ALBUMS που πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε στη δισκοθήκη μας

[cosmarpan]

The 27 Various - Hi. (1987)



Αυτη κι αν ειναι εκπληξη. Μια παντελως αγνωστη μπαντα απο την Minneapolis της Minnesota, με το τουλαχιστον «υποπτο» ονομα “Οι 27 Διαφοροι” ξεκινα την καριερα του με ενα ψυχεδελικο αριστουργημα υπερανω περιγραφης. Με αξονα την αγαπη για τον Syd, και μια εμφυτη ταση για ποπ/ροκ μπαλλαντες βρετανικου στυλ θα ελεγα, εκτινασσουν τις συνθεσεις του σε πολυ υψηλα επιπεδα, τοσο ψηλα που αναρωτιεσαι πως δεν τους τσιμπησε καποια πολυεθνικη, αντιθετως μετα απο 2 αριστουργηματικα albums στην Susstones, να βρουν στεγη στην CleanRecords, μια ακομη ποιο μικρη ανεξαρτητη, που παιζει να ειναι και δικια τους τους, μια και οι μονες κυκλοφοριες ειναι των 27 Various και των TripShakespeare. Τι να πεις για το πρωτο τους album? Την ποπ παροξυσμικη ψυχεδελικη μανια του “PrinicpalPercival”, την μαγεμενη καρικατουρα του “Funny CreaturesFromTheForest”, την ψυχεδελικη ευαισθησια του “TheGormleysWillMissMe”, την αναλαφρη βολτα α-λα Kinks του «TempermentalArtist”, το απολυτο backgroundfuzz ισοπεδωμα του “Lamentations”, την grandiosepop μαγεια του “ColoredWorld”, την καλυτερη ψυχεδελικη haunting μπαλαντα, που ΠΟΤΕ δεν εγραψε ο Syd, του “VenetianBlinds” (λες και βρισκεται καπου εκει μαζι τους, σκετη μαγεια), την συγχρονη heavypsych ροκια του “SaturdayNightandSundayMorning”, το μαγευτικο ονειρο του “I’mInIt”, για να κλεισει ο δισκος με το τραγουδι-χαρισμα απο το υποθετικο διδυμο ζωντανων – νεκρων, RayDavies – SydBarrett, του “TheFish (KnowsWhy) μεσα σε ενα κλιμα πληρης ευφοριας. Ενας θριαμβος της ανεξαρτητης παραγωγης κι ενας δισκος που σιγουρα θα παρει αυτο που του αξιζει καμμια 20αρια από σημερα.

The 27 Various - Yes, Indeed (1989)



Και το βιολι τους «Οι 27 Διαφοροι». Ακομα δεν ειχε συνελθει ο Cosmarpan απο το σοκ της εκπληξης του “Hi.” (οχι οτι εχω συνελθει ακομα, αλλα τελος παντων) δεν περασαν καλα-καλα 2 χρονια και νασου λοιπον στα ραφια και το ”Yes, Indeed”. Δεν μπορει μας κοροιδευουν ειπα απο μεσα μου, αλλα πηρα την απαντηση αυτοματως ξανακοιτωντας τον τιτλο του album «Ναι, πραγματι». Διαφορες μεγαλες δεν υπαρχουν απο το πρωτο album, περαν του οτι η παραγωγη ειναι καλυτερη, λιγο πιο straight, αφησαν λιγο τις μπαλαντες στην ακρη για ενα πιο σφιχτο και upbeat ηχο, αν και παντα βρισκονται στο background με τον ενα η τον αλλο τροπο, ροκαρουν σαφως πιο πολυ αλλα με εναν απιστευτα υπουλο και εθιστικο τροπο, επιστρατευουν hammonds, sitar και καθε λογης studio τεχνικη, μεχρι και ψυχεδελικη ψαλμωδια με αναποδα tapes στο background μας πετανε καταμουτρα οι αθεοοφοβοι, για να μας κανουν σαφες οτι η ψυχεδελεια δεν υπαρχει μονο στην μουσικη αλλα υπαρχει παντου και ειναι αυτο που τελικα λεει και η ιδια η λεξη, δηλωνει την ιδια την ψυχη μας. Δεν θα αναλυσω καθε κοματι ξεχωριστα παρα θα σταθω μονο σε αυτο το ανυπερβλητο ποπ ψυχεδελικο διαμαντι που λεγεται «TheMaggot’sSermon” που εχει σφηνωθει στο μυαλο μου για παραπανω απο 25 χρονια και δεν λεει να φυγει απο εκει με τιποτα.

“…and you’ll rot just like the rest”

ΥΓ. Και τα 2 albums ειναι ανεβασμενα στο YT απο μενα μιας και οι αναφορες σε αυτους ηταν κυριολεκτικα μηδαμινες.

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

CURVED AIR - PHANTASMAGORIA (1972)

Βρετανικο Progressive-Folk συγκροτημα που στα 1972 βγαζει οχι μονο το καλυτερο album της καριερας του, αλλα και να απο τα καλυτερα album του ειδους.

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

TWENTY SIXTY SIX & THEN - REFLECTIONS (1972)

Και λατρης του Kraut Rock να μην εισαι....με αυτον τον δισκο... θες δε θες γινεσαι.

 

[cosmarpan]

Tom Kazas - Saint Or Fool (1997) Hitch-Hike Records

https://www.youtube.com/playlist?list=PL47135D85515370C1

Ο συμπατριώτης μας ειχε ηδη κανει το καθήκον του, πετωντας μας στα μουτρα δυο υπερανω πασης υποψίας, ψυχεδελικα αριστουργήματα, μιας και η Αυστραλια δεν φημίζεται για την σκηνη της στο συγκεκριμενο ειδος, ως αρχηγος των Αυστραλών The Moffs, καπου εκει στα μεσα προς τελος της δεκαετιας του 80. Καπου εκει οι The Moffs διέλυσαν, και ο Tom συνεχισε μια προσωπικη καριερα βγαζοντας ένα αρκετα καλο πρωτο album, κανα-δυο χρονια μετα την διαλυση τους. Και καπου εκει ξεχαστηκε...και ξεχαστηκαμε κι εμεις. Αφου εβγαλε αλλα 2 αρκετα καλα προσωπικα (εχω ακουσει μονο το ένα), περασαν καμμια δεκαρια χρονια από την πρωτη του κυκολοφορια και πηγαμε στο 1997, η καριερα του σε τελμα, εταιρεια δεν τον υπεγραφε ουτε για τις εξωτερικες δουλειες, και βρεθηκε η δικια μας Hitch-Hike (είμαι πολύ περιεργος να μαθω ποιος προσεγγισε ποιον) να του κυκλοφορησει το επομενο του album. Η εκπληξη ηταν τεραστια. Η επιστροφη του Tom ηταν εκκωφαντικη. Πεταξε τελειως στην ακρη τις ψυχεδελικες μανιερες και φορμες του παρελθοντος (όχι τελειως για να είμαι ειλικρινης), κι αφησε το DNA του να δουλεψει... Ηλιολουστη ποπ (Αυστραλια κι Ελλαδα γαρ), την αγαπη του για Beatles, για την jazz, και φυσικα την ψυχεδελεια (με κλιση προς 70's Pink Floyd μερια) και τις ανατολίτικες κλιμακες. Φυσικα όλα αυτά θα ηταν ανουσια αν δεν ειχε στα χερια υλικο-ωρολογιακη βομβα, και μαλιστα είναι εμφανες ότι καποια κοματια είναι γραμενα παλιοτερα και καποια μετεπειτα, αφου η πρωτη πλευρα του δισκου είναι πολύ πιο ψυχεδελικη ενώ η δευτερη είναι σαφως πιο ποπ. Όπως και να'χει, ο Tom ειχε επιστρεψει και μαζι του το χαμογελο στα προσωπα μας (και φυσικα στα αυτια μας) και η περηφανια λογω καταγωγης. Εβγαλε άλλο ένα 6 χρονια αργοτερα, το 2003, το οποιο δεν εχω καταφερει να ακουσω ακομη, και από τοτε σιωπη...
Αλλα ποιος ξερει...Tom είναι αυτος, ροκ είναι αυτό, ουδεις ποτε γνωριζει τι παραμονευει στην γωνια....

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

RAW MATERIAL (1970 - 71)

Δυο απο τα σημαντικοτερα album του Βρετανικου progressive, τα δυο album των RAW MATERIAL, με επιρροες κυριως απο King Crimson, και απο το Jazz-rock της εποχης.

RAW MATERIAL (1970)

TIME IS.... (1971)

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

SPIROGYRA (1971 - 1973)

Μπορει να μην γνωρισαν την μεγαλη εμπορικη επιτυχια που γνωρισαν αλλα Βρετανικα Folk συγκροτηματα της εποχης (Fairport Convention, Pentangle, Steeleye Span, Lindisfarne κ.α), σιγουρα ομως οι SPIROGYRA κυκλοφορησαν 3 απο τα πιο σημαντικα album του ειδους
εκεινη την περιοδο, αναμεσα στις χρονιες 1971-1973.
Εδω παρουσιαζουμε το πρωτο και το τριτο τους album, που τα θεωρουμε και τα καλυτερα τους.

ST. RADIGUNDS (1971)

BELLS BOOTS & SHAMBELS (1973)

 

[cosmarpan]

Mazhar Ve Fuat - Turkuz Turku Cagiririz ! (1973)

https://www.youtube.com/watch?v=e8yfOvEFgAU
https://www.youtube.com/watch?v=lV_HB0CTlRQ
https://www.youtube.com/watch?v=kQ2IdV6UmOc
https://www.youtube.com/watch?v=BtheCrxkoz8
https://www.youtube.com/watch?v=ihW7R5Eav1s
https://www.youtube.com/watch?v=JfdO_uld5KU


https://www.youtube.com/watch?v=EDfvlsypElQ και ολο το album μονοκούκι

Ημουν και είμαι εξαιρετικα δύσπιστος με την Τουρκικη σκηνη των 70'ς, όλα αυτά που εχω ακουσει δεν με πειθουν, χωρις να είναι κακα, αλλα νομιζω ότι υπαρχει μεγαλο hype χωρις ουσιαστικο λογο. Τελος παντων, μην μακρυγορω, εδώ εχουμε μια τεραστια εκπληξη μεγατονων, ένα εκπληκτικο album, μακρια από ψυχεδελεια, ροκ, ποπ, και κουραφεξαλα, απλα μεγαλειωσης μουσικη φιλτραρισμενη με την τουρκικη παραδοση και τραγουδια μεσα από την ψυχη των καλλιτεχνων. Δεν λεω τιποτα παραπανω αφιερώστε λιγο από τον χρονο σας και απολαυστε αυτό το ανυπερβλητο αριστούργημα.
@Ψηριστιανα, δωσε extra προσοχη νομιζω ότι θα το λατρεψεις, εκτος αν σε χαλανε τα τουρκικα.

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

WITCHCRAFT - WICHCRAFT (2004) Norway

Τι απεγιναν ολα αυτα τα παιδια που στην εφηβεια τους κλεινονταν στα δωματια τους και ακουγαν με τις ωρες και δυνατα, Black Sabbath και αλλα συγκροτηματα του "σκληρου" Rock και του progressive της δεκαετιας του 70?
Δε μπορω να ξερω τι απεγιναν ολα αυτα τα παιδια, αλλα σιγουρα ξερω οτι καποια απο αυτα ....εφτιαξαν τους WITCHCRAFT.....

debut album

 

[cosmarpan]

WITCHCRAFT - WICHCRAFT (2004) Norway
Δε μπορω να ξερω τι απεγιναν ολα αυτα τα παιδιά...

Εγω ξερω! Έφυγαν απο την Νορβηγία και πήγαν στην Σουηδία και πολιτογραφήθηκαν Σουηδοί!
ΣοΥηδοι ειναι ΜΙΧΑ όχι Νορβηγοί....για σου ρε Γιώργη

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

Εγω ξερω! Έφυγαν απο την Νορβηγία και πήγαν στην Σουηδία και πολιτογραφήθηκαν Σουηδοί!
ΣοΥηδοι ειναι ΜΙΧΑ όχι Νορβηγοί....για σου ρε Γιώργη

Ω Σουηδοι βεβαια τελικα φιλε cosmarpan. Aντε καλα. Μη δινεις σημασια σε Jazz ατομα σαν εμενα cosmarpan. Eλα θενξ.

 

[cosmarpan]

Creepy John Thomas - Creepy John Thomas (1969) RCA Records


Creepy John Thomas - Brother Bat Bone (1970) Teldec records


Ο Αυστραλος John Thomas, αφου μετακομισε στο Λονδινο καπου το 1968, εφτιαξε εκει μια φοβερη μπαντα προσθετοντας απλα το ευγλωτο Creepy, κι εβγαλε 2 απιθανα in your face rock'n'roll albums. Εδώ δεν εχουμε τιποτα άλλο, εκτος από straight rock'n'roll, hard, creepy, road, δυναμιτες, κομματια που μπορουν να τιναξουν τα ηχεια στον αερα, αλλα και καποιες φοβερες μπαλάντες. Η μπαντα τρομερη και σε απιθανα κεφια, σφιχτη σαν μεγκενη, παιζουν για θανατο, δυνατα, γρηγορα, σαν να μην υπαρχει αυριο. Η φωνη του John τραχεια, βραχνη, μεταλο, με φοβερη ερμηνεια, σαν να ειναι προσωπικες ιστοριες. Δεν υπαρχει ουτε ένα αδυναμο κομματι, εδώ δεν εχουμε τιποτα μυστικα, εχουμε rock'n'roll τψηλων ταχυτήτων, με σπασμένα φρενα απολαυστικο μεχρι το μεδουλι. Σαν την διαφημιση, η συνταγή ειναι...τοστ , αλλα τι τοστ, με τι υλικα. Παρτε κανα καφασι μπυρες, ανοιξτε καινουριο πακετο τσιγαρα, κλειστητε στο δωματιο, τερμα τα γκαζια και γινεται εφηβος ξανα. Δισκοι ελιξηρια νεοτητας και ζωης, rock'n'roll βρωμικο μα και τοσο αγνο ταυτόχρονα για τις ψυχες μας. Βαλσαμο.

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

FABRIZIO DE ANDRE - NUVOLE BAROCCHE (1969)

Ok tο ξερω οτι υπαρχουν πολλοι φοβεροι και τρομεροι Ιταλοι τροβαδουροι και τραγουδοποιοι.
Κανεις τους ομως δεν ειναι FABRIZIO DE ANDRE.

 

[cosmarpan]

Evariste - Connais Tu L'Animal Qui Inventa Le Calcut Integral? From 7" EP "E=mc2" (1967)


Αφού Ακουμπήσες τέτοια χωράφια ΜΙΧΑ, πάμε Γαλλία μεριά με τον παντελώς απίστευτο Evariste, ο τύπος έβγαλε μόνο 3 ΕΡ's, το ένα καλύτερο απο το άλλο, πολλά χρόνια μπροστά απο την εποχή του, και απο την εποχή μας, πειραγμένο μυαλό πραγματικά, στα όρια της σχιζοφρένειας, κατα τύχη κυκλοφορούσε έξω ο τύπος, το εξώφυλλο μιλάει απο μόνο του νομίζω. Τίποτα λέμε, δεν υπάρχει σωτηρία, ούτε επιστροφή για κάποιους. Φορέστε τον ζουρλομανδύα σας και απολαύστε. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, μιλάμε ήταν 1967, οκ? άντε κι άλλο ένα, βαριέμαι τώρα να γράφω απο το κωλοαιπαντ γράφει τα δικά του και βαριέμαι να διορθώνω.


ΜοΥ ήθελες και chanson, πάρε να'χεις λοιπόν, του έπεσε το κοματι λίγο μέσα στην σούπα με τα βαρβιτουρικα βέβαια αλλα δεν πειράζει καλό ειναι κι έτσι, ε? ε?

 

[cosmarpan]

Antibalas - Security (1987) Anti Records

https://www.youtube.com/watch?v=MUDNSmFxQvo
https://www.youtube.com/watch?v=HDINB2UcSXY

Οι Νεουρκεζοι Antibalas h Antibalas Afrobeat Orchetra δεν ευκολο φρουτο. Με επιρροες τον Fela Kuti και τους Osibisa (ρε παλιοσειρα ΜΙΧΑ δεν θα ποσταρεις τιποτα από Osibisa, αντε ντες), αλλα και αγαπη για την jazz, την ποπ, την avant garde, τη μουσικη του σινεμά, την ethnic και world music, και με εμφυτη ταση για πειραματισμο, δεν τους λες και ακριβως εμπορικους, αν και θα μπρουσαν. Όπως και να'χει αυτή την στιγμη είναι από τα σημαντικοτερα συνολα παγκοσμίως με εξαιρετικη δισκογραφια και πολύ ψωμι για σοβαρες ακροασεις. Διαλεξα το Security, οχι για κανα άλλο λογο, και τα αλλα τους είναι εξαιρετικα, απλως νομιζα ταιριαζει καλυτερα στην ιδισυγκρασια μου. Κρασακι επειγοντως.

 

[cosmarpan]

Antibalas - Security (1987) Anti Records

https://www.youtube.com/watch?v=MUDNSmFxQvo
https://www.youtube.com/watch?v=HDINB2UcSXY

Οι Νεουρκεζοι Antibalas h Antibalas Afrobeat Orchetra δεν ευκολο φρουτο. Με επιρροες τον Fela Kuti και τους Osibisa (ρε παλιοσειρα ΜΙΧΑ δεν θα ποσταρεις τιποτα από Osibisa, αντε ντες), αλλα και αγαπη για την jazz, την ποπ, την avant garde, τη μουσικη του σινεμά, την ethnic και world music, και με εμφυτη ταση για πειραματισμο, δεν τους λες και ακριβως εμπορικους, αν και θα μπρουσαν. Όπως και να'χει αυτή την στιγμη είναι από τα σημαντικοτερα συνολα παγκοσμίως με εξαιρετικη δισκογραφια και πολύ ψωμι για σοβαρες ακροασεις. Διαλεξα το Security, οχι για κανα άλλο λογο, και τα αλλα τους είναι εξαιρετικα, απλως νομιζα ταιριαζει καλυτερα στην ιδισυγκρασια μου. Κρασακι επειγοντως.

Και φυσικα αντί να βάλω την σωστή χρονια κυκλοφοριας του album, 2007, έβαλα την χρονια γέννησης μου 1987

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

MALO - MALO (1972)

Mετα απο την εμφανιση των SANTANA στην δισκογραφια το 1969, και την καθιερωση απο αυτους του νεου για τοτε, latin-african-rock, πολλα ηταν τα συγκροτηματα που προσπαθησαν, να υοθετησουν αυτον τον ηχο.
Η αληθεια ειναι οτι κανενα απο αυτα τα συγκροτηματα δεν καταφερε να επισκιασει την απολυτη κυριαρχια των SANTANA πανω σε αυτο το μουσικο ειδος.
Ετσι και οι MALO παρεμειναν μαλλον στην "σκια" των Santana.
Eνα συγκροτημα που το αποτελουσαν σπουδαιοι μουσικοι, με κορυφαιο απο αυτους τον JORGE SANTANA, που ηταν και αδελφος του Carlos Santana.
Παρολα αυτα τo παρθενικο τους album, με τιτλο το ονομα τους το 1972, ειναι ενα απο τα κορυφαια album του μουσικου αυτου χωρου.

 

[ΜΙΧΑ ΓΙΩΡΓΟΣ]

AMBOY DUKES - MIGRATION (1969)

Το συγκροτημα του "πολυ" TED NUGENT.
Mε σπουδαια albums οι Amboy Dukes απο το 1967 μεχρι και το 1974 που διαλυονται, με σπουδαιοτερο απο αυτα, κατα την γνωμη μας, το album Migration του 1969, το τριτο τους κατα σειρα.
Τωρα θα μπει ο cosmarpan να μου βαλει χερι γιατι αυτος θεωρει το δευτερο τους album σαν το καλυτερο τους.
Ε οχι φιλε cosmarpan, το bullying που μου ασκεις, αυτη τη φορα δε θα περασει.
Αυτο ειναι το καλυτερο album των AMBOY DUKES.

 

[cosmarpan]

Τωρα θα μπει ο cosmarpan να μου βαλει χερι γιατι αυτος θεωρει το δευτερο τους album σαν το καλυτερο τους.
Ε οχι φιλε cosmarpan, το bullying που μου ασκεις, αυτη τη φορα δε θα περασει.
Αυτο ειναι το καλυτερο album των AMBOY DUKES.

Αφου καίγεται ο κωλος σου για bullying Νομιζεις δεν σε εχω καταλαβει, ψοφας να στην λεω
Στην ταμπακιερα τωρα, κοντα είναι και τα 2 albums, το Migration εχει λιγο καλυτερη συνοχή, πιο μεστο, το Journey...πιο ανισο, η ψηφος του Cosmarpan παει στο Journey όμως γιατι εναι και μοναδικο λογο. "Scottish Tea".

 

[cosmarpan]

Hexvessel - No Holier Temple (2012) Svart Records


Αυτοι οι μαγευτικοι Φινλανδοι από το Tampere, ξεκινησαν με το αριστουργηματικο "Dawnbearer" (εχω ποσταρει 1 κοματι) το 2011, εβγαλαν επισης ένα εκπληκτικο EP "Vainolainen" το 2012, και την ιδια χρονια βγαζουν αυτό το ανυπερβλητο αριστούργημα. Οι εκπλήξεις δεν σταματουν εδώ την επομενη χρονια μας δινουν ακομα ένα αριστουργηματικο EP, το "Iron Marsh" (εχω ποσταρει επισης 1 κοματι) και ποιος ξερει τι μας ετοιμαζουν αφου παμε για 2 γεματα χρονια σιωπης. Progressive, ψυχεδελεια και folk είναι τα κυρια υλικα, αλλα το μεγαλο ατου τους είναι ενας ηχος τοσο ζεστος, περιπετειώδης και σαγηνευτικος που είναι τρομερα δυσκολο να του αντισταθείς. Και βεβαια οι συνθεσεις που είναι τρομερα υψηλου επειπεδου. Δωστε τους όχι μια αλλα πολλες ευκαιριες, group σαν τους Hexvessel δεν υπαρχουν και πολλα στην πιατσα. Κατ'εμε, ο καλυτερος δισκος του 2012 κι ενας από τους καλυτερους της δεκαετιας που διανυουμε. Κλεινουν τον δισκο με την μοναδικη διασκευή στο album, το "Your Head Is Reeling" από Ultimate Spinach.
Μαγευτικοι ηχοι κατ'ευθειαν από τα δαση του παγωμενου Βορρα.

 

[cosmarpan]

T.S. Bonniwell - Close (1969) Capitol Records


Ηταν 1969, ο Sean ειχα διαλυσει τους Music Machine, μετα απο 2 καταπληκτικα και κλασσικα albums, το 1966 και το 1968, και ηταν ετοιμος για αλλα πραγματα, Δεν ξερω τι του συνεβη, η τι ειχε στο μυαλο του η την ψυχη του, μαλλον θα ελεγα καλυτερα, αλλα αυτος επανηλθε με ένα album που ουδεμια σχεση ειχε με Music Machine η τελος παντων με το τι οι οπαδοι τους περιμεναν. Ένα album γεματο τρυφερες μπαλάντες, ωριμο, ανοιχτο σαν βιβλιο, γεματο ιστοριες από την ζωη. Βεβαια οι οπαδοι απογοητευτηκαν, ουδεις εδωσε σημασια, και το album καταποντιστηκε χωρις κανενα ιχνος. Ο Sean απογοητευμενος και αυτος αποσυρθηκε από την μουσικη βιομηχανια, ωσπου και μας αφησε χρονους το 2011, αλλα μας αφησε παρακαταθηκη για τις νεες γενιες που ερχονται τα 2 σπουδαια albums των Music Machine, αλλα κι αυτό το σπουδαιο αριστουργημα, αποδεικνύοντας ότι δεν ηταν ενας ευκαριακος hit runner αλλα κι ενας σπουδαιος μουσικος που μπορουσε να δωσει πολλα ακομα, αλλα επεσε θυμα της ιδιας του της φημης, όπως και πολλοι αλλοι σπουδαίοι μουσικοι ανα καιρους.
ΜΙΧΑ ακους?