Φυσικά, και εγώ λυπήθηκα για τον σπουδαίο Lupu. Τον πρόλαβα σε μία από τις τελευταίες του εμφανίσεις. Υπήρξε και αυτός ένας από τους "ποιητές" του πιάνου. Οι δίσκοι του, σχεδόν χωρίς καμία εξαίρεση, με γοήτευαν πάντα, ειδικά ο Schubert του.Στεναχωρήθηκα για τον Lupu. Από αυτόν, σε ζωντανή συναυλία, έμαθα και αγάπησα το in the mist του Janacek και θυμάμαι ότι όταν τον άκουσα σε σονάτα του Beethoven είπα < Α παίζεται και έτσι>.
Μου έλεγαν από το Μέγαρο ότι ήταν ιδιαίτερα αγαπητός. Για την αγωνία που είχε πριν την συναυλία και για τα αστεία του σχετικά με τα χέρια του σε σχέση με του Perahia από την φωτογραφία της κοινής τους ηχογράφησης στην φαντασία για τέσσερα χέρια του Schubert.
Λυπηθηκα, όμως, και για τον Angelich, ειδικά γιατί έφυγε τόσο νέος. Και αυτόν το είδα άπαξ. Μου ήταν πολύ συμπαθής στο παίξιμό του και οι περισσότεροι δίσκοι του ήσαν ξεχωριστοί. Επίσης, η συμμετοχή του σε συνεργασίες του σε έργα Μουσικής Δωματίου ήσαν αρκούντως αξιόλογες.