Εδώ γελάμε

[JOHN MARKOU]

Κατά τη διάρκεια μίας πτήσης αεροπλάνου, ο πιλότος απευθύνεται προς τους επιβάτες...

- Κυρίες και κύριοι σας μιλάει ο Κυβερνήτης,σας καλωσορίζουμε στην πτήση A3300...
-Πετάμε πάνω από την Μήλο σε ύψος 22,000 πoδών και η άφιξη μας στο Ηράκλειο υπολογίζεται σε 28 περίπου λεπτά...Ευχαριστώ...
Όμως, κάνει ένα τραγικό λάθος αφήνοντας το μικρόφωνο του πιλοτηρίου ανοικτό!!!
Μετά από λίγο ακούγεται ο εξής διάλογος κυβερνήτη-συγκυβερνήτη:

-Α, ρε Μήτσο, να είχαμε μια καφεδιά τώρα να γουστάρουμε...
-Ναι, και μια αεροσυνοδό να μας κάνει μια π%πα, απαντά ο άλλος!!!

Οι επιβάτες αποσβολωμένοι και σκανδαλισμένοι περιμένουν τη συνέχεια του διαλόγου...
Ακούγοντας το διάλογο η επικεφαλής αεροσυνοδός, έντρομη και κατακόκκινη, τρέχει να πάει να τους πει να κλείσουν το μικρόφωνο...
Περνώντας απο τους επιβάτες κάποιος την πιάνει από το χέρι και της λέει:

-Συγνώμη κοπελιά είπανε και καφέ!!!

Δεν υπάρχει περίπτωση πάνω από την Μήλο να έχουν ακόμη 28 λεπτά για το Ηράκλειο.
Εκτός αν στο ενδιάμεσο αναμένουν τον BIDEN στο Ηράκλειο , οπότε θα πάρει πολύ παραπάνω.

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

 

[nakata]

 

[exile]

Στην Εθνική Οδό, φορτηγατζής οδηγάει ήρεμα κι ωραία στην δεξιά λωρίδα...Από μακριά, βλέπει μια όμορφη κοπέλα να κάνει σήμα για να την πάρει...
Πλησιάζοντας μάλιστα, η κοπέλα δείχνει και λίγο μπουτάκι, για να πέσουν και οι τελευταίες αναστολές που θα μπορούσε να έχει ο οδηγός...
Κάνει λοιπόν στην άκρη το φορτηγό και αρχίζει το μπίρι μπίρι ο τύπος...
-Λοιπόν κοπελιά, σε παίρνω μαζί, αλλά να ξέρεις, πρέπει να μου "κάτσεις"...
Τι να κάνει κι αυτή, τόσες ώρες περίμενε, δέχεται...
Ανεβαίνουν λοιπόν στο κρεββάτι που έχουν τα φορτηγά πίσω από την θέση του οδηγού και αρχίζουν τα σχετικά...
Εκεί που είχε βγάλει τα ρούχα της η κοπέλα, σταματάει απότομα την διαδικασία, βγάζει ένα κουτί βαζελίνη από την τσάντα της και αρχίζει να βάζει μεγάλες ποσότητες γύρω από το επίμαχο σημείο...
-Ώπα, της λέει αυτός...
-Τι κάνεις εκεί; Γεμίσαμε βαζελίνη!!!
-Κοίτα να δεις. Η μάνα μου, που είναι παλιά πουτ@ν@, μου είπε ότι χρειάζεται πολύ λίπανση για να μην πονέσω και να το ευχαριστηθώ...
-Καλώώώς, της λέει αυτός...

Βγάζει κι εκείνος τα δικά του ρούχα, βγάζει τον σταυρό με την αλυσίδα από τον λαιμό του, βάζει τον σταυρό στην τσέπη του παντελονιού και την αλυσίδα την τυλίγει στο... "πράμα" του...
-Μα καλά, τι κάνεις εκεί; του λέει γεμάτη απορία αυτή!!!
-Κοίτα να δεις...της απαντάει...
-Ο πατέρας μου, παλιός φορτηγατζής, μου είπε:

"...Αγόρι μου, να προσέχεις, όταν γλυστράει να βάζεις πάντα αλυσίδες..."

 

[Emmanouil 1964]

-

 

[Emmanouil 1964]

emm , ..............Τίιιιιιιιιιι , βλέπουμε εδώ ;
abcd , ............200 euro !
-

-

 

[exile]

Η δασκάλα ρωτάει τα παιδιά:
-Εσύ Γιαννάκη, αν έβγαινες με μια κοπέλα από καλή οικογένεια και με πολύ καλή εκπαίδευση για δείπνο και ήθελες να πας στην τουαλέτα, τι θα έλεγες;;
-Θα έλεγα: πάω μισό λεπτό να κατουρήσω...
Η δασκάλα:
-A, όχι αυτό θα ήταν πολύ αγενές... Εσύ Κωστάκη παδί μου πως θα το έλεγες;;;
-Θα έλεγα: με συγχωρείς καλή μου φίλη, αλλά πρέπει να πάω στην τουαλέτα...
Δασκάλα:
-Ναι... κάπως καλύτερα, αλλά η λέξη τουαλέτα όταν τρως ακούγεται άσχημα...
Γυρνάει η δασκάλα στον Τοτό:
-Εσύ Τοτέ, απόδειξε μας επιτέλους πόσο έξυπνος είσαι και πόσο καλά θα το έλεγες;;; Τι θα έλεγες στην κοπέλα;;;
-Εγώ κυρία θα έλεγα:
-Καλή μου, παρακαλώ να με συγχωρέσεις που θα σ'εγκαταλείψω για μισό λεπτό, αλλά δυστυχώς πρέπει να εξυπηρετήσω έναν πολύ καλό μου φίλο, τον οποίο ευελπιστώ και να σου γνωρίσω αμέσως μετά το φαγητό!!!

 

[sportteo]

 

[abcd]

Δεν υπάρχει περίπτωση πάνω από την Μήλο να έχουν ακόμη 28 λεπτά για το Ηράκλειο

100 μίλια είναι, πόσα λεπτά κάνουν;

 

[exile]

Ήταν δυο αδελφικοί φίλοι κάποτε που ήσαν και μουσικοί...
Ξαφνικά πεθαίνει ο ένας από καρδιά... Πέφτει σε μελαγχολία ο άλλος...
Περνάει ο καιρός κι αυτός δε μπορεί ακόμα να αποδεχτεί την απουσία του φίλου του...
Κάθε μέρα παρακαλά τον Θεό να του παρουσιάσει για τελευταία φορά το φίλο του, να τον δει έστω για λίγο...
Ξαφνικά γίνεται ένα θαύμα κι εμφανίζεται μπροστά του…

- Βαγγέλη! Πόσο μου έλειψες!!! Δεν το πιστεύω ότι σε βλέπω!!!… Κάθε μέρα ζω με την ελπίδα ότι όπου κι αν είσαι, περνάς καλά…
- Όντως...απάντησε ο Βαγγέλης...
-Η αλήθεια είναι ότι περνάμε πολύ καλά… Βασικά Λευτέρη, εγώ αν ήρθα εδώ σήμερα, είναι για να σου πω κάποια πράγματα...
- Καλά ή κακά;;;
- Και τα δύο...
- Πες τα καλά πρώτα…
- Τα καλά είναι ότι περνάμε καταπληκτικά… Συναυλίες συνεχώς…
Προχτές έπαιζε ο Ζαμπέτας κι από κάτω όλοι τα πίναμε και τραγουδούσαμε: "Ο σκύλος, ο αράπης, ο ταμ ταμ ταμ"…
Πριν μια βδομάδα έπαιξε ο Βαμβακάρης με τον Παπαϊωάννου, έχουν κάνει νέο γκρουπ πλέον…
Άσε σου λέω, πολύ καλά σκηνικά…
- Απίστευτο! Αυτό είναι καταπληκτικό!… Και τα άσχημα;;; Ποια είναι τα άσχημα;;;

- Εεεε…χμ…βασικά…βγήκαν αφίσες… Παίζεις το Σάββατο…

 

[abcd]

 

[JOHN MARKOU]

100 μίλια είναι, πόσα λεπτά κάνουν;

Ε βάλε ότι το αεροπλάνο κάνει περίπου 6 με 7 μίλια το λεπτό.

 

[sportteo]

 

[Δημητρης 777]

 

[ThanasisR]

Δύο μαμάδες γνωρίζονται στη στάση του λεωφορείου και συζητούν για τις κόρες τους.

Λέει η μια μαμά:
Η κόρη μου είναι 25 χρονών.
-Πριν 3 χρόνια τα είχε με έναν πλούσιο δικηγόρο με Porsche…
Στα λογοστέματα (πριν τον αρραβώνα υπόσχεση γάμου) κάναμε γλέντι τρικούβερτο!
Άλλο να σου λέω και άλλο να το ζεις!…. αλλά στον μήνα πάνω χώρισαν.
-Μετά τα έφτιαξε με ένα γιατρό με Ferrari. Αυτός είχε πιο πολλά λεφτά… αρραβωνιάστηκαν και κάναμε ένα γλέντι που κράτησε τρεις μέρες. Αλλά δεν κράτησε. Σε 2 μήνες χώρισε και μ΄ αυτόν.
-Μετά παντρεύτηκε με έναν τραπεζίτη. Τι να σου λέω… λεφτά με ουρά… Όταν παντρεύτηκαν κάναμε ένα γλέντι που βούιξε ο κόσμος από την πολυτέλεια και τα πλούτη…. Όμως και μ’ αυτόν χώρισαν μετά από 1 μήνα…
Τώρα τελευταία τα έχει με ένα Διευθυντή πολυεθνικής… Εκεί να δεις χρήμα… Σπίτια, αυτοκίνητα…
-Όταν γνωριστήκαμε πήγαμε στον Ρέμο να το γλεντήσουμε και κέρασε όλο το μαγαζί….
και μ’ αυτόν όμως δεν τα πάνε καλά και μάλλον θα χωρίσουν.

Αλλά για πες μου και εσύ… πες μου για την δικιά σου κόρη.

«Ε… τι να σου πω… και μας πουτ**α είναι, αλλά δεν το γλεντάμε έτσι!!!»

 

[Μελίδης Μιχάλης]

 

[K. ROMPOTIS]

 

[abcd]

 

[exile]

Ο μούτσος ενός καραβιού ήταν απίστευτα ψηλός κι όλοι οι ναύτες του είχαν "κολλήσει" το παρατσούκλι: ο.. Μακρύς...
Αλλά παρ'όλα αυτά ήταν φοβερός δουλευταράς...
Μια μέρα λοιπόν τον φωνάζει ο καπετάνιος:
-Λοιπόν, αγόρι μου, επειδή είσαι πολύ καλός στη δουλειά σου αποφάσισα να σου κάνω ένα δώρο... Θα πας στην καμπίνα μου και μέσα στο συρτάρι μου θα βρεις ένα παλιό λυχνάρι... Τρίψε το κι απ' το τζίνι που θα εμφανιστεί ζήτα ό,τι θες!!!
Ο μούτσος ευχαριστεί τον καπετάνιο και πάει στην καμπίνα του... Βρίσκει το λυχνάρι, το τρίβει κι απ' το στόμιό του πετάγεται καπνός, που παίρνει σε λίγο τη μορφή ενός γέρικου πνεύματος...
-Στις διαταγές σου, αφέντη μου... Ποια είναι η επιθυμία σου;;;
Σκέφτεται λίγο ο μούτσος ο...Μακρύς κι απαντά:
-Θέλω μια κάσα λίρες...
-Δε σ' άκουσα, αφέντη μου, τι είπες πως θέλεις;;; ξαναρωτά το τζίνι...
-ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΚΑΣΑ ΛΙΡΕΣ!!! φωνάζει δυνατά ο μούτσος...
-Καλά, αφέντη μου, πήγαινε και θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία σου, λέει το τζίνι...
Την άλλη μέρα μόλις ξυπνά ο μούτσος βλέπει να τον περιμένει μπροστά στο κρεβάτι του μια κάσα μπίρες... Απογοητευμένος πηγαίνει στον καπετάνιο του...
-Καπετάνιε, αυτό το κουφό το τζίνι αντί να μου φέρει μια κάσα λίρες που ζήτησα μου έφερε μια κάσα μπίρες!!!
-Βρε, το άχρηστο... Το ξανάκανε!!!
-Θέλεις να πεις καπετάνιε, ότι το' χει ξανακάνει;;; ρωτάει ο μούτσος...



-Ναι, αγόρι μου...Άαααχχχ... Νομίζεις πως εγώ του ζήτησα έναν μούτσο ..."Μακρύ";;;

 

[exile]

Ένας ηλικιωμένος στο ιατρείο:
-Γιατρέ μου γνώρισα μια πιτσιρίκα, αλλά αντιμετωπίζω μερικά προβλήματα όταν πάω να το κάνω μαζί της...
-Πείτε μου κύριε τι ακριβώς πρόβλημα αντιμετωπίζετε...
-Να... Στο πρώτο τα πάω μια χαρά... Στο δεύτερο αρχίζω και κουράζομαι... Στο τρίτο, όμως, εξαντλούμαι... Μου κόβεται η ανάσα...
-Μα τι λέτε; Για την ηλικία σας μια χαρά τα πάτε!!! Πόσο ετών είστε;;;
-95 γιατρέ μου...
-Κοιτάξτε, σας συμβουλεύω μετά το πρώτο να ξεκουράζεστε... Μη συνεχίζετε αμέσως στο δεύτερο...Αφήστε, όμως, το τρίτο... Μπορεί να πάθετε καμιά ανακοπή...

- Δεν γίνεται γιατρέ μου!!! Η πιτσιρίκα μένει στον τέταρτο και δεν έχει ασανσέρ...