Nα κατασκευάσω ενισχυτή και ηχεία ή ν’ αγοράσω έτοιμα;

[STENTOR]

Για ξανασκέψου το καλύτερα.

Εχεις ένα γούφερ επάνω στον πάγκο και του δίνεις 50hz 2v , ο πάγκος κραδένεται ή όχι?

Ναι, αλλά όχι!
Ο κραδασμός του πάγκου οφείλεται στον αέρα που δονεί η μεμβράνη.
Για φαντάσου, ν' αναρτήσεις το μεγάφωνο, με "αράχνη" από ελαστικά σχοινάκια, έστω από το ταβάνι. Θα διαπιστώσεις κραδασμό στο σασί;
Αν απαντήσεις αρνητικά, και πεις ό,τι κουνάει ο "αέρας" από το διάφραγμα, τότε θα εκτιμήσεις πολύ τα χυτά σασί αλουμινίου με τις στενές αντηρίδες-στυλίσκους, αντί των φαρδιών που έχουν τα σιδερένια στραντζαριστά.

 

[JOHN MARKOU]

Τώρα με κάνεις να αναρωτιέμαι αν έχεις πιάσει ποτέ μεγάφωνο την ώρα που παίζει.
Φυσικά και προτιμώ τα χυτά σασί .
Τα σιδερένια είναι πάφιλες τα περισσότερα.
Τα δικά μου μεγάφωνα είναι απο πρωτογενές αλουμίνιο .
Και να συμπληρώσω κάτι που έτυχε να διαβάσω, η B&W έχει σχεδιάσει ειδικό τρόπο στήριξης των μεγαφώνων στην καμπίνα με ελαστικά παρεμβύσματα και κάτι άλλα που δεν θυμάμαι , μόνο και μόνο για να απαλοίψει τους κραδασμούς που μεταφέρουν τα μεγάφωνα στην καμπίνα.

 

[toulou]

Έστω οτι ο μαγνήτης - που είναι στερεωμένος στο σασί, που αυτό είναι στερεωμένο στην μπάφλα - μέσω του πεδίου και/του πηνίου φωνής σπρώχνει τον κώνο (και τον αέρα) προς τα έξω.
Λόγω δράσης-αντίδρασης, ο αέρας/κώνος σπρώχνει τον μαγνήτη προς τα μέσα. Αρα σπρώχνει και το σασί, άρα και την μπάφλα προς τα μέσα.
Λόγω όμως του πίρου που ακουμπά στον μαγνήτη και στην απέναντι πλάτη του ηχείου, η πλάτη σπρώχνεται προς τα έξω.

Αρα στο εσωτερικό του ηχείου, αντί να διεγείρεται ένα μόνο κύμα από την μπάφλα, διεγείρεται ακόμα ένα αντίθετης φάσης από την πλάτη του ηχείου.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις δυνάμεις στα πλάγια πάνελς, τον ουρανό, και τον πάτο του ηχείου, που όλα είναι κολλημένα στην μπάφλα και στην πλάτη.
Οταν η μπάφλα μαζί με το σασί κραδαίνει προς τα πίσω, και η πλάτη κραδαίνει προς τα πίσω, σπρωγμένη από τον πίρο. Αρα το ενδιάμεσο πάνελ συμπιέζεται/διεγείρεται λιγότερο.

. . . η B&W έχει σχεδιάσει ειδικό τρόπο στήριξης των μεγαφώνων στην καμπίνα με ελαστικά παρεμβύσματα και κάτι άλλα που δεν θυμάμαι , μόνο και μόνο για να απαλοίψει τους κραδασμούς που μεταφέρουν τα μεγάφωνα στην καμπίνα.

Και τα ελαστικά παρεμβύσματα πρώτη η KEF τα χρησιμοποίησε πριν πολλάαα χρόνια (φαντάζομαι και άλλοι που δεν έχω πάρει είδηση).
Οπως σε κάθε τι μηχανολογικό, δεν είναι όλα ρόδινα: το μεγάφωνο είναι λιγότερο στιβαρά συζευγμένο με την μάζα του ηχείου, άρα και πάλι λόγω δράσης-αντίδρασης θα τείνει λίγο εντονότερα να κινηθεί αντίθετα από την κίνηση του κώνου.

 

[toulou]

Ολα τα παραπάνω απλοϊκά, και στην θεωρία, και σε έναν ιδεατό κόσμο.
Γιατί θα πεί κάποιος: Μα καλά, η μπάφλα είναι ούτως ή άλλως ενωμένη με την πλάτη μέσω του υπόλοιπου κουτιού, και ούτως ή άλλως συμπαρασύρει την πλάτη στην κίνησή της. Τι παραπάνω κάνει ο πείρος;
Απ: Υποτίθεται ότι λόγω της προέντασης του πίρου και της μεγαλύτερης ακαμψίας του, η διέγερση της πλάτης γίνεται πιό ακαριαία απ΄ότι μέσω των ξύλινων πλαϊνών. Επί πλέον και όσον αφορά το εσωτερικό του κουτιού, η διέγερσή της μέσω του πίρου γίνεται με παραμόρφωση κάπου στο κέντρο της - όπως ακριβώς και η διέγερση της μπάφλας από το σασί του μεγαφώνου

 

[SOCO]

Τα κατα δηλωση του δεν ειναι και θεσφατο.
Ας κοιταξει πρωτα που γινεται της περιθλασης το καγκελο ...

 

[Astronaut Jr.]

Άρα - θεωρητικά πάντα - γι'αυτό έχει τόσο λεπτά στρώματα υλικού στη πλάτη, ώστε να μπορούν να πάλλονται ( εκτός φάσης άρα ακυρωτικά ). Νομίζω ότι το κατάλαβα. Με τόσα χρήματα που κοστίζει αυτό το μαραφέτι βέβαια, αγόραζει κάποιος και γ@μώ τα ενεργά, υψηλότατης κλάσης, αλλά anyway..!!

 

[toulou]

Πάντως προσωπικά διαισθάνομαι οτι πολύ σημαντικότερη από τα παραπάνω, είναι η επίδραση του πείρου εξ αιτίας της προέντασης (κοινώς πιέζει) στις ιδιοσυχνότητες μπάφλας και πλάτης .
Τις σπρώχνει προς τα πάνω όπου είναι λιγότερο ακουστές, και τις απομακρύνει από τις ιδιοσυχνότητες των υπόλοιπων πάνελς.

 

[thva]

Εγω το βλέπω πολυ πιο απλά. Το μεγάφωνο είναι decoupled απο την καμπίνα. ¨Αρα "αναγκάζει" όποιον κραδασμό να περιοριστεί και να συγκεντρωθεί στον μαγνήτη. Μετά απο αυτό, σκοπός του είναι να καταπολεμήσει τους κραδασμούς στην πηγή τους, που είναι ο μαγνήτης. Χρησιμοποιεί αυτή τη ράβδο που λογικά είναι απο αλουμίνιο ή κράμα για να μεταφέρει αυτούς τους κραδσμούς στην χαλαζιακή άμμο και να τους αποσβέσει σε μεγάλο ποσοστό, όπως ισχυρίζεται. Οι κραδασμοί δεν φτάνουν ποτέ δηλαδή στην καμπίνα. Η άμμος επίσης λειτουργεί και σαν damping όλης της καμπίνας. Τα κύματα που δημιουργούνται απο την κίνηση του κώνου τα απορροφά το απορροφητικό μαλλί που χρησιμοποιεί μέσα στην καμπίνα και δεν έχει σχέση με την άμμο.
Τώρα εαν λειτουργεί και σε τι βαθμό .... ποιός ξέρει ; ας έδινε μετρήσεις, μπορεί και να υπάρχουν δε γνωρίζω.

 

[toulou]

Ακόμα και με ελαστικά παρεμβύσματα όπως αναφέρει ο Μάρκου, το μεγάφωνο πάρα πολύ δύσκολα απομονώνεται από την μπάφλα/καμπίνα σε σοβαρό βαθμό, αν υπάρχουν βίδες που το στερεώνουν σε αυτήν. Ακόμα πιο δύσκολα αν το πιέζει με προένταση κάποια ράβδος.

 

[STENTOR]

Η βασική θεωρία της γραμμής μεταφοράς, όσο πιο απλά γίνεται.
Αν και ο ομιλών τεχνικός δουλεύει στον τομέα του ήχου αυτοκινήτου, η παρουσίασή του είναι κλασικού ενδιαφέροντος.

 

[STENTOR]

Αναμνήσεις! Αμερικανός (IMF) παρέα με Ιάπωνα (PIONEER)!

 

[STENTOR]

Γερμανικές προτάσεις στα ηχεία γραμμής μεταφοράς!

 

[thva]

@STENTOR
Να σε ρωτήσω κάτι, εσύ που μπορεί να ξέρεις.
Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο κάποια ηχεία (ή πολλά) να λένε (λέμε) αλλά και άλλοι, ότι παίζουν αρκετά καλά - γεμάτα, ήδη απο μικρές στάθμες. Σώματα, λεπτομέρειες κλπ. Αυτό είναι διαπιστωμένο, δεν είναι μόνο λόγια.
Αυτό δεδομένου ότι νομίζω ότι η ευαισθησία τους, αντίθετα απο ότι πολλοί νομίζουν και το αποδίδουν εκεί, δεν έχει σχέση με τις καμπύλες ακουστότητας, που οφείλεται και τι ακριβώς μας "δείχνει" ;
Υπάρχει περίπτωση κάποιοι (ή πολλοί) κατακευαστές να ¨πειράζουν" με κάποιο τρόπο τα ηχεία τους (συχνοτικά ή με άλλο τρόπο πιο σωστό και ορθό, μη επιζήμιο όταν π.χ. ακούμε δυνατότερα) ώστε να ακούμε καλά σε χαμηλότερες εντάσεις που ξέρουν ότι στην ουσία σε αυτές ακούμε στο 90 % των περιπτώσεων ;
Αυτό σαν χαρακτηριστικό και ενω βλέπουμε στα ριβιους να επαινείται και όντως και εμείς θα το θέλαμε να υφιστάται , αντικειμενικά όμως (λόγω των καμπυλών) δεν σημαίνει ότι εαν το κατέχει το ηχείο μας όταν θα επιλέγουμε να ακούμε σε μεγαλύτερες στάθμες δεν θα παίζει σωστά ; (άσχετα τώρα τι λένε στα ριβιούς ότι κάτι παίζει καλά και σε χαμηλές αλλά και υψηλές εντάσεις).
Αυτά το είχα σαν απορία στο μυαλό μου πολύ καιρό και κάπου χθές είδα σε άλλο φόρουμ να απασχολεί ως ερώτημα, χωρίς να απαντιέται ολοκληρωμένα πέρα απο την αναφορά κάποιου σχεδιαστή ότι όντως το κάνει (και νομίζω να λέει ότι το κάνουν και οι περισσότεροι - δεν διάβασα την συνέντευξη ούτε παρατέθηκε αυτή νομίζω).
Τα ίδια θέλω να σε ρωτήσω και για τα ηλεκτρονικά (ενισχυτές). Παλιά είχανε τα γνωστά loudness κουμπιά αλλά και κάπου άκουσα ότι είχαν και "αυτόματο" loudness που απενεργοποιόταν η επίδρασή τους σιγά σιγά όσο αυξάνονταν η ένταση. Κάνει κάποιος κάτι τέτοιο ("αυτόματο" loudness) σήμερα ;. Για κουμπί δεν ρωτάω καθώς ξέρουμε ποιός έχει (φαίνεται) και οι πιο πολλοι ενισχυτές δεν εχουν.
Τεσπά ότι και απο τα παραπανω και εαν κάνουν ακόμη (σε ηχεία και ενισχυτές) , ποιές επιπτώσεις κακές μπορείς να διαβλέψεις σε τέτοιες επιλογές (εάν γίνονται) ή πως αλλιώς μπορεί να το πετυχαίνουν (είναι εφικτό ?) χωρίς να υπάρχουν κακές επιπτώσεις ; Περισσότερο με ενδιαφέρει το θέμα των ηχείων και όχι των ενισχυτών.

 

[Ioannis66]

Αν οι ενισχυτές έχουν αυτόματο laoudness χωρίς κουμπί ενεργοποίησης, αυτό θα φανεί ξεκάθαρα στην καμπύλη απόκρισης συχνότητας. Σε καμιά περίπτωση δεν θα είναι flat! Και βέβαια θα πέσει κράξιμο γερό!

Ωστόσο κατά την άποψή μου, λόγω της (καλής) ιδιοτροπίας που έχουν τα αυτιά μας, σε χαμηλές στάθμες ήχου ακούν πιο εύκολα τις μεσαίες. Έτσι οι χαμηλές και υψηλές θέλουν μια ενίσχυση επιπλέον που όσο αυξάνεται η ένταση αυτή η επίδραση μειώνεται. Αυτό κάνουν τα Volume control με το loudness στους ενισχυτές αυτόματα όσο ανεβάζεις ένταση. Βέβαια αν η πηγή σου έχει πολύ χαμηλή ένταση και αναγκάζεσαι να ανεβάσεις το volume ψηλά, τότε χάνεις το πλεονέκτημα του αυτόματου loudness.

 

[Astronaut Jr.]

@STENTOR
Να σε ρωτήσω κάτι, εσύ που μπορεί να ξέρεις.
Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο κάποια ηχεία (ή πολλά) να λένε (λέμε) αλλά και άλλοι, ότι παίζουν αρκετά καλά - γεμάτα, ήδη απο μικρές στάθμες. Σώματα, λεπτομέρειες κλπ. Αυτό είναι διαπιστωμένο, δεν είναι μόνο λόγια.
Αυτό δεδομένου ότι νομίζω ότι η ευαισθησία τους, αντίθετα απο ότι πολλοί νομίζουν και το αποδίδουν εκεί, δεν έχει σχέση με τις καμπύλες ακουστότητας, που οφείλεται και τι ακριβώς μας "δείχνει" ;
Υπάρχει περίπτωση κάποιοι (ή πολλοί) κατακευαστές να ¨πειράζουν" με κάποιο τρόπο τα ηχεία τους (συχνοτικά ή με άλλο τρόπο πιο σωστό και ορθό, μη επιζήμιο όταν π.χ. ακούμε δυνατότερα) ώστε να ακούμε καλά σε χαμηλότερες εντάσεις που ξέρουν ότι στην ουσία σε αυτές ακούμε στο 90 % των περιπτώσεων ;
Αυτό σαν χαρακτηριστικό και ενω βλέπουμε στα ριβιους να επαινείται και όντως και εμείς θα το θέλαμε να υφιστάται , αντικειμενικά όμως (λόγω των καμπυλών) δεν σημαίνει ότι εαν το κατέχει το ηχείο μας όταν θα επιλέγουμε να ακούμε σε μεγαλύτερες στάθμες δεν θα παίζει σωστά ; (άσχετα τώρα τι λένε στα ριβιούς ότι κάτι παίζει καλά και σε χαμηλές αλλά και υψηλές εντάσεις).
Αυτά το είχα σαν απορία στο μυαλό μου πολύ καιρό και κάπου χθές είδα σε άλλο φόρουμ να απασχολεί ως ερώτημα, χωρίς να απαντιέται ολοκληρωμένα πέρα απο την αναφορά κάποιου σχεδιαστή ότι όντως το κάνει (και νομίζω να λέει ότι το κάνουν και οι περισσότεροι - δεν διάβασα την συνέντευξη ούτε παρατέθηκε αυτή νομίζω).
Τα ίδια θέλω να σε ρωτήσω και για τα ηλεκτρονικά (ενισχυτές). Παλιά είχανε τα γνωστά loudness κουμπιά αλλά και κάπου άκουσα ότι είχαν και "αυτόματο" loudness που απενεργοποιόταν η επίδρασή τους σιγά σιγά όσο αυξάνονταν η ένταση. Κάνει κάποιος κάτι τέτοιο ("αυτόματο" loudness) σήμερα ;. Για κουμπί δεν ρωτάω καθώς ξέρουμε ποιός έχει (φαίνεται) και οι πιο πολλοι ενισχυτές δεν εχουν.
Τεσπά ότι και απο τα παραπανω και εαν κάνουν ακόμη (σε ηχεία και ενισχυτές) , ποιές επιπτώσεις κακές μπορείς να διαβλέψεις σε τέτοιες επιλογές (εάν γίνονται) ή πως αλλιώς μπορεί να το πετυχαίνουν (είναι εφικτό ?) χωρίς να υπάρχουν κακές επιπτώσεις ; Περισσότερο με ενδιαφέρει το θέμα των ηχείων και όχι των ενισχυτών.

Νομίζω ότι αυτό που περιγράφεις, είναι το λεγόμενο "voicing" των ηχείων. Δηλαδή, με το ηχείο να δέχεται την ίδια ισχύ στις μπόρνες του, αν κόψουμε πρίμα, ακούγεται πιο μπασαριστό το ηχείο, χωρίς να έχουν αυξηθεί τα db που βγάζει το γούφερ για παράδειγμα.

 

[JOHN MARKOU]

Το κάνουν κάποιοι κατασκευαστές σε μικρό βέβαια βαθμό , 1-2 db .

 

[STENTOR]

Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο κάποια ηχεία (ή πολλά) να λένε (λέμε) αλλά και άλλοι, ότι παίζουν αρκετά καλά - γεμάτα, ήδη απο μικρές στάθμες. Σώματα, λεπτομέρειες κλπ. Αυτό είναι διαπιστωμένο, δεν είναι μόνο λόγια.
Αυτό δεδομένου ότι νομίζω ότι η ευαισθησία τους, αντίθετα απο ότι πολλοί νομίζουν και το αποδίδουν εκεί, δεν έχει σχέση με τις καμπύλες ακουστότητας, που οφείλεται και τι ακριβώς μας "δείχνει" ;

Αυτό που περιγράφεις ισχύει και μάλιστα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά για την ποιοτική κατηγοριοποίηση οπουδήποτε ηχείου. Τα ποιοτικά ηχεία διαθέτουν μεγάφωνα με πολύ ισχυρούς μαγνήτες και με ιδιαίτερα άκαμπτα, και συνάμα πολύ χαμηλής μάζας, διαφράγματα . Τέτοια μεγάφωνα στην κατάλληλη καμπίνα και με το κατάλληλο κροσόβερ, προσφέρουν υψηλής ανάλυσης ήχο ανεξαρτήτως στάθμης.
Και περνώντας στην παραφιλολογία, για να στην ξεδιαλύνω, έχω να σου πω τα εξής:
Αν τα ηχεία σου παίζουν "καλά" στις χαμηλές στάθμες, αλλά "μπερδεύουν" και "τσιρίζουν" στις δυνατές, τότε και τα τοιχώματα της καμπίνας είναι "λεπτά", χωρίς καλή απόσβεση, και τα μεγάφωνά τους έχουν μικρούς μαγνήτες. Γενικά τα ηχεία αυτά είναι χαμηλής ποιότητας.
Αν τα ηχεία σου παίζουν "καλά" στις δυνατές στάθμες, αλλά χωρίς ανάλυση στις χαμηλές, τότε από καμπίνα πας καλά, από μαγνήτες επίσης, αλλά τα μεγάφωνά τους έχουν μεγάλη μάζα διαφράγματος και χρειάζονται ισχύ, από τον ενισχυτή, για να "ξυπνήσουν". Γενικά τα ηχεία αυτά είναι καλής ποιότητας.
Αν τα ηχεία σου παίζουν "καλά", ανεξαρτήτως στάθμης, τότε διαθέτεις ένα εξαιρετικής ποιότητας σύστημα
μεγαφώνων-καμπίνας-κροσόβερ.

 

[thva]

Αν τα ηχεία σου παίζουν "καλά", ανεξαρτήτως στάθμης,

Παίζουν καλά και σε χαμηλές και σε υψηλές στάθμες. Απλώς με παραξένευσε αυτό, καθώς ακούω κάποιους να λένε ότι δεομένου των καμπυλών ακουστότητας, αυτό δεν είνια δυνατόν να συμβαίνει (σε χαμηλές στάθμες). Μάλλον κιόλας είναι και συγκρτικό το θέμα, μεταξύ υψηλής και χαμηλής στάθμης , όπως θα το εννοούνε. Ευχαριστώ.

 

[PeterMeni]

Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο κάποια ηχεία (ή πολλά) να λένε (λέμε) αλλά και άλλοι, ότι παίζουν αρκετά καλά - γεμάτα, ήδη απο μικρές στάθμες. Σώματα, λεπτομέρειες κλπ. Αυτό είναι διαπιστωμένο, δεν είναι μόνο λόγια.
Αυτό δεδομένου ότι νομίζω ότι η ευαισθησία τους, αντίθετα απο ότι πολλοί νομίζουν και το αποδίδουν εκεί, δεν έχει σχέση με τις καμπύλες ακουστότητας, που οφείλεται και τι ακριβώς μας "δείχνει" ;
Υπάρχει περίπτωση κάποιοι (ή πολλοί) κατακευαστές να ¨πειράζουν" με κάποιο τρόπο τα ηχεία τους (συχνοτικά ή με άλλο τρόπο πιο σωστό και ορθό, μη επιζήμιο όταν π.χ. ακούμε δυνατότερα) ώστε να ακούμε καλά σε χαμηλότερες εντάσεις που ξέρουν ότι στην ουσία σε αυτές ακούμε στο 90 % των περιπτώσεων ;

Αυτό που αναφέρεις είναι κάτι που καλείται ο σχεδιαστής ενός ηχείου να επιλέξει εξαρχής. Το κάνει με βάση τα χαρακτηριστικά των μεγαφώνων. Από την αποκωδικοποίηση των χαρακτηριστικών τους φαίνεται ποιο μεγάφωνο έχει αυτή την συμπεριφορά, δηλαδή έχει γεμάτο ήχο από χαμηλή στάθμη ή όχι.
Επειδή όμως μιλάμε για φυσική, η κάθε δράση έχει και την ανάλογη αντίδραση. Για να έχουν αυτή την συμπεριφορά οι μονάδες, απαιτούν να <<βλέπουν>> πολλά λίτρα, πάντα τηρουμένων των αναλογιών, άρα μιλάμε για ογκωδέστερη καμπίνα.

Το θέμα <<μαγνήτης μεγαφώνου>> ξεκίνησε όταν ένας άσχετος δοκιμαστής την δεκαετία του '80, έκρινε τις μονάδες με βάση αυτών. Ο μαγνήτης σε μια μονάδα είναι τόσο όσο, και δεν θα αλλάξει την ποιότητα της μονάδες ένας μεγαλύτερος. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις είναι προβληματικός ο ήχος με τέτοιους.
Ας μην ξεχνάμε ότι το κόστος τους είναι ελάχιστο και ουσιαστικά δεν επηρεάζει αυτό της μονάδας.

Υπάρχουν Κινέζικα 6,5αρια με 8-10 ευρώ με ογκώδης μαγνήτες, που παρόλα αυτά είναι αναίσθητα και με <<άσχημα>> χαρακτηριστικά. Υπάρχουν ακόμα και 15 ιντσα, πάντα Κινέζικα, με μεγάλους μαγνήτες και κόστος που δεν υπερβαίνει τα 30 ευρώ.

Την δεκαετία του '80, ο αγαπητός μου Λεωνίδας Καραμπετσάνος, είχε το εργοστάσιο της Condore τότε και το <<Κέντρο Μεγαφώνου>>, έκανε μια παραγγελία στην Audax για woofers που φορούσαν τα ηχεία του.
Από λάθος τους, σημείωσαν διαφορετικό γράμμα στον κωδικό της μονάδας. Ο κωδικός ανταποκρινόταν στο μέγεθος του μαγνήτη και έτσι εφοδίασαν το μεγάφωνο με μεγαλύτερο. Τα μεγάφωνα δεν έπαιζαν καθόλου και ακόμα και τώρα θα σαπίζουν σε κάποια αποθήκη.
Ο Γιώργος Πετρόπουλος (Audio Spectrum), όταν η Seas έβγαζε μια καινούρια μονάδα ζητούσε 10 κομμάτια για να τα δοκιμάσει. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα ζητούσε διορθωμένα με μικρότερους μαγνήτες, ώστε να του δώσουν αυτό που ζητούσε από θέμα όγκου και απόσβεσης.
Και λίγη ιστορία...

 

[STENTOR]

με παραξένευσε αυτό, καθώς ακούω κάποιους να λένε ότι δεομένου των καμπυλών ακουστότητας, αυτό δεν είνια δυνατόν να συμβαίνει (σε χαμηλές στάθμες).

'Αφησέ τους να λένε ό,τι θέλουν. Εσύ απολάμβανε τη μουσική σου όπως αγαπάς και σ' όποια ένταση σ΄αρέσει, αφού το σύστημά σου το επιτρέπει.