Ε-κλαίγοντας Album

[Π.Α.Η.]

Το αλίευσα εντελώς τυχαία και το καταθέτω χάριν της ιστορίας και μόνο. Αν και ενδέχεται να αρέσει σε ορισμένους.

«Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης». Το ελληνικό συγκρότημα των 70s που έβγαλε μόνο έναν δίσκο και έγραψε ιστορία στα Grammy!
Το 1974 ο Θανάσης Αλατάς και ο Χρήστος Βλαχάκης μετακομίζουν στα Σεπόλια σ’ ένα υπόγειο, όπου με τον Mάριο Γιαμαλάκη και τον Nίκο Δούναβη δημιουργούν το συγκρότημα «Τα 4 Επίπεδα Της Ύπαρξης». Γράφουν οι ίδιοι τους ελληνικούς στίχους για την μουσική τους που περιέχει ξένες κ ελληνικές παραδοσιακές επιρροές, διαλέγουν τον τίτλο τους από ένα φιλοσοφικό λεξικό και αποφασίζουν να μην εμφανιστούν ποτέ σε χορευτικά κέντρα.
1975: Αποχωρεί ο Nίκος Δούναβης και έρχεται ο Nίκος Γράψας. Δημιουργούνται αρκετά τραγούδια με ψυχεδελική χαρακτηριστική ατμόσφαιρα, ελληνικοί στίχοι σε απαλές και βαριές μελωδίες με υπέροχα σόλα κιθάρας. Την ίδια χρονιά η πετυχημένη παρουσία τους στην EIPT τους φέρνει σε επαφή με την δισκογραφική εταιρία VENUS και αποφασίζουν να καταγράψουν σε συμπαραγωγή την μουσική τους. Ο πρώτος -και μοναδικός- τους δίσκος κυκλοφορεί τον Απρίλιο του 1976 και ακολουθεί μια εκπληκτική πορεία. Κυκλοφορεί, εξαντλείται και γρήγορα γίνεται συλλεκτικός σπάνιος δίσκος σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διάλυση της μπάντας γίνεται λίγα χρόνια αργότερα ( καθώς όλοι πήγαν 26 μήνες φαντάροι).
"Ο δίσκος έκανε μια διαδρομή εδώ και έφυγε, με διάφορους τρόπους, για το εξωτερικό. Άρεσε σε συλλέκτες και σιγά σιγά μπήκε σε παγκόσμιους καταλόγους. Μέχρι το 1996 πάντως δεν είχαμε ιδέα για την πορεία του. Πήρα τα δικαιώματα του δίσκου και μετά από 3-4 χρόνια έδωσα το δικαίωμα σε έναν Αμερικανό να βγάλει 1.000 CD. Αρχικά είχαν κυκλοφορήσει περίπου 500 δίσκοι” είπε ο Θ. Αλατάς.
Το 2009 η δισκογραφική εταιρεία του Jay Z αναζήτησε τον Θανάση Αλατά, μέλος της μπάντας και συνθέτη πολλών από τα τραγούδια του δίσκου ζητώντας του την άδεια να χρησιμοποιήσουν τμήμα ενός εκ των τραγουδιών του δίσκου των «4 επιπέδων της Ύπαρξης». Έτσι, το «Κάποια μέρα στην Αθήνα» γίνεται τμήμα του «Run this Town» που τραγουδά η Rihanna, o Jay Z και ο Kanye West.
Το τραγούδι το 2010 πήρε Γκράμυ καλύτερου χιπ χοπ τραγουδιού και αργότερα βραβείο του ΒΜΙ!
Όλη η απίθανη αυτή ιστορία αποτυπώνεται στο βραβευμένο ντοκιμαντέρ της Ηλιάνας Δανέζη, «Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης»
----------
Via-iefimerida | www.fractalart.gr || Επιμ:Δ.Ντζαδήμα

Αν θυμάμαι καλά,η μπάντα δεν ιδρύθηκε στα Σεπόλια αλλά στον Αγ. Φανούριο(Ν.Λιοσια)δίπλα στην πλ. Δασκαλας.Απο τότε,ο χώρος έχει λειτουργήσει ως καφέ με πολλές εμφανίσεις Ελληνικών μπαντων.Αναμεσα τους και τα 4 Επίπεδα Της Ύπαρξης.

 

[Π.Α.Η.]

The X-Ray Harpoons: Get attuned to our tyme

 

[thva]

The X-Ray Harpoons: Get attuned to our tyme

Πρωτοποριακά πράγματα στο είδος, πολύ fuzz όμως , θα τον πεθάνεις τον Κο Χρήστο. Μην τολμήσεις και το βάλεις στο νήμα.

 

[Π.Α.Η.]

The Nerves::S/T.
Όχι lp αλλα ep όμως καταπληκτικό!

 

[Π.Α.Η.]

Dead Moon: In the graveyard

 

[Π.Α.Η.]

The Orange Alabaster Mushroom: Space and time.Αγαπημενη ψυχεδέλεια από one man band.

 

[thva]

The Nerves::S/T.
Όχι lp αλλα ep όμως καταπληκτικό!

Πάντα ήθελα περισσότερο πιατίνι στο hanging on the telephone. Με το original δικαιώνομαι. Σαν παιδί και γενιά της πόπ και του new wave όμως, να πω κιόλας ότι η μελωδία υποφέρει συγκριτκά.

 

[Π.Α.Η.]

The Thanes: Undignified noblemen.Ισως ο καλύτερος δίσκος των κορυφαίων garage-beaters.

 

[Π.Α.Η.]

The Clique: Self preservation society.Εξαιρετικο mod 20 χρόνια ύστερα από τους Who.

 

[Π.Α.Η.]

Neil Young: Everybody knows this is nowhere.

 

[Π.Α.Η.]

The Tell-Tale Hearts:S/T.
Πατώντας ταυτόχρονα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού,κυκλοφόρησαν έναν από τους καλύτερους αναβιωτικους δίσκους.