Gebreselassie
Μαύρος!
- Μηνύματα
- 31.202
- Reaction score
- 3.830
Νομίζω (νομίζω λέω), ότι στο τσαρδί μου έχω ένα σχετικά καλό μουσικαντήρι. Τουλάχιστον για τα δικά μου μέτρα και βέβαια όσων το έχουν ακούσει.
Το Σάββατο που μας πέρασε, είχα την τιμή να φιλοξενήσω για λίγες ώρες δύο καλούς φίλους. Σε γενικές γραμμές νομίζω ότι το σύστημά μου, άρεσε και σε αυτούς. Φυσικά ο καθένας έχει κάποιες παρατηρήσεις να κάνει και αυτό είναι θεμιτό και πολύ δημιουργικό. Το θέμα μας δεν είναι αυτό όμως.
Σε ένα διάλειμμα μεταξύ των ακροάσεων, ο ένας μου είπε το εξής πολύ σημαντικό:
- Ρε συ Νίκο, ακόμη δεν έχω ακούσει ένα σύστημα που να με συνεπάρει, να με συγκινήσει, ΝΑ ΜΕ ΜΑΓΕΨΕΙ τόσο ώστε να πω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό.
Πολύ καλή παρατήρηση.
Προσωπικά λοιπόν, νομίζω ότι καμία μαγεία και καμία συγκίνηση δεν μπορεί να προκύψει από ένα σύστημα. Αφ' ενός διότι δεν είναι δυνατόν μια κονσέρβα να βγάλει αυτό που βγάζει ένα όργανο που παίζει δίπλα σου και αφ΄ετέρου διότι, η μαγεία δεν είναι στις μηχανές αλλά στην μουσική.
Συνειδητοποιώντας το παραπάνω, καταλήγει εύκολα κανείς ότι η μαγεία είναι κάτι διαφορετικό για τον καθένα μας. Αλλιώς αισθάνεται κάποιος ακούγοντας κλασική μουσική και αλλιώς ακούγοντας μια ροκιά. Ότι άκουσμα συγκινεί έναν άνθρωπο, δεν είναι απαραίτητο να συγκινεί και τον διπλανό του. Για παράδειγμα εγώ τρελαίνομαι για ιταλική όπερα, ενώ ο παραπάνω φίλος την βρίσκει φαρσοκωμωδία...
Αν το καταλάβουμε αυτό, δεν θα είναι όλα πολύ πιο ωραία? Αν το καταλάβουμε αυτό δεν θα δούμε πιο εύκολα τον στόχο μας, τον λόγο για τον οποίον κάνουμε όλες αυτές τις ταρζανιές, ξοδεύουμε τόσο χρήμα και κάνουμε τα σπίτια μας αγνώριστα, γεμίζοντάς τα μηχανήματα? Ένα καλό σύστημα αρκεί για να ακούσεις τα πάντα ευχάριστα. Ακούγαμε τόσες ώρες, είπε ο φίλος, σε πολύ υψηλές εντάσεις και ούτε που ένιωσα μιαν ενόχληση. Αρκεί όμως αυτό για να μου αρέσει και η μουσική? Να με συνεπάρει, να με... μαγέψει?
Τι λέτε?
...
Το Σάββατο που μας πέρασε, είχα την τιμή να φιλοξενήσω για λίγες ώρες δύο καλούς φίλους. Σε γενικές γραμμές νομίζω ότι το σύστημά μου, άρεσε και σε αυτούς. Φυσικά ο καθένας έχει κάποιες παρατηρήσεις να κάνει και αυτό είναι θεμιτό και πολύ δημιουργικό. Το θέμα μας δεν είναι αυτό όμως.
Σε ένα διάλειμμα μεταξύ των ακροάσεων, ο ένας μου είπε το εξής πολύ σημαντικό:
- Ρε συ Νίκο, ακόμη δεν έχω ακούσει ένα σύστημα που να με συνεπάρει, να με συγκινήσει, ΝΑ ΜΕ ΜΑΓΕΨΕΙ τόσο ώστε να πω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό.
Πολύ καλή παρατήρηση.
Προσωπικά λοιπόν, νομίζω ότι καμία μαγεία και καμία συγκίνηση δεν μπορεί να προκύψει από ένα σύστημα. Αφ' ενός διότι δεν είναι δυνατόν μια κονσέρβα να βγάλει αυτό που βγάζει ένα όργανο που παίζει δίπλα σου και αφ΄ετέρου διότι, η μαγεία δεν είναι στις μηχανές αλλά στην μουσική.
Συνειδητοποιώντας το παραπάνω, καταλήγει εύκολα κανείς ότι η μαγεία είναι κάτι διαφορετικό για τον καθένα μας. Αλλιώς αισθάνεται κάποιος ακούγοντας κλασική μουσική και αλλιώς ακούγοντας μια ροκιά. Ότι άκουσμα συγκινεί έναν άνθρωπο, δεν είναι απαραίτητο να συγκινεί και τον διπλανό του. Για παράδειγμα εγώ τρελαίνομαι για ιταλική όπερα, ενώ ο παραπάνω φίλος την βρίσκει φαρσοκωμωδία...
Αν το καταλάβουμε αυτό, δεν θα είναι όλα πολύ πιο ωραία? Αν το καταλάβουμε αυτό δεν θα δούμε πιο εύκολα τον στόχο μας, τον λόγο για τον οποίον κάνουμε όλες αυτές τις ταρζανιές, ξοδεύουμε τόσο χρήμα και κάνουμε τα σπίτια μας αγνώριστα, γεμίζοντάς τα μηχανήματα? Ένα καλό σύστημα αρκεί για να ακούσεις τα πάντα ευχάριστα. Ακούγαμε τόσες ώρες, είπε ο φίλος, σε πολύ υψηλές εντάσεις και ούτε που ένιωσα μιαν ενόχληση. Αρκεί όμως αυτό για να μου αρέσει και η μουσική? Να με συνεπάρει, να με... μαγέψει?
Τι λέτε?
...