Μόναχο...κατόπιν εορτής

[steadyshot]

Παντως αυτο που δε μου καθεται καλα ειναι που κανετε upmixing μουσικη σε πολυκαναλο που ειναι ηχογραφημενη σε στερεο...

 

[costas EAR]

Δεν πειράζει που δε σου κάθεται καλά (προφανώς δε το έχεις δοκιμάσει).

Σε μας, κάθεται εξαιρετικά καλά. Δεν υπάρχει επιστροφή.

Βέβαια, ανά πάσα στιγμή, είναι εύκολη μια Α/Β σύγκριση, καθώς το να αφήσεις το δικαναλο να παίξει δικαναλα, είναι το μόνο εύκολο.

Το 3D upmixing, αντιθέτως, εύκολο δεν είναι, θέλει να έχεις σοβαρά στημένο σεταπ, και σοβαρό σοφτγουερ για upmixing.

 

[steadyshot]

Δεν πειράζει που δε σου κάθεται καλά (προφανώς δε το έχεις δοκιμάσει).

Σε μας, κάθεται εξαιρετικά καλά. Δεν υπάρχει επιστροφή.

Βέβαια, ανά πάσα στιγμή, είναι εύκολη μια Α/Β σύγκριση, καθώς το να αφήσεις το δικαναλο να παίξει δικαναλα, είναι το μόνο εύκολο.

Το 3D upmixing, αντιθέτως, εύκολο δεν είναι, θέλει να έχεις σοβαρά στημένο σεταπ, και σοβαρό σοφτγουερ για upmixing.

Σε πολυ high level ξερεις με ποιες αρχες δουλευει αυτο?

 

[costas EAR]

Σε πολυ high level ξερεις με ποιες αρχες δουλευει αυτο?

Ναι, τα έχουμε γράψει, και είναι παραμετροποιήσιμο.

Δουλεύει θαυμάσια, και σε κάποιες ηχογραφήσεις, κάνει θαύματα.

 

[JOHN MARKOU]

Και ένα σκατοπιάνο φέρνει συνήθως, ένα μάβρο ρετάλι της γιαμαχα.

Εχω την αμυδρά υποψία ότι τα STEINWAY παίζουν λίγο πιο ξεκούραστα.

 

[Powerdac]

Ενημερωτικά, για το φιλόσαμπο κοινό, οι βέλτιστες θέσεις τοποθέτησης για 2 σαμπ είναι οι f και g, όπως μπορείτε να δείτε στο εν λόγω θρεντ:

Τοποθέτηση πολλαπλών σαμπ, βέλτιστες θέσεις

Είναι χρήσιμο να υπάρχει ένα θρεντ με τις καλύτερες πιθανές θέσεις τοποθέτησης των σαμπ, για όποιον ψάχνει να βρει πως θα παίξουν πιο ισορροπημένα στο φάσμα που τους αναλογεί. Για να μην τα ψάχνετε λοιπόν, οι βέλτιστες θέσεις των σαμπ, αναλόγως του αριθμού τους, προτείνονται εδώ...

www.avsite.gr

Όπου βεβαίως φαίνονται και οι βέλτιστες θέσεις τοποθέτησης για 4-αδα σαμπ, και αναφέρω τι γίνεται για περισσότερα, τους λίγους και εκλεκτούς που θα πάρουν τόσα.

Υπ'οψιν, τα ανωτέρω δεν είναι "άποψη".

Ούτε το DBA δεν είναι "άποψη".
(Double Bass Array για τους αδαείς ανάμεσά μας)

Τώρα, πως τα τοποθέτησαν τα 2 (ή 4) σαμπ διάφοροι εκθέτες στην έκθεση του Μονάχου, είναι προφανώς αντικείμενο σκληρής κριτικής.

Δεν ήξεραν, δε ρώταγαν;

Καλημέρα,

δύο ερωτήσεις:

a) οι θέσεις αυτές ισχύουν και για open baffle subs?
β) υπάρχει βέλτιστη συχνότητα αποκοπής (προφανώς και θα έχει σχέση με τους δορυφόρους, τα σαμπ και το χώρο αλλά η ερώτηση εδώ είναι γενική ως προς το πόσο ψηλά μπορούν να παίξουν με "ιδανικό" τρόπο) ή ας πούμε μπορούν να παίξουν μέχρι τους 120;

 

[musiclistener]

Οσοι έχουν συνδρομή στην Berliner Philharmoniker να μαζευτούμε να στείλουμε μειλ για να το αναβαθμίσου σε immersive

 

[thva]

Οσοι έχουν συνδρομή στην Berliner Philharmoniker να μαζευτούμε να στείλουμε μειλ για να το αναβαθμίσου σε immersive

¨Εχω εγώ, αλλά είμαι δικάναλος.

Αλλά θα υποστηρίξω το εγχείρημά σας με την επιστολή σας.

 

[Dimifoot]

Οσοι έχουν συνδρομή στην Berliner Philharmoniker να μαζευτούμε να στείλουμε μειλ για να το αναβαθμίσου σε immersive

Είναι ήδη immersive. Εδώ και καιρό. Σοβαροί άνθρωποι στην Φιλαρμονική του Βερολίνου, ξέρουν, δεν είναι δικάναλοι.

Immersive Audio | Digital Concert Hall

Even more intense, even more thrilling: enjoy the Berliner Philharmoniker in the Digital Concert Hall for the first time in three-dimensional sound – with Immersive Audio!

www.digitalconcerthall.com

With Immersive Audio, you can enjoy the sound of the Berliner Philharmoniker in the Digital Concert Hall in its spatial dimensions. By reproducing the unique acoustics of the Philharmonie Berlin, you are completely immersed in the music while listening – almost like being in the auditorium.
Πετάνε τα βιολιά;

 

[steadyshot]

Είναι ήδη immersive. Εδώ και καιρό. Σοβαροί άνθρωποι στην Φιλαρμονική του Βερολίνου, ξέρουν, δεν είναι δικάναλοι.

Immersive Audio | Digital Concert Hall

Even more intense, even more thrilling: enjoy the Berliner Philharmoniker in the Digital Concert Hall for the first time in three-dimensional sound – with Immersive Audio!

www.digitalconcerthall.com

With Immersive Audio, you can enjoy the sound of the Berliner Philharmoniker in the Digital Concert Hall in its spatial dimensions. By reproducing the unique acoustics of the Philharmonie Berlin, you are completely immersed in the music while listening – almost like being in the auditorium.
Πετάνε τα βιολιά;

Η έξτρα πληροφορία θα είναι οι ανακλασεις της αίθουσας σωστά;

 

[costas EAR]

Η έξτρα πληροφορία θα είναι οι ανακλασεις της αίθουσας σωστά;

Η στερεοφωνική αναπαραγωγή, έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργείται μπροστά σου, μέσα στο δωμάτιο ακρόασης και ανάμεσα στα 2 ηχεία σου, ένα "παράθυρο" από το οποίο βλέπεις μέσα στο "concert hall".

Δηλαδή, δεν προσομοιάζει το να κάθεσαι μέσα στο concert hall, αλλά έξω από αυτό, και να βλέπεις (και να ακούς) τι γίνεται εκεί μέσα, από ένα παράθυρο, ενώ στέκεσαι εκτός εκείνου του χώρου.

Βεβαίως, προσλαμβάνεις πληροφορίες βάθους.

Προφανώς, ο ήχος που μπαίνει από το "παράθυρο", ανακλάται στις επιφάνειες του δωματίου σου, και δίνει μια αίσθηση "immersion", ανάλογη των διαστάσεων του δωματίου σου (και άσχετη με τις πραγματικές διαστάσεις του concert hall).

Γι'αυτό, είναι αρκετά χρήσιμες οι ανακλάσεις από τις επιφάνειες του δωματίου σου.

Ένα μετρήσιμο RT 60 περί τα 0.4" είναι καλός συμβιβασμός, και αναλόγως διαστάσεων δωματίου, μπορεί και λίγο παραπάνω.

Στο immersive format, ο στόχος είναι να έχεις μια εμπειρία ανάλογη με αυτήν του να κάθεσαι μέσα στο concert hall, σε καλή μπροστινή θέση, και να έχεις όλη την αίσθηση immersion από αυτόν τον χώρο, κι όχι από το δικό σου δωμάτιο.

Στόχος είναι αυτό που λέει και το κείμενο παραπάνω: "almost like being in the auditorium."

Γι'αυτό, είναι χρήσιμο να καταπιεστούν οι ανακλάσεις από το δικό σου δωμάτιο, ώστε αυτές να μη δίνουν λάθος προοπτική στην αναδημιουργία του μεγέθους του χώρου του concert hall.

Ένα μετρήσιμο RT 60 περί τα 0.3" είναι καλός συμβιβασμός, και αναλόγως διαστάσεων δωματίου, μπορεί και λίγο λιγότερο.

Όσο περισσότερα ηχεία διαθέτεις στο σεταπ, τόσο πιο άριστα αναδημιουργείται ο εν λόγω στόχος ( almost like being in the auditorium ), καθώς καταπιέζεται η συνεισφορά του δικού σου δωματίου, και αυξάνεται (ως ποσοστό άμεσης/έμμεσης) η άμεση ακτινοβολία από πολλαπλές πηγές γύρω σου, που αναπαραγάγουν το αυθεντικό γεγονός εντός του concert hall, από κάθε κατεύθυνση γύρω σου, σε ένα ηχητικό ημισφαίριο.

 

[Auditory]

Αγαπητέ @EAR

Αρχικά απολογούμαι για την καθυστερημένη απάντηση, έπρεπε να δω/ακούσω την πρότασή σου.
Πραγματικά, η αίσθηση του συνδυασμού είναι εξαιρετική… αλλά…

Έβλεπα και άκουγα τη συναυλία, κάτι με ξένιζε στο Solea, δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι, είναι τόσο ευάκουστο έτσι και αλλιώς!
Αποφασίζω και κλείνω την εικόνα, ακούω τη συναυλία, παρασύρομαι από αυτή μόνο από την ακρόασή της. Οι υπόλοιπες αισθήσεις δε βοηθούν, δε συμμετέχουν.

Σε πληροφορώ ότι όλα ξεκαθάρισαν! Στο Sketches of Spain που είχα μάθει να ακούω το συγκεκριμένο κομμάτι, ο Gil Evans είχε συγκρατήσει τον Miles Davis και είχε προσαρμόσει τον Ανδαλουσιανό ρυθμό στο μέτρο του και συγκρατήσει τον εγωκεντρισμό του Miles.
Στη συναυλία, με τον Gil να έχει φύγει από τη ζωή, ο Miles έκανε τα δικά του, ανεβάζοντας την 3η και 7η, προσαρμόζοντας το κομμάτι σε μπλου μέτρο και μειώνοντας, αλλοιώνοντας ελαφρά την αρχική του προέλευση.

Όσο κοιτούσα και άκουγα τη συναυλία, η όραση, η εικόνα, παρέσυρε την αίσθηση της ακοής, επιβαλλόταν σε αυτή, μειώνοντας τη συμμετοχή της και την αντίληψή της. Επαναλαμβάνω, έτσι και αλλιώς είναι όμορφο το μουσικό θέμα, σιγά τα αυγά θα μου πεις!

Όμως, η μουσική και οι εκφράσεις της είναι αυτό που αναζητάμε, σε αυτό που συμμετέχουμε νοερά όταν την ακούμε. Έτσι, χωρίς την εικόνα, μπόρεσα να καταλάβω το πόσο συμμετείχε ο Gil στο Sketches, πόσο κατάφερε να επηρρεάσει τον Miles και ταυτόχρονα πόσο τον σεβόταν ο Miles ώστε να υποχωρήσει και να ακολουθήσει το όραμα και την προσέγγιση του Gil στο συγκεκριμένο θέμα.

Οπότε, επέτρεψέ μου να κρατήσω την εικόνα για τις θεάσεις ταινιών και λοιπών ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων και τη μουσική άνευ αυτής. Επιθυμία μου είναι να τη βιώσω και όχι να την "ξεπετάξω", να την ακροαστώ πραγματικά και όχι απλά να γνωρίζω την ύπαρξη ενός μουσικού θέματος.

 

[Decembered]

 

[wizzy]

Σχετικό/άσχετο: να σημειωθεί, για πολλοστή φορά ότι το μέλος @costas EAR και το μέλος @EAR είναι δύο διαφορετικά μέλη.

Αυτά. Συνεχίστε.

 

[steadyshot]

Αγαπητέ @EAR

Αρχικά απολογούμαι για την καθυστερημένη απάντηση, έπρεπε να δω/ακούσω την πρότασή σου.
Πραγματικά, η αίσθηση του συνδυασμού είναι εξαιρετική… αλλά…

Έβλεπα και άκουγα τη συναυλία, κάτι με ξένιζε στο Solea, δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι, είναι τόσο ευάκουστο έτσι και αλλιώς!
Αποφασίζω και κλείνω την εικόνα, ακούω τη συναυλία, παρασύρομαι από αυτή μόνο από την ακρόασή της. Οι υπόλοιπες αισθήσεις δε βοηθούν, δε συμμετέχουν.

Σε πληροφορώ ότι όλα ξεκαθάρισαν! Στο Sketches of Spain που είχα μάθει να ακούω το συγκεκριμένο κομμάτι, ο Gil Evans είχε συγκρατήσει τον Miles Davis και είχε προσαρμόσει τον Ανδαλουσιανό ρυθμό στο μέτρο του και συγκρατήσει τον εγωκεντρισμό του Miles.
Στη συναυλία, με τον Gil να έχει φύγει από τη ζωή, ο Miles έκανε τα δικά του, ανεβάζοντας την 3η και 7η, προσαρμόζοντας το κομμάτι σε μπλου μέτρο και μειώνοντας, αλλοιώνοντας ελαφρά την αρχική του προέλευση.

Όσο κοιτούσα και άκουγα τη συναυλία, η όραση, η εικόνα, παρέσυρε την αίσθηση της ακοής, επιβαλλόταν σε αυτή, μειώνοντας τη συμμετοχή της και την αντίληψή της. Επαναλαμβάνω, έτσι και αλλιώς είναι όμορφο το μουσικό θέμα, σιγά τα αυγά θα μου πεις!

Όμως, η μουσική και οι εκφράσεις της είναι αυτό που αναζητάμε, σε αυτό που συμμετέχουμε νοερά όταν την ακούμε. Έτσι, χωρίς την εικόνα, μπόρεσα να καταλάβω το πόσο συμμετείχε ο Gil στο Sketches, πόσο κατάφερε να επηρρεάσει τον Miles και ταυτόχρονα πόσο τον σεβόταν ο Miles ώστε να υποχωρήσει και να ακολουθήσει το όραμα και την προσέγγιση του Gil στο συγκεκριμένο θέμα.

Οπότε, επέτρεψέ μου να κρατήσω την εικόνα για τις θεάσεις ταινιών και λοιπών ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων και τη μουσική άνευ αυτής. Επιθυμία μου είναι να τη βιώσω και όχι να την "ξεπετάξω", να την ακροαστώ πραγματικά και όχι απλά να γνωρίζω την ύπαρξη ενός μουσικού θέματος.

Λογικό μου φαίνεται γιατί όταν χρησιμοποιείς δυο αισθήσεις ταυτόχρονα δεν μπορεί να είναι οξυμένες και οι δυο . Η όραση έχει προτεραιότητα. Και μη μου πείτε ότι κοιτάς τα μηχανήματα … Αυτά τα έχεις συνηθίσει είναι πεζά και ο εγκέφαλος δεν εστιάζει εκεί αυτομάτως

 

[thva]

Υπάρχουν και μελέτες για το θέμα νομίζω.

Αλλά αφού το σύστημα τα αναπαράγει σωστά και υπάρχουν και τα πλεονεκτήματα (όποιος τα θεωρεί ως τέτοια τέλος πάντων) της οτπικής αναπαραγωγής και επίσης εάν θέλει κλείνει και τα μάτια του ... τότε είναι στην ευχέρεια επιλογής και απόφασης του αγοραστή.

Επίσης ποιός ξέρει, μπορεί με τον καιρό να αποκτούν και μια ιδιαίτερη ικανότητα διάκρισης, δε πάν να λένε αυτές οι μελέτες.

Λάθος σκέφτομαι ;

 

[g.kar]

Αγαπητέ @EAR η απάντηση στο ερώτημά σου είναι μία:
Γιατί χωρίς την εικόνα, το μυαλό σου δημιουργεί τις δικές του εικόνες!

Ζεις τη μουσική, αισθάνεσαι τη μουσική με ελευθερία που η εικόνα δε μπορεί να σου προσφέρει γιατί σε βάζει να την παρακολουθείς, θεατής σε σκηνοθεσία άλλου!

Αντίθετα, όταν ακούς τη μουσική χωρίς εικόνα, βρίσκεσαι μεν ως ακροατής σε έργο άλλου αλλά οι εικόνες που δημιουργούνται, ο τρόπος που την αισθάνεσαι, τη βιώνεις, την αφήνεις να σε αγγίξει, είναι δικά σου και μόνο δικά σου!

To καλύτερο post της δεκαετίας φίλε μου, well done !