Merry music-making...good only for entertainment.
Τέτοιου είδους...εγχειρήματα είναι ευχάριστα και διασκεδαστικά, αλλά, έστω και άθελα, κάνουν ζημιά στην βαθύτερη κατανόηση και, κατά συνέπεια, και στην πραγματική εκτίμηση του πρωτότυπου έργου.
Merry music-making...good only for entertainment.
Δεν μπορεί να "εφευρεθεί" κανένα "σύστημα αυτόματης αξιολόγησης", καθόσον η αξιολόγηση ενέχει και προσωπικές απόψεις και διαφορετικές προσεγγίσεις. Στο παρελθόν, οι ολίγοι "αστέρες", μπορούσαν, σε κάποιο βάθος χρόνου, και να ωριμάσουν και να συγκεντρώσουν μία κοινή αντίληψη αξιολόγησης του ταλέντου και της μουσικής προσφοράς τους. Σήμερα, σχεδόν όλοι βγαίνουν στο προσκήνιο -και δη το διεθνές- πολύ νωρίς, ενώ όλα γύρω τους κινούνται με μεγάλη ταχύτητα.Είναι γεγονός ότι πλέον υπάρχει υπερπροσφορά ποσότητας νέων ερμηνειών και πρέπει πλέον να εφευρεθούν συστήματα "αυτόματης αξιολόγησης", δεν εννοώ βέβαια τα likes στο facebook & youtube. Η υπερπροσφορά απο μόνη της δεν είναι κατ' ανάγκην κακό, διότι η streaming μουσική είναι πάμφθηνη οπότε μπορείς, αν μάλιστα είσαι και γνώστης, να αξιολογήσεις τις πραγματικά αξιόλογες ερμηνείες. Σήμερα όμως πλέον και στην Ελλάδα αλλά κυρίως και στο εξωτερικό η μουσική εκπαίδευση έχει απλωθεί σε όλα τα κοινωνικά στρώματα με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλοί ερμηνευτές υπερεπαρκείς τεχνικά οπότε είναι πλέον θέμα να είναι και καλλιτέχνες ή ποιοί από αυτούς είναι και καλλιτέχνες. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις μορφές τέχνης.
Φυσικά, ένας τέτοιος θρύλος του Πιάνου δεν μπορεί να είναι πάρα ένα σπουδαίο απόκτημα για κάθε σοβαρή συλλογή. Και μάλιστα σε SACD format αξίζει έτι περισσότερο. Κατ' αναλογία, θα έλεγα το ίδιο και για τον μεγάλο Rubinstein.Θυμάμαι μια παλιά διαφήμιση που έλεγε <κολλημένος με την μπάλα> και αναγνώρισα τον εαυτό μου στην παρακάτω ηχογράφηση της 2ης σονάτας του Chopin.
Εναλλακτικά με Rubinstein ή με έναν άλλον εξαιρετικό πιανίστα τον Rachmaninov παρά τις πολλές και πολύ καλές ερμηνείες-ηχογραφήσεις.
View attachment 193394
Γιατί όχι? Ο Kissin, στις καλές του στιγμές, δείχνει ένα απίστευτο ταλέντο. Απλώς, δεν μου φαίνεται σταθερός. Πάντως, στο δίσκο του στην παλιά καλή RCA, υπήρξε σπουδαίος (το Πένθιμο Εμβατήριο είναι πραγματικά...Lento. Μόνον η πολύ αξιόλογη και ιδιάζουσα Beth Levin είναι ακόμα piu Lento).Θα προσέθετα και τον Evgeni Kissin.
Ένα "σύγχρονο" (modern) κλασικό εργο θα το χαρακτήριζα, καθόσον αποτελεί σύνθεση του παρελθόντα αιώνα. Σίγουρα καταξιωμένο και στις ζωντανές εκτελέσεις και στη δισκογραφία.Ενα κλασικο έργο σε μια πολυ ενδιαφερουσα ενορχηστρωση,με την συμφωνικη ορχηστρα του Σικαγο.Μου αρεσαν πολυ τα γκονγκ στην αρχη και οι τυμπανες.
Ο Stokowsky ήταν μεγάλος αλλά ιδιαίτερος μαέστρος και σπουδαίος ενορχηστρωτής. Ελπίζω να μην "πείραξε" και τον Orff...Η συγκεκριμένη ηχογράφηση έχει περιπέσει στη λήθη και δεν την γνωρίζω. Αλλώστε, ο Stokowsky έμεινε στη δισκογραφική ιστορία πιο πολύ για τις ευρυματικές και ευφάνταστες ενορχηστρώσεις του, ιδίως στους Bach, Wagner, Mozart κ.α.Ο πρώτος κλασικός δίσκος που απέκτησα ήταν η Carmina Burana. Ζήτησα από τον πατέρα μου πριν πάρα πολλά χρόνια να μου τον φέρει από το ταξίδι του στην Αγγλία. Τον είδε λοιπόν στη βιτρίνα του HMV και εντυπωσιάστηκε από το εξώφυλλο με τα παλιά τραπουλόχαρτα. Τόσο πολύ που ξέχασε το όνομα του δίσκου! Μετά από μερικές μέρες πήγε να τον αγοράσει και δεν ήταν πια στη βιτρίνα. Οπότε έψαξε όλο τα μαγαζί για τον δίσκο με τα τραπουλόχαρτα στο εξώφυλλο...
Σήμερα βέβαια ξέρω ότι δεν ήταν σπουδαία εκτέλεση ή ηχογράφηση, ψηφίζω Jochum.
This is not my cup of tea, αλλά όντως αντέχει στο χρόνο και είναι μία καλή...εναλλακτική διαφυγή από τα πλέον κλασικά έργα.Ας είμαστε ευγνώμονες για το γεγονός ότι η ζωή εξομαλύνει,συνθέτει και ισορροπει τις αντιθέσεις
με μεγαλη μαεστρία.
Απ'αυτό το κομμάτι των νέων που μας κανει λίγο πιο αισιόδοξους για το μέλλον,
Gloria από την Misa Criolla του Αργεντινού Ariel Ramirez.
Συνθεση του 1964 που
αντεχει στο χρονο.
Εδώ από τη χορωδία του πανεπιστημίου Notre Dame της Indiana.
Αίσιο και ασφαλές το νέο έτος.