- Μηνύματα
- 28.176
- Reaction score
- 59
Εννέα διαμάντια στα θερινά - Θρυλικές ταινίες σε ελκυστικές επανεκδόσεις
Γυναίκα στους Αμμόλοφους
Woman in the Dunes (1964)
του Χιρόσι Τεσιγκαχάρα
Τον εκπληκτικό Ιάπωνα μοντερνιστή Τεσιγκαχάρα θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε μέσα από την επανέκδοση τριών ταινιών του. Από το πειραματικό του ντεμπούτο, «Παγίδα» (1962) και τον έξοχο συνδυασμό θρίλερ, επιστημονικής φαντασίας και φιλοσοφικού στοχασμού στο «Πρόσωπο ενός Αλλου» (1966), το αφιέρωμα θα κορυφωθεί με τη θρυλική «Γυναίκα στους Αμμόλοφους» (1964), που τού χάρισε διεθνή φήμη και μια υποψηφιότητα για Οσκαρ. Διηγείται την ιστορία ενός εντομολόγου που ταξιδεύει σε ένα ερημικό νησί για να βρεθεί παγιδευμένος των κατοίκων του και υποχρεωμένος να φτυαρίζει ολημερίς άμμο προκειμένου να εξασφαλίζει την επιβίωσή του, παρέα με μια αινιγματική γυναίκα. Παραφράζοντας το μύθο του Σίσυφου, ο Τεσιγκαχάρα παραδίδει μια θαυμάσια αλληγορία πάνω στο μυστήριο και τη ρευστότητα της ανθρώπινης ταυτότητας.(3 Ιουλίου)
Σιωπηλός Μάρτυρας
Rear Window (1954)
του Αλφρεντ Χίτσκοκ
Μια από τις κορυφαίες στιγμές της φιλμογραφίας του Χίτσκοκ, αυτό το παιχνιδιάρικο και ευφυές αριστούργημα πάνω στην ηθική και στα όρια της ηδονοβλεψίας παρακολουθεί το πώς ένας καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι φωτογράφος, που διασκεδάζει την πλήξη του κατασκοπεύοντας από το παράθυρο του διαμερίσματός του τους γείτονές του, μπλέκει σε μια ιστορία φόνου, μετατρέποντας το ανώδυνο αρχικά χόμπι του σε εμμονή και βάζοντας τη ζωή του σε άμεσο κίνδυνο. Τζέιμς Στιούαρτ και Γκρέις Κέλι αγωνιούν, κινδυνεύουν και ερωτοτροπούν μπροστά στην ασταμάτητα δεξιοτεχνική κάμερα του μετρ της αγωνίας. (3 Ιουλίου)
Η Αλίκη στις Πόλεις
Alice in the Cities (1974)
του Βιμ Βέντερς
Για να θυμηθούμε πόσο σημαντικός σκηνοθέτης υπήρξε ο Βέντερς (πριν πάρει την κατιούσα η καριέρα του). Η ιστορία ενός γερμανικής καταγωγής άντρα που περιπλανιέται με ένα εννιάχρονο κοριτσάκι, αναζητώντας το σπίτι της γιαγιάς της, μεταφράζεται σε μια αρχετυπική ταινία δρόμου που μιλάει για τη μοναξιά και τη μοντέρνα αλλοτρίωση, για τα πράγματα που ενώνουν και χωρίζουν τους ανθρώπους ανεξαιρέτως ηλικίας και καταγωγής, για την ιδέα της περιπλάνησης ως διαδρομής αυτογνωσίας. Μαζί ίσως με το «Παρίσι, Τέξας» παραμένουν οι πιο ανθρώπινες και συναισθηματικά γενναιόδωρες ταινίες του Βέντερς. (10 Ιουλίου)
Οι Φυγάδες του Μιζούρι
The Missouri Breaks (1976)
του Αρθουρ Πεν
Από τα πιο ιδιοσυγκρασιακά γουέστερν, οι «Φυγάδες του Μιζούρι» μετατρέπουν την αιματηρή αντιπαράθεση μιας χούφτας μικροκακοποιών με έναν γαιοκτήμονα σε μια σαρκαστική αποδόμηση του ηρωικού μύθου της Αγριας Δύσης. Ακόμη κι αν το είδος του γουέστερν δεν μοιάζει ικανός πόλος έλξης για το ευρύ κοινό, η θεσπέσια αντισυμβατική ταινία του Αρθουρ Πεν αξίζει προσοχής. Οχι μόνο γιατί φέρνει αντιμέτωπα επί οθόνης τα δύο αδιαφιλονίκητα ιερά τέρατα της μοντέρνας υποκριτικής, αλλά και γιατί έδωσε στον Μάρλον Μπράντο τη δυνατότητα να δώσει σάρκα και οστά σε έναν από τους πιο αλλόκοτους ρόλους της καριέρας του, υποδυόμενος έναν πληρωμένο δολοφόνο ο οποίος περιφέρεται για μεγάλο μέρος του φιλμ με αμφίεση ηλικιωμένης γυναίκας! (17 Ιουλίου)
Ανταύγειες σε Χρυσά Μάτια
Reflections In A Golden Eye (1967)
του Τζον Χιούστον
Αμαρτωλοί πόθοι, απαγορευμένοι έρωτες και φλογερά πάθη πυρπολούν την οθόνη και το μικρόκοσμο μιας πειθαρχημένης στρατιωτικής βάσης του αμερικανικού Νότου, μέσα από την ιστορία ενός μεσήλικα λοχία που προσπαθεί να καταπιέσει την ομοφυλοφιλία του πίσω από έναν αποτυχημένο γάμο, μέχρι τη στιγμή που η εμφάνιση ενός ελκυστικού στρατιώτη πυροδοτεί καινούργια και καταστροφικά πάθη. Εξαιρετικά θαρραλέο για την εποχή του, όσο και αδίκως παρεξηγημένο, το φορτισμένο αυτό δράμα του Τζον Χιούστον επιφυλάσσει μια τολμηρή σεξουαλική ατζέντα και δύο πανίσχυρες ερμηνείες από τους Μάρλον Μπράντο και Ελίζαμπεθ Τέιλορ, πίσω από τη διασκευή ενός βιβλίου της συγγραφέως Κάρσον Μακ Κάλερς. (21 Αυγούστου)
Ο Θείος από την Αμερική
Mon Oncle d'Amerique (1980)
του Αλεν Ρενέ
Ισως η ολότελα μοντέρνα και αντισυμβατική αυτή ταινία να μην ήταν τίποτε παραπάνω από ένα έξοχα σκιαγραφημένο φιλμ χαρακτήρων αν ο πρωτοποριακός σκηνοθέτης του «Χιροσίμα αγάπη μου» και του «Πέρυσι στο Μάριενμπαντ» δεν επιχειρούσε να ενώσει την καθαρή μυθοπλασία με την επιστημονική τεκμηρίωση. Τρεις ήρωες και οι καθημερινότητές τους γίνονται αντικείμενα μελέτης και πειραματόζωα πάνω στα οποία εφαρμόζονται οι αποδεδειγμένες θεωρίες του βιολόγου Ανρί Λαμπορί. Αποτέλεσμα; Ενα ιδιοφυές και άκρως ειρωνικό δοκίμιο επάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά και τις μυστήριες λειτουργίες του εγκεφάλου σε δημιουργική σύγκρουση με την τέχνη τού να κάνεις σινεμά και να διηγείσαι μια ιστορία. (28 Αυγούστου)
Επαναστάτης Χωρίς Αιτία
Rebel Without a Cause (1955)
του Νίκολας Ρέι
Η ταινία που έχτισε τον διαχρονικό μύθο του Τζέιμς Ντιν μέσα σε μια νύχτα και αποτέλεσε το αρχέτυπο μέσα από το οποίο ξεπήδησαν αναρίθμητες ταινίες με θέμα τους τη νεανική εξέγερση, το κλασικό δράμα του Νίκολας Ρέι καδράρει τη συναισθηματικά φορτισμένη αντιπαράθεση ενός κυκλοθυμικού και ασυμβίβαστου νεολαίου με τους γονείς και τον περίγυρό του σε υπέροχα σινεμασκόπ πλάνα και γεωμετρίες που μοιάζουν με ιδανικές προεκτάσεις των χαρακτήρων. Στο μέσον όλων αυτών, η εκρηκτική ερμηνεία του Ντιν στέκει εξακολουθητικά ως τρανή απόδειξη ενός μεγάλου ταλέντου της υποκριτικής που χάθηκε πρόωρα. (Αναμένεται ημερομηνία προβολής μέσα στον Αύγουστο)
Να Πεθαίνεις στα 30 σου
Mourir a Trente Ans (1982)
του Ρομέν Γκουπίλ
Βραβευμένο το '82 στις Κάννες με το βραβείο Χρυσή Κάμερα, αυτό το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ απευθύνει αφ' ενός έναν συγκινητικό αποχαιρετισμό του σκηνοθέτη προς έναν πρώην πολιτικοποιημένο αυτόχειρα φίλο, αφ' ετέρου αποτελεί μια αυθεντική και αρκετά μελαγχολική κατάθεση για την κληρονομιά του γαλλικού Μάη και της πιο ριζοσπαστικής πολιτικο-κοινωνικά δεκαετίας του 20ού αιώνα, όσο και για τα απομεινάρια που άφησε η γενιά του στο πέρασμα του χρόνου. Εξαιρετικά σπάνιο και ελάχιστα παιγμένο στην τηλεόραση. (Προβάλλεται αυτές τις ημέρες)
Ο Κομφορμίστας
Il Conformista (1970)
του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι
Σταθερή παρουσία στις λίστες με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και όχι άδικα, ο αξεπέραστος «Κομφορμίστας» υπήρξε για χρόνια μυστηριωδώς εξαφανισμένος από τη μεγάλη και τη μικρή οθόνη και μόνον η έλευση του dvd κατάφερε μόλις πέρυσι να εξασφαλίσει την έστω και καθυστερημένη επανακυκλοφορία του. Με μία από τις πιο εκθαμβωτικές δουλειές που έχουν γίνει ποτέ στη διεύθυνση φωτογραφίας (από τον Βιτόριο Στοράρο) και μια αξιοθαύμαστη στυλιστική επίδειξη δύναμης από μέρους του 30χρονου τότε Μπερτολούτσι, η εκπληκτική αυτή διασκευή στο βιβλίο του Αλμπερτο Μοράβια παρακολουθεί τα έργα και τις ημέρες ενός αμοραλιστή άντρα ο οποίος στρατολογείται από το μουσολινικό καθεστώς και μετατρέπεται σε δολοφόνο, θέλοντας ανάμεσα σε άλλα να εξορκίσει Ερινύες που τον διώκουν από το παρελθόν του. Ισως η σημαντικότερη επανέκδοση του φετινού καλοκαιριού… (17 Ιουλίου)
