Ομολογώ πως δεν παραξενεύτηκα διόλου με την τροπή που πήρε το θέμα πανελλαδικώς και σε όλα τα ΜΜΕ, στην σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε όποιους ασκούν επαγγελματικά την κριτική ταινιών και στον υπόλοιπο κόσμο, που διψασμένος για μια αξιοπρεπή (τουλάχιστον) επική περιπέτεια, βρήκε με ευκολία απάγκιο κι απανέμι στο 300.
Αυτό που πρέπει να γίνει ευρύτερα αντιληπτό, γι αυτό μόχθησα καμιά πενταετία σε ένα άλλο μετερίζι, είναι πως εκτός της επαγγελματικής ταυτότητας, του κάθε γράφοντος θέμα γύρω από οποιοδήποτε καλλιτεχνικό πόνημα, δεν παύει να είναι μια ξεχωριστή ανθρώπινη οντότητα, που διαθέτει όπως είναι φυσικό, προσωπική άποψη. Και αυτό θα πρέπει να είναι σεβαστό από όλους. Αρκεί ένα «διαφωνώ με την άποψη του Χ» ή «παρεκκλίνω ελαφρώς από την ανάλογη του Ψ» βάζοντας την προσωπική μου κρίση παραδίπλα, πάντοτε αιτιολογημένη και με τα σωστά επιχειρήματα, ώστε να έχει ισάξια οντότητα.
Το ΙΣΑΞΙΑ το τονίζω και μάλιστα με πολύ μεγάλα γράμματα, για να καταστήσω σαφές, πως η γνώμη κάποιου που την τοποθετεί σε ένα οποιοδήποτε έντυπο, σε ένα δημοκρατικό ευρύτερο περιβάλλον, έχει ακριβώς την ίδια βαρύτητα με αυτού που την αναφέρει στο καφέ, στην παιδική χαρά ή ανταλλάσσοντας ιδέες στο ICQ. Για να μην πω πως ο δεύτερος έχει κι έναν λόγο παραπάνω, μιας και για να δει το 300, το 400 και το 1800, έχει χαλάσει καμιά τριανταριά ευρουδάκια στο Plex, μαζί με κάτι ζαχαρωτά και κοκακόλες (για να πάει κάτω η στενοχώρια από τον χαμό του Λεωνίδα).
Προσωπικά, είναι κάτι που με έχει ενοχλήσει από πολύ παλιά και δεν αφορά μονάχα στην κρίση της κρίσης που κάνει κάποιος και καλά «γνωστός» στην εφημερίδα του. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιος (μας) έχει γράψει εκτός θέματος σχόλιο του είδους «τι κουτός που είσαι ρε φίλε, που μας λες για την BRAVIA, πως έχει τρία HDMI και πέντε SCART» ή «ο FIDELITY κάφρε υποστηρικτή του, δεν είναι αυτό που νομίζεις, αλλά ένα μπρίκι που δεν ψήνει ούτε καπουτσίνο».
Λάθος! Λάθος! Λάθος!
Ακόμη και αν πίσω από την κάθε γνώμη κρύβονται οικονομικά συμφέροντα υψηλού επιπέδου, πρέπει να γίνει σαφές πως πρόκειται για μια άποψη, που είναι πιθανόν να μην ταιριάζει με την δική μας. Ομοίως και ακόμη πιο χειρότερα – που λένε οι ελληνομαθείς –ισχύει και στο αντίθετο. Δηλαδή να υποστηρίζει κάποιος με φανατισμό, τις εκτιμήσεις του ενός, του μεγάλου, του Θεού του, ακολουθώντας πιστά όσα αναφέρει, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση οδηγούμαστε σε μεγαλύτερου επιπέδου αναταραχές και φαινόμενα Ορματζακισμού...
Δεν κρύβω πως ενοχλήθηκα με τον χαμό που προκλήθηκε στα μίντια, με την μαζική επίθεση του λαού, προς τους κριτικούς, που μαζικότερα – με σημαία τους τις όποιες γνώσεις έχουν αποκομίσει σε σχολές, σεμινάρια, φεστιβάλ, διοργανώσεις – έκραξαν το 300. Από την άλλη μεριά όμως, μπορώ να περηφανευτώ πως κάτι τέτοιο είχα προβλέψει πολύ καιρό πριν – σχεδόν 1 μήνα πριν την κυκλοφορία της ταινίας (κάποιου) Κυρίου Snyder.
Και αυτό γιατί δεν έχει γίνει αντιληπτό στους συναδελφικούς μου χώρους, πως για να μην εξελιχθεί η μικρή μας κοινωνία σε φράξια χλευασμού από τον απλό κόσμο, που μπορεί να θέλγεται από τον καλό Αγγελόπουλο αλλά για να ξεσκάσει μάλλον θα προτιμήσει το Devil Wears Prada, πρέπει να ακολουθήσει την σκεπτική των δύο μέτρων και των δύο στραβών ματιών. Που είναι αλάνθαστη και κυρίως άκρως διπλωματική.
«Δεν είδα αδελφέ πουθενά προπαγάνδα στην κάθοδο των σκιτσάτων Μυρίων του 300. Και αν έγινε κάτι τέτοιο, έλα μωρέ δεν είναι δα και καμιά νέα περίπτωση DELTA FORCE…»
Πόσο μάλλον όταν η ίδια η ταινία, σχεδόν παρακαλεί γονατιστά να μην την παρακολουθήσεις όπως θα έκανες στον ΑΝΕΜΟ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΚΡΙΘΑΡΙ, το ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟ ή τον ΤΑΞΙΤΖΗ.
Όλα τα παραπάνω φυσικά αφορούν (κυρίως) όλα όσα έχουν γραφεί στο μπλοκ του περιοδικού ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, που αναδεικνύουν την τραγικότητα της έννοιας δημοκρατία.
Γιατί σε μια περιοριστικών ελευθεριών κοινωνία, όλοι θα ήταν (φοβισμένα) προσεκτικότεροι στα σχόλια τους. Και στην εξειδικευμένη κρίση, πόσο μάλλον στην εκτόξευση (δικαιολογημένων ή όχι μου είναι αδιάφορο) μύδρων, εναντίον της...
Και που - για να κινδυνολογήσω και λιγάκι - αν κάποιος λογοκριτής επέμενε πως "μια μορφή όπως του φιλο-κομμουνιστικών αντιλήψεων Λεωνίδα, διαταρράσει την ηρεμίαν, την τάξην και την ασφάλειαν του πολιτεύματος, αντιτιθέμενος σε προσταγάς, που έχει ορίσει η σοφά σκεπτόμενη βουλή των Εφόρων" τότε θα λέγαμε αντίο μέχρι και στο άκακο, άβουλο και απολιτίκ 300...
Αυτό που πρέπει να γίνει ευρύτερα αντιληπτό, γι αυτό μόχθησα καμιά πενταετία σε ένα άλλο μετερίζι, είναι πως εκτός της επαγγελματικής ταυτότητας, του κάθε γράφοντος θέμα γύρω από οποιοδήποτε καλλιτεχνικό πόνημα, δεν παύει να είναι μια ξεχωριστή ανθρώπινη οντότητα, που διαθέτει όπως είναι φυσικό, προσωπική άποψη. Και αυτό θα πρέπει να είναι σεβαστό από όλους. Αρκεί ένα «διαφωνώ με την άποψη του Χ» ή «παρεκκλίνω ελαφρώς από την ανάλογη του Ψ» βάζοντας την προσωπική μου κρίση παραδίπλα, πάντοτε αιτιολογημένη και με τα σωστά επιχειρήματα, ώστε να έχει ισάξια οντότητα.
Το ΙΣΑΞΙΑ το τονίζω και μάλιστα με πολύ μεγάλα γράμματα, για να καταστήσω σαφές, πως η γνώμη κάποιου που την τοποθετεί σε ένα οποιοδήποτε έντυπο, σε ένα δημοκρατικό ευρύτερο περιβάλλον, έχει ακριβώς την ίδια βαρύτητα με αυτού που την αναφέρει στο καφέ, στην παιδική χαρά ή ανταλλάσσοντας ιδέες στο ICQ. Για να μην πω πως ο δεύτερος έχει κι έναν λόγο παραπάνω, μιας και για να δει το 300, το 400 και το 1800, έχει χαλάσει καμιά τριανταριά ευρουδάκια στο Plex, μαζί με κάτι ζαχαρωτά και κοκακόλες (για να πάει κάτω η στενοχώρια από τον χαμό του Λεωνίδα).
Προσωπικά, είναι κάτι που με έχει ενοχλήσει από πολύ παλιά και δεν αφορά μονάχα στην κρίση της κρίσης που κάνει κάποιος και καλά «γνωστός» στην εφημερίδα του. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιος (μας) έχει γράψει εκτός θέματος σχόλιο του είδους «τι κουτός που είσαι ρε φίλε, που μας λες για την BRAVIA, πως έχει τρία HDMI και πέντε SCART» ή «ο FIDELITY κάφρε υποστηρικτή του, δεν είναι αυτό που νομίζεις, αλλά ένα μπρίκι που δεν ψήνει ούτε καπουτσίνο».
Λάθος! Λάθος! Λάθος!
Ακόμη και αν πίσω από την κάθε γνώμη κρύβονται οικονομικά συμφέροντα υψηλού επιπέδου, πρέπει να γίνει σαφές πως πρόκειται για μια άποψη, που είναι πιθανόν να μην ταιριάζει με την δική μας. Ομοίως και ακόμη πιο χειρότερα – που λένε οι ελληνομαθείς –ισχύει και στο αντίθετο. Δηλαδή να υποστηρίζει κάποιος με φανατισμό, τις εκτιμήσεις του ενός, του μεγάλου, του Θεού του, ακολουθώντας πιστά όσα αναφέρει, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση οδηγούμαστε σε μεγαλύτερου επιπέδου αναταραχές και φαινόμενα Ορματζακισμού...
Δεν κρύβω πως ενοχλήθηκα με τον χαμό που προκλήθηκε στα μίντια, με την μαζική επίθεση του λαού, προς τους κριτικούς, που μαζικότερα – με σημαία τους τις όποιες γνώσεις έχουν αποκομίσει σε σχολές, σεμινάρια, φεστιβάλ, διοργανώσεις – έκραξαν το 300. Από την άλλη μεριά όμως, μπορώ να περηφανευτώ πως κάτι τέτοιο είχα προβλέψει πολύ καιρό πριν – σχεδόν 1 μήνα πριν την κυκλοφορία της ταινίας (κάποιου) Κυρίου Snyder.
Και αυτό γιατί δεν έχει γίνει αντιληπτό στους συναδελφικούς μου χώρους, πως για να μην εξελιχθεί η μικρή μας κοινωνία σε φράξια χλευασμού από τον απλό κόσμο, που μπορεί να θέλγεται από τον καλό Αγγελόπουλο αλλά για να ξεσκάσει μάλλον θα προτιμήσει το Devil Wears Prada, πρέπει να ακολουθήσει την σκεπτική των δύο μέτρων και των δύο στραβών ματιών. Που είναι αλάνθαστη και κυρίως άκρως διπλωματική.
«Δεν είδα αδελφέ πουθενά προπαγάνδα στην κάθοδο των σκιτσάτων Μυρίων του 300. Και αν έγινε κάτι τέτοιο, έλα μωρέ δεν είναι δα και καμιά νέα περίπτωση DELTA FORCE…»
Πόσο μάλλον όταν η ίδια η ταινία, σχεδόν παρακαλεί γονατιστά να μην την παρακολουθήσεις όπως θα έκανες στον ΑΝΕΜΟ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΚΡΙΘΑΡΙ, το ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟ ή τον ΤΑΞΙΤΖΗ.
Όλα τα παραπάνω φυσικά αφορούν (κυρίως) όλα όσα έχουν γραφεί στο μπλοκ του περιοδικού ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, που αναδεικνύουν την τραγικότητα της έννοιας δημοκρατία.
Γιατί σε μια περιοριστικών ελευθεριών κοινωνία, όλοι θα ήταν (φοβισμένα) προσεκτικότεροι στα σχόλια τους. Και στην εξειδικευμένη κρίση, πόσο μάλλον στην εκτόξευση (δικαιολογημένων ή όχι μου είναι αδιάφορο) μύδρων, εναντίον της...
Και που - για να κινδυνολογήσω και λιγάκι - αν κάποιος λογοκριτής επέμενε πως "μια μορφή όπως του φιλο-κομμουνιστικών αντιλήψεων Λεωνίδα, διαταρράσει την ηρεμίαν, την τάξην και την ασφάλειαν του πολιτεύματος, αντιτιθέμενος σε προσταγάς, που έχει ορίσει η σοφά σκεπτόμενη βουλή των Εφόρων" τότε θα λέγαμε αντίο μέχρι και στο άκακο, άβουλο και απολιτίκ 300...
