- Μηνύματα
- 1.556
- Reaction score
- 2.618
Επειδή είμαι μαλακομαγνήτης, θα χρειαστώ και πάλι μιά βοήθεια/συμβουλή από εσάς.
Προ διετίας σχεδόν αγόρασα μιά μεζονέτα.
Το κτίριο έχει συνολικά 4 διαμερίσματα.
Ισόγειο, 1ος, 2ος-3ος (δικό μου) και 4ος.
Υπάρχει υπόγειο που έχει 3 θέσεις πάρκινγκ, 2 αποθήκες και έναν ανοιχτό χώρο ο οποίος ανήκει στο διαμέρισμα που αγόρασα (υπάρχει οριοθέτηση και οριζόντια ιδοκτησία).
Τα 2 από τα 3 πάρκιγνκ ανήκουν στο διαμέρισμα που αγόρασα.
Να αναφέρω πως το κτήριο κατασκευάστηκε από τους ενοίκους του 1ου ορόφου.
Όλο το πάρκινγκ ήταν γεμάτο πράγματα και αναφέραμε στην πρώην ιδιοκτήτρια πως χρειαζόμαστε τον χώρο του πάρκινγκ να αδειάσει όπως και της ανοιχτής αποθήκης. Μας ζήτησε να της δώσουμε λίγο χρόνο και εννοειται πως μας ρώτησε τι θέλουμε να κάνουμε..... Κανένα πρόβλημα. Όντως της δώσαμε χρόνο. Περνάνε 8 μήνες και βλέπουμε πως έχει αδειάσει μονάχα τον χώρο της ανοιχτής αποθήκης.
Περνάνε άλλοι 7 μήνες και πριν φύγω για ταξίδι την παρακαλώ να κανονίσει να πάρει τα πράγματα της γιατί θέλω να φέρω μιά μηχανή και να νοικιάσω τη μία θέση.
Μου ζητάει μιά εβδομάδα χρόνο. Εν τω μεταξύ πληρώνω κανονικά κοινόχρηστα και είναι και τα περισσότερα (513/1000).
Περνάνε 3μιση μήνες και λέω στη σύζυγο να πάει να δει τι γίνεται και μου στέλνει την παρακάτω φωτό.
Γινόμαστε πυρ και μανία και οι δύο. Αρπάζεται με την πρώην ιδιοκτήτρια η σύζυγος και μετά παιρνω και εγώ τηλέφωνο.
Ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος.
Εγώ: Καλησπέρα κυρία τάδε. Είδα πως ακόμη έχετε τα πράγματα στις θέσεις των πάρκινγκ. Θα ήθελα σας παρακαλώ να τα έχετε βγάλει όλα μέχρι τη Δευτέρα (Πέμπτη έγινε η συνομιλία)
Αυτή: Μα αφού σας έχω κάνει χώρο στην ανοιχτή αποθήκη για να βάλετε τα πράματα σας.
Εγώ: Με συγχωρείτε αλλά το πάρκινγκ είναι ιδιόκτητο και δεν είναι αποθήκη κανενός άλλου. Επίσης σας το έχω πει τόσες φορές να αδειάσετε τον χώρο.
Αυτή: Μα τι να τον κάνετε τον χώρο αυτό αφού δεν έχετε μετακομίσει;
Εγώ: Αυτό δε σας αφορά. Είναι ιδιόκτητος χώρος και θα τον κάνω ότι θέλω. Περιμένω μέχρι τη Δευτέρα να αδειάσει.
Αυτή: Και που να βρω άτομο να μεταφέρει τα πράματα μέχρι τη Δευτέρα;
Εγώ: Σας παρακαλώ πολύ γιατί κάθε φορά που το συζητάμε μου λέτε την ίδια δικαιολογία. Δε με αφορά.
Αυτή: Μη μιλάς έτσι σε μεγάλη γυναίκα.
Εγώ: Δεν έχει καμιά σημασία η ηλικία. Μέχρι τώρα έκανα το μαλάκα. Φτάνει πιά. Τέλος. Είχατε πάρα πολύ χρόνο στη διάθεση σας.
Αυτή: Έτρεχα συνέχεια σε γιατρούς.
Εγώ: Όλοι έχουμε τα προβλήματα μας. Το μηχανάκι ποιανού είναι και γιατί είναι μέσα στο πάρκινγκ;
Αυτή: Είναι του παιδιού που μένει στον τέταρτο.
Εγώ: Δηλαδή είναι λογικό να βάζει ένας τρίτος το όχημα του σε χώρο που ανήκει σε εμένα, χωρίς να με ρωτήσει και χωρίς να μπορώ να τον χρησιμοποιώ εγώ που μου ανήκει κιόλας; Και στην τελική ποιός του έδωσε χειριστήριο από τη στιγμή που υπάρχουν 3 πάρκινγκ όλα κι όλα. Εσείς έχετε το ένα και εγώ τα άλλα δύο που δε μπορώ να χρησιμοποιήσω.
Αυτή: Τέλος πάντων θα δω τι μπορώ να κάνω.
Εγώ: Μέχρι τη Δευτέρα γιατί αλλιώς φωνάζω γύφτους να τα βγάλουν αυτοί. Κι επίσης να αδειάσετε και τους άλλους χώρους που τους έχετε γεμίσει σκουπίδια.
Αυτή: Οι άλλοι χώροι μου ανήκουν.
Εγώ: Τη Δευτέρα που θα έρθει η σύζυγος να φέρετε χαρτιά ιδιοκτησίας που να αναφέρουν ποιοι χώροι σας ανήκουν μιάς και αυτοί δεν είναι διαχωρισμένοι, ούτε έχουν οριοθέτηση όπως έχουν κάποιοι άλλοι χώροι όπως αυτός της ανοιχτής αποθήκης. Από τη στιγμή που δεν είστε πιά η μόνη ιδιοκτήτρια, αυτομάτως γίνονται κοινόχρηστοι και οι κοινόχρηστοι δεν είναι ούτε αποθήκες, ούτε χωματερές.
Στο διά ταύτα. Τι στο διάολο πρέπει να κάνω; Προς το παρών της είπα πως κοινόχρηστα δε θα πάρει εκτός κι αν αδειάσει τον χώρο.
Σας φαίνεται λογικό όλο αυτό; Πού τους πετυχαίνω ρε γαμώτο;
Δηλαδή βάζει ο άλλος το μηχανάκι του και τα παιχνίδια των παιδιών του και εγώ δε μπορώ να βάλω τίποτα στον δικό μου χώρο.
Άσε που μου έκαψε και τις τέντες με ένα μπάρμπεκιου που έκανε και του έπεσαν κάρβουνα πάνω στην τέντα μου. Θα αλλαχτεί αλλά δεν είναι αυτό το νόημα....
Ρε μπας και να το πουλήσω και να πάω να βρω κάτι εκτός αθηνών να ησυχάσω με όλους τους βλαμμένους που πετυχαίνω;
Προ διετίας σχεδόν αγόρασα μιά μεζονέτα.
Το κτίριο έχει συνολικά 4 διαμερίσματα.
Ισόγειο, 1ος, 2ος-3ος (δικό μου) και 4ος.
Υπάρχει υπόγειο που έχει 3 θέσεις πάρκινγκ, 2 αποθήκες και έναν ανοιχτό χώρο ο οποίος ανήκει στο διαμέρισμα που αγόρασα (υπάρχει οριοθέτηση και οριζόντια ιδοκτησία).
Τα 2 από τα 3 πάρκιγνκ ανήκουν στο διαμέρισμα που αγόρασα.
Να αναφέρω πως το κτήριο κατασκευάστηκε από τους ενοίκους του 1ου ορόφου.
Όλο το πάρκινγκ ήταν γεμάτο πράγματα και αναφέραμε στην πρώην ιδιοκτήτρια πως χρειαζόμαστε τον χώρο του πάρκινγκ να αδειάσει όπως και της ανοιχτής αποθήκης. Μας ζήτησε να της δώσουμε λίγο χρόνο και εννοειται πως μας ρώτησε τι θέλουμε να κάνουμε..... Κανένα πρόβλημα. Όντως της δώσαμε χρόνο. Περνάνε 8 μήνες και βλέπουμε πως έχει αδειάσει μονάχα τον χώρο της ανοιχτής αποθήκης.
Περνάνε άλλοι 7 μήνες και πριν φύγω για ταξίδι την παρακαλώ να κανονίσει να πάρει τα πράγματα της γιατί θέλω να φέρω μιά μηχανή και να νοικιάσω τη μία θέση.
Μου ζητάει μιά εβδομάδα χρόνο. Εν τω μεταξύ πληρώνω κανονικά κοινόχρηστα και είναι και τα περισσότερα (513/1000).
Περνάνε 3μιση μήνες και λέω στη σύζυγο να πάει να δει τι γίνεται και μου στέλνει την παρακάτω φωτό.
Γινόμαστε πυρ και μανία και οι δύο. Αρπάζεται με την πρώην ιδιοκτήτρια η σύζυγος και μετά παιρνω και εγώ τηλέφωνο.
Ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος.
Εγώ: Καλησπέρα κυρία τάδε. Είδα πως ακόμη έχετε τα πράγματα στις θέσεις των πάρκινγκ. Θα ήθελα σας παρακαλώ να τα έχετε βγάλει όλα μέχρι τη Δευτέρα (Πέμπτη έγινε η συνομιλία)
Αυτή: Μα αφού σας έχω κάνει χώρο στην ανοιχτή αποθήκη για να βάλετε τα πράματα σας.
Εγώ: Με συγχωρείτε αλλά το πάρκινγκ είναι ιδιόκτητο και δεν είναι αποθήκη κανενός άλλου. Επίσης σας το έχω πει τόσες φορές να αδειάσετε τον χώρο.
Αυτή: Μα τι να τον κάνετε τον χώρο αυτό αφού δεν έχετε μετακομίσει;
Εγώ: Αυτό δε σας αφορά. Είναι ιδιόκτητος χώρος και θα τον κάνω ότι θέλω. Περιμένω μέχρι τη Δευτέρα να αδειάσει.
Αυτή: Και που να βρω άτομο να μεταφέρει τα πράματα μέχρι τη Δευτέρα;
Εγώ: Σας παρακαλώ πολύ γιατί κάθε φορά που το συζητάμε μου λέτε την ίδια δικαιολογία. Δε με αφορά.
Αυτή: Μη μιλάς έτσι σε μεγάλη γυναίκα.
Εγώ: Δεν έχει καμιά σημασία η ηλικία. Μέχρι τώρα έκανα το μαλάκα. Φτάνει πιά. Τέλος. Είχατε πάρα πολύ χρόνο στη διάθεση σας.
Αυτή: Έτρεχα συνέχεια σε γιατρούς.
Εγώ: Όλοι έχουμε τα προβλήματα μας. Το μηχανάκι ποιανού είναι και γιατί είναι μέσα στο πάρκινγκ;
Αυτή: Είναι του παιδιού που μένει στον τέταρτο.
Εγώ: Δηλαδή είναι λογικό να βάζει ένας τρίτος το όχημα του σε χώρο που ανήκει σε εμένα, χωρίς να με ρωτήσει και χωρίς να μπορώ να τον χρησιμοποιώ εγώ που μου ανήκει κιόλας; Και στην τελική ποιός του έδωσε χειριστήριο από τη στιγμή που υπάρχουν 3 πάρκινγκ όλα κι όλα. Εσείς έχετε το ένα και εγώ τα άλλα δύο που δε μπορώ να χρησιμοποιήσω.
Αυτή: Τέλος πάντων θα δω τι μπορώ να κάνω.
Εγώ: Μέχρι τη Δευτέρα γιατί αλλιώς φωνάζω γύφτους να τα βγάλουν αυτοί. Κι επίσης να αδειάσετε και τους άλλους χώρους που τους έχετε γεμίσει σκουπίδια.
Αυτή: Οι άλλοι χώροι μου ανήκουν.
Εγώ: Τη Δευτέρα που θα έρθει η σύζυγος να φέρετε χαρτιά ιδιοκτησίας που να αναφέρουν ποιοι χώροι σας ανήκουν μιάς και αυτοί δεν είναι διαχωρισμένοι, ούτε έχουν οριοθέτηση όπως έχουν κάποιοι άλλοι χώροι όπως αυτός της ανοιχτής αποθήκης. Από τη στιγμή που δεν είστε πιά η μόνη ιδιοκτήτρια, αυτομάτως γίνονται κοινόχρηστοι και οι κοινόχρηστοι δεν είναι ούτε αποθήκες, ούτε χωματερές.
Στο διά ταύτα. Τι στο διάολο πρέπει να κάνω; Προς το παρών της είπα πως κοινόχρηστα δε θα πάρει εκτός κι αν αδειάσει τον χώρο.
Σας φαίνεται λογικό όλο αυτό; Πού τους πετυχαίνω ρε γαμώτο;
Δηλαδή βάζει ο άλλος το μηχανάκι του και τα παιχνίδια των παιδιών του και εγώ δε μπορώ να βάλω τίποτα στον δικό μου χώρο.
Άσε που μου έκαψε και τις τέντες με ένα μπάρμπεκιου που έκανε και του έπεσαν κάρβουνα πάνω στην τέντα μου. Θα αλλαχτεί αλλά δεν είναι αυτό το νόημα....
Ρε μπας και να το πουλήσω και να πάω να βρω κάτι εκτός αθηνών να ησυχάσω με όλους τους βλαμμένους που πετυχαίνω;
