- Μηνύματα
- 1.363
- Reaction score
- 1.347
- YouTube
Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.
youtube.com
Φτάνει να επιλέγει το βινύλιο για συναισθηματικους λόγους και όχι παρασυρομενος από τη παραφιλολογια περί "ζεστού αναλογικού ήχου " ή της μόδας.Όταν κάνεις αυτό που σε ευχαριστεί δεν υπάρχει πόνος. Υπάρχει μόνο απόλαυση. Όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Άλλο πράγμα η τεχνική υπεροχή ενός μέσου αναπαραγωγής, σε όποιο βαθμό αυτή υφίσταται, και άλλο πράγμα η εμπειρία που πιθανώς κάποιος απολαμβάνει.
Ας αφήσουμε λοιπόν τα «μα πως γίνεται να σ’αρέσει το βινύλιο με τόσες τεχνικές ατέλειες και προβλήματα έναντι του ψηφιακού;» Και ας αφήσουμε τον κόσμο στην ησυχία του να ακούει όπως θέλει.
Τα ψευτοδιλλήματα που τίθενται πάντα περί τεχνολογικής ανωτερώτητας είτε του ψηφιακού έναντι του αναλογικού είτε του πολυκάναλου έναντι του δικάναλου, δεν έχουν κανένα νόημα. Ο καθένας για τους λόγους του, επιλέγει αυτό που του ταιριάζει. Στην ψυχοσύνθεσή του, στο χώρο του, στην τσέπη του κ.ο.κ.Η αγορα βινυλιου μπορει να εχει μια αυξηση λογω του οτι οι εταιρειες πονταραν στον ρομαντισμο της γενιας του βινυλιου, αλλα το ποσοστο των ανθρωπων που ακουει απο βινυλιο ειναι 5% και πολυ λεω. Αλλωστε ολοι οσοι μεγαλωσαμε ακουγοντας βινυλια, το καναμε ως αναγκαστικη επιλογη αφου ηταν ουσιαστικα η μονη πηγη να ακουσεις (εκτος απο το ραδιοφωνο και τις μασημενες κασετες). Τωρα ομως, το βινυλιο δεν παιζει πια χωρις αντιπαλο και φυσικα θα παραμεινει στο 5%.
Δεν πρόκειται για κανενός είδους μάχη, ούτε για απαξίωση της αντίληψης των νέων. Το βινύλιο στην εποχή που δικαίως μεσουρανούσε ήταν το καλύτερο δυνατό μέσο αναπαραγωγής, μιας εποχής που δεν υπήρχε η ψηφιακή μέθοδος αναπαραγωγής. Τότε, που δεν ήταν διαθέσιμο το ψηφιακό μέσο και η αμέσως καλύτερη επιλογή ήταν η κασέτα ( τη μπομπίνα την αφήνω στην άκρη για πρακτικούς λόγους ).Χρόνια παρακολουθώ όπως όλοι αυτή τη ''διαμάχη'' μεταξύ ψηφιακών - αναλογικών και πραγματικά αδυνατώ να βρώ κάποια ουσία σε αυτή πέρα από το ''φούσκωμα στα στήθη'' που έρχεται μετά από ένα πετυχημένο διαδικτυακό ''καρφί'' που έπιασε τόπο..
Η διαμάχη αυτή είναι μια ανάμνηση που δεν λέει να ξεχαστεί ανάμεσα σε ανθρώπους που τη χρησιμοποιούν πια απλά για να περνά η ώρα με πικρόχολα σχόλια σαν τους γέρους στον καφενέ με τα πολιτικά..
Οι νέοι δεν είναι ανόητοι ούτε έχουν σφραγισμένα μάτια - αυτιά, αντίθετα έχουν πρόσβαση σε πληροφορία και ποικιλία επιλογής εξοπλισμών (για κάθε χόμπυ) που οι γέροι που τσακώνονται μεταξύ τους για το θέμα δεν είχαν ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα..
Όποιοι απ' αυτούς επιλέγουν να ψωνίσουν και πικάπ το κάνουν για σύνθετους λόγους που έχουν αναφερθεί άπειρες φορές και όχι διότι έχουν φάει το παραμύθι πως είναι ο μόνος ή ο σωστότερος δρόμος προς την ηχητική νιρβάνα..
Όπως σε όλα τα μ@μ@μ@ν@ χόμπυ υπάρχουν πολλοί τρόποι να τα απολαύσει κάποιος (με τη διαδικασία, με το αποτέλεσμα, με μια αγαπημένη ρουτίνα, κλπ).
Η ''μάχη'' μεταξύ των ''τρόπων'' για να φτάσει στο αποτέλεσμα που θέλει ώστε να ''γουστάρει'' κάποιος (και όχι απαραίτητα για να ανταγωνιστεί στουντιακές αναπαραγωγές σε ποιότητα) είναι γεροντίστικα απωθημένα και θα έλεγα είναι ιδιαίτερα και κυρίως δημοφιλή ανάμεσα σε αυτούς που έχουν ξοδέψει περιουσίες στον ένα ή τον άλλο δρόμο..
Κάποτε καλό θα ήταν να τελειώσει αυτό το χαζοκαφενειακό κλίμα των ανθρώπων με το φαρδύ μπατζάκι για να χωρέσει το
Γεροντίστικη είπα τη διάθεση σε κάθε ευκαιρία για αντιπαράθεση που έχουν πολλοί όσο αφορά τα μέσα και όχι την ανάλυση που έκανες (που προσωπικά βρίσκω και σωστή).Δεν πρόκειται για κανενός είδους μάχη, ούτε για απαξίωση της αντίληψης των νέων. Το βινύλιο στην εποχή που δικαίως μεσουρανούσε ήταν το καλύτερο δυνατό μέσο αναπαραγωγής, μιας εποχής που δεν υπήρχε η ψηφιακή μέθοδος αναπαραγωγής. Τότε, που δεν ήταν διαθέσιμο το ψηφιακό μέσο και η αμέσως καλύτερη επιλογή ήταν η κασέτα ( τη μπομπίνα την αφήνω στην άκρη για πρακτικούς λόγους ).
Όλοι γνωρίζουμε ότι το βινύλιο φθείρεται, μαζεύει σκόνη στα αυλάκια του, ενώ γνωρίζουμε επίσης τις τεχνικές αδυναμίες του που προκύπτουν απο τις προδιαγραφές του και αυτές κάτω απο ιδανικές συνθήκες και όχι κάτω απο τυπικές συνθήκες ακρόασης.
Ένας νέος που θέλει να πάρει μέρος σε αυτή τη τρέλα της μόδας, ας το κάνει, αν θέλει δηλαδή να νιώθει ξεχωριστός, να αντλήσει κύρος απο το ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο θα ακούει μουσική και το όποιο μέγεθος της δισκοθήκης του. Μπορεί να χρησιμοποιήσει και ενισχυτικά με λαμπιόνια προκειμένου να κάνει πιο έντονο το statement του, κανένα πρόβλημα.
Το πρόβλημα ξεκινά όταν αυτός ο νέος θα πάει να αγοράσει και να στήσει βινυλιακό σύστημα επειδή ακούει τις φωνές όσων ρομαντικών ή wannabee audio gurus που του λένε ότι το βινύλιο υπερέχει σαν μέσο έναντι του ψηφιακού, κάτι που προφανώς και δεν ισχύει. Άλλο πράγμα ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο ακούγεται ( και που κακά τα ψέματα, οφείλεται σε σφάλματα ανάγνωσης ) και εντελώς διαφορετικό πράγμα η πιστότητα.
45 χρονών μαντράχαλο, δεν με λες και γέροντα, άρα πιστεύω ότι κάθε άλλο παρά "γεροντίστικο" είναι το σκεπτικό μου. Αντίθετα, τη πεποίθηση περί υπεροχής του βινυλίου, την έχουν κάποιοι μεγαλύτεροι απο εμένα, θα μπορούσες να τους πεις και γέροντες πλέον ( μαζί τους και ο πατέρας μου, ας πούμε ).