PURETONE
Ένα σκέτο "Π"
- Μηνύματα
- 3.428
- Reaction score
- 4.017
To αναλογικο μερος του δικου μου συστηματος ειναι λερναια υδραΝαι, αλλα ειπαμε ενα συστημα.
To αναλογικο μερος του δικου μου συστηματος ειναι λερναια υδραΝαι, αλλα ειπαμε ενα συστημα.
Τα άκουσες όμως στον ίδιο χώρο, μετά από ισοστάθμιση με dsp;- και ποιά μηχανήματα είναι αυτά ;
- άκουσα κάποτε σε πολύ κοντινό διάστημα μεταξύ τους τρία από τα υποτιθέμενα χωρίς συγκεκριμένο χαρακτήρα ηχεία : b&w 805 , lipinski και atc 19 . . . διακριτικά μεν , αλλά είχαν χαρακτήρα , ποιό από αυτά ήταν το σωστό ;
- έτσι . . . να κόβεις rega rb 200 με goldring elan και να βγαίνει graham phantom με dyna XV-ltTo αναλογικο μερος του δικου μου συστηματος ειναι λερναια υδρα
Αν είσαι +-3, ή ακόμη +-5 (ειδικά στα 40ΗΖ έως 140ΗΖ) τότε είσαι τυχερός και έχεις τον τέλειο χώρο. Τι να το κάνεις το DSP. ?To dsp ήταν στο πλάνο αλλά αναχώρησα για εξωτερικό αφήνοντας το σύστημα πίσω μέχρις ότου ο μικρός να μεγαλώσει λίγο ( θα τα φέρω το καλοκαίρι).
Έχω κάνει μέτρηση, είναι στο +-3 αν εξαιρέσεις ένα βύθισμα και ένα φούσκωμα που πάει στο +-5 λόγω χώρου.
Παρόλαυτα, με έχει στοιχειώσει ο ήχος της λάμπας και δεν θα τον άλλαζα. Απλώς κάποιες φορές με την αλλαγή ενός διακόπτη μετατρέπω τον λαμπατο προενισχυτή σε παθητικό, αν θέλω να ακούσω michael jackson πχ.
- υπό τις ίδιες συνθήκες , όχι με ισοστάθμιση άκουσα μόνον τα atc και b&w , τα lipinski αλλόυΤα άκουσες όμως στον ίδιο χώρο, μετά από ισοστάθμιση με dsp;
Το πιστεύω, απλά πιστεύω ότι όσο πλησιάζεις προς την κορυφή οι διαφορές μικραίνουν τόσο πολύ που καθίστανται αδιόρατες, ειδικά στην περίπτωση που ακούς στο σπίτι σου για τη δική σου απόλαυση ποικίλο μουσικό πρόγραμμα.[/DOUBLEPOST]
- υπό τις ίδιες συνθήκες , όχι με ισοστάθμιση άκουσα μόνον τα atc και b&w , τα lipinski αλλόυ
- νομίζω πως όλες οι ''γήινες'' συσκευές εισάγουν χαρακτήρα
- συμφωνώ με τα των μικροδιαφορών , εξ΄ άλλου στο παράδειγμα που ανέφερα τα atc και b&w είχαν μικροδιαφορές μεταξύ τους αλλά σε σχέση με άλλα ( όχι φιλοσοφίας ''μόνιτορ'' ) , ήταν παραπλήσιαΤο πιστεύω, απλά πιστεύω ότι όσο πλησιάζεις προς την κορυφή οι διαφορές μικραίνουν τόσο πολύ που καθίστανται αδιόρατες, ειδικά στην περίπτωση που ακούς στο σπίτι σου για τη δική σου απόλαυση ποικίλο μουσικό πρόγραμμα.
Άλλωστε αυτό δεν είναι και το λογικό; Αν ορίσουμε ως απόλυτο την πιστή αναπαραγωγή της δεδομένης ηχογράφησης (αφού δεν είμαστε παρόντες αλλά κι όταν είμαστε δεν διαθέτουμε ακουστική μνήμη) του ζωντανού (ή στουντιακού τέλος πάντων) γεγονότος, τότε όσο πλησιάζουμε προς το απόλυτο τόσο εκμηδενίζονται οι διαφορές μεταξύ των συσκευών. Από ένα σημείο και πάνω, καθίσταται νεύρωση η συνεχής ενασχόληση με το αντικείμενο...
Κάτι τέτοια λέω κι ευτυχώς θεωρώ τον εαυτό μου μη hi end- ά....
Μη ξαναπιάσουμε το θέμα του ΤΙ βλέπεις...... μ' αρέσει να βλέπω την πραγματικότητα.
Και που είσαι ακόμα!κουράστηκα....
Όχι βέβαια!Ελπίζω να το κατάφερα
Στη θέση του, σταθερά.Που το άγιο πρωτότυπο της ηχογράφησης;
Όχι. Το στέρεο που παίζει έτσι τις περισσότερες ηχογραφησεις είναι σκουπίδι.οι περισσότερες ηχογραφήσεις είναι σκουπίδι
Δεν είναι η γνώμη μου.ΔΕΝ μπορείς να επιβάλλεις την γνώμη σου, όσο σωστή και να είναι.
Το ενοχλητικό με τους επαγγελματίες είναι ότι δε πουλάνε χώρο, δεν ασχολούνται με το χώρο σου, οπότε, ο,τι και να πουλάνε, είναι φύκια.Και να σου πω κάτι, περισσότερο με ενοχλούν οι επαγγελματίες του χώρου που προσπαθούν να πουλήσουν φύκια για μεταξωτές κορδέλες
Διότι το καλό σύστημα, δεν είναι αρκετά .. καλό.Προτιμώ να ακούσω Volbeat από ηχεία desktop στο γραφείο μου, παρά στο σπίτι με το καλό σύστημα.
Ομολογουμένως έχεις ένα Α δίκιο.Πέστα Χρυσόστομε !!!!
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όσοι δεν έχουν μετρήσει τον χώρο τους είναι ότι:
- Μόλις δείτε την μέτρηση, δλδ κάτι +- 10 db θα πάθετε ένα ψιλοσόκ. θα να αναρωτηθείτε ''τι σκατά ακούω;;, μπααα λάθος μετράει χαλασμένο είναι.''
- Με ενα dsp, αποκτάτε όσα ηχεία θέλετε. Τα πειράζετε όπως θέλετε, το κάνεις μπασαριστό, φωτεινό, μυστηριώδες και σαγηνευτικό. Εν ολίγοις βάζετε άφοβα αλατοπίπερο.
- Στο τέλος αφού σας φύγει η τρέλα του πειράγματος να είστε σίγουροι ότι θα το αφήσετε στο λεγόμενο flat
- Μετά θα μπείτε στο κυνήγι του φλατ. Καλό το dsp αλλά να διορθώσω και λίγο τον χώρο μου.
- Μετά θα καταλάβετε γιατί τα λίγα Watt είναι.... λίγα
- Μετά θα γράφετε στο φόρουμ και θα σας λένε περίεργους που ακούνε μηχανήματα και όχι μουσική και άλλα τέτοια όμορφα.
Μονίμως! Ευτυχώς είναι λάμπα οικονομίας, λεντ, κι όχι καμιά 845 ή 211!Τζάμπα καίει η λάμπα
Να μία λογική και εφαρμόσιμη ιδέα! Να οργανωθούμε ρε παιδιά, εγώ ήδη κάνω προπόνηση μποξ στο σάκκο, δε με χαλάει να συνεχίσω προπόνηση σε κρέας και κόκκαλα!Τόση ενέργεια που έχει καταναλώσει ο Ear, θα μπορούσε να σας έχει μαζέψει όλους, σε μια δήθεν ακρόαση -ή έναν πρωϊνιάτικο καφέ, και να σας τουλουμιάσει στο ξύλο....
Μην γίνεσαι:άκουσα κάποτε σε πολύ κοντινό διάστημα μεταξύ τους τρία από τα υποτιθέμενα χωρίς συγκεκριμένο χαρακτήρα ηχεία : b&w 805 , lipinski και atc 19 . . . διακριτικά μεν , αλλά είχαν χαρακτήρα , ποιό από αυτά ήταν το σωστό ;
Νευρωτικός. Δεν αποτελεί ένδειξη ευφυΐας.καθίσταται νεύρωση
ο τίτλος <Ακούω λάθος αλλά μου αρέσει> έχει κάποια σχέση με το <Πονάω αλλά μου αρέσει>...?
Οκ, το παραδέχομαι. Όλοι κάπου μέσα μας το κρύβουμε (καλή ώρα οι 2cellos...)
Όχι ακριβώς.(Ειναι αυτονοητο νομιζω, αλλα ετσι για επιβεβαιωση...)
Καταλαβαινεις οτι ενα συστημα που"συγχωρει" τις κακες ηχογραφησεις, χαντακωνει τις καλες ηχογραφησεις?
Δηλαδη δε γινεται αλλιως...
Με απόκριση όπου οι αποκλίσεις ξεπερνούν σπανίως το 1dB, η τονική ουδετερότητα είναι, φυσικά αναμενόμενη. Και πραγματικά, το LS1 ακούγεται ουδέτερο, χωρίς υπερβολές και άποψη, προσφέροντας μια αίσθηση πληρότητας. Η μεσαία περιοχή αποδίδεται με εξαιρετικό τρόπο και ηχογραφήσεις με μεγάλες ομάδες εγχόρδων και πνευστών είναι πραγματικά συγκλονιστικές, παρούσες στον χώρο και δεν θα κουράσουν ποτέ ακόμη και σε υψηλές στάθμες.
Θα εκπλαγείς αν διαπιστώσεις πόσο άνετα ακούς από τα Grimm μέτριες ελληνικές ηχογραφήσεις των δεκαετιών '50 και '60.Αυτό που κάνει το LS1 ξεχωριστό είναι ακριβώς η αίσθηση “μουσικότητας” που προσφέρει (δανείζομαι τον όρο από την ίδια την Grimm), της αίσθησης δηλαδή ότι απέναντί σου δεν έχεις ένα αναλυτικό εργαλείο (αν και, τελικώς, είναι αυτό ακριβώς που έχεις...) αλλά ένα σύστημα που είναι ευχάριστο, ξεκούραστο, γεμίζει τον χώρο με άνεση και σε αφήνει να απολαύσεις την μουσική σου χωρίς να σε ενοχλεί συνεχώς με... υποδείξεις γύρω από την ποιότητα του δίσκου. Στην περίπτωση του LS1, η ευθύνη για το τι θα κάνεις ακούγοντας, αν δηλαδή θα επικεντρωθείς στη μουσική ή αν θα αρχίσεις να κρίνεις την ποιότητα, είναι αποκλειστικά δική σου, κάτι που συμβαίνει δύσκολα ή δεν συμβαίνει καθόλου με άλλα ηχεία παρόμοιας λογικής. Σε σύγκριση, το SCM-50 που χρησιμοποιώ σε τακτική βάση ακούγεται μονίμως “επικριτικό” και κάποιες φορές δυσάρεστο. Αυτή η συμπεριφορά του LS1 ήταν εντελώς απροσδόκητη, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν την έχω συναντήσει άλλη φορά σε ηχείο και δεν είναι σαφές το πού θα πρέπει να αποδοθεί (αν και το πιθανότερο είναι ότι οφείλεται στη συνολική συνταγή).
Αν η μπότα σε ένα κομμάτι εκτός από το ακουστικό της μέρος περνάει κ στο στομάχι ενώ σε άλλα 10 π.χ δεν, χωρίς ουδεμία αλλαγή στα "άχρηστα" συστατικά ( καλώδια , χώρο κλπ ) τι κάνω;Τα ηχοσυστήματα-χώροι που πολλοί θεωρείτε "καλά", και αναλωνεστε στις συγκρίσεις καλωδίων, αδυνατούν να βγάλουν μία μπότα σε ρεαλιστική στάθμη. Όχι μία ορχήστρα τζαζ, ένα όργανο σκέτο. Μία κιθάρα μπάσο ρε αδερφέ. Να με συγχωρέσετε, αλλά κάτι έχετε ξεχάσει στην πορεία, τη δυναμική συμπίεση, το χεντρουμ. Και εφόσον αυτό πάσχει, το σύνολο είναι καταδικασμένο.
Μα αυτό είναι το μυστικό μιας κριτικής ακρόασης...τα κλειστά μάτια και ένα ελαφρύ κούνημα του κεφαλιού , πάντα μπρος πίσω και ποτέ δεξιά αριστερά , γιατί θα χάσουμε το σουιτ σποτ...χωρίς να κλείνω μάτια που βοηθά στη συγκέντρωση...
Φαντάζομαι τον Κογια να ακούει Ζαμπέτα με κλειστά μάτια και να σκοντάφτει σε ότι βρει μέσα στο σαλόνι...
SUDOCU δεν δώσατε απάντηση στα παραπάνω.Δηλαδή μας λέτε ότι όλες οι μελέτες των μηχανικών ήχου, είτε αυτοί είναι mastering engineers, είτε καθηγητές πανεπιστημίων (κάποιοι ειναι και τα 2 ταυτόχρονα), και αρκετές άλλες version αυτών, είναι γκουγκλαριστές θεωρίες σοφίας.
Τα όργανα μετρήσεων μεγάλης πλέον ευαισθησίας και οι μετρήσεις τους είναι αστείες αφου δεν μπορούν να πιάσουν την ζεστή χροιά της λάμπας.
Και πολλά άλλα που δεν χρειάζεται να αναφέρω.
Ολα τα παραπάνω γκουγκλαριστά αμπελοφιλοσοφικά διηγήματα οδηγούν κάποιους σε αγορές μηχανημάτων με τον ποιοτικό χαρακτηρισμό Μπουρουχες.
Σωστά;