PURETONE
Ένα σκέτο "Π"
- Μηνύματα
- 3.428
- Reaction score
- 4.017
Κατάλαβα. Θα το γ@μήσω το ηχείο.
Οχι οχι......εκεινη η οπη δεν ειναι γι αυτες τις δουλειες.........για να βγαζει αερα ειναι
Κατάλαβα. Θα το γ@μήσω το ηχείο.
Οχι οχι......εκεινη η οπη δεν ειναι γι αυτες τις δουλειες.........για να βγαζει αερα ειναι
Πάρε μια λευκή κιμωλία και σημάδεψε το τΟύτε να το σκέφτεστε. Εκτός του ότι δεν γίνεται χωρίς βοήθεια δεύτερου ή/και τρίτου προσώπου, δεν "σκοτώθηκα" για να βρω σωστές αποστάσεις και τρίγωνο ακρόασης για να έρθω να τα "χαλάσω" τώρα και να πρέπει να τα κάνω ξανά από την αρχή.
Οταν ο γουιζις γίνει ιμμερσιβ μπορεί να αλλάξει θέσεις ηχείων, οπότε προς το παρόν κιμωλία.Κιμωλία ή ανεξίτηλο μαρκαδόρο; Ιδού η απορία...
Θα ήθελα πολύ να υποθέσω ότι είναι το...δεύτερο τεμάχιο sub. :AΘα το κάνω αλλά όχι άμεσα. Περιμένω να μου έρθει ένα εξάρτημα!!
Και για έναν ακόμα λόγο έπαθε το ΄΄ατύχημα΄΄ κατά την ακρόαση...Επειδή ο συγκεκριμένος χώρος είναι ως επί το πλείστον απαλλαγμένος από δική του ακουστική υπογραφή που θα αλλοίωνε την απόδοση....Να σας πω και μια αστεία ιστορία, τα συμβάντα της οποίας έγιναν μόλις χτες.
Λίγη ώρα μετά το κοκομπλόκο που σας περιέγραψα ότι έπαθα, ήρθε από το σπίτι ο αρχιτέκτονας που είχε την ευθύνη του σχεδιασμού και την επίβλεψη της ανακαίνισης για να βγάλει φωτογραφίες το εσωτερικό του σπιτιού. Με το που πάτησε το πόδι του στο σπίτι έκανε σαφές πέραν πάσης αμφιβολίας ότι θέλει να φωτογραφίσει και τον χώρο ακρόασης. "Ρε φίλε", του λέω, "είναι χυμαδιό εκεί μέσα, καλώδια στο πάτωμα, stand μικροφώνου, κουτιά κτλ, δεν γίνεται να το κάνουμε άλλη φορά;" "Αποκλείεται", μου λέει "θα τελειώσω με το υπόλοιπο σπίτι και θα σε βοηθήσω να το συγυρίσεις. Κανένα από τα σπίτια που σχεδίασα μέχρι σήμερα δεν είχε ποτέ τέτοιο χώρο, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον φωτογραφήσω.". Ανυποχώρητος, λέμε.
ΟΚ, τελειώνει τη φωτογράφιση, "Πάμε μέσα" μου λέει. Μπαίνει μέσα (εννοείται ότι έβγαλε τα παπούτσια του! @susano lx90 I feel you, man!), παθαίνει ένα μικρό εγκεφαλικό από το χάος κι αφού το ξεπερνάει αρχίζουμε το συγύρισμα. Ο αθεόφοβος, μέχρι και τους ενισχυτές κουβαλήσαμε έξω, κρύψαμε τα καλώδια πίσω από τα ηχεία κι έβγαλε φωτογραφίες το χώρο με τα 802 και το "θεριό" στη μέση τους - μου είπε να το μετακινήσουμε κι όταν του είπα πόσο ζυγίζει, άλλαξε γνώμη. Να αναφέρω ότι στο ενδιάμεσο μου έκανε 100 ερωτήσεις σχετικά με τα πάντα - με το στήσιμο των ηχείων, με την κλίση προς τα μέσα, γιατί έτσι; γιατί αλλιώς; γιατί έχεις subwoofers; γιατί έχεις δύο subwoofers; πόσες ίντσες είναι; τι ενισχυτή έχουν; κτλ κτλ - ο τύπος είναι άσχετος με τα στερεοφωνικά (έχει μια ηχομπάρα για home theater κι από εκεί ακούει και μουσική), αλλά εκεί μέσα έκανε σαν το παιδάκι που κάνει tour στο εργοστάσιο του Willy Wonka.
Απαντάω σε όλα κι αφού τελειώνει τη φωτογράφιση, στρογγυλοκάθεται στη θέση ακρόασης και μου λέει "Τώρα, είμαι έτοιμος να ακούσω!". Κουβαλάω μέσα τους ενισχυτές, ενώνω καλώδια, ανάβω μηχανήματα και ξεκινάω με το "Temptation" της ξινής. Άντε γεια λέμε... Μάζευε το σαγόνι του από το πάτωμα... Τελειώνει το τραγούδι, γυρίζει και μου λέει "Βάζεις ένα κομμάτι με "καθαρά" δυνατά τύμπανα;" Προς στιγμήν, σκέφτηκα να βάλω το "Painkiller" των Judas Priest ή το "Killing Fields" των Slayer αλλά συγκρατήθηκα. Συνεχίζω, λοιπόν, με το "Road to Hell" του Chris Rea, το "Unchain my heart" του Joe Cocker και τελειώνω με το "Stratus" του Billy Cobham. Σε κάποια φάση, σηκώθηκε από την καρέκλα και έβαλε το χέρι του στo subwoofer πίσω από τη θέση ακρόασης και με ρωτάει "Παίζει αυτό;;;;", οπότε έβγαλα το κάλυμμα του μεγαφώνου κι είδε τη μεμβράνη του ηχείου που παλλόταν ελαφρώς. Πολύ ελαφρώς...
Τελειώνει το τραγούδι κι έχει μείνει "παγωτό" στη θέση του. Καθόλη τη διάρκεια του set, κουνούσε το πόδι του, μετά χτυπούσε ρυθμικά το χέρι του στο πόδι του και κατέληξε να κάνει air drumming - και στο τέλος είχε μείνει ακίνητος! "Φίλε" του λέω "είσαι καλά;". "Ξεκολλάει", σηκώνεται όρθιος και μου λέει "Εάν σε ρωτήσει κάποιος γιατί δεν έβαλες τηλεόραση εδώ μέσα, πες του ότι δεν χρειάζεται." "Τι εννοείς;" του λέω. "Φίλε", μου λέει "τους έβλεπα μπροστά μου! Την τραγουδίστρια, τον τραγουδιστή, τους μουσικούς, όλους.. λες κι έπαιζαν εδώ, μπροστά μου! Απίστευτο, δεν έχω βιώσει ποτέ στο παρελθόν κάτι παρόμοιο! Τέτοιο μπάσο δεν είχα νιώσει ποτέ (προσέξτε: είπε "νιώσει" όχι "ακούσει"...) - δεν φανταζόμουν ότι γίνεται κάτι τέτοιο! Πραγματικά," μου λέει "σε ζηλεύω που έχεις έναν χώρο στον οποίο μπορείς να απομονώνεσαι και να "ξεφεύγεις" έστω για δύο ώρες την εβδομάδα, χωρίς να ενοχλείς κανέναν! Μπράβο!" (όση ώρα μίλαγε, σκεφτόμουν "Και που να είχα και κεντρικό ηχείο... "βιδωμένος" στην καρέκλα θα έμενες μέχρι να άκουγες όση μουσική υπάρχει στον πλανήτη...)
Βγήκαμε από το δωμάτιο, χαιρετηθήκαμε, μπήκε στο αυτοκίνητο και πριν να βάλει μπρος μου λέει "Εκτός του ότι θα έχω να το λέω ότι είχα αυτή την εμπειρία (βούκινο θα με κάνει ο καριόλης, σκέφτηκα), τώρα που θα πάω σπίτι δεν θα ακούσω μουσική, γιατί θα κλαίω.".
Είμαι σίγουρος ότι γυρνώντας στο σπίτι του, θα σκεφτόταν "Ρε πούστη μου, τι έχανα τόσο καιρό..."
Σαπουνακι μοδίστρας...... Είναι πιο χαιεντ....προς το παρόν κιμωλία.
Αυτό το γαλάζιο λες;Σαπουνακι μοδίστρας...... Είναι πιο χαιεντ....
Γαλάζιο...;Αυτό το γαλάζιο λες;
Δεν κατάλαβα ντιπ.ωστοσο το ταπωμα ειναι κομματακι ζορικο - περισσοτερο απο οσο δειχνει.
αν θες να κλεισει το κουτι ως αν να ηταν κλασσικο ακουστικης αναρτησης , σφουγγαρακια και πατρικ δεν παιζουν, θελει ξηλωμα το πορτ και βιδωμα mdf 19αρι και βαλε σε λαστιχενια τσοντουλα να μην χανει αερα.
διαφορετικα παιζεις τυπου απεριοδικη μεβρανη με στουμπωμα καποιο αφρωδες πραμμα.
και με λιγο κατούρημα νομίζω φεύγειΗ κιμωλία θα φύγει πολύ εύκολα μετά αν την τριψεις με νωπό σφουγγάρι.
Πού το ξέρεις καλή μου?και με λιγο κατούρημα νομίζω φεύγει
Να φωνάξει τον νταχαρι , έχω ακούσει κατουράει καλά.....και με λιγο κατούρημα νομίζω φεύγει
Καλυτερα .......... διοτι θα επρεπε να ξηλωσεις τη βαση και να βιδωσεις ξυλο για να κλεισεις την τρυπαΔεν κατάλαβα ντιπ.
Η κιμωλία έχει σημειολογική έννοια βρε, για αυτό την πρότεινα. Είναι αυτή που οριοθετεί το έγκλημα..!!wizzy... μη μπλέκεσαι με κιμωλίες και μαρκαδόρους
Χαρτοταινία (masking tape) είναι η λύση !