....ήμουν 17 στα 18 ... είχα ήδη περάσει όλες τις τότε ροκ φάσεις, Περπλ και Ζέπελιν, Ντορς και Τζένεσις, Κάμελ, Βαν ντε Γκράαφ, κλπ. κλπ. και ήδη άκουγα τις πρώτες μου τζαζιές ... όμως ένας θείος μου, σε κοντινή σχετικά ηλικία, τάμα το είχε να με ''βγάλει'' να γνωρίσω την Αθηναϊκή νύχτα, και κάθε τρεις και λίγο με τράβαγε στα σκυλάδικα της εποχής... εμένα μου άρεσε γιατί γνώριζα τα τοπικά ξέκωλα, πλην με την μουσική γιοκ ... ύπνος ...
ώσπου η πανμέγιστη, δωρική, Έλενα Ρώμεση ανέβηκε σε κάποια από τις πίστες και είπε το Θεϊκό ''που να γυρνάς'' ... εκεί ένοιωσα την αφόρητη ανάγκη να χορέψω το πρώτο μου ζεϊμπέκικο, πρέπει να ήμουν και τσιμπημένος με κάποια ...
...δυστυχώς το τιουμπ δεν έχει το άσμα με την Ρώμεση, οπότε το ακούμε στην κλασσική του βέρσιον ...
Ενα μοναδικο κομματι,ενα στολιδι κυριολεκτικα για το μουσικο στερεωμα,που κοσμει τις συλλογες Buddha-Bar
Απ τον μεγαλο Ελληνα καλλιτεχνη Νικο Χατζοπουλο!
Κλεινεις τα ματια..και το ''ταξιδι'' μολις αρχιζει..