- Μηνύματα
- 16.763
- Reaction score
- 23.788
Στο vasa πήγαμε, στα άλλα δύο δεν πάμε , βαριέμαι.
Ζύμη;Είχε μόνο δύο συστατικά: βουβαλισια μοτσαρέλα και τρούφα.
Να διαχωρίσουμε το είδος πίτσας.
* Έχουμε τις ιταλικού τύπου, πιο λεπτές, με "στεγνό" ζυμάρι που ψήνονται απευθείας σε υψηλή θερμοκρασία.
* Και τις "καναδέζικες", όπως τις έλεγαν παλιά, αυτές που ψήνονται μέσα σε ταψάκι και το πιο χοντρό ζυμάρι παίρνει μία τηγανισμένη υφή και γεύση. Αυτή η κατηγορία ήταν για δεκαετίες η πιο συνηθισμένη εκδοχή στη χώρα μας. Το Portofino ήταν το μαγαζί που τις έκανε διάσημες στην Αθήνα.
Μου αρέσουν και οι δύο όσο πληρούν τις ποιοτικές και τεχνικές προϋποθέσεις του είδους τους. Όταν πεινάω πολύ όμως προτιμώ τις δεύτερες. Επίσης, οι Ιταλικές λόγω μικρότερου πάχους και λιγότερων υλικών κρυώνουν πολύ γρήγορα, άρα είναι ακατάλληλες για delivery, τουλάχιστον για μένα που θέλω το φαγητό καυτό. Είναι προτιμότερες ως συνοδευτικό πιάτο σε Ιταλικό εστιατόριο.
Τον θυμάμαι. Πολύ καλή πίτσα, όμως προτιμούσα λιγάκι περισσότερο την Καπριτσιόζα πολύ κοντά, σχεδόν απέναντι αν θυμάμαι σωστά.Θυμάται κανείς τον Pappa στην Κηφισιά; Πηγαίναμε οικογενειακώς όταν ήμουν παιδί και θυμάμαι είχε την καλύτερη πίτσα που θυμάμαι. Έκλεισε πριν πολλά χρόνια.
Στην Tartaruga πήγαινα συχνά, περισσότερο για τα ζυμαρικά.Με τις 'καναδέζικες' μεγάλωσα όταν το Portofino αριθμούσε καμιά δεκαριά καταστήματα εντός Αττικής. Χαίρομαι που υπάρχει ακόμα, αλλά αυτού του τύπου την πίτσα δεν μπορώ πια να την φάω. Όταν πεινάω αρκετά, θα προτιμήσω να φάω περισσότερα κομμάτια., αλλά ιταλική πάντα.
Άξια αναφοράς δύο καταστήματα στο Χαλάνδρι που δεν υπάρχουν πια: Tartaruga και Nono Antonio.
Προτάσεις:
Napoli 1121 και L' Osteria Da Claudio στο Χαλάνδρι
La Piazzetta στο Παλαιό Ψυχικό
Coupepe στη Νέα Πεντέλη
Σε διπλανό τραπέζι θα καθόμασταν, καθιερωμένη οικογενειακή έξοδοςΘυμάται κανείς τον Pappa στην Κηφισιά; Πηγαίναμε οικογενειακώς όταν ήμουν παιδί και θυμάμαι είχε την καλύτερη πίτσα που θυμάμαι. Έκλεισε πριν πολλά χρόνια.
Και εμείς!Σε διπλανό τραπέζι θα καθόμασταν, καθιερωμένη οικογενειακή έξοδος
Με τις 'καναδέζικες' μεγάλωσα όταν το Portofino αριθμούσε καμιά δεκαριά καταστήματα εντός Αττικής. Χαίρομαι που υπάρχει ακόμα, αλλά αυτού του τύπου την πίτσα δεν μπορώ πια να την φάω. Όταν πεινάω αρκετά, θα προτιμήσω να φάω περισσότερα κομμάτια., αλλά ιταλική πάντα.
Άξια αναφοράς δύο καταστήματα στο Χαλάνδρι που δεν υπάρχουν πια: Tartaruga και Nono Antonio.
Προτάσεις:
Napoli 1121 και L' Osteria Da Claudio στο Χαλάνδρι
La Piazzetta στο Παλαιό Ψυχικό
Coupepe στη Νέα Πεντέλη
Fixed
Είχε και ωραία σαλάτα σεφ. Το 1991 είχαμε πάει με δύο φίλους και πήραμε από μια ο καθένας, εκτός από τις πίτσες.και
View attachment 354439
Η Capriccioza μετά από διάφορες μετακομίσεις και ανανεώσεις, συνεχίζει να λειτουργεί σε ένα πολύ ωραίο χώρο στον Χολαργό.
Εστιατόριο πιτσαρία στον Χολαργό - Capricciosa
Πίτσες, πάστα, μαγειρευτά φαγητά. Υπέροχες γεύσεις. Εστιατόριο στον Χολαργό.capricciosa.gr
Ναι, και εμείς παίρναμε πάντα.Ναι, ναι η σαλάτα σεφ του Πάππα. Δεκαετία ΄80. Αναμνήσεις...
Capriccioza υπήρχε και στην Κύπρο (Κάτω Πάφος). Τις δεκαετίες του '80 και του '90, μεγαλούργησε. Τα καλοκαίρια που πηγαίναμε για διακοπές, ήταν δεδομένη η επίσκεψη, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Αρχές της δεκαετίας του 2000, έκλεισε.Η Capriccioza μετά από διάφορες μετακομίσεις και ανανεώσεις, συνεχίζει να λειτουργεί σε ένα πολύ ωραίο χώρο στον Χολαργό.
Ναι, ναι η σαλάτα σεφ του Πάππα. Δεκαετία ΄80. Αναμνήσεις...
Πλάκα πλάκα, κάποιοι από εμάς μπορεί και να γνωριζόμασταν τότε που δεν υπήρχαν φόρουμ, κοινωνικά δίκτυα. ίντερνετ κ.λπ.
Ρε πιάνου είστε είστε ρε; Πίτσα σπέσιαλ και σαλάτα σεφ παίρναμε και εμείςΝαι, και εμείς παίρναμε πάντα.
Το κορυφαίο πιάτο στου Πάππα για μένα ήταν τα μανιτάρια στον φούρνο, καλυμμένα με το μίγμα τυριού της πίτσας. Ήταν ήδη σωταρισμένα με αλεύρι πριν μπουν στο μεταλλικό σκεύος μαζί με το τυρί. Μιάααααμ!Ναι, ναι η σαλάτα σεφ του Πάππα. Δεκαετία ΄80. Αναμνήσεις...
Πλάκα πλάκα, κάποιοι από εμάς μπορεί και να γνωριζόμασταν τότε που δεν υπήρχαν φόρουμ, κοινωνικά δίκτυα. ίντερνετ κ.λπ.