Δίαιτα

[bretsos]

Έχω στο κοντινό οικογενειακό περιβάλλον ένα ζευγάρι που είναι 180 ο ένας και 150 κιλά ο άλλος με ύψος 160 και 170cm, αν το κάνεις εικόνα είναι και οι δγιό σαν πυθάρια με χερούλια...
Το πρόβλημα είναι καθαρά στη ποσότητα και στη ποιότητα του φαγητού, έχω προσπαθήσει πολλές φορές να το συζητήσω και πάντα καταλήγουμε σε ένταση και στεναχώρια. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, είναι κοιλιόδουλοι και το πρόβλημα είναι εγκεφαλικό.
Δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν για αυτό το λόγο, προσπαθούν πολλά χρόνια αλλά τζίφος.
Στα διάφορα τραπεζώματα με κόζμο έχουν πολύ πλάκα, το παίζουν λιτοδίαιτοι και εγκρατής με το φαγητό, στο σπίτι όμως θέλουν από δγιό ταψιά φαΐ ο καθένας.
Και κάπου εδώ έρχετε το καλύτερο, μένουν σε πολυκατοικία στο πέμπτο όροφο, σε περίπτωση βλάβης του ασανσέρ μένουν σπίτι μέχρι να επισκευαστεί η βλάβη, τη άλλη φορά κράτησε η επισκευή 3 μέρες...

 

[JOHN MARKOU]

Αν το λές σε μένα. καμία σχέση.
Είμαι υπέρβαρος , αλλά όχι χοντρός.

 

[bretsos]

Εσύ αγαπούλα δεν είσαι στο κοντινό, ούτε στο μακρινό οικογενειακό περιβάλλον.
Το λέω γενικώς, το φαΐ μπορεί να γίνει αρρώστια...

 

[thva]

Αν το λές σε μένα. καμία σχέση.
Είμαι υπέρβαρος , αλλά όχι χοντρός.

Είσαι περίπου σαν την φωτογραφία ; Εάν ναι μια χαρά είσαι ... αλλά μην πας παραπάνω.

 

[JOHN MARKOU]

Ναι έτσι είμαι .

 

[thva]

Έχω στο κοντινό οικογενειακό περιβάλλον ένα ζευγάρι που είναι 180 ο ένας και 150 κιλά ο άλλος με ύψος 160 και 170cm, αν το κάνεις εικόνα είναι και οι δγιό σαν πυθάρια με χερούλια...
Το πρόβλημα είναι καθαρά στη ποσότητα και στη ποιότητα του φαγητού, έχω προσπαθήσει πολλές φορές να το συζητήσω και πάντα καταλήγουμε σε ένταση και στεναχώρια. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, είναι κοιλιόδουλοι και το πρόβλημα είναι εγκεφαλικό.
Δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν για αυτό το λόγο, προσπαθούν πολλά χρόνια αλλά τζίφος.
Στα διάφορα τραπεζώματα με κόζμο έχουν πολύ πλάκα, το παίζουν λιτοδίαιτοι και εγκρατής με το φαγητό, στο σπίτι όμως θέλουν από δγιό ταψιά φαΐ ο καθένας.
Και κάπου εδώ έρχετε το καλύτερο, μένουν σε πολυκατοικία στο πέμπτο όροφο, σε περίπτωση βλάβης του ασανσέρ μένουν σπίτι μέχρι να επισκευαστεί η βλάβη, τη άλλη φορά κράτησε η επισκευή 3 μέρες...

Ε, το φαί είναι κυρίως ψυχολογικό. Όταν αδυνατίσεις το καταλαβαίνεις, έχεις περισσότερο ενέργεια και δεν πεινάς κιόλας τόσο πολύ. Όταν έχεις πολλά κιλά ... πρέπει να φάς , δεν αντέχεις νηστικός. Και πρέπει να φάς αλλιώς αρχίζεις να ζαλίζεσαι κλπ. Πρέπει να χάσεις κιλά σταδιακά.

Η γυμναστική και η άσκηση είναι για το μυικό και σκελετικό σύστημα. στην ουσία δεν αδυνατίζει είναι μύθος. Αδυνατίζει αλλά με πολύ εντονη άσκηση που οι περισσότεροι εξάλλου σε μεγάλη ηλικία δεν κάνουν για διάφορους λόγους, υποχρεώσεις, χρόνιες παθήσεις κλπ και δικαιολογημένα. Ε:γώ κάνω και πλολά μαστορέματα και είναι καλό.

Προβλήματα ιδίως σε μέση, γόνατα κλπ είναι απο το βάρος.

 

[JOHN MARKOU]

Στα 95 είμαι αρκετά αδύνατος , όχι κοκαλιάρης αλλά αδύνατος .

 

[thva]

Ναι έτσι είμαι .

¨Αντε, χάσε 3-4 κιλά. Το θέμα κιόλας είναι να παραμένεις σταθερός.

 

[AERGOS]

Έχω στο κοντινό οικογενειακό περιβάλλον ένα ζευγάρι που είναι 180 ο ένας και 150 κιλά ο άλλος με ύψος 160 και 170cm, αν το κάνεις εικόνα είναι και οι δγιό σαν πυθάρια με χερούλια...
Το πρόβλημα είναι καθαρά στη ποσότητα και στη ποιότητα του φαγητού, έχω προσπαθήσει πολλές φορές να το συζητήσω και πάντα καταλήγουμε σε ένταση και στεναχώρια. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν, είναι κοιλιόδουλοι και το πρόβλημα είναι εγκεφαλικό.
Δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν για αυτό το λόγο, προσπαθούν πολλά χρόνια αλλά τζίφος.
Στα διάφορα τραπεζώματα με κόζμο έχουν πολύ πλάκα, το παίζουν λιτοδίαιτοι και εγκρατής με το φαγητό, στο σπίτι όμως θέλουν από δγιό ταψιά φαΐ ο καθένας.
Και κάπου εδώ έρχετε το καλύτερο, μένουν σε πολυκατοικία στο πέμπτο όροφο, σε περίπτωση βλάβης του ασανσέρ μένουν σπίτι μέχρι να επισκευαστεί η βλάβη, τη άλλη φορά κράτησε η επισκευή 3 μέρες...

'Ήμουν στα 113 κιλά με ύψος 1,72. Σε κάποια φάση περπάταγα 12 χιλιόμετρα κάθε μέρα συν διατροφή και έφτασα στα 83, όταν σταμάτησα πήγα στα 123, όταν έχασα εκ νέου και πήγα στα 100, μετά από επιστροφή στην κανονικότητα στα 143. Δεν βγάζεις άκρη και η λύση των γονιδίων είναι η εύκολη λύση. Το πρόβλημα εδώ είναι για πόσο καιρό αντέχεις να ζεις εκτός κοινωνικού περιβάλλοντος. Έγω για παράδειγμα έχω να πάω σε ουζερί πάνω από δέκα χρόνια και έχω γίνει γραφικός ψάχνωντας στα σούπερμάρκετ τις συσκευασίες των τροφίμων για ζάχαρη, περπατάω μέρα παρά μέρα στα 6 χιλιόμετρα και είμαι τώρα στα 126 κιλά και δεν πάει πιο κάτω. Αλλά δεν είναι ζωή αυτή.
Θεώρησα ότι τρώω πολύ, μέτρησα θερμίδες και έτρωγα τις μισές από τις 3.000+ που χρειαζόμουν για την διατήρηση του βάρους. Σε κάποια άλλη φάση έφτασα να περπατάω 25 χιλιόμετρα την ημέρα και όταν σταμάτησα είχα πάρει και ένα κιλό. Πήγα και σε ενδοκρινολόγο και έφυγα με έπαινο αριστείας.
Θεωρώ ότι κάτι υπάρχει, το οποίο δεν ξέρουμε. Για παράδειγμα. Ακούω ότι ο έχων καλό μεταβολισμό τρώει σαν γουρούνι και πίνει σαν ιπποπόταμος και δεν ανεβάζει βάρος. Γιατί αυτός είναι καλός μεταβολισμός όταν ανεβαίνεις στην ζυγαριά και δεν σου δίνει προειδοποίηση ότι κάνεις μακακιες?

 

[JOHN MARKOU]

Πρέπει να πάω κάτω από 100 , είμαι 106 , άρα έχω δρόμο ακόμα.
αν φτάσω 95 θα είμαι μία χαρά.

 

[bretsos]

Ναι έτσι είμαι .

Ψέματα, ξανά βγάλε τη ίδια φώτο στη ίδια πόζα να συγκρίνουμε

 

[thva]

Στα 95 είμαι αρκετά αδύνατος , όχι κοκαλιάρης αλλά αδύνατος .

ανάλογα και το ύψος του ανθρώπου.
Κοίτα τα πρώτα 3-4-5 κιλά χάνονται εύκολά. Μετά στα 10- 11 λογικά αρχίζεις να ζαλίζεσαι και να νοιώθεις αδύναμος και είναι και το ψυχολογικό αλλά και πως έχει μάθει το σώμα. Εάν περάσεις τα 9-10 κιλά αδυνάτισμα (εκεί είναι το δύσκολο) ... μετά πέφτεις και όσο θέλεις (κατά το ιδίω τρόπω που ο καθένας έχει βρεί ότι λειτουργεί σε αυτόν).

Πρέπει να πάω κάτω από 100 , είμαι 106 , άρα έχω δρόμο ακόμα.
αν φτάσω 95 θα είμαι μία χαρά.

Στην φωτό φαίνεσαι για πολύ λιγότερα παντως. Μπορεί να είναι έτσι το σουλούπι σου ή έχεις βαρυ κόκαλο που λένε χα χα.

Στη φωτό φαίνεσαι 95.

Εάν είσαι 106 πρέπει να πέσεις στα 95 και να μείνεις όμως εκεί .... ανάλογα και το ύψος σου βέβαια δεν το ξέρω.

 

[JOHN MARKOU]

 

[thva]

'Ήμουν στα 113 κιλά με ύψος 1,72. Σε κάποια φάση περπάταγα 12 χιλιόμετρα κάθε μέρα συν διατροφή και έφτασα στα 83, όταν σταμάτησα πήγα στα 123, όταν έχασα εκ νέου και πήγα στα 100, μετά από επιστροφή στην κανονικότητα στα 143. Δεν βγάζεις άκρη και η λύση των γονιδίων είναι η εύκολη λύση. Το πρόβλημα εδώ είναι για πόσο καιρό αντέχεις να ζεις εκτός κοινωνικού περιβάλλοντος. Έγω για παράδειγμα έχω να πάω σε ουζερί πάνω από δέκα χρόνια και έχω γίνει γραφικός ψάχνωντας στα σούπερμάρκετ τις συσκευασίες των τροφίμων για ζάχαρη, περπατάω μέρα παρά μέρα στα 6 χιλιόμετρα και είμαι τώρα στα 126 κιλά και δεν πάει πιο κάτω. Αλλά δεν είναι ζωή αυτή.
Θεώρησα ότι τρώω πολύ, μέτρησα θερμίδες και έτρωγα τις μισές από τις 3.000+ που χρειαζόμουν για την διατήρηση του βάρους. Σε κάποια άλλη φάση έφτασα να περπατάω 25 χιλιόμετρα την ημέρα και όταν σταμάτησα είχα πάρει και ένα κιλό. Πήγα και σε ενδοκρινολόγο και έφυγα με έπαινο αριστείας.
Θεωρώ ότι κάτι υπάρχει, το οποίο δεν ξέρουμε. Για παράδειγμα. Ακούω ότι ο έχων καλό μεταβολισμό τρώει σαν γουρούνι και πίνει σαν ιπποπόταμος και δεν ανεβάζει βάρος. Γιατί αυτός είναι καλός μεταβολισμός όταν ανεβαίνεις στην ζυγαριά και δεν σου δίνει προειδοποίηση ότι κάνεις μακακιες?

Αυτό το έχεις δεί ; Επικό.

 

[bretsos]

'Ήμουν στα 113 κιλά με ύψος 1,72. Σε κάποια φάση περπάταγα 12 χιλιόμετρα κάθε μέρα συν διατροφή και έφτασα στα 83, όταν σταμάτησα πήγα στα 123, όταν έχασα εκ νέου και πήγα στα 100, μετά από επιστροφή στην κανονικότητα στα 143. Δεν βγάζεις άκρη και η λύση των γονιδίων είναι η εύκολη λύση. Το πρόβλημα εδώ είναι για πόσο καιρό αντέχεις να ζεις εκτός κοινωνικού περιβάλλοντος. Έγω για παράδειγμα έχω να πάω σε ουζερί πάνω από δέκα χρόνια και έχω γίνει γραφικός ψάχνωντας στα σούπερμάρκετ τις συσκευασίες των τροφίμων για ζάχαρη, περπατάω μέρα παρά μέρα στα 6 χιλιόμετρα και είμαι τώρα στα 126 κιλά και δεν πάει πιο κάτω. Αλλά δεν είναι ζωή αυτή.
Θεώρησα ότι τρώω πολύ, μέτρησα θερμίδες και έτρωγα τις μισές από τις 3.000+ που χρειαζόμουν για την διατήρηση του βάρους. Σε κάποια άλλη φάση έφτασα να περπατάω 25 χιλιόμετρα την ημέρα και όταν σταμάτησα είχα πάρει και ένα κιλό. Πήγα και σε ενδοκρινολόγο και έφυγα με έπαινο αριστείας.
Θεωρώ ότι κάτι υπάρχει, το οποίο δεν ξέρουμε. Για παράδειγμα. Ακούω ότι ο έχων καλό μεταβολισμό τρώει σαν γουρούνι και πίνει σαν ιπποπόταμος και δεν ανεβάζει βάρος. Γιατί αυτός είναι καλός μεταβολισμός όταν ανεβαίνεις στην ζυγαριά και δεν σου δίνει προειδοποίηση ότι κάνεις μακακιες?

Ξανά διάβασε άμα θες αυτά που έγραψα, και που έγραψε ο pankrok, κάτι κάνεις λάθος και είμαι σίγουρος για αυτό.
Θα το ξανά γράψω όμως, ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος να περπατά και να καλύπτει μεγάλες αποστάσεις χάνοντας ελάχιστη ενέργεια, το περπάτημα δεν είναι άσκηση, ίσα ίσα σου ανοίγει μετά τη όρεξη και κάνεις ατασθαλίες...

 

[abcd]

View attachment 322602 View attachment 322603

Gάβλα είσαι κυρ Γιάννη!

 

[bretsos]

View attachment 322602

Μη αδυνατίσεις άλλο, είσαι πολύ ερωτέυσιμος ετσά, το επιβεβαίωσε και η ξαδέρφη!!

 

[JOHN MARKOU]

Σκατόπαιδο

 

[bretsos]

Σκατόπαιδο

Πέραν της πλάκας, συνέχισε αυτό που κάνεις, βάλε σε βάθος χρόνου μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

 

[thva]

View attachment 322602 View attachment 322603

Ρε φίλε Μάρκου είσαι ολόιδος με έναν ξάδελφό μου.

Ε, φοράς μαύρα δεν μπορώ να καταλάβω. Αλλά ο στόχος σου για 95 κιλά - εάν η ζυγαριά λέει 106 - είναι σωστός. Αλλά σιγά σιγά. Αμά κόψεις το βραδυνό που λές .... θα αργήσεις κανά χρόνο και μισό να πας στα 95 αλλά δεν θα τα ξαναπάρεις καθώς το σώμα θα προσαρμοστεί σιγά σιγά και θα συνηθίσει στην νέα ρουτίνα. Συν και ότι καταφερεις απο το περπάτημα. Κόψε και το πολύ ψωμί και ζυμαρικά, πίτσες , βούτυρα , μπισκότα, επεξεργασμένα γενικώς (που απο ότι κατάλαβα δεν τρώς έτσι και αλλιώς) κλπ και θα το καταφέρεις.

ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος να περπατά

¨Οχι σύμφωνα με τον γιατρό στο παραπάνω βίντεο. Αυτό είναι πρόσφατο. Για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πρίν περπατούσαμε στα τέσσερα.