Βιβλία

[wizzy]

Βιβλίο - πρόταση ανάγνωσης για τον @xfader:

"Ανάμεσα σε ηλίθιους"

 

[spylab]

Educated, Χωρις να ειναι απο τα ειδη βιβλιων που προτιμω , εχω φαει κολλημα . Θα το τελειωσω σε δυο-τρεις μερες.
Μοιαζει με το The Glass Castle που επισης μου ειχε αρεσει αρκετα .

 

[nikosxeng]

Από την συγγραφέα του "Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει"

 

[wizzy]

Συνεχίζω με τη βιογραφία του Ronnie James Dio "Rainbow in the dark".

Με μία λέξη: Απογοήτευση. Η βιογραφία ξεκινάει από την παιδική ηλικία του Dio και τα πρώτα βήματά του στη μουσική. Συνεχίζει με τα συγκροτήματα που συμμετείχε και πώς έφτασε στους Elf και στις support περιοδείες τους στους Deep Purple. Γνωρίζουμε, εκ των έσω, τις ιστορίες ένταξης κι αποχώρησης σε Rainbow και Black Sabbath, την δημιουργία και κυκλοφορία των τριών πρώτων δίσκων του συγκροτήματός του και τέλος. Τέλος. Η βιογραφία εξιστορεί γεγονότα μέχρι το 1986.

Ο Dio πέθανε το 2010. Σε αυτά τα 24 χρόνια (1986 - 2010) μεσολάβησαν τόσα πολλά - ενδεικτικά αναφέρω την επανένωση με τους Black Sabbath στο "Dehumanizer", την κυκλοφορία πολύ καλών δίσκων (studio και live albums) του συγκροτήματός του, την δεύτερη επανένωση με τους Black Sabbath το 2007, την παγκόσμια περιοδεία και το "The devil you know" του 2009 και τόσα άλλα. Όλα αυτά τα "άλλα" παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και θα συνέθεταν μια πολύ πιο πλήρη βιογραφία/εικόνα του καλλιτέχνη.

Στα θετικά του βιβλίου είναι η εύκολη ροή του και το ενδιαφέρον που προκαλεί η βιογραφία ως ύπαρξη σε metalheads. Ειλικρινά, όμως, είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι ripped off. Δεν βρήκα την παραμικρή σοβαρή αιτιολόγηση του γιατί το βιβλίο σταματάει στο 1986. Κάτι γράφει ότι ξεκίνησε να το γράφει ο Dio, μετά το παράτησε, μετά πέθανε κτλ. Μαλακίες. Ας το συμπλήρωνε η χήρα και manager του σε όλη του την καριέρα και μετά να το κυκλοφορήσουν - εφόσον ήταν παρούσα σε κάθε βήμα του (είτε επαγγελματικό είτε προσωπικό), γνωρίζει πολύ καλά ό,τι συνέβαινε στη ζωή του Dio. Στο κάτω κάτω, ας το ονόμαζαν "Part 1", να ξέρουμε να περιμένουμε και "Part 2" για τα υπόλοιπα χρόνια μέχρι το θάνατό του. Έλεος. Δεν το συστήνω σε κανέναν - είτε metalhead είτε όχι.

 

[spylab]

"Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει"

Συμπαθητικο !

 

[wizzy]

Διάβασα το "The Metal Chapters Vol. 2".Το πρώτο (Vol. 1) βασιζόταν σε μια πρωτότυπη ιδέα. Μου άρεσε. Το δεύτερο το βρήκα αδιάφορο.

Μετά ξεκίνησα το "Μέσα από τις λέξεις" του Φοίβου Παναγιωτίδη. Εντελώς ξένο με τα αναγνωστικά μου ενδιαφέροντα, απλώς είπα να δώσω ευκαιρία σε κάτι διαφορετικό που να ρέπει λίγο προς την εκλαϊκευμένη επιστήμη. Δεν με τράβηξε καθόλου, δεν μπόρεσα να το παρακολουθήσω. Θα το χαρίσω σε φίλο φιλόλογο.

Θα συνεχίσω με το "Γραμμένο στα κόκκαλα" του Simon Beckett.

 

[Kotsidis John]

 

[Mr Spock]

- κοντά χίλιες σελίδες γοτθικής λογοτεχνίας , πολύ καλό , τό ξεκίνησα συνοδεία instrumental τών this mortal coil

 

[wizzy]

View attachment 254175 View attachment 254176

- κοντά χίλιες σελίδες γοτθικής λογοτεχνίας , πολύ καλό , τό ξεκίνησα συνοδεία instrumental τών this mortal coil

Το έχω διαβάσει! Για το είδος του, είναι πολύ καλό!

Edit: Χμμμμ.... γράφεις για 1000 σελίδες, ενώ η έκδοση που διάβασα εγώ είχε μόνο 127. Τι φάση...;

 

[Σ. Κωνσταντινίδης]

View attachment 254175 View attachment 254176

- κοντά χίλιες σελίδες γοτθικής λογοτεχνίας , πολύ καλό , τό ξεκίνησα συνοδεία instrumental τών this mortal coil

Για πες κατιτις παραπάνω, γοτθική λογοτεχνία ? fantasy ? heroic fantasy ? fiction ?

Υ.Γ. Σε ζηλευω που μπορείς να διαβάζεις συνοδεία μουσικής...δε το κατάφερα ποτέ

 

[Decembered]

.. το πιο πιθανο να περιπλανηθηκε πολυ ο εκπτωτος αγγελος απο την εκδοση των 127 σελιδων ...

 

[Mr Spock]

Για πες κατιτις παραπάνω, γοτθική λογοτεχνία ? fantasy ? heroic fantasy ? fiction ?

Υ.Γ. Σε ζηλευω που μπορείς να διαβάζεις συνοδεία μουσικής...δε το κατάφερα ποτέ

- μεσαίωνας , μαναστήρια , ιερά εξέταση , κλπ . . . το περιβάλον που έξοχα περιγράφεται στο ¨όνομα του ρόδου ¨
- πολύ σιγά η μουσική και πάντα οργανική . . . αλοιώς με αποροφά η μελωδία και με αποσυντονίζει

Το έχω διαβάσει! Για το είδος του, είναι πολύ καλό!

Edit: Χμμμμ.... γράφεις για 1000 σελίδες, ενώ η έκδοση που διάβασα εγώ είχε μόνο 127. Τι φάση...;

- αυτό διάβασες , ήταν επίσης διαθέσιμο αλλά προτίμησα το ΄΄τούβλο΄΄

 

[wizzy]

Θα συνεχίσω με το "Γραμμένο στα κόκκαλα" του Simon Beckett.

Αφού ευχαριστήσω για άλλη μία φορά τον @Snow Whitty για την ενημέρωση σχετικά με την κυκλοφορία του βιβλίου στα ελληνικά, να πω ότι το τελείωσα χτες. Πολύ καλό δείγμα αστυνομικής λογοτεχνίας. Page-turner, που λένε και στο χωριό μου, παρόλο που κάποιες φορές, μου δόθηκε η αίσθηση ότι η πλοκή καθυστερούσε λίγο να εξελιχθεί - χωρίς να κάνει "κοιλιά" σε κάποιο σημείο. Ίσως, ένας, ας πούμε, "υποψιασμένος" αναγνώστης, να αρχίσει να καταλαβαίνει την κατάληξη της ιστορίας στα τελευταία 2/5 του βιβλίου, όμως, ο συγγραφέας έχει κάποιους "άσσους στο μανίκι του".

Συστήνεται ανεπιφύλακτα σε λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας, όπως και το πρώτο του μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε στα ελληνικά "Η χημεία του θανάτου".

Θα συνεχίσω με ένα ρίσκο: "Ειρήνη Βαρδάκη - Τσιχλόφουσκα". Για να δούμε τι θα δούμε...

 

[wizzy]

- αυτό διάβασες , ήταν επίσης διαθέσιμο αλλά προτίμησα το ΄΄τούβλο΄΄

Ναι, ΟΚ, η διαφορά ποια είναι; Δηλαδή, κάποιος εκεί στις εκδόσεις "Ερατώ" αποφάσισε να κάνει μία περίληψη 127 σελίδων του κειμένου των 1000 σελίδων, να το "βαφτίσει" βιβλίο και να το εκδόσει;

 

[Mr Spock]

... προφανώς τό μικρό είναι μία υποιστορια του μεγάλου

 

[nikosxeng]

Νέο ξεκίνημα ανάγνωσης με το τελευταίο βιβλίο του Γιούνας Γιούνασον - Γλυκιά εκδίκηση ΑΕ

ΓΛΥΚΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑE

Ο Βίκτορ Αλντερχέιμ έχει να λογοδοτήσει για πολλά. Δε φτάνει που εξαπάτησε τη Γένι, τη νεαρή πρώην σύζυγό του, και της βούτηξε την γκαλερί που είχε κληρονομήσει, άφησε και τον γιο του, τον Κέβιν, να πεθάνει καταμεσής της σαβάνας στην Κένυα. Ούτε που περνά

www.psichogios.gr

 

[Kotsidis John]

 

[wizzy]

Θα συνεχίσω με ένα ρίσκο: "Ειρήνη Βαρδάκη - Τσιχλόφουσκα". Για να δούμε τι θα δούμε...

Wow, το τελειώσα χτες! Θα το χαρακτηρίσω "ρεαλιστικό" κι ίσως είναι αυτό το χαρακτηριστικό που με "τράβηξε" τόσο πολύ, για να διαβάσω 456 σελίδες σε τρεις νύχτες. Ο ρεαλισμός είναι "σκληρός" (όχι τόσο όσο στο "Το κορίτσι της διπλανής πόρτας"), σε σημείο που δεν μου άφηνε περιθώριο να μην σκεφτώ ότι όσα περιγράφονται στο βιβλίο μπορούν να συμβούν στο "διπλανό" σπίτι. Ενδιαφέρον ανάγνωσμα, καθόλου χαλαρό (άρα, μην το πάρετε μαζί σας στην παραλία), συστήνεται σε όλους τους αναγνώστες (ενήλικους, κατά προτίμηση).

Συνεχίζω με το "Νεκρωταφίο ζώων" του Steven King.

 

[Decembered]

γιατι με ωμεγα?!

 

[wizzy]

γιατι με ωμεγα?!

Καταρχάς, η ανορθογραφία εντοπίζεται και στην κατάληψη "...φίο" - κανονικά είναι "...φείο".

Υποτίθεται ότι τον τίτλο του νεκροταφείου τον έγραψαν μικρά παιδιά (τα οποία πηγαίνουν στον χώρο για να θάψουν τα νεκρά κατοικίδια ζώα τους), τα οποία δεν γνωρίζουν τη σωστή ορθογραφία της λέξης. Στα αγγλικά, ο τίτλος είναι "Pet sematary" αντί του "Pet cemetery", οπότε επιλέχθηκε επί τούτου να αποδοθεί στα ελληνικά ο τίτλος ανορθόγραφα.

Με την ευκαιριά:

Ramones - Pet Sematary