- Μηνύματα
- 399
- Reaction score
- 763
Ο τύπος, παρότι ερασιτέχνης, είναι πολύ καλός.
Δυστυχώς είναι στις Η.Π.Α.
Πάντως πολύ το σκέφτομαι να του στείλω ένα seamaster που έχει να δουλέψει από το 1980 να δω τι θα το κάνει.
Ωραία όλα αυτά και αληθινά. Επίσης όμως αλήθεια είναι ότι αν αγοράσεις ένα Rolex σήμερα x, σε 50 χρόνια θα κοστίζει x*0.8 μη σου πω x*1.2.υπάρχουν πολλοί ερασιτέχνες ρολογάδες , ορισμένοι δε προσεκτικότεροι από αυτούς που εργάζονται σε επίσημα σερβις.
βέβαια όλα αυτά είναι ολίγον αναχρονιστικά. κανένα αυτόματο ρολόι (εκτός από seiko και λίγα άλλα) δεν έχει ελπίδα να καταγράφει τον χρόνο με ακρίβεια για μεγάλο διάστημα και σε διαφορετικά σημεία του κόσμου.
είναι απλώς κοσμήματα χαιεντάδικα μαραφέτια. σε λέει μηχανισμός περπετουαλ συναρμολογημένος στο χέρι και κλαιν μαιν (με ακρίβεια δευτερολέπτου... στη μέρα ... όσο έχει φως δηλαδή ) , παπαριές καμαρωτές.
είναι κοσμήματα που καμιά φορά λένε και την ώρα . μέχρι εκεί.
Έχω φτιάξει ένα 176.007 του 1977 και ενα bumper του 1952 σε ρολογα στην Πάτρα. Εδώ ένας είναι και πάνε όλοι, εξαιρετικός. Νομίζω δεν αξίζει να φτάσεις Αμερική. Απλά είναι σπάνιο να βρεις τους Έλληνες γιατί ειναι ακραία λίγοι
Ο τύπος, παρότι ερασιτέχνης, είναι πολύ καλός.
Δυστυχώς είναι στις Η.Π.Α.
Πάντως πολύ το σκέφτομαι να του στείλω ένα seamaster που έχει να δουλέψει από το 1980 να δω τι θα το κάνει.
Ένα ακαλλιέργητο χωράφι μπορεί να είναι επένδυση;Επένδυση ειναι κάθε κάθε διαρκές παραγωγικό αγαθό που παράγει εισόδημα στον ιδιοκτήτη του.
Υπό αυτή την έννοια ένα ακριβό ρολόι απλά λέει την ώρα.
Και ναι και όχι , με την έννοια ότι αν αγοράσεις ένα διαμάντι ή ένα έργο τεχνης, μια χρυσή λίρα κλπ, αυτό δεν αποφέρει εισόδημα, όπως μια μετοχή ( ) ή ένα ακίνητο που το νοικιάζεις, αλλά μπορεί να αποφέρει κέρδος με την υπεραξία του , όταν το πουλήσεις.Επένδυση ειναι κάθε κάθε διαρκές παραγωγικό αγαθό που παράγει εισόδημα στον ιδιοκτήτη του.
Υπό αυτή την έννοια ένα ακριβό ρολόι απλά λέει την ώρα.
Όταν το πάρει το δισέγγονο (ή τρι/τετρά κλπ) σου, ποσο θα κοστίζει άραγε;
Θα το πουλήσει; Να συμπληρώσω: "επί τούτου". Δηλαδή, θα πάρει το δισέγγονο του @Tidal το Rolex με το σκεπτικό ότι "Α, σε Χ χρόνια που θα πιάνει (?) Ψ χρήματα, θα το πουλήσω.";όταν το πουλήσεις
Σωστό και αυτό. Ωστόσο, λόγω δουλειάς, προτιμώ να έχω συνεχείς χρηματοροές και αν ποτέ έρθει και η υπεραξία, καλοδεχούμενη.Και ναι και όχι , με την έννοια ότι αν αγοράσεις ένα διαμάντι ή ένα έργο τεχνης, μια χρυσή λίρα κλπ, αυτό δεν αποφέρει εισόδημα, όπως μια μετοχή ( ) ή ένα ακίνητο που το νοικιάζεις, αλλά μπορεί να αποφέρει κέρδος με την υπεραξία του , όταν το πουλήσεις.
Δεν ήξερα ότι γίνεται τέτοιος χαμός με τα στεφάνια.Ένα ακαλλιέργητο χωράφι μπορεί να είναι επένδυση;
On topic:
Το 2008 αντάλλαξα μια Vespa 3 ετών αγορασμένη 4500€ με ένα GMT Master II 16710 του 2004 (μαύρο ελληνικό με χαρτιά, κουτί και 2 έξτρα στεφάνια για ν' αλλάζω χρώμα*). Το αγορασμένο ας πούμε 3200€ που τότε έπιανε η Vespa, σήμερα πωλείται (όχι πόσα ζητάει ο κάθε παλαβός online) αρκετά πάνω απ' τα διπλά. Η Vespa να έπιανε 2000€ σήμερα; Θεωρείται επένδυση;
Το 2013 πούλησα ένα ρολόι με λουρί (έπρεπε να προσέχω να μην το βάζω συνεχώς στα νερά, μόνο σπάνια, εφιάλτης η απολύμανση) σε πολύ φίλο όσο το αγόρασα (σήμερα πωλείται ), υπό τον όρο να μου βρει κάτι που να μην απαιτεί προσοχή και να μην έχω ήδη. Μου βρήκε ένα Explorer II 16570 του 2005 με 2400€ (με χαρτιά χωρίς κουτί) συν 200€ σέρβις. Σήμερα πωλείται 6-7000+€. Θα ήταν επένδυση αν ποτέ ήθελα να το πουλήσω; Είναι τόσο βολικό που αποκλείεται.
*τώρα που απαγορεύονται αυστηρά απο την Rolex τέτοιου είδους αλλαγές, τα μπλε-κόκκινο (Pepsi ψωνιστί) και μαύρο-κόκκινο (Batman ψωνιστί) στεφάνια πιάνουν παλαβές τιμές. Αν έχεις και τα χάρτινα φακελάκια τους (που περιέργως κράτησα)...
Τα επάνω ξεθωρισμένα στεφάνια προέρχονται απο την παλιατσούρα μου και μου τα ζήτησαν πρόσφατα.
Το φρέσκο στεφάνι της παλιατσούρας συμπεριλήφθηκε ως απαράβατος όρος στην πώληση ενός παλιού αυτοκινήτου που έδωσα φθηνά το '15.
View attachment 243049
Η σχετικά πρόσφατη, 5 χρόνια περίπου, ασυναρτησία των τιμών των μεταχειρισμένων ρολογιών είναι κάτι που σιχαίνομαι γιατί κατά καιρούς μου άρεσε ν' αλλάζω χέρι με χέρι ή με μικροδιαφορές. Πάνε αυτά...
Αυτό που έχω είναι το bumper του 1962, με κεντρικό δευτερολεπτοδείκτη, γαμήλιο δώρο στον πατέρα μου.Έχω φτιάξει ένα 176.007 του 1977 και ενα bumper του 1952 σε ρολογα στην Πάτρα. Εδώ ένας είναι και πάνε όλοι, εξαιρετικός. Νομίζω δεν αξίζει να φτάσεις Αμερική. Απλά είναι σπάνιο να βρεις τους Έλληνες γιατί ειναι ακραία λίγοι