το django (δεν τη βαρεθηκα παρ' ολη τη μεγαλη διαρκεια) και το jack reacher συμπαθητικες
επίσης συμπαθητική το wellcome to the punch
καλή ταινία το eden
δε μου άρεσε το a resurrection (the sibling)
Δεν είναι κάποια τρομερή ταινία αλλά η βραδιά περνά ευχάριστα.
Με αυτό που έπαθα πλάκα, είναι ότι δεν είχα συνειδητοποιήσει ποιος έπαιζε τον Alfrend και τώρα που πήγα στο imdb να βάλω το link στον τίτλο και το είδα, έμεινα έκπληκτος...δεν τον αναγνώρισα με τίποτα!!!
Jack reacher
Τίποτα το ιδιαίτερο...μου άρεσε όμως ο ήχος του, μια φορά βλέπεται πάντως.
Η δικηγορίνα, όντως από το τράβηγμα στα φρύδια έχει τα μάτια ορθάνοιχτα και φαίνεται σαν είναι συνεχώς έκπληκτη....αποτυχημένη ηθοποιός τελείως πάντως.
Το πρώτο πολύ σκληρή ταινία, δεν είναι για διασκέδαση και για να περάσεις ένα ευχάριστο βράδυ.
Το δεύτερο μια μέτρια ταινία, τη βλέπεις μια φορά και την ξεχνάς, και να μην τη δεις δεν χάνεις απολύτως τίποτα.
Smoke (1995)
Πολύ ωραία ταινία την καταευχαριστήθηκα.
Πολύ πάφα πούφα βέβαια, σε όλες τις σκηνές με ένα τσιγάρο στο στόμα οι ηθοποιοί. Για πρωήν καπνιστή είχε την πλάκα του και αυτό. Οπως επίσης το ότι χρονικά η ταινία είναι τοποθετημένη στο 1990 και είδα προιόντα από το τότε που κάποια τα χρησιμοποιούσα, κάτι καρέκλες σχεδιασμού bauhauss που τις έφερνε τότε η ΝΕΟΣΕΤ, ένα αντικλεπτικό μπαστούνι τιμονιού που είχα στο φοιτητικό μου citroen ΑΧ και σε μια σκηνή έχει γιγαντοδιαφήμιση στο δρόμο ακριβώς αυτό (στο NYC!)....ακόμη και τα πακέτα Dunhill που είχε στον πάγκο του ο πρωταγωνιστής μου έφεραν στο μυαλό ιστορίες και πρόσωπα (Dunhill στη δεκαετία του 80 δεν κάπνιζε όποιος και όποιος!).