Maria Pentagiotissa
Επίτιμο μέλος
- Μηνύματα
- 15.781
- Reaction score
- 343
Πιστεύω ότι το "στο δρόμο κινδυνεύεις με οποιοδήποτε μέσον" είναι σωστό μεν, αλλά όχι ακριβές. Το γεγονός ότι στη μηχανή είσαι ταυτόχρονα εκτεθειμένος (όπως ο πεζός) αλλά ταυτόχρονα κινείσαι και με ταχύτητα (όπως το αυτοκίνητο) συνδυάζει τους κινδύνους και των δύο κατηγοριών, και το βασικό θέμα δεν είναι πόσα είναι τα ατυχήματα με δίτροχο, αλλά σε ποιο ποσοστό αυτά αποβαίνουν καταστροφικά ή και μοιραία για τον οδηγό/επιβάτη. Με άλλα λόγια, στο αυτοκίνητο μπορεί να βγεις ανέπαφος από μια αρκετά γερή σύγκρουση, στη μηχανή δύσκολο. Προσωπικά μου έχει τύχει άλλο αυτοκίνητο να εμβολίσει το δικό μου στο πλάι, με μεγάλες ζημιές και για τις δύο πλευρές, και όλοι να έχουμε βγει σώοι. Δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα μου είχε συμβεί στην ίδια περίπτωση αν οδηγούσα δίκυκλο. Θα μου πείτε, μπορεί να είχα μεγαλύτερη ευελιξία και να είχα ξεφύγει από τη σύγκρουση. Ναι, μπορεί, αλλά μπορεί και όχι. Δεν ξεφεύγουν όλοι.
Θαυμάζω τους δικυκλιστές για το θάρρος τους, που εγώ δεν έχω, και τους ζηλεύω πρώτα-πρώτα για την αίσθηση της ελευθερίας που απολαμβάνουν και μετά και για την ευχέρεια στις μετακινήσεις τους. Ωστόσο πιστεύω ότι όλες οι συνθήκες είναι εναντίον τους, γι' αυτο χρειάζεται τεράστια υπευθυνότητα από μέρους τους (προστατευτικός εξοπλισμός, ταχύτητα προσαρμοσμένη στις συνθήκες, αποφυγή επίδειξης δεξιοτεχνίας στο δρόμο), σεβασμός από τους οδηγούς αυτοκινήτου (πάντα μπορεί να υπάρχει μια μηχανή εκεί που δεν φαίνεται!) και αντίστοιχος σεβασμός και από το κράτος-οδοποιία: Μια λακούβα μπορεί να μη σημαίνει τίποτα ακόμα και για το πιο μικρό ΙΧ, για το δικυκλιστή όμως μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο η πτώση, η οποία, ιδιαίτερα αν η ταχύτητα δεν είναι μεγάλη, μπορεί και να μην έχει σοβαρές συνέπειες. Το θέμα είναι ποιο τετράτροχο θηρίο - γιατί στην περίπτωση αυτή συγκριτικά για θηρίο πρόκειται - ακολουθεί από πίσω και ποιο έρχεται από απέναντι.
Πρόσφατα προσχώρησε δειλά-δειλά στις τάξεις των δικυκλιστών κι ο μικρός μου γιος με το παπάκι του. Δεν κρύβω ότι όταν τον βλέπω να κινείται ανάμεσα στα φορτηγά περιμένω πώς και πώς να γίνει 18 για να το αφήσει στην άκρη και να περάσει στο εσωτερικό ενός αυτοκινήτου για την ασφάλειά του. Δεν θέλω να του επιβάλω κάτι, αλλά, αν τα καταφέρω, να τον πείσω. Μπορεί αυτό να είναι κοντόφθαλμο, αλλά για ένα γονιό είναι πραγματικότητα.
Θαυμάζω τους δικυκλιστές για το θάρρος τους, που εγώ δεν έχω, και τους ζηλεύω πρώτα-πρώτα για την αίσθηση της ελευθερίας που απολαμβάνουν και μετά και για την ευχέρεια στις μετακινήσεις τους. Ωστόσο πιστεύω ότι όλες οι συνθήκες είναι εναντίον τους, γι' αυτο χρειάζεται τεράστια υπευθυνότητα από μέρους τους (προστατευτικός εξοπλισμός, ταχύτητα προσαρμοσμένη στις συνθήκες, αποφυγή επίδειξης δεξιοτεχνίας στο δρόμο), σεβασμός από τους οδηγούς αυτοκινήτου (πάντα μπορεί να υπάρχει μια μηχανή εκεί που δεν φαίνεται!) και αντίστοιχος σεβασμός και από το κράτος-οδοποιία: Μια λακούβα μπορεί να μη σημαίνει τίποτα ακόμα και για το πιο μικρό ΙΧ, για το δικυκλιστή όμως μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο η πτώση, η οποία, ιδιαίτερα αν η ταχύτητα δεν είναι μεγάλη, μπορεί και να μην έχει σοβαρές συνέπειες. Το θέμα είναι ποιο τετράτροχο θηρίο - γιατί στην περίπτωση αυτή συγκριτικά για θηρίο πρόκειται - ακολουθεί από πίσω και ποιο έρχεται από απέναντι.
Πρόσφατα προσχώρησε δειλά-δειλά στις τάξεις των δικυκλιστών κι ο μικρός μου γιος με το παπάκι του. Δεν κρύβω ότι όταν τον βλέπω να κινείται ανάμεσα στα φορτηγά περιμένω πώς και πώς να γίνει 18 για να το αφήσει στην άκρη και να περάσει στο εσωτερικό ενός αυτοκινήτου για την ασφάλειά του. Δεν θέλω να του επιβάλω κάτι, αλλά, αν τα καταφέρω, να τον πείσω. Μπορεί αυτό να είναι κοντόφθαλμο, αλλά για ένα γονιό είναι πραγματικότητα.
Φίλε MAC, αυτή είναι μια σκληρή πραγματικότητα, και αν τίθεται έτσι άσπρο-μαύρο λυπάμαι, αλλά ομολογώ ότι θα κλίνω προς τη συμφωνούσα πλευρά. Εύχομαι το παιδί μου να μην εμπλακεί ποτέ σε σοβαρό ατύχημα, με κανένα μέσον, αλλά - μπορεί να λυπάμαι που το λέω αλλά έτσι είναι - αν ποτέ ό μη γένοιτο συμβεί αυτό, θα προτιμούσα 1000% να είναι στην πλευρά με τις περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης... Δεν ξέρω πόσο εγωιστικό είναι αυτό, αλλά είναι για μένα αφύσικο να βάλω το κοινωνικό σύνολο πάνω από τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα τη δική μου και των δικών μου ανθρώπων.Δεν με απασχολεί εαν το παιδί μας γίνει υπαίτιος θανάτου άλλων συνανθρώπων μας,φτάνει αυτό να είναι καλά.