Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΔΡΑΒΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ AVSITE

Μηνύματα
2.868
Reaction score
250
September 4, 2003
Letter to the Editor of the Journal of the Audio Engineering Society

Why is Bass Reproduction from a Dipole Woofer in a Living Room Often Subjectively More Accurate Than from a Monopole Woofer?

There is anecdotal evidence that the 30 Hz to 200 Hz frequency range is reproduced with less masking by the room when dipole type woofers are used, than with standard closed box or vented woofers. Very few commercial loudspeakers employ dipole bass, but there is a number of hobbyists who have built dipole woofers from plans such as in [1, 2] and who are enthusiastic about their sonic benefit. A search on the Internet for forum sites dealing with do-it-yourself loudspeaker design and dipole woofers can substantiate this observation.

The dipole has a figure-of-eight polar response in free-space and is essentially a velocity source, whereas a monopole is omni-directional and a pressure source. Clearly, a dipole woofer excites room modes to a different degree when placed in the same location as a monopole. In general, the dipole couples strongly to room modes at locations of high particle velocity, where the sound pressure is low, and when its free-space axis of radiation is aligned with the direction of mode propagation. Due to the directionality of a dipole source, it excites modes minimally that travel orthogonal to its main axis. Thus even for fixed dipole and monopole locations a dipole can potentially reproduce bass with less room participation.

Fewer modes are excited by a dipole [3, 4, 5, 6, 7, 8, 9], but there is no agreement as to the perceptual consequences. Some authors argue that a smoother frequency response can be obtained by proper orientation and location of the dipole source [4, 7, 8], or that less energy is coupled into modes [6, 9] and that this leads to greater clarity of bass reproduction. By contrast other authors argue that the less uniform excitation of modes is detrimental [3, 5], because it increases irregularity of the low frequency response.

Uniformity of the steady-state low frequency room response curve appears to be the generally accepted criterion for optimum bass reproduction. Many articles have been written about the optimum number and location of woofers for Home Theater installations and how to excite a maximum number of modes evenly. In all cases the target is a smooth looking low frequency response curve. Such relatively smooth response is still far from a flat response, because of the many underlying resonances. This approach leads to a large 'quantity' of bass with little irregularity, but it does not provide the highest 'quality' reproduction. Bass notes are slow to decay when energy has been stored in discrete room resonances, bass line articulation is lost, and the sound drones on.

I have investigated possible reasons for the qualitative difference between monopole and dipole bass reproduction by in-situ measurements [6] and scale model experiments. I am convinced that the steady-state low frequency response is a poor indicator of the quality of bass reproduction, other than to point to the one or two modes that need to be equalized. The strongest correlation between measured data and subjective impression appears to come from a modulation-transfer-function measurement which is analyzed in the time domain. For example, when a short length of a 100% amplitude modulated signal with a carrier to modulation frequency ratio of 10:1 is used as stimulus, then the room response reduces the depth of modulation and increases the burst duration for different frequencies and room locations. A pattern seems to appear whereby the modulation envelope is subjectively preserved more frequently with a dipole than a monopole. This correlates strongly with the impression that bass reproduced by a pair of dipole woofers is more articulate and thus more realistic of the recorded source.

As a hypothesis, consider that the combination of three effects might explain the bass clarity of dipole woofers. 1. A dipole's directional polar response excites fewer room modes. 2. Its total radiated power is 4.8 dB less than that of a monopole for the same on-axis SPL. Thus the strength of the excited modes is less. 3. A 4.8 dB difference in SPL at low frequencies is quite significant, due to the bunching of the equal loudness contours at low frequencies, and is more equivalent to a 10 dB difference in loudness at 1 kHz. I would hope that further investigation into bass reproduction in small acoustic spaces will lead to deeper understanding of the physical and psychoacoustic parameters that determine the perceived sound quality.


Siegfried Linkwitz
Linkwitz Lab
Corte Madera, CA 94925, USA​

…………………………………………………………………..
[1] Dipole prototypes, www.linkwitzlab.com/proto.htm
[2] Dipole woofer construction, www.linkwitzlab.com/woofer.htm
[3] Tomas Salava, Comments on "Dipole Loudspeaker Response in Listening Rooms", Letters to the Editor, J. Audio Eng. Soc., vol. 51, pp. 248-250 (2003 April).
[4] James M. Kates, "Dipole Loudspeaker Response in Listening Rooms", J. Audio Eng. Soc., vol. 50, pp. 363-374 (2002 May).
[5] Earl R. Geddes, "On Sound Radiation from Ported Enclosures", J. Audio Eng. Soc., vol. 49, pp. 120-124 (2001 March).
[6] Siegfried Linkwitz, "Investigation of Sound Quality Differences between Monopolar and Dipolar Woofers in Small Rooms", 105th AES Convention, San Francisco, September 1998, Preprint 4786.
[7] Charalampos Ferekidis & Uwe Kempe, "Room Mode Excitation of Dipolar and Monopolar Low Frequency Sources", 100th AES Convention, Copenhagen, May 1996, Preprint 4193.
[8] Bill Tsakiris, Aristoteles Sdravopoulos & Soterios Salamouris, "Finite Baffle Dipole Speakers with Electrodynamic Drivers: Design, Implementation, Measurement and Experiment of Digital Equalization", 100th AES Convention, Copenhagen, May 1996, Preprint 4184.
[9] Siegfried Linkwitz, "Development of a Compact Dipole Loudspeaker", 93rd AES Convention, San Francisco, Oct. 1992, Preprint 3431
 

Μηνύματα
2.868
Reaction score
250
Απάντηση: Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΔΡΑΒΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ AVSITE

Όταν το LINKWITZ LAB απευθύνεται στην audio engineering society

και στις αναφορές του υπάρχουν Ελληνικά ονόματα δεν μπορούμε

παρά να νοιώθουμε μια ιδιαίτερη χαρά!

Πριν από λίγο καιρό γράφτηκε σαν μέλος του avsite ο Αρης Σδραβόπουλος!

Ο Άρης είναι πάνω από 17 χρόνια ένας από τους σοβαρότερους

και πιο καταρτισμένους μηχανικούς-σχεδιαστές ηχείων σε παγκόσμιο

επίπεδο .

Οι σπουδές του

(http://www.essex.ac.uk/dces/research/audio_lab/people_graduates.html)

και η εμπειρία του ( από το σχετικό πόστο του στην ROISTER)

είναι κορυφαίου επιπεδου .

Οι δραστηριότητες του στο πεδίο της έρευνας και στο πεδίο της παραγωγής

υψηλού επιπέδου και αυτές !

Ελάχιστα παραδείγματα τα :

http://www.aes.org/e-lib/browse.cfm?elib=7588

http://www.aes.org/e-lib/browse.cfm?elib=12192
 

Μηνύματα
2.868
Reaction score
250
Απάντηση: Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΔΡΑΒΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ AVSITE

Θεωρώ ότι είναι μοναδική ευκαιρία για τα μέλη του site

να λύσουν απορίες και να "μάθουν" τι κρύβεται πίσω

από το μείζον θέμα σχεδίαση-κατασκευή ηχείου !

Υπάρχουν εκατοντάδες αμφιλεγόμενες προσεγγίσεις,

υπάρχουν απορίες , υπάρχουν μύθοι ,υπάρχει παρασκήνιο

που καποιος που γνωρίζει το θέμα από "μέσα" μπορεί να φωτίσει

αποτελεσματικά!

Πιστεύω ότι δεν πρέπει να χάσουμε την μεγάλη ευκαιρία

και να εκμεταλλευτούμε την παρουσία του Άρη !

Μαζέψτε απορίες , σχόλια , προβληματισμούς πάνω σε οτιδήποτε

αφορά την υπόθεση ηχείο !


Ενδεχομένως οι απαντήσεις του να έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον

και να συμβάλλουν στην βελτιστοποίηση της θεματολογίας

της κατηγορίας ......
 

Κώστας Φ.

Truth hurts. Here's a teddy bear.
Μηνύματα
8.978
Reaction score
895
Απάντηση: Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΣΔΡΑΒΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ AVSITE

:bravo: :bravo: :bravo:

Μαζέψτε απορίες , σχόλια , προβληματισμούς πάνω σε οτιδήποτε

αφορά την υπόθεση ηχείο !
Eχμ, Βασίλη, το paper που έβαλες στην αρχή του thread δίνει μία καλή πάσα... :happy_9:

Δίπολα ηχεία. Οι θέσεις του Linkwitz είναι λίγο-πολύ γνωστές και το open baffle Orion είναι ένα ηχείο που πολύ θα ήθελα να ακούσω. Tελικά μήπως δεν είναι απλά "μόδα" αλλά υπάρχει και ουσία σε τέτοιες σχεδιάσεις; Κι αν ναι, γιατί δεν βλέπουμε περισσότερες λύσεις αυτής της σχεδίασης; Οι περισσότεροι κατασκευαστές (αλλά και οι καταναλωτές) επιμένουν στα "ηχεία-κουτιά".

Η συζήτηση είχε ξεκινήσει εδώ.
Αν θέλει ο κ. Σδραβόπουλος μπορεί να μας πει την άποψή του, που σίγουρα έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, και να συνεχίσουμε την κουβέντα μας.
 

Μηνύματα
2
Reaction score
0
Η σχεδίαση ένος δίπολου ηχείου ανοιχτής μπάφλας με ηλεκτροδυναμικά μεγάφωνα προσφέρει μία σειρά από ουσιαστικά ηχητικά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τις συμβατικές σχεδιάσεις με καμπίνα. Παράλληλα όμως, παρουσιάζει και αρκετές εγγενείς δυσκολίες, που εξηγούν το γιατί αυτή η σχεδίαση παραμένει δέσμια μιας βαθειάς προκατάληψης: ότι τα ηλεκτροδυναμικά μεγάφωνα έιναι κατάλληλα μόνο για ηχεία με καμπίνες.

Το πρώτο, και προφανές, προσόν ενός δίπολου ηχείου ανοιχτής μπάφλας είναι η απουσία καμπίνας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Κάθε ηλεκτροδυναμικό μεγάφωνο (ιδίως woofer) είναι εξ ορισμού δίπολη πηγή ήχου. Εκπέμπει ήχο και προς τα πίσω και μάλιστα με αντίθετη φάση σε σχέση με την μπροστινή ακτινοβολία του. Όταν λοιπόν το μεγάφωνο λειτουργεί μόνο του στο χώρο, η πίσω ακτινοβολία του ακυρώνει τη μπροστινή του, με αποτέλεσμα τον ουσιαστκό μηδενισμό της απόκρισης του μεγαφώνου στις χαμηλές συχνότητες. Oρόλος της καμπίνας είναι να απομονώνει την ανεπιθύμητη πίσω ακτινοβολία του μεγαφώνου και παράλληλα, να ενισχύει την ωφέλιμη, μπροστινή ακτινοβολία του, λειτουργώντας ως ένα συντονισμένο αντηχείο. Επιπλέον, η καμπίνα ουσιαστικά δρα ως μία πρόσθετη ανάρτηση, ‘’φρενάροντας’’ τις υπερβολικές διαδρομές των μεγαφώνων και περιορίζοντας τις παραμορφώσεις που αυτές προκαλούν.

Εδώ όμως εξαντλούνται τα οφέλη της καμπίνας και αρχίζουν τα προβλήματα. Ο συντονισμός συνεπάγεται την αποθήκευση ενέργειας (ακουστικής/μηχανικής) και την απελευθέρωσή της με καθυστέρηση και με τρόπο εν πολλοίς ανεξέλεγκτο, υποβαθμίζοντας έτσι σημαντικά τη χρονική/μεταβατική συμπεριφορά του ηχείου.

Παράλληλα, η πίσω ακτινοβολία του μεγαφώνου, η οποία εγκλωβίζεται στο εσωτερικό της καμπίνας, φυσικά και δεν εξαφανίζεται ως δια μαγείας! Ένα μέρος της ξαναβγαίνει μέσα από τα διαφράγματα των μεγαφώνων (τα οποία κάθε άλλο παρά ακουστικά ‘’αδιαφανή’’ είναι). Ένα άλλο μέρος της ακτινοβολείται μέσω των ταλαντώσεων των τοιχωμάτων της καμπίνας. Αν αναλογιστούμε ότι η επιφάνεια της καμπίνας είναι πολλαπλάσια της επιφάνειας των μεγαφώνων, η ηχητική συμβολή αυτής της ακτινοβολίας μπορεί να είναι σημαντική και προκαλεί χρωματισμούς και θολώματα στον ήχο του ηχείου, που αποδίδονται με τον περιεκτικό όρο ‘’κουτίλα’’!

Σε αντίθεση με τα παραπάνω, σε ένα ηχείο ανοιχτής μπάφλας ΔΕΝ υπάρχει συντονισμός καμπίνας και ούτε φυσικά αποθήκευση ενέργειας. ΔΕΝ υπάρχει επιστροφή ήχου μέσω των μεγαφώνων και ΔΕΝ υπάρχει η παρασιτική ακτινοβολία της καμπίνας. Αυτό που ακούμε είναι ο ήχος των μεγαφώνων, όπως προκύπτει από την απόλυτα ελεύθερη κίνηση των κώνων τους στον ανοιχτό χώρο.

Βέβαια, ΔΕΝ υπάρχει και η απομόνωση της πίσω ακτινοβολίας των μεγαφώνων και ΔΕΝ υπάρχει το ‘’φρένο’’ στις διαδρομές τους. Εδώ υπεισέρχεται η ικανότητα του μηχανικού/σχεδιαστή να διαμορφώσει το συνδυασμό μεγαφώνων/μπάφλας έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν αυτές οι ελλείψεις. Η εμπειρία μας στη Roisterμε σχεδιάσεις ανοιχτής μπάφλας έδειξαν ότι με κατάλληλη ‘’ρύθμιση’’ των προδιαγραφών των woofer και κατάλληλη σχεδίαση της γεωμετρίας της μπάφλας, μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικότατη απόκριση μπάσου, που συγκρίνεται σε στάθμη και έκταση με αντίστοιχες σχεδιάσεις καμπίνας αλλά χωρίς τα προβλήματα που τις ταλανίζουν.

Πέρα από την υπεροχή της σε επίπεδο χρονικής λειτουργίας και απουσίας παρασιτικών ακτινοβολιών και παραμορφώσεων, ένα δίπολο ηχείο έχει ένα ακόμη κεφαλαιώδες πλεονέκτημα σε σχέση με ένα ηχείο με καμπίνα. Αυτό είναι η Οκτοειδής ακτινοβολία του.

Ένα συμβατικό (μονόπολο) ηχείο καμπίνας στις χαμηλές συχνότητες ακτινοβολεί ομοιόμορφα προς κάθε κατεύθυνση και στις μεσαίες και υψηλές συχνότητες προοδευτικά ‘’συγκεντρώνει’’ τον ήχο του προς τα εμπρός και σε όλο και μικρότερη γωνία. Έτσι στέλνει έντονη ηχητική ακτινοβολία χαμηλών και μεσαίων συχνοτήτων προς τα πλάγια, διεγείροντας ισχυρές πρώιμες ανακλάσεις σε δάπεδο, οροφή και πλαινούς τοίχους. Οι ανακλάσεις αυτές είναι ιδιαίτερα καταστροφικές, γιατί φτάνουν στον ακροατή με ελάχιστη καθυστέρηση σε σχέση με τον απευθείας ήχο και αλλοιώνουν τόσο τη χρονική όσο και τη συχνοτική δομή του μουσικού προγράμματος.

Αντίθετα, ένα δίπολο ηχείο ακτινοβολεί στο χώρο σε σχήμα ‘’ξαπλωμένου 8’’ με ισχυρή ακτινοβολία μπρος και πίσω και σχεδόν μηδενική στα πλάγια, γιατί εκεί η πίσω ακτινοβολία ακυρώνει τη μπροστινή. Έτσι, το δίπολο ηχείο στέλνει ελάχιστη ενέργεια προς τα πλάγια ελαχιστοποιώντας τις ανεπιθύμητες πρώιμες ανακλάσεις.

Παράλληλα, η ισχυρή πίσω ακτινοβολία του δίπολου ηχείου στις χαμηλές και –κυρίως- στις μεσαίες συχνότητες, διεγείρει ισχυρές ανακλάσεις στον πίσω τοίχο. Αυτές οι ανακλάσεις φτάνουν στον ακροατή με μεγάλη καθυστέρηση και δημιουργούν ένα πλούσιο πεδίο αντήχησης, που όχι μόνο δεν αλλοιώνει το άμεσο μουσικό σήμα, όπως οι πρώιμες ανακλάσεις, αλλά του χαρίζει τη ‘’θέρμη’’ και την ‘’αίσθηση του χώρου’’ που χαρακτηρίζει τις ζωντανές μουσικές σκηνές. Γι’ αυτό το λόγο τα δίπολα ηχεία είναι αξεπέραστα στη δημιουργία αίσθησης χώρου (ambience) και αληθοφανούς σκηνικής παρουσίας (stagefeeling).

Μετά από όλα αυτά δικαίως θα αναρωτηθεί κανείς: γιατί παρά τα τόσα πλεονεκτήματά της η δίπολη σχεδίαση είναι τόσο σπάνια και περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε πανάκριβες υλοποιήσεις με μαγνητοστατικές ή ηλεκτροστατικές μεμβράνες; Οι λόγοι πιστεύω είναι κυρίως δύο: Από τη μία οι απαιτήσεις σε διαδρομές των μεγαφώνων, που μοιραία οδηγούν σε μεγάλες υλοποιήσεις με τεράστιας επιφάνειας woofer. Από την άλλη η μεγάλη δυσκολία μοντελοποίησης/προσομοίωσης του συνδυασμού μεγαφώνων/μπάφλας σε αντίθεση με τις συμβατικές σχεδιάσεις κουτιού, όπου η διαδικασία αυτή έχει τεκμηριωθεί και αυτοματοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό.

Παρόλα αυτά, είναι τόσα τα συν του δίπολου ηχείου με ηλεκτροδυναμικά μεγάφωνα, που η σχεδίασή του αποτελεί, κατά την άποψή μου, τη μεγαλύτερη ίσως πρόκληση για ένα μηχανικό/σχεδιαστή.
 

Gebreselassie

Μαύρος!
Μηνύματα
30.924
Reaction score
2.618
Πολύ κατατοπιστικά όσα μας παραθέσατε!
Μετέφερα το θέμα στην τεχνική κατηγορία της high end.

...
 

Κώστας Φ.

Truth hurts. Here's a teddy bear.
Μηνύματα
8.978
Reaction score
895
Νομίζω δεν θα μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι περισσότερο! :bravo:

Να θυμήσω μόνο σε όσους μας διαβάζουν πως το θέμα των open baffle το έχουμε ξανασυζητήσει εδώ κι εδώ.
 



Μηνύματα
1.935
Reaction score
13
Καλωσηρτετε

Διαβαζω με μεγαλη προσοχη.
Τετοια κειμενα θα επρεπε να βλεπουμε πιο συχνα εδω μεσα.
Παρακατω στεκομαι σε μερικα σημεια στα οποια, εαν εχετε την καλοσυνη, δωστε μεγαλυτερη εκταση.


Η σχεδίαση ένος δίπολου ηχείου ανοιχτής μπάφλας με ηλεκτροδυναμικά μεγάφωνα προσφέρει μία σειρά από ουσιαστικά ηχητικά πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τις συμβατικές σχεδιάσεις με καμπίνα. Παράλληλα όμως, παρουσιάζει και αρκετές εγγενείς δυσκολίες, που εξηγούν το γιατί αυτή η σχεδίαση παραμένει δέσμια μιας βαθειάς προκατάληψης: ότι τα ηλεκτροδυναμικά μεγάφωνα έιναι κατάλληλα μόνο για ηχεία με καμπίνες.

Το πρώτο, και προφανές, προσόν ενός δίπολου ηχείου ανοιχτής μπάφλας είναι η απουσία καμπίνας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Κάθε ηλεκτροδυναμικό μεγάφωνο (ιδίως woofer) είναι εξ ορισμού δίπολη πηγή ήχου. Εκπέμπει ήχο και προς τα πίσω και μάλιστα με αντίθετη φάση σε σχέση με την μπροστινή ακτινοβολία του. Όταν λοιπόν το μεγάφωνο λειτουργεί μόνο του στο χώρο, η πίσω ακτινοβολία του ακυρώνει τη μπροστινή του, με αποτέλεσμα τον ουσιαστκό μηδενισμό της απόκρισης του μεγαφώνου στις χαμηλές συχνότητες. Oρόλος της καμπίνας είναι να απομονώνει την ανεπιθύμητη πίσω ακτινοβολία του μεγαφώνου και παράλληλα, να ενισχύει την ωφέλιμη, μπροστινή ακτινοβολία του, λειτουργώντας ως ένα συντονισμένο αντηχείο. Επιπλέον, η καμπίνα ουσιαστικά δρα ως μία πρόσθετη ανάρτηση, ‘’φρενάροντας’’ τις υπερβολικές διαδρομές των μεγαφώνων και περιορίζοντας τις παραμορφώσεις που αυτές προκαλούν.

Εδώ όμως εξαντλούνται τα οφέλη της καμπίνας και αρχίζουν τα προβλήματα. Ο συντονισμός συνεπάγεται την αποθήκευση ενέργειας (ακουστικής/μηχανικής) και την απελευθέρωσή της με καθυστέρηση και με τρόπο εν πολλοίς ανεξέλεγκτο, υποβαθμίζοντας έτσι σημαντικά τη χρονική/μεταβατική συμπεριφορά του ηχείου.

Παράλληλα, η πίσω ακτινοβολία του μεγαφώνου, η οποία εγκλωβίζεται στο εσωτερικό της καμπίνας, φυσικά και δεν εξαφανίζεται ως δια μαγείας! Ένα μέρος της ξαναβγαίνει μέσα από τα διαφράγματα των μεγαφώνων (τα οποία κάθε άλλο παρά ακουστικά ‘’αδιαφανή’’ είναι). Ένα άλλο μέρος της ακτινοβολείται μέσω των ταλαντώσεων των τοιχωμάτων της καμπίνας. Αν αναλογιστούμε ότι η επιφάνεια της καμπίνας είναι πολλαπλάσια της επιφάνειας των μεγαφώνων, η ηχητική συμβολή αυτής της ακτινοβολίας μπορεί να είναι σημαντική και προκαλεί χρωματισμούς και θολώματα στον ήχο του ηχείου, που αποδίδονται με τον περιεκτικό όρο ‘’κουτίλα’’!

Τα παραπανω καλυπτουν και Ηχεια Γραμμης μεταφορας ?
Τι συμβαινει σε αυτα με την πισω ακτινοβολια του κωνου ?

Σε αντίθεση με τα παραπάνω, σε ένα ηχείο ανοιχτής μπάφλας ΔΕΝ υπάρχει συντονισμός καμπίνας και ούτε φυσικά αποθήκευση ενέργειας. ΔΕΝ υπάρχει επιστροφή ήχου μέσω των μεγαφώνων και ΔΕΝ υπάρχει η παρασιτική ακτινοβολία της καμπίνας. Αυτό που ακούμε είναι ο ήχος των μεγαφώνων, όπως προκύπτει από την απόλυτα ελεύθερη κίνηση των κώνων τους στον ανοιχτό χώρο.

Βέβαια, ΔΕΝ υπάρχει και η απομόνωση της πίσω ακτινοβολίας των μεγαφώνων και ΔΕΝ υπάρχει το ‘’φρένο’’ στις διαδρομές τους. Εδώ υπεισέρχεται η ικανότητα του μηχανικού/σχεδιαστή να διαμορφώσει το συνδυασμό μεγαφώνων/μπάφλας έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν αυτές οι ελλείψεις. Η εμπειρία μας στη Roisterμε σχεδιάσεις ανοιχτής μπάφλας έδειξαν ότι με κατάλληλη ‘’ρύθμιση’’ των προδιαγραφών των woofer

κατι περισσοτερο πανω σ'αυτο παρακαλω

και κατάλληλη σχεδίαση της γεωμετρίας της μπάφλας,

και σ'αυτο

μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικότατη απόκριση μπάσου, που συγκρίνεται σε στάθμη και έκταση με αντίστοιχες σχεδιάσεις καμπίνας αλλά χωρίς τα προβλήματα που τις ταλανίζουν.

Πέρα από την υπεροχή της σε επίπεδο χρονικής λειτουργίας και απουσίας παρασιτικών ακτινοβολιών και παραμορφώσεων, ένα δίπολο ηχείο έχει ένα ακόμη κεφαλαιώδες πλεονέκτημα σε σχέση με ένα ηχείο με καμπίνα. Αυτό είναι η Οκτοειδής ακτινοβολία του.

Ένα συμβατικό (μονόπολο) ηχείο καμπίνας στις χαμηλές συχνότητες ακτινοβολεί ομοιόμορφα προς κάθε κατεύθυνση και στις μεσαίες και υψηλές συχνότητες προοδευτικά ‘’συγκεντρώνει’’ τον ήχο του προς τα εμπρός και σε όλο και μικρότερη γωνία. Έτσι στέλνει έντονη ηχητική ακτινοβολία χαμηλών και μεσαίων συχνοτήτων προς τα πλάγια, διεγείροντας ισχυρές πρώιμες
με ποια εννοια πρωιμες
ανακλάσεις σε δάπεδο, οροφή και πλαινούς τοίχους. Οι ανακλάσεις αυτές είναι ιδιαίτερα καταστροφικές, γιατί φτάνουν στον ακροατή με ελάχιστη καθυστέρηση σε σχέση με τον απευθείας ήχο και αλλοιώνουν τόσο τη χρονική όσο και τη συχνοτική δομή του μουσικού προγράμματος.

Αντίθετα, ένα δίπολο ηχείο ακτινοβολεί στο χώρο σε σχήμα ‘’ξαπλωμένου 8’’ με ισχυρή ακτινοβολία μπρος και πίσω και σχεδόν μηδενική στα πλάγια, γιατί εκεί η πίσω ακτινοβολία ακυρώνει τη μπροστινή. Έτσι, το δίπολο ηχείο στέλνει ελάχιστη ενέργεια προς τα πλάγια ελαχιστοποιώντας τις ανεπιθύμητες πρώιμες ανακλάσεις.

Παράλληλα, η ισχυρή πίσω ακτινοβολία του δίπολου ηχείου στις χαμηλές και –κυρίως- στις μεσαίες συχνότητες, διεγείρει ισχυρές ανακλάσεις στον πίσω τοίχο. Αυτές οι ανακλάσεις φτάνουν στον ακροατή με μεγάλη καθυστέρηση και δημιουργούν ένα πλούσιο πεδίο αντήχησης, που όχι μόνο δεν αλλοιώνει το άμεσο μουσικό σήμα,
πως ειναι κατι τετοιο δυνατον αφου προκειται για ετεροχρονισμενη πληροφορια για τον Ακροατη ?
όπως οι πρώιμες ανακλάσεις, αλλά του χαρίζει τη ‘’θέρμη’’ και την ‘’αίσθηση του χώρου’’ που χαρακτηρίζει τις ζωντανές μουσικές σκηνές. Γι’ αυτό το λόγο τα δίπολα ηχεία είναι αξεπέραστα στη δημιουργία αίσθησης χώρου (ambience) και αληθοφανούς σκηνικής παρουσίας (stagefeeling).

Μετά από όλα αυτά δικαίως θα αναρωτηθεί κανείς: γιατί παρά τα τόσα πλεονεκτήματά της η δίπολη σχεδίαση είναι τόσο σπάνια και περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε πανάκριβες υλοποιήσεις με μαγνητοστατικές ή ηλεκτροστατικές μεμβράνες; Οι λόγοι πιστεύω είναι κυρίως δύο: Από τη μία οι απαιτήσεις σε διαδρομές των μεγαφώνων, που μοιραία οδηγούν σε μεγάλες υλοποιήσεις με τεράστιας επιφάνειας woofer. Από την άλλη η μεγάλη δυσκολία μοντελοποίησης/προσομοίωσης του συνδυασμού μεγαφώνων/μπάφλας σε αντίθεση με τις συμβατικές σχεδιάσεις κουτιού, όπου η διαδικασία αυτή έχει τεκμηριωθεί και αυτοματοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό.

Παρόλα αυτά, είναι τόσα τα συν του δίπολου ηχείου με ηλεκτροδυναμικά μεγάφωνα, που η σχεδίασή του αποτελεί, κατά την άποψή μου, τη μεγαλύτερη ίσως πρόκληση για ένα μηχανικό/σχεδιαστή.
Ετσι λεω και εγω

Προφανως περιμενουμε συνεχεια
 

Costas Coyias

Ημίθεος
Administrator
Μηνύματα
25.532
Reaction score
21.968
...
Εδώ όμως εξαντλούνται τα οφέλη της καμπίνας και αρχίζουν τα προβλήματα. Ο συντονισμός συνεπάγεται την αποθήκευση ενέργειας (ακουστικής/μηχανικής) και την απελευθέρωσή της με καθυστέρηση και με τρόπο εν πολλοίς ανεξέλεγκτο, υποβαθμίζοντας έτσι σημαντικά τη χρονική/μεταβατική συμπεριφορά του ηχείου.

...
Ως προς τον εν πολλοίς ανεξέλεγκτο τρόπο απελευθέρωσης της οπίσθιας ενέργειας, μάλλον πρέπει να συμφωνήσω, κι ας όψονται όλοι αυτοί οι διάφοροι νεόκοποι, που φτιάχνουν καμπίνες που συμπεριφέρονται όπως το αντηχείο της κιθάρας, (και άλλες τέτοιες μαλ...). Αντιθέτως, μια σωστά κατασκευασμένη καμπίνα υποφέρει μεν από τέτοια προβλήματα, αλλά σε ελάχιστο και μάλλον όχι ενοχλητικό βαθμό, και το ίδιο ισχύει και όσον αφορά την περιποίηση της οπής του reflex. Πέραν αυτού, μια συμβατική, τρισδιάστατη καμπίνα είναι πολύ πιο εύκολο να καταστεί ακουστικά αδρανής από τη δύο διαστάσεων (συν το πάχος της) μπάφλα ενός OB ηχείου, που τείνει να πάλλεται σαν gong.
 

Costas Coyias

Ημίθεος
Administrator
Μηνύματα
25.532
Reaction score
21.968
...

Παράλληλα, η πίσω ακτινοβολία του μεγαφώνου, η οποία εγκλωβίζεται στο εσωτερικό της καμπίνας, φυσικά και δεν εξαφανίζεται ως δια μαγείας! Ένα μέρος της ξαναβγαίνει μέσα από τα διαφράγματα των μεγαφώνων (τα οποία κάθε άλλο παρά ακουστικά ‘’αδιαφανή’’ είναι). Ένα άλλο μέρος της ακτινοβολείται μέσω των ταλαντώσεων των τοιχωμάτων της καμπίνας. Αν αναλογιστούμε ότι η επιφάνεια της καμπίνας είναι πολλαπλάσια της επιφάνειας των μεγαφώνων, η ηχητική συμβολή αυτής της ακτινοβολίας μπορεί να είναι σημαντική και προκαλεί χρωματισμούς και θολώματα στον ήχο του ηχείου, που αποδίδονται με τον περιεκτικό όρο ‘’κουτίλα’’!

...
Μια σωστά υλοποιημένη καμπίνα πρέπει να συνοδεύει ένα σωστά υλοποιημένο κώνο. Μια σωστά υλοποιημένη καμπίνα οφείλει να αξιοποιεί το μέγιστο μέρος της οπίσθιας ακτινοβολίας του μεγαφώνου με τον τρόπο που προβλέπει η φόρτισή της. Από την άλλη μεριά, ένας σωστά υλοποιημένος κώνος οφείλει να μην υποκύπτει πολύ στις «επιστροφές» της καμπίνας, και αυτό συμβαίνει με κάθε σωστό μεγάφωνο. Ένα σωστό μεγάφωνο οφείλει να εκτελεί κατά το δυνατόν πιστονική κίνηση, και επομένως να μην παραμορφώνει ούτε στην πρόσθια, ούτε στην οπίσθια ακτινοβολία του. Η τακτική που λέει «καλύτερα να αφήσουμε το μεγάφωνο ελεύθερο, για να μην παραμορφώνει από τις επιστροφές της καμπίνας» υπονοεί ότι, ή το μεγάφωνο είναι προβληματικό, (χαρτονάκι σε περιστερώνα ή «αντηχείο κιθάρας»), ή ότι η καμπίνα δεν αποσβένει σωστά, ή και τα δύο. Η αρχιτεκτονική της ανοικτής μπάφλας δεν μας απαλλάσσει της ανάγκης μεγαφώνου ακουστικά αδιαφανούς· αντιθέτως, και αδιαμφισβητήτως, εξακολουθεί να προϋποθέτει, να απαιτεί σωστό μεγάφωνο, και όταν ένα μεγάφωνο είναι σωστό μπορεί να λειτουργήσει σωστά και σε μια -σωστή- κλειστή, ή άλλου τύπου καμπίνα, αναλόγως των αναγκών.
 

Costas Coyias

Ημίθεος
Administrator
Μηνύματα
25.532
Reaction score
21.968
...
Σε αντίθεση με τα παραπάνω, σε ένα ηχείο ανοιχτής μπάφλας ΔΕΝ υπάρχει συντονισμός καμπίνας και ούτε φυσικά αποθήκευση ενέργειας. ΔΕΝ υπάρχει επιστροφή ήχου μέσω των μεγαφώνων και ΔΕΝ υπάρχει η παρασιτική ακτινοβολία της καμπίνας. Αυτό που ακούμε είναι ο ήχος των μεγαφώνων, όπως προκύπτει από την απόλυτα ελεύθερη κίνηση των κώνων τους στον ανοιχτό χώρο.

Βέβαια, ΔΕΝ υπάρχει και η απομόνωση της πίσω ακτινοβολίας των μεγαφώνων και ΔΕΝ υπάρχει το ‘’φρένο’’ στις διαδρομές τους. Εδώ υπεισέρχεται η ικανότητα του μηχανικού/σχεδιαστή να διαμορφώσει το συνδυασμό μεγαφώνων/μπάφλας έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν αυτές οι ελλείψεις. Η εμπειρία μας στη Roisterμε σχεδιάσεις ανοιχτής μπάφλας έδειξαν ότι με κατάλληλη ‘’ρύθμιση’’ των προδιαγραφών των woofer και κατάλληλη σχεδίαση της γεωμετρίας της μπάφλας, μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικότατη απόκριση μπάσου, που συγκρίνεται σε στάθμη και έκταση με αντίστοιχες σχεδιάσεις καμπίνας αλλά χωρίς τα προβλήματα που τις ταλανίζουν.

Πέρα από την υπεροχή της σε επίπεδο χρονικής λειτουργίας και απουσίας παρασιτικών ακτινοβολιών και παραμορφώσεων, ένα δίπολο ηχείο έχει ένα ακόμη κεφαλαιώδες πλεονέκτημα σε σχέση με ένα ηχείο με καμπίνα. Αυτό είναι η Οκτοειδής ακτινοβολία του.

Ένα συμβατικό (μονόπολο) ηχείο καμπίνας στις χαμηλές συχνότητες ακτινοβολεί ομοιόμορφα προς κάθε κατεύθυνση και στις μεσαίες και υψηλές συχνότητες προοδευτικά ‘’συγκεντρώνει’’ τον ήχο του προς τα εμπρός και σε όλο και μικρότερη γωνία. Έτσι στέλνει έντονη ηχητική ακτινοβολία χαμηλών και μεσαίων συχνοτήτων προς τα πλάγια, διεγείροντας ισχυρές πρώιμες ανακλάσεις σε δάπεδο, οροφή και πλαινούς τοίχους. Οι ανακλάσεις αυτές είναι ιδιαίτερα καταστροφικές, γιατί φτάνουν στον ακροατή με ελάχιστη καθυστέρηση σε σχέση με τον απευθείας ήχο και αλλοιώνουν τόσο τη χρονική όσο και τη συχνοτική δομή του μουσικού προγράμματος.

Αντίθετα, ένα δίπολο ηχείο ακτινοβολεί στο χώρο σε σχήμα ‘’ξαπλωμένου 8’’ με ισχυρή ακτινοβολία μπρος και πίσω και σχεδόν μηδενική στα πλάγια, γιατί εκεί η πίσω ακτινοβολία ακυρώνει τη μπροστινή. Έτσι, το δίπολο ηχείο στέλνει ελάχιστη ενέργεια προς τα πλάγια ελαχιστοποιώντας τις ανεπιθύμητες πρώιμες ανακλάσεις.

...
Σωστά, αλλά υπάρχει η παρασιτική ακτινοβολία του gong, μπαρδόν, της μπάφλας ήθελα να πω.

Προφανώς ο κ. Σδραβόπουλος εννοεί το φαινόμενο, κατά το οποίο, αυξανομένης της συχνότητάς του, ο ήχος παύει να περιθλάται, και συγκεντρώνεται στο πρόσθιο τμήμα του χώρου ακρόασης, αυτό που ορίζεται ως ο χώρος του δωματίου προς τη μεριά του ακροατή και έως τα επίπεδα που ορίζουν οι μπάφλες των ηχείων. Δηλαδή, όταν μια συχνότητα είναι υψηλή τόσο, ώστε το μήκος κύματός της να είναι συγκρίσιμο με την απόσταση του μεγαφώνου από την ακμή της μπάφλας, τότε αυτός ο ήχος εκτείνεται προς όλες τις κατευθύνσεις του επιπέδου της μπάφλας και προς τα εμπρός, στα 2π του χώρου, και σχεδόν καθόλου στο χώρο πίσω από το επίπεδο που ορίζει η μπάφλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη βαθμιαία ανύψωση της απόκρισης σε αυτό το τμήμα του φάσματος έως και 6dB, και, όπως επισημαίνει ο συντάκτης, καθιστά ενοχλητικές τις πρώιμες ανακλάσεις από το δάπεδο και τους τοίχους, αλλά διορθώνεται απλώς με την εφαρμογή ενός πολύ απαλού φίλτρου, ώστε να υποβιβασθεί η στάθμη του μεγαφώνου. Εκτός αυτού, υπάρχουν και λαμπρές κατασκευές με καμπίνα, και χωρίς καθόλου μπάφλα, όπως η κεφαλή της B&W, η οποία επιτρέπει σχεδόν πλήρη περίθλαση του ήχου που εκπέμπει. Και για να το καταφέρουν αυτό οι άνθρωποι, τί έκαναν; Κούρεψαν τελείως την πατούρα του mid, οπότε δεν υπήρχε καθόλου χώρος για να το βιδιώσουν, και το τράβηξαν με ντίζα από πίσω, και έγραψαν Ιστορία. Δεν θα περιμέναμε από την ανοιχτή μπάφλα να μας σώσει.
 

Costas Coyias

Ημίθεος
Administrator
Μηνύματα
25.532
Reaction score
21.968
...
Παράλληλα, η ισχυρή πίσω ακτινοβολία του δίπολου ηχείου στις χαμηλές και –κυρίως- στις μεσαίες συχνότητες, διεγείρει ισχυρές ανακλάσεις στον πίσω τοίχο. Αυτές οι ανακλάσεις φτάνουν στον ακροατή με μεγάλη καθυστέρηση και δημιουργούν ένα πλούσιο πεδίο αντήχησης, που όχι μόνο δεν αλλοιώνει το άμεσο μουσικό σήμα, όπως οι πρώιμες ανακλάσεις, αλλά του χαρίζει τη ‘’θέρμη’’ και την ‘’αίσθηση του χώρου’’ που χαρακτηρίζει τις ζωντανές μουσικές σκηνές. Γι’ αυτό το λόγο τα δίπολα ηχεία είναι αξεπέραστα στη δημιουργία αίσθησης χώρου (ambience) και αληθοφανούς σκηνικής παρουσίας (stagefeeling).

Μετά από όλα αυτά δικαίως θα αναρωτηθεί κανείς: γιατί παρά τα τόσα πλεονεκτήματά της η δίπολη σχεδίαση είναι τόσο σπάνια και περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε πανάκριβες υλοποιήσεις με μαγνητοστατικές ή ηλεκτροστατικές μεμβράνες; Οι λόγοι πιστεύω είναι κυρίως δύο: Από τη μία οι απαιτήσεις σε διαδρομές των μεγαφώνων, που μοιραία οδηγούν σε μεγάλες υλοποιήσεις με τεράστιας επιφάνειας woofer. Από την άλλη η μεγάλη δυσκολία μοντελοποίησης/προσομοίωσης του συνδυασμού μεγαφώνων/μπάφλας σε αντίθεση με τις συμβατικές σχεδιάσεις κουτιού, όπου η διαδικασία αυτή έχει τεκμηριωθεί και αυτοματοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό.

Παρόλα αυτά, είναι τόσα τα συν του δίπολου ηχείου με ηλεκτροδυναμικά μεγάφωνα, που η σχεδίασή του αποτελεί, κατά την άποψή μου, τη μεγαλύτερη ίσως πρόκληση για ένα μηχανικό/σχεδιαστή.
Όσον αφορά το πεδίο αντήχησης που είναι ικανά να δημιουργήσουν τα δίπολα, όντως αυτό είναι πραγματικότητα, η οποία όμως, για να λειτουργήσει σωστά, θέτει βασικές προϋποθέσεις, που είναι απλώς αδύνατο να ικανοποιηθούν σε κάθε οικιακό δωμάτιο, καλά – καλά ούτε και σε όλους τους dedicated χώρους. Δηλαδή, προϋποθέτει συμμετρική διάταξη των ηχείων ως προς τον άξονα του ακροατή και τον άξονα του δωματίου, καθώς επίσης και ικανό χώρο πίσω από τα ηχεία. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, ναι, τα δίπολα παίζουν σωστά τις studio ηχογραφήσεις, αλλ’ επιπροσθέτως τίθεται το ερώτημα, κατά πόσον αποδίδουν σωστά τις ζωντανές τοιαύτες, οι οποίες έχουν ήδη χωρική πληροφορία, τέλος πάντων, όση μπόρεσε ή επέτρεψε ο παραγωγός να «περάσει» στο master.

Συνελόντι και ούτως πως προς το πιπεράτο ειπείν, τα δίπολα είναι κάτι σαν ανοργασμικές μεγαλοστελεχίνες, παρουσιάζοντας μεγάλες απαιτήσεις στήσιμου και χώρου, και μόνον εάν και όοοοταν ικανοποιηθούν όοοοοολες οι απαιτήσεις τους, βγάζουν τον παλιό – καλό τους εαυτό, και κάνουν αυτά που έκαναν φοιτήτριες. Εν αντιθέσει, τα σωστά υλοποιημένα συμβατικά ηχεία αποδίδουν σωστά και παντού, ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες κάτι καλό δίνουν, ενώ υπό τις τέλειες συνθήκες, που προαπαιτούν τα δίπολα, δίνουν ρέστα.

Κουτίλα... Ποια κουτίλα! Ακόμα εκεί είστε ρε παιδιά;
 

Gebreselassie

Μαύρος!
Μηνύματα
30.924
Reaction score
2.618
- Δεν υπάρχει καμπίνα που να μην υποφέρει από τον ανεξέλεγκτο τρόπο απελευθέρωσης της οπίσθιας ενέργειας. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για κάθε λογής κιθαροπιανοκαμπινομέικερ κομπογιαννίτη. Ο βαθμός ενόχλησης του ακροατή ουσιαστικά από την λεγόμενη κουτίλα, είναι ανάλογος με τις ακουστικές εμπειρίες του καθενός. Γεγονός είναι ότι αν συνηθίσει κάποιος να ακούει από δίπολο τελάρο, καταλαβαίνει το κουτί με κλειστά μάτια και φυσικά από ένα σημείο και μετά αρχίζει να τον ενοχλεί, σαν κάτι που παρεμβάλλεται στον ήχο χωρίς την άδειά του. Και εδώ όσα blind tests κι αν γίνουν δεν τίθεται θέμα μη επαλήθευσης και στην συνέχεια προτίμησης. Το κουτί συμπληρώνει συχνοτικά το μεγάφωνο, το κουτί παράγει ήχο και καλά κάνει και ακούγεται. Τα προβλήματα της οπής του bass reflex τα αφήνω γιατί είναι από μόνα τους ένα ολόκληρο κεφάλαιο. Γιατί να προσπαθείς και πως θα μπορούσες άλλωστε, να πετύχεις την ακουστική αδράνεια ενός τεράστιου κουτιού και να μην ξεφορτωθείς το ίδιο το κουτί? Πως είναι δυνατόν ένα κουτί να είναι ακουστικά πιο αδρανές από μια φέτα ξύλου ή ένα τελάρο? Απόδειξη αυτού η κομπογιαννίτικη ερώτησή μου: Γιατί τα περισσότερα μουσικά όργανα έχουν ηχεία? Η μπάφλα ή σε άλλες περιπτώσεις το τελάρο, το μόνο που χρειάζεται είναι ακαμψία και καλή στήριξη για να μην πάλλεται καθόλου, κάτι πανεύκολο, πάμφθηνο και χωρίς την ανάγκη ευχελαίου.

- Σωστά υλοποιημένος κώνος? Μάλιστα. Με στόχο την δημιουργία ενός σωστού κώνου, η βιομηχανία έχει χρησιμοποιήσει χιλιάδες διαφορετικά υλικά και ακόμη άκρη δεν βρήκε. Πολύ ελαφρύς – πολύ μαλακός, πολύ σκληρός - πολύ βαρύς, πολύ ακουστικά διαφανής κ.ο.κ… Ένα δύσκολο παιχνίδι για να φτιαχτεί ένα μεγάφωνο όχι τέλειο, αλλά αυτό με τα λιγότερα δυνατά προβλήματα. Γενικώς, τα μεγάφωνα είναι εξαιρετικά περίπλοκες συσκευές για να είναι άνευ προβλημάτων. Η ανοιχτή μπάφλα σαφώς δεν θα καλύψει τα προβλήματα/χαρακτηριστικά του μεγαφώνου αλλά σίγουρα θα περιορίσει κατά πολύ μερικές ανεπιθύμητες επιδράσεις αυτών.

- Το πεδίον αντήχησης είναι αναπόσπαστο στοιχείο όλων των ηχητικών πηγών στη φύση. Δεν είναι δυνατόν να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα ηχείο με όσο το δυνατόν πιο περιορισμένη οπίσθια ανάκλαση και να περιμένουμε αληθοφανές αποτέλεσμα. Τίποτα δεν λειτουργεί ηχητικά στη φύση με αυτήν την λογική. Άρα ως προς το ερώτημα, με την προϋπόθεση ενός σωστού στησίματος, τα δίπολα δεν θα δημιουργήσουν εκ του μηδενός πληροφορία χώρου, αλλά θα αναπαράγουν ορθά την ηχογραφημένη, όση υπάρχει σε κάθε περίπτωση, είτε γιατί την έβαλε εκεί ο ηχολήπτης στο studio, είτε γιατί την μετέφεραν τα μικρόφωνα από τον χώρο του live. Αν υπάρχει θα βγει, αν δεν υπάρχει δεν θα βγει. Αν τώρα στήσεις οποιοδήποτε ηχείο, κανονικό ή δίπολο, 6 μέτρα από τον πίσω τοίχο, ναι, μπορεί να έχεις αφύσικο βάθος σκηνής. Δεν είναι ανάγκη να έχεις δίπολο για να την πάθεις.

Εκεί που αναμφισβήτητα τα πράγματα είναι τρομακτικά δύσκολα για τα δίπολα, είναι στο στήσιμο. Όντως οι προϋποθέσεις που με γλαφυρό τρόπο ο Κώστας ανέπτυξε ως προς το στήσιμό τους, είναι πολύ αυστηρές. Κατά τη ταπεινή μου άποψη όμως, είναι ο μοναδικός τρόπος να ξεφύγεις από ένα ατέρμονο παιχνίδι συμβιβασμών, τόσο αυτών που σου επιβάλει η καμπίνα, όσο και αυτών που σου επιβάλουν τα μεγάφωνα. Αν ΔΕΝ ήταν έτσι τα πράγματα, θα υπήρχε ένα είδος κουτιών, (ίσως και ένα είδος μεγαφώνων) και θα παίζαμε με τα μεγέθη. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν χιλιάδες τύποι μεγαφώνων και καμπινών, ενώ συγκριτικά είναι εξαιρετικά λίγοι οι τύποι μεμβρανών και τελάρων. Το κέρδος δε των ανακλάσεων του πίσω τοίχου από ένα δίπολο είναι ανεκτίμητο, τόσο για την αληθοφανή απόδοση μουσικής όσο και για την σωστή δημιουργία του στερεοσκοπικού φαινομένου, του βασικότερου συστατικού ενός στερεοφωνικού μουσικού αναπαραγωγέα.

...
 

Μηνύματα
2.274
Reaction score
968
Όλα αυτά για τα δίπολα vs μονόπολα ηχεία είναι λίγο ή πολύ γνωστά. Όμως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να παρερμηνευθούν κάποια πράγματα, καθόσον οι εφαρμοζόμενες στην πράξη τεχνικές στερεοφωνικής ηχογράφησης (ΑΒ, Blumlein, ΧΥ, MS, κτλ) δεν νομίζω ότι λαμβάνουν καθόλου υπόψη τον τρόπο με τον οποίο αναπαράγουν τον ήχο τα δίπολα ηχεία, αλλά τα κυρίως τα μονόπολα.
 

Costas Coyias

Ημίθεος
Administrator
Μηνύματα
25.532
Reaction score
21.968
Όλα αυτά για τα δίπολα vs μονόπολα ηχεία είναι λίγο ή πολύ γνωστά. Όμως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να παρερμηνευθούν κάποια πράγματα, καθόσον οι εφαρμοζόμενες στην πράξη τεχνικές στερεοφωνικής ηχογράφησης (ΑΒ, Blumlein, ΧΥ, MS, κτλ) δεν νομίζω ότι λαμβάνουν καθόλου υπόψη τον τρόπο με τον οποίο αναπαράγουν τον ήχο τα δίπολα ηχεία, αλλά τα κυρίως τα μονόπολα.
Αλήθεια, ποια είναι η πασπαρτού ηχογραφική μέθοδος;
 

Μηνύματα
14.212
Reaction score
1.842
Αλήθεια, ποια είναι η πασπαρτού ηχογραφική μέθοδος;
Δεν υπάρχει. Η κατά τη γνώμη μου πιο αληθινή, που ωστόσο απέχει πολύ απο το τι ακούγεται την ώρα της ηχογράφησης, είναι η Blumlein, απο ανπαραγωγές που έχω ακούσει. Είναι όμως απαραίτητο, για να πλησιάζει αρκετά, να μοιάζει και ο χώρος ακρόασης με αυτόν της ηχογράφησης, τουλάχιστον σε σχήμα και τετραγωνικά. Όσο πιο κοντά τόσο καλύτερα, πιστότερα.
 

Μηνύματα
2.274
Reaction score
968
Όλα αυτά για τα δίπολα vs μονόπολα ηχεία είναι λίγο ή πολύ γνωστά. Όμως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να παρερμηνευθούν κάποια πράγματα, καθόσον οι εφαρμοζόμενες στην πράξη τεχνικές στερεοφωνικής ηχογράφησης (ΑΒ, Blumlein, ΧΥ, MS, κτλ) δεν νομίζω ότι λαμβάνουν καθόλου υπόψη τον τρόπο με τον οποίο αναπαράγουν τον ήχο τα δίπολα ηχεία, αλλά τα κυρίως τα μονόπολα.
Στον οικιακό κινηματογράφο για παράδειγμα, είναι ξεκάθαρο ότι οι πληροφορίες που βάζουν οι μηχανικοί ήχου στα κανάλια surround αναπαράγονται αληθοφανέστερα από (ορθά τοποθετημένα) διπολικά (dipolar) ή αμφιπολικά (bipolar) ηχεία. Κάτι αντίστοιχα ξεκάθαρο δεν υφίσταται για τη στερεοφωνική εγγραφή/αναπαραγωγή, οπότε για τον τρόπο που ακτινοβολούν τον ήχο οι διάφοροι τύποι ηχείων, εκτός από θέμα σχεδίασης, υλοποίησης και τοποθέτησης είναι επίσης θέμα τρόπου ηχογράφησης, χώρου ακρόασης, είδους μουσικής, προσωπικού γούστου, εμπειρίας και εκπαίδευσης του ακροατή. Γι΄αυτό είναι δύσκολο να καταλήξει κάποιος σε κάτι βαθιά αντικειμενικό.
 

Gebreselassie

Μαύρος!
Μηνύματα
30.924
Reaction score
2.618
Στον οικιακό κινηματογράφο για παράδειγμα, είναι ξεκάθαρο ότι οι πληροφορίες που βάζουν οι μηχανικοί ήχου στα κανάλια surround αναπαράγονται αληθοφανέστερα από (ορθά τοποθετημένα) διπολικά (dipolar) ή αμφιπολικά (bipolar) ηχεία.
Χρησιμοποιείται κάποια συγκεκριμένη μεθοδολογία στην ηχογράφηση? Μπορείς να γίνεις λίγο πιο σαφής?

...
 


ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Threads
174.092
Μηνύματα
2.961.729
Members
38.287
Νεότερο μέλος
tenten300
Top