φάσης στις υψηλότερες συχνότητες (η φάση μεταβάλλεται με τη συχνότητα) θα έχουμε ακουστή παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης. Για τον ίδιο λόγο, δεν πρέπει ποτέ να τοποθετούμε ένα ηχείο πλήρους φάσματος στη γωνία.

Μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση από την τοποθέτηση του subwoofer στη γωνία είναι ότι, πρακτικά, η παραμόρφωση είναι σημαντικά χαμηλότερη. Ο λόγος είναι ότι ενισχύονται όλες οι θεμελιώδεις συχνότητες του ηχείου από τις συμφασικές ανακλάσεις στους όμορους τοίχους, ενώ οι αρμονικές συχνότητες (που θεωρούνται πηγή παραμόρφωσης, όταν έχουμε απότομη κλίση στο φίλτρο low pass του subwoofer) εξασθενούν σε πλάτος συγκρινόμενες με τις θεμελιώδεις.

Ένα ακόμα καλό που προκύπτει είναι η αυξημένη ευαισθησία του ηχείου, που σημαίνει ότι μπορεί να λειτουργεί σε ικανοποιητικές στάθμες με λιγότερη ισχύ, άρα χαμηλότερη παραμόρφωση και αυξημένο «headroom». Συνολικά, αν μιλάμε για ένα subwoofer, η περίπτωση της γωνιακής τοποθέτησης είναι μάλλον η καλύτερη.

Αν χρησιμοποιήσουμε δύο subwoofer αντί για ένα και τα τοποθετήσουμε στις απέναντι γωνίες του χώρου (διαγώνια), πάντοτε όμως στην ίδια απόσταση από τη θέση ακρόασης, θα δούμε σαφή μείωση των ιδιοσυντονισμών του χώρου, ενώ η πρωτογενής ακτινοβολία τους θα αυξηθεί. Αυτό συμβαίνει επειδή οι δύο γωνίες ενός δωματίου έχουν αντιστρόφως ανάλογη φασική συμπεριφορά στους θεμελιώδεις (1/2 του μήκους κύματος) ακουστικούς ρυθμούς σε αυτά τα σημεία.

Αν έχουμε δύο subwoofer στο δάπεδο εμπρός από τον εμπρόσθιο τοίχο (τον τοίχο που βρίσκεται το ηχοσύστημα) τα στάσιμα κύματα στον οριζόντιο άξονα θα εξαφανιστούν. Αν έχουμε τα δύο sub στο ίδιο σημείο, αλλά το ένα στο δάπεδο και το άλλο στην οροφή, θα εξαφανιστούν τα στάσιμα κύματα στον κάθετο άξονα. Αν έχουμε τέσσερα subwoofer (κάτω αριστερά, πάνω αριστερά, κάτω δεξιά, πάνω δεξιά) στον εμπρόσθιο τοίχο, αποφεύγουμε τα στάσιμα κύματα και στον οριζόντιο και στον κάθετο άξονα σε αυτά τα σημεία.
Θεωρητικά, όσο περισσότερα subwoofer προσθέτουμε, μπορούμε να μειώνουμε την επίδραση των στασίμων υψηλότερης τάξης (πλήρους μήκους κύματος, 1,5 μήκους κύματος και πάει λέγοντας).

Ο Δ/ντής του περιοδικού που συνεργαζόμουν παλιότερα (Β. Μαρκουλής), που είχε πειραματιστεί επί μακρόν με τα subwoofer, είχε παρατάξει 4 10ιντσα CAV σε ίσες αποστάσεις μεταξύ τους στον εγκάρσιο άξονα ακριβώς πίσω από τα κυρίως ηχεία στο χώρο ακρόασης του περιοδικού (54 τ.μ. περίπου), για να εκμεταλλευθεί τις ανακλάσεις από τους πλευρικούς τοίχους και να δημιουργήσει μια γραμμική πηγή θεωρητικά άπειρου μήκους, με εξαιρετικά αποτελέσματα..."

 

[Cpt.Haddock]

Ένα subwoofer

"...Αν έχουμε ένα subwoofer, θα χρειαστούν αρκετοί πειραματισμοί για να πετύχουμε την καλύτερη τοποθέτηση. Προσωπικά, χρησιμοποιώ ένα παλιό, αλλά δοκιμασμένο «κόλπο», που βασίζεται στη λογική ότι η ηχητική εκπομπή μεταξύ δύο σημείων στο χώρο είναι ισοδύναμη προς τις δύο κατευθύνσεις.

Βάζω το subwoofer στην ιδανική θέση ακρόασης στον καναπέ, με το μεγάφωνο εκεί που βρίσκεται το κεφάλι του καθήμενου ακροατή. Το σύστημα παίζει στο repeat ένα κομμάτι με καλά ηχογραφημένο χαμηλό (συνήθως το Drum Record της Sheffield, αλλά και όποιο άλλο εσείς ξέρετε ότι κάνει δουλειά) και ψάχνω να βρω το σημείο στο δάπεδο που ακούω το καθαρότερο χαμηλό, χωρίς παραμορφώσεις. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι αναγκαστικά σέρνομαι στο πάτωμα, αλλά ποιος σάς είπε ότι το HiFi δεν απαιτεί θυσίες;;...

Στα σοβαρά, τώρα, η μέθοδος αυτή δεν είναι πανάκεια και καλό είναι να ξέρουμε τις εγγενείς της αδυναμίες, για να μη την πατήσουμε:

1. Κατ’ αρχήν, δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι ότι η θέση ακρόασης που έχουμε επιλέξει είναι αξιωματικά η καλύτερη μέσα σε όλο το δωμάτιο. Μπορεί, ακόμα, ο χώρος να είναι άθλιος ακουστικά, οπότε είναι αδύνατο να πετύχουμε το «σωστό» μπάσο. Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να αποφεύγουμε το κέντρο του δωματίου.

2. Ένας ακροατής με λίγη ή καθόλου εμπειρία μπορεί να δυσκολευτεί να προσδιορίσει σε ποιο σημείο ακούγεται πιο αληθοφανές το χαμηλό, ιδίως όταν παίζουν και τα κυρίως ηχεία. Το να προσπαθήσουμε να λειτουργήσουμε αφαιρετικά, αξιολογώντας μόνο ένα μέρος ενός πολύπλοκου συνόλου που είναι η ακουστική χώρου, είναι ακόμα πιο δύσκολο.

3. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της ωραιοποιημένης εγγραφής, που συνήθως είναι τα audiophile CD. Πώς είμαστε βέβαιοι ότι το μπάσο που ακούμε δεν έχει δεχτεί τις «περιποιήσεις» της κονσόλας μίξης;

4. Με παραπάνω από ένα subwoofer η μέθοδος είναι άχρηστη, αφού δε γίνεται να βρισκόμαστε σε παραπάνω από ένα σημεία για να ακούμε τι παίζει το ηχείο στον καναπέ. Αν, πάντως, το επιχειρήσετε, φροντίστε να τηρείτε ακριβώς την ίδια απόσταση από τη θέση ακρόασης και παρατηρείστε ένα ένα τα subwoofer για να αξιολογήσετε τη σχετική τους απόδοση.

5. Υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να κουραστούμε πριν βρούμε την ιδανική θέση, οπότε θα πρέπει να σταματήσουμε και να επαναλάβουμε το πείραμα άλλη ώρα ή μέρα. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η αξιολόγηση είναι καθαρά υποκειμενικό θέμα και μπορεί αυτό που σήμερα να μάς φαίνεται «τέλειο» μετά από δύο μήνες και 100 δίσκους να ακούγεται χρωματισμένο, μονότονο ή απελπιστικά βαρετό. Και τότε, φτου κι απ’ την αρχή...

6. Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι η λογική της ισοδύναμης ηχητικής εκπομπής μεταξύ δύο σημείων στο χώρο δεν είναι τεκμηριωμένη. Και αυτό επειδή ένα subwoofer, ως γεννήτρια ήχου, δεν μπορεί να έχει άπειρα υψηλή μηχανική εμπέδηση, θα αναπαράγει τους ιδιοσυντονισμούς του χώρου λίγο πιο εξασθενημένα όταν είναι στη γωνία, παρά όταν παίζει στη θέση ακρόασης, ψηλά στον καναπέ, κι εμείς το ακούμε κουλουριασμένοι χαμηλά στη γωνία.

Πάλι, δεν έχετε να χάσετε τίποτα (εκτός από κάμποση ώρα και δυο πρησμένα γόνατα), οπότε καλό είναι να δοκιμάσετε αυτό το κόλπο πριν αποφασίσετε ότι το sub «δεν σάς κάνει». Και κάτι τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό: δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το subwoofer οφείλει να συνεργάζεται σωστά με τα κύρια ηχεία. Για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι υπάρχει η ελάχιστη δυνατή επικάλυψη μεταξύ τους, άρα χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν πιο απότομες κλίσεις στη συχνότητα αποκοπής του sub.

Αυτό, πάλι, εξαρτάται και από τη φασική συμπεριφορά των δύο ηχείων (που μεταβάλλεται ανάλογα με τη συχνότητα), οπότε θα χρειαστούν ακόμα περισσότεροι πειραματισμοί, ιδίως αν η ρύθμιση της φάσης εκπομπής του subwoofer είναι συνεχής και όχι 0-180 μοίρες..."

 

[Cpt.Haddock]

Τα παραπάνω είχαν καταγραφεί σε παλιότερη συζήτηση στο AVForum, που ξεκίνησε με ανάλογη απορία του CostasEAR σχετικά με τη χρήση ενός ή περισσοτέρων subwoofer σε συνδυασμό με τα Magnepan.

Θυμάμαι ότι είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα πως είναι προτιμότερη η χρήση δύο sub ακριβώς πίσω από τα MG, καθώς η διάταξη αυτή επέτρεπε τους μικρότερους δυνατούς συμβιβασμούς στο χώρο ακρόασης του Κώστα.

Τώρα για το δικό σου χώρο, Νικόλα, η αίσθηση που έχω από τις δυο φορές που βρέθηκα εκεί και ακούσαμε πέντε δίσκους είναι πως θέλει αρκετό ψάξιμο.
Χωρίς να θέλω να σε προκαταλάβω, νομίζω ότι η πρόταση Μαρκουλή (πολλαπλά sub 8" ή 10" σε line array) ίσως αποδειχτεί η καλύτερη.

Όσο για δίπολα sub, δεν είναι άσχημη ιδέα (κάτι ανάλογο εφαρμόζει η ML στα κορυφαία Statement), αλλά φοβάμαι ότι υπάρχουν εγγενείς περιορισμοί του χώρου σου, κυρίως στο πλάτος. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να το ψάξεις παραπέρα...//;-)

 

[Gebreselassie]

Ευχαριστώ Σπύρο αυτό το κείμενο ακριβώς έψαχνα.

Αρκετά χρόνια μετά (τι αρκετά… ήμουνα νιός και γέρασα), ίσως είναι ενδιαφέρον να ακούσουμε πως ο EAR κατέληξε τελικά στην χρήση ενός sub μεγάλων διαστάσεων και όχι σε δύο ή περισσότερα.

- Αλήθεια, αν ένα array αποδειχτεί η καλύτερη λύση για εμένα, βρες μου έναν καλό δικηγόρο να βγάζει γρήγορα διαζύγια.