bretsos
Μπάμιας
- Μηνύματα
- 15.937
- Reaction score
- 48.738
Μιας και άραξα θα γράψω τι έζησα σήμερα.
Με αγώνες δεν έχω εμπλακεί (και ούτε πρόκειται) ωστόσο γνώριζα ότι ως ξέμπαρκος δεν μπορούσα να εμπλακώ με το πελατόν. Πήγα λοιπόν με το ποδήλατο κοντά στη εκκίνηση και περίμενα να σκάσουν μύτη.
Εκεί που περίμενα είχα ενημέρωση με RF για το που βρίσκονται και σε πόση ώρα πλησιάζουν. Μόλις έπεσε ειδοποίηση ότι πλησιάζουν πήρα θέση γιατί ήξερα ότι το θκόμ έργο θα ήταν πολύ δύσκολο ώστε να τους έχω από κοντά, όλοι μαζί και ο φτωχός συγγενής χώρια
Τελικά έκατσα πίσω από τα αυτοκίνητα συνοδείας και τη βόλεψαν κάπως, οι άλλοι εντωμεταξύ βαρούσαν τρελά χλμ ως μπούγιο και εγώ πατούσα από πίσω μαναχός και με αέρα να μη τους χάσω. Τους είχα συνέχεια στα 500 μέτρα και βαρούσα να μη μου φύγουν, σε αυτή τη φάση πρόσφερα ατελείωτο θέαμα στα αυτοκίνητα συνοδείας, δεν το είχα πάρει χαμπάρι μέχρι που με πλησίασαν και άρχισαν να ρωτάνε "τι φάση?"
Σε έναν του είπα, όταν μεγαλώσω θα ήθελα να γίνω και εγώ αθλητής, δεν γέλασε, έμεινε να με κοιτά, κρατούσα και ένα μπουκάλι νερό και για να μη το πετάξω κάτω, το πέταξα μέσα στη καμπίνα του αυτοκινήτου.
Μόλις άρχισε η ανηφόρα με πλησίασε και άλλο ένα αμάξι συνοδείας, και ήθελε να μάθει για τον τρελό του χωριού (εμένα δλδ)
Τι κάνεις με λέει, αυτόν τον συμπάθσα και του εξήγησα ότι είμαι ξέμπαρκος και ακολουθώ τη φάση γιατί μέσα στο πελατόν είναι φίλοι και τώρα που θα ξεκαθαρίσει θα τους συναντήσω. Μου λέει, εσύ έτσι όπως πας θα φτάσεις τους πρώτους. Πάψε του λέω, υπερβολές, σήμερα θα έβγαινα ουτο συ άλλος για προπόνηση, ένας λόγος παραπάν
Τεσπα, συνάντησα το Σάκη στα πρώτα χλμ ανάβασης, τα είπαμε λιγάκι αλλά τον εγκατέλειψα γιατί το στροφάρισμα λόγο θκιάσμ κλιμάκωσης δεν συμβάδιζε. Πήγα λίγο παραπάν από τα μισά της αναβασης και περίμενα να έρθει, εκεί χαλάρωσε κάπως η φάση με τα υψομετρικά και τα είπαμε καλά.
Με αγώνες δεν έχω εμπλακεί (και ούτε πρόκειται) ωστόσο γνώριζα ότι ως ξέμπαρκος δεν μπορούσα να εμπλακώ με το πελατόν. Πήγα λοιπόν με το ποδήλατο κοντά στη εκκίνηση και περίμενα να σκάσουν μύτη.
Εκεί που περίμενα είχα ενημέρωση με RF για το που βρίσκονται και σε πόση ώρα πλησιάζουν. Μόλις έπεσε ειδοποίηση ότι πλησιάζουν πήρα θέση γιατί ήξερα ότι το θκόμ έργο θα ήταν πολύ δύσκολο ώστε να τους έχω από κοντά, όλοι μαζί και ο φτωχός συγγενής χώρια
Τελικά έκατσα πίσω από τα αυτοκίνητα συνοδείας και τη βόλεψαν κάπως, οι άλλοι εντωμεταξύ βαρούσαν τρελά χλμ ως μπούγιο και εγώ πατούσα από πίσω μαναχός και με αέρα να μη τους χάσω. Τους είχα συνέχεια στα 500 μέτρα και βαρούσα να μη μου φύγουν, σε αυτή τη φάση πρόσφερα ατελείωτο θέαμα στα αυτοκίνητα συνοδείας, δεν το είχα πάρει χαμπάρι μέχρι που με πλησίασαν και άρχισαν να ρωτάνε "τι φάση?"
Σε έναν του είπα, όταν μεγαλώσω θα ήθελα να γίνω και εγώ αθλητής, δεν γέλασε, έμεινε να με κοιτά, κρατούσα και ένα μπουκάλι νερό και για να μη το πετάξω κάτω, το πέταξα μέσα στη καμπίνα του αυτοκινήτου.
Μόλις άρχισε η ανηφόρα με πλησίασε και άλλο ένα αμάξι συνοδείας, και ήθελε να μάθει για τον τρελό του χωριού (εμένα δλδ)
Τι κάνεις με λέει, αυτόν τον συμπάθσα και του εξήγησα ότι είμαι ξέμπαρκος και ακολουθώ τη φάση γιατί μέσα στο πελατόν είναι φίλοι και τώρα που θα ξεκαθαρίσει θα τους συναντήσω. Μου λέει, εσύ έτσι όπως πας θα φτάσεις τους πρώτους. Πάψε του λέω, υπερβολές, σήμερα θα έβγαινα ουτο συ άλλος για προπόνηση, ένας λόγος παραπάν
Τεσπα, συνάντησα το Σάκη στα πρώτα χλμ ανάβασης, τα είπαμε λιγάκι αλλά τον εγκατέλειψα γιατί το στροφάρισμα λόγο θκιάσμ κλιμάκωσης δεν συμβάδιζε. Πήγα λίγο παραπάν από τα μισά της αναβασης και περίμενα να έρθει, εκεί χαλάρωσε κάπως η φάση με τα υψομετρικά και τα είπαμε καλά.
Last edited: