Dunkirk (2017)

[xfader]

Αίθουσα 4 σε ποιό όμως? Στον Άγιο Δημήτριο, στο Ρέντη ή στο Mall?

Στο Mall.

 

[JimFromAndros]

Είδα την ταινία και μου άρεσε πολύ. Μου άφησε μία αίσθηση αλήθειας με ότι περιέγραψε. Ειδικά στην σκηνή που βουλιάζει το πλοίο από τορπίλη αισθάνθηκα όπως ο ηθοποιός που έψαχνε τρόπο να βγει απο το υποφραγμα..... Ταινία επιβίωσης θα την έλεγα και όχι πολεμική.

 

[Shepherd]

Όσοι δεν την έχετε δει να πάτε, είναι από τις ταινίες που βλέπονται μόνο στο σινεμά.
Βαθμολογία: Αριστούργημα. Έπαθα πλάκα, θα κάτσω να γράψω σεντόνι.

 

[Shepherd]

Αν κάποιος είναι φαν του ποπ-ροκ κινηματογράφου μάλλον θα απογοητευτεί.
Αν σας αρέσει ο Mozart θα βάλετε ένα 8+.
Αν σας αρέσει ο Beethoven θα την λατρέψετε.
Επειδή είμαι σίγουρος ότι δεν καταλάβατε που το πάω δείτε το παρακάτω βιντεάκι από το 5ο λεπτό και μετά.
Αυτό είναι και η Δουνκέρκη.
Πέντε νότες που παίζουν επί μιάμιση ώρα.

Δεν είναι ένα μπλοκμπάστερ με pop διαλόγους. Με τους ήρωες να τραυματίζονται, στο ενδιάμεσο να πετάνε χαβαλέ ατάκες λες και παίζουν σε κάποιο παιχνίδι. Να πεθαίνει ή να τραυματίζεται ο σύντροφός τους και αυτοί να συνεχίζουν ατάραχοι την αποστολή τους. Η Δουνκέρκη δεν έχει σενάριο. Αν είχε θα έβγαινε εκτός θέματος. Δεν το χρειάζεται.
Προσωπικά όταν βλέπω μια ταινία ποτέ δεν ταυτίζομαι με κάποιον χαρακτήρα, απλός την βλέπω σαν παρατηρητής. Αυτό κάνει και ο Νόλαν. Ήρθε στα γούστα μου. Δεν υπάρχουν διάλογοι για να μάθεις κάτι για τους χαρακτήρες, είτε για να συμπάσχεις μαζί τους είτε για να τους γνωρίσεις. Δεν έχουν συναισθηματικά ξεσπάσματα, δεν είναι οι πρωταγωνιστές. Πρωταγωνιστής είναι η αγωνία.

Σου δείχνει την αγωνία της επιβίωσης μέσα από ένα παράθυρο. Ένα παράθυρο που δεν είναι σαν να σε έβαλε στην κορυφή του λόφου για να θαυμάσεις την θέα. Ποτέ δεν χρησιμοποιεί την φωτογραφία (για όσκαρ) για να απεικονίση όμορφους στατικούς πίνακες ή για να εντυπωσιάσει. Σπάνια θα κάνει κοντινό σε κάποιο πρόσωπο. Ακόμα και τον πιλότο είναι σαν να στον δείχνει από την οπτική του αόρατου παρατηρητή. Σαν να είσαι σε μια προνομιακή θέση δίπλα από το πιλοτήριο αλλά όχι μέσα, δεν θέλει να συμπάσχεις, μόνο να βλέπεις. Όταν εστιάζει στους στρατιώτες, θα τους δεις ναι μεν καθαρά αλλά σχεδόν πάντα από μια απόσταση ασφαλείας. Η οπτική ακόμα και μέσα στην βάρκα είναι πίσω από κάποια πλάτη συμπολεμιστή.

Δεν έχει ροκ ξεσπάσματα. Μην περιμένεις να δεις πεντάλεπτα ή δεκάλεπτα με ροκ δράση. Δεν έχει έντονες μάχες που η χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα. Ακόμα και οι αερομαχίες είναι πέντε νότες. Ξέχνα τα κλασικά. Ουρλιαχτά με πιλότους να τραβάνε άπειρα g σε αερομαχίες με δεκάδες αεροπλάνα. Καμία σχέση. Θα σε αφήσει να ακούσεις την μουσική του ρόλς ρόις σε ενα πέρασμα αλλά μέχρις εκεί. Θα εστιάσει στο τρίξιμο που κάνει ένα μηχάνημα της τεχνολογίας του ΄40 όταν στρίβει. Οι κινήσεις των αεροπλάνων είναι σαν τα δοξάρια των βιολιών όταν παίζουν pianissimo. Με ακρίβεια και χάρη.

Όλη η ταινία είναι μια μεγαλοφυής ιδέα που θυμίζει Beethoven.
Ο Νόλαν σε όλη την διάρκεια παίζει pianissimo. Με την κάμερα, με τα συναισθήματα και τις κινήσεις των ηθοποιών. Με τους διαλόγους και την εξέλιξη της ταινίας. Στον αντίποδα Hans Zimmer (για όσκαρ) παίζει fortissimo ασταμάτητα. Αλλά παίζουν στο ίδιο έργο. Μόνο σε δυο τρία φινάλε θα προσπαθήσει να επιβληθεί της εικόνας. Πέντε νότες παίζει και αυτός. Η ταινία δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς την μουσική και η μουσική δεν μπορεί να ακουστεί χωρίς την εικόνα.

Ένα σπάνιο αριστούργημα που βλέπεται μόνο σε σκοτεινή αίθουσα. Στην τηλεόραση θα είναι ξενέρωμα, πόσο μάλλον αν την δεις σε κάποιο κανάλι με διαφημίσεις.

 

[spylab]

Ξέχνα τα κλασικά. Ουρλιαχτά με πιλότους να τραβάνε άπειρα g σε αερομαχίες με δεκάδες αεροπλάνα.

Δηλαδη οταν επαιρναν φωτια τα λαδια στο προσωπο τους τι θα επρεπε να κανουν?
(παροτι αλλοι πιλοτοι τους ελεγαν να σκασουν και να πεθανουν σαν τους αντρες για να μην μπλοκαρουν με τις κραυγες τους τις κρισιμες στοιχειωδεις και ζωτικης σημασιας επικοινωνιες)
Για τις αερομαχιες πανω απο την Μαγχη υπαρχουν πολλα βιβλια ,και συμφωνα με τις περιγραφες το χαος ,τα g , και τα πολλα αεροπλανα ιδιως απο τους Γερμανους ηταν ο κανονας.Μαλιστα στην δουνκερκη ο Goring με την Luftwaffe θελοντας λιγο απο την δοξα της τελικης καταστροφης των συμμαχων ειχε πεισει τον Hitler να σταματησει τα τεθωρακισμενα (που θα ειχαν καταστρεψει τα παντα σε δυο μερες) με την υποσχεση οτι θα κατεστρεφε εντελως το εκστρατευτικο σωμα .
Οι επιθεσεις των πρωτογνωρων τοτε stuka και ο πανικος που δημιουργουσαν στα χωρις ηθικο στρατευματα επισης θα επρεπε να ηταν κεντρικο σημειο του εργου και αποδοθηκε
πολυ φτωχα παντα συμφωνα με τις μαρτυριες .

Το εργο αν και πολυ καλο, δεν απεδωσε την εκταση του ιστορικου δραματος ,ακομα και στις πτυχες που περιγραφει .

Ειναι να να βλεπουμε την αποβαση της νορμανδιας με δυο αποβατικα

 

[Shepherd]

Δεν έκανε ντοκιμαντέρ, τέχνη έκανε.
Δεν ήθελε να κάνει ένα εντυπωσιακό έργο σαν το στρατιώτη Ράιαν, βούτυρο στο ψωμί του θα ήταν. Προσπάθησε για κάτι διαφορετικό.

Σίγουρα η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική
Δεν νομίζω να τον απασχόλησε καθόλου η ιστορική αλήθεια της εκκένωσης. Χρησιμοποίησε ένα ιστορικό γεγονός για να φτιάξει μια ταινία για την αγωνία της επιβίωσης.

 

[xfader]

Δεν έκανε ντοκιμαντέρ, τέχνη έκανε.

Αυτό ακριβώς. Απλά δεν μου αρέσει καμία από τις δύο "λύσεις". Έχω υποσχεθεί και μία κριτική...

 

[wizzy]

Αυτό ακριβώς. Απλά δεν μου αρέσει καμία από τις δύο "λύσεις". Έχω υποσχεθεί και μία κριτική...

Ωωωωωωωωχχχχ... Christopher Nolan, φόρα το κράνος σου, ο @xfader έρχεται "πυροβολώντας"