Χωρικά σε πρώτο στάδιο με την περαιτέρω μουσική εμβύθιση εξαρτώμενη κατά τα γνωστά από την ευχέρεια που δίδεται στο νου για την απαλοιφή κενών πληροφορίας.
Χωρίς ικανοποιητικό βαθμό του "χωρικά" σε εγκαταλείπει η εμβυθιση ; Ψαχνω βαθμό συσχετισμού των δύο και μέγεθος της μεταξύ των εξάρτησης.Χωρικά σε πρώτο στάδιο με την περαιτέρω μουσική εμβύθιση εξαρτώμενη κατά τα γνωστά από την ικανότητα του νου στην απαλοιφή κενών πληροφορίας.
Εάν δεν πραγματοποιείται ικανοποιητικά το κύριο πλεονέκτημα του immersive είναι επόμενο να διασπάται εκ προοιμίου η συγκέντρωση στο αναπαραγόμενο γεγονός. Η ικανοποιητική υλοποίηση για προαγωγή της συγκέντρωσης ακροατή είναι καθοριστικός παράγοντας σε οποιαδήποτε αρχιτεκτονική setup.
Πάντως για να ξέρεις η συγκέντρωση είναι απο έρευνες τα ίδια περίπου χάλια με την μνήμη. Ήταν παλιά στον άνθρωπο περίπου στα 12 δευτερόλεπτα και τώρα έχει πέσει στα 8 λόγω των ερεθισμάτων μας με ιντερνετ κλπ. Μάλιστα όσο αυξάνεται η πληροφορία και η πυκνότητα αυτής τόσο πιο δύσκολή και βραχύβια (< 8 sec) γίνεται.
Στο δικαναλικό τα ακουστικά κέντρα του εγκεφάλου αναμένεται να δέχονται τα ίδια μεγαλύτερο φόρτο αποκωδικοποίησης ως προς τη χωρική πληροφορία, αφού θα πρέπει να κάνουν συνεχόμενη διαλογή ανάμεσα στην άμεση και όποιες πληροφορίες θα διατηρούνταν αλώβητες στην έμμεση εκπομπή ενέργειας. Με τη συνοδεία οθόνης στο πολυκαναλικό τα οπτικά ερεθίσματα εφόσον συνάδουν προς τα ηχητικά πρέπει να υποβοηθούν ακόμα περισσότερο τη συγκεκριμένη αποκωδικοποίηση από τα κέντρα του εγκεφάλου.
Ναι δεν κατάλαβες , το θέμα πολυκάναλο - δικαναλο το ανέφερα μόνο για να build my case και να καταλάβεις που το "παω".
Παρέμεινα "φανατικός" μαγκνεπανάκιας, ακριβώς λόγω του immersion που αυτά προσφέρουν απλόχερα, της τεράστιας στερεοφωνικής εικόνας, σαφώς ψεύτικης στην ακρόαση σόλο κιθάρας, αλλά ποιος σώφρων άνθρωπος ακούει σόλο κιθάρα και σόλο φλάουτο
Υποψιάζομαι ότι συγχέεις ποσότητα με... ποιότητα πληροφορίας.
¨Ασχετως ποιότητας η πληροφορία είναι πληροφορία και αυτόματα is begging and fighting for our attention και αποτελεί εν τελη ποσότητα. Μάλιστα όσο μεγαλύτερη η ποιότητα της τόσ περισσότερο "απαιτεί¨ να την αφομοιώσουμε, ιδίως εαν την γουσταρουμε.
H ανώτερη πληροφορία δεν οδηγεί σε απώλεια συγκέντρωσης υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπερέβαινε η πρώτη τις εγγενείς ικανότητες επεξεργασίας στα εμπλεκόμενα εγκεφαλικά κέντρα.
Ευγε νεε μου
Θέση 9 κέντρο, πλατεία. Τα ενισχυτικά μου παιζουν απο πιο πίσω αλλά έτσι το διάλεξε ο σχεδιαστής - κατασκευαστής. Του το έχω συζητήσει κιόλας.Ευγε νεε μου
Το θέμα είναι ότι σε όλες τις βιντεοσκοπήσεις συναυλιών η ηχητική σκηνή παραμένει σταθερή ενώ η οπτικές λήψεις αλλάζουν διαρκώς γωνίες και μεγέθυνση. Πώς επηρεάζει τον εγκέφαλο αυτό; Προσωπικά συνήθως αγνωώ το οπτικό μέρος από ένα σημείο και έπειτα (εκτός αν είναι μέρος της δράσης, π.χ. σε μια όπερα).
Απο όπου και να είναι ... λεπτή θα είναι 50 -70 microns. Ανθρώπινη πάντα και να θεωρήσουμε και με υλική υπόσταση (γιατί κάποιοι λένε ότι ο Bhutia ως neccesary uncaused being είναι πνεύμα.).Μια τρίχα απ΄τ' αυτιά σας ?
Μια τρίχα μα ποιά τρίχα?
Κανονικά, δεν πρέπει να βλέπεις καθόλου για να αυξήσεις την συγκέντρωση σου. Εαν αλλάζουν και λήψεις σε γρήγορο ρυθμό πολύ χειρότερα. Εκεί βασίζονται οι διαφημίσεις. Αυτό ήταν το κύριο θέμα της έρευνας. Βέβαια κάποιες ατέλειες στην μουσική αναπαραγωγή θα σου διαφεύγουν. (το καλό χα χα).
Εκτός ότι τα μισα δεν τα βλέπω δεν τα καταλαβαίνω κιόλας. Πες μου με λίγα λόγια τι πρέπει να αποκομίσω απο αυτό για το θέμα εγγραφής και μίξης του ύψους. (ή και αναπαραγωγής τους απο τα δυο φορμάτ).
Με μια πρόταση δείχνουν ότι για ν'αντιλαμβανόμαστε με ευχέρεια διαβαθμίσεις ως προς το προβλεπόμενο ύψος, το βάθος και τη σχέση μεγέθους των οργανικών ειδώλων μεταξύ των στην ηχητική σκηνή θα χρειάζονταν οπωσδήποτε κανάλια ύψους να μεταδίδουν τα απαραίτητα χωρικά ερεθίσματα.
