- Μηνύματα
- 55.386
- Reaction score
- 138.210
Τελευταία πινελιά στην δυναμική απόκριση ενός σεταπ ηχείων, βάζει η δυναμική συμπίεση.
Είναι μια άγνωστη έννοια στο Χάι Ενδ.
Θα το εξηγήσω με πολύ απλά λόγια.
Τα ηχεία είναι πολύ κακοί μετασχηματιστές ενέργειας (από ηλεκτρική σε ηχητική), όσον αφορά την αποδοτικότητα. Παίρνουν πχ χίλια βατ ηλεκτρικής ενέργειας για να βγάλουν ένα βατ ακουστικής ενέργειας, τα υπόλοιπα πάνε στράφι.
Δηλαδή, έχουν ένα πολύ κακό δείκτη απόδοσης, που είναι ας πούμε 0.1%, δηλαδή ένα τοις χιλίοις.
Δυστυχώς όμως, αυτό δεν είναι σταθερό, αλλά βαίνει μειούμενο, όσο αυξάνεται η ισχύς.
Έτσι, από 0.1% μπορεί να γίνεται 0.005% πολύ εύκολα.
Μπορεί να αποδοθεί και σε γράφημα.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να συμπιέζει τα δυναμικά κατά την αύξηση της ισχύος.
Αυτή η συμπίεση είναι φυσικά μετρήσιμη.
Για παράδειγμα, ας πούμε πως ένα ηχείο:
- συμπιέζει κατά 0.1 ντεσιμπέλ στο 1 βατ
- 0.3 ντεσιμπέλ στα 20 βατ
- 3 ντεσιμπέλ στα 100 βατ
Δηλαδή, η δυναμική συμπίεση είναι λογαριθμικης κλίμακας όσο ανεβαίνουν τα βατ.
Τα βατ του ενισχυτή γίνονται κατά βάση θερμότητα, πάνω στα πηνία των μεγαφώνων. Όσο αυξάνει η θερμική καταπόνηση των πηνίων, αυξάνει η θερμοκρασία τους, αυξάνει η ωμική τους αντίσταση, κι επιδεινώνεται το πρόβλημα, το οποίο σχετίζεται όμως και με άλλες παραμέτρους, που έχουν σχέση είτε με την ελαστικότητα των κώνων ή θόλων, είτε με τις τριβές των μορίων του αέρα, είτε με του παπά τα γένια, δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει πως όσο μεγαλύτερη ισχύ χρειάζεται το μεγάφωνο, τόσο μεγαλύτερη η δυναμική συμπίεση.
Εμπειρικά αυτό το γνωρίζουμε όλοι.
Όλοι έχουμε να λέμε για τα δυναμικά της κόρνας, ενός μεγάλου ηχείου κόρνας, που όταν δώσει γκάζι, τρως μπάτσα κανονικά, με πρωτόγνωρη αίσθηση ατάκας, δυναμικών, κι όλα αυτά με λίγα βατ, καθότι μιλάμε για ευαίσθητα ηχεία.
Αντιθέτως, μεγάλα αναίσθητα και βατοφαγα κτήνη, ναι μεν δυναμώνει πολύ η στάθμη όταν τους δώσεις κιλοβάτ, αλλά δεν υπάρχει αυτός ο τσαμπουκας της κόρνας.
Αυτό είναι η δυναμική συμπίεση.
Μεγάλα ηχεία από σοβαρές εταιρείες, το αναφέρουν και με μετρήσεις μάλιστα.
Η Westlake Audio είναι (απ'οσο γνωρίζω) η πρώτη που ασχολήθηκε με το θέμα, κι ακόμα έχει το ανάλογο white paper στο site της.
Αυτά όλα σημαίνουν ότι για την ελάχιστη δυνατή δυναμική συμπίεση, θα πρέπει να προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε τα λιγότερα δυνατά βατ στα μεγάφωνα.
Αυτό γίνεται είτε με πολλαπλά μεγάφωνα, είτε με πολύ ευαίσθητα μεγάφωνα, όπως κάποια JBL και έως τα Ψωράλ του Μάρκου.
Είναι βεβαίως άλλο ένα πλεονέκτημα των πολλαπλών σαμπ και των πολυκάναλων σεταπ.
Είναι πολύ προτιμότερο να έχεις 10 σαμπ και σε κάθε σαμπ να πηγαίνουν 20-30 βατ, παρά ένα σαμπ που θα τρώει 3-4 κιλοβάτ.
Είναι μια άγνωστη έννοια στο Χάι Ενδ.
Θα το εξηγήσω με πολύ απλά λόγια.
Τα ηχεία είναι πολύ κακοί μετασχηματιστές ενέργειας (από ηλεκτρική σε ηχητική), όσον αφορά την αποδοτικότητα. Παίρνουν πχ χίλια βατ ηλεκτρικής ενέργειας για να βγάλουν ένα βατ ακουστικής ενέργειας, τα υπόλοιπα πάνε στράφι.
Δηλαδή, έχουν ένα πολύ κακό δείκτη απόδοσης, που είναι ας πούμε 0.1%, δηλαδή ένα τοις χιλίοις.
Δυστυχώς όμως, αυτό δεν είναι σταθερό, αλλά βαίνει μειούμενο, όσο αυξάνεται η ισχύς.
Έτσι, από 0.1% μπορεί να γίνεται 0.005% πολύ εύκολα.
Μπορεί να αποδοθεί και σε γράφημα.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να συμπιέζει τα δυναμικά κατά την αύξηση της ισχύος.
Αυτή η συμπίεση είναι φυσικά μετρήσιμη.
Για παράδειγμα, ας πούμε πως ένα ηχείο:
- συμπιέζει κατά 0.1 ντεσιμπέλ στο 1 βατ
- 0.3 ντεσιμπέλ στα 20 βατ
- 3 ντεσιμπέλ στα 100 βατ
Δηλαδή, η δυναμική συμπίεση είναι λογαριθμικης κλίμακας όσο ανεβαίνουν τα βατ.
Τα βατ του ενισχυτή γίνονται κατά βάση θερμότητα, πάνω στα πηνία των μεγαφώνων. Όσο αυξάνει η θερμική καταπόνηση των πηνίων, αυξάνει η θερμοκρασία τους, αυξάνει η ωμική τους αντίσταση, κι επιδεινώνεται το πρόβλημα, το οποίο σχετίζεται όμως και με άλλες παραμέτρους, που έχουν σχέση είτε με την ελαστικότητα των κώνων ή θόλων, είτε με τις τριβές των μορίων του αέρα, είτε με του παπά τα γένια, δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει πως όσο μεγαλύτερη ισχύ χρειάζεται το μεγάφωνο, τόσο μεγαλύτερη η δυναμική συμπίεση.
Εμπειρικά αυτό το γνωρίζουμε όλοι.
Όλοι έχουμε να λέμε για τα δυναμικά της κόρνας, ενός μεγάλου ηχείου κόρνας, που όταν δώσει γκάζι, τρως μπάτσα κανονικά, με πρωτόγνωρη αίσθηση ατάκας, δυναμικών, κι όλα αυτά με λίγα βατ, καθότι μιλάμε για ευαίσθητα ηχεία.
Αντιθέτως, μεγάλα αναίσθητα και βατοφαγα κτήνη, ναι μεν δυναμώνει πολύ η στάθμη όταν τους δώσεις κιλοβάτ, αλλά δεν υπάρχει αυτός ο τσαμπουκας της κόρνας.
Αυτό είναι η δυναμική συμπίεση.
Μεγάλα ηχεία από σοβαρές εταιρείες, το αναφέρουν και με μετρήσεις μάλιστα.
Η Westlake Audio είναι (απ'οσο γνωρίζω) η πρώτη που ασχολήθηκε με το θέμα, κι ακόμα έχει το ανάλογο white paper στο site της.
Αυτά όλα σημαίνουν ότι για την ελάχιστη δυνατή δυναμική συμπίεση, θα πρέπει να προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε τα λιγότερα δυνατά βατ στα μεγάφωνα.
Αυτό γίνεται είτε με πολλαπλά μεγάφωνα, είτε με πολύ ευαίσθητα μεγάφωνα, όπως κάποια JBL και έως τα Ψωράλ του Μάρκου.
Είναι βεβαίως άλλο ένα πλεονέκτημα των πολλαπλών σαμπ και των πολυκάναλων σεταπ.
Είναι πολύ προτιμότερο να έχεις 10 σαμπ και σε κάθε σαμπ να πηγαίνουν 20-30 βατ, παρά ένα σαμπ που θα τρώει 3-4 κιλοβάτ.
Last edited: