- Μηνύματα
- 13.712
- Reaction score
- 11.319
Τον Κώστα των γνωρίζω μέσα από τα γραπτά του εδώ και πολλά χρόνια. Τον γνώρισα από κοντά το 2011 που είχε μία μεγάλη συγκέντρωση του Avsite στο προηγούμενο σπίτι του. Αυτό μου με κέρδισε από την πρώτη στιγμή είναι η τεχνική του κατάρτιση και ο τρόπος που είχε τροποποιήσει τα τότε αγαπημένα μου ηχεία, τα Magnepan MG3.6. Από κοντά είδα έναν ευχάριστο άνθρωπο, χαλλαρό, Θεσσαλονικιό! Ακούσαμε τότε τα 3.6 στον προηγούμενο χώρο του. Φυσικά φάγαμε ψητά από το Μιχάλη Μελίδη και γνωριστήκαμε μεταξύ μας πολλά μέλη.
Μετά τις αλλαγές στο ηχοσύστημα ήθελα ξανά επισκεφτώ και η ευκαιρία μου δόθηκε το καλοκαίρι που ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη για αναψυχή.
Αφού ήπιαμε τα καφεδάκια μας, κατεβήκαμε τη σκάλα προς το υπόγειο και το δωμάτιο του ηχοσυστήματος. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση μόλις πέρασα την πόρτα ήταν η ησυχία του χώρου. Μάλιστα εντυπωσιάστηκα σε τέτοιο βαθμό που ξαναβγήκα έξω και πήγα προς τη σκάλα για να σιγουρευτώ. Ενώ η σκάλα δεν ήταν θορυβώδης και η αντήχηση δεν ήταν αντιληπτή, η διαφορά με το χώρο ακρόασης ήταν τεράστια!
Ο Χώρος:
Το χώρο ακρόασης τον είχα δει σε φωτογραφίες εδώ, οπότε το βλέμμα μου άρχισε να εξερευνά γύρω γύρω για τις θέσεις των ηχείων και των subs. Κάποια σχόλια που διάβασα εδώ ότι είναι σκοτεινός, ότι έχει 456 ηχεία και είναι πηγμένος, δεν ισχύουν σε καμία περίπτωση. Είναι μια χαρά. Διάφορα μπουκάλια που ήταν σε ράφια με παραξένεψαν και φοβήθηκα ότι ίσως κάτι τρίξει, κουνηθεί ή συντονίσει. Όμως τίποτα δεν έγινε, μιας και όπως μου είπε ο Κώστας έχει βάλει από κάτω κάτι αντιολισθητικό και μονωτικό. Οι θέσεις ήταν πολύ αναπαυτικές. Αφού έκατσα στην προεδρική, ο Κώστας με σήκωσε για να βάλει ένα μαξιλάρι στη θέση, για να έρθουν τα αυτιά μου στο σωστό ύψος ακρόασης. Σημασία στη λεπτομέρεια.
Οι ακροάσεις:
Ο Κώστας έσβησε τα φώτα αρχικά, για να επικεντρωθώ μόνο στην ακρόαση και να μη προσέχω τα ηχεία και τις θέσεις τους. Ξεκινήσαμε με τις αγαπημένες του φωνές. Το ένα κομμάτι διαδεχόταν το άλλο και η αληθοφάνεια ήταν εκπληκτική. Πάντα οι καλλιτέχνες ήταν μπροστά μου, οι περισσότεροι ανάμεσα από τα 2 ηχεία. Προφανώς ότι ακούγαμε ήταν με Atmos upmix από Trinnov αλλά δεν περιφέρονταν οι καλλιτέχνες ούτε πίσω, ούτε πλάγια, ούτε ιπτάμενοι, ούτε τίποτα που κατά καιρούς λένε μερικοί, για ιπτάμενα βιολιά κτλ. Σε ένα κομμάτι (ας πει ο Κώστας ποιο ήταν, θα το θυμηθεί από αυτό που θα γράψω) τραγουδούσαν 3 ή 4 τραγουδιστές. Εγώ ένιωσα ότι αυτός που ήταν τέρμα δεξιά ήταν καθιστός, γιατί ίσως είχε πιο μπάσα φωνή. Ξέρω ότι δεν υπάρχει ύψος στη μουσική σκηνή, αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω. Έτσι ακουγόταν.
Εγώ προσωπικά δεν έχω χρυσά αυτιά ούτε είμαι πολύ εκπαιδευμένος ακροατής, ώστε να μπορώ να κρίνω απόλυτα την αληθοφάνεια των φωνών, αλλά από τη μικρή εμπειρία μου όλα μου φάνηκαν αληθοφανή.
Στη συνέχεια ακούσαμε πολλά μουσικά κομμάτια, με κοντραμπάσα, με βιολιά, ορχήστρες (μέρος από τις 4 εποχές του Βιβάλντι-Karajan, που είναι το αγαπημένο μου), ηλεκτρονική μουσική (ποπ, trance), την Ξυνή (που την ακούω και σπίτι). Αυτό που μπόρεσα να καταλάβω ήταν η άριστη τονική ισορροπία. Όσοι ακούμε με κάποια target curve, μπορούμε να καταλάβουμε σε κάποιο βαθμό αν κάποιο ηχοσύστημα είναι ισορροπημένο ή όχι. Στο δικό μου ηχοσύστημα τώρα τελευταία δοκίμαζα μια target curve με αρκετά φουσκωμένα μπάσα. Όταν άκουσα στον Κώστα κατάλαβα ότι ήταν αφύσικο αυτό και πώς πρέπει να ακούγεται σωστά. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν γύρισα Αθήνα ήταν να το διορθώσω αυτό. Ο Κώστας μου είπε ότι τα έχει flat εκεί. Όπως επειδή υπάρχει και η προσωπική προτίμηση, αν το σύστημά του ήταν δικό μου, θα σήκωνα τα μπάσα γύρω στα 3-4 dB. Θέλω όταν ακούω trance και house να δίνει ένταση εκεί χαμηλά.
Η ένταση αναφοράς:
Η ένταση αναφοράς δεν είναι κάτι τρομερό. Δεν είναι πολύ δυνατά, μπορούσαμε να ακούμε ώρες σε αυτή την ένταση και να συνοιμιλούμε ταυτόχρονα χωρίς να φωνάζουμε. Πιστεύω ότι η ηχητική φροντίδα του χώρου είναι απεύθυνη για αυτό, που δεν αφήνει την ηχητική ενέργεια των ηχείων να κάνει καραμπόλες και να παραμένει βουίζοντας. Φυσικά και κάποιες στιγμές αυξήσαμε την ένταση. Δεν φτάσαμε τα όρια του ηχοσυστήματος και μάλιστα ούτε τα δικά μου. Κάποια στιγμή ήθελα να το ανεβάσω κι άλλο, άλλα κάτι έγινε και μου έκοψε τη φόρα!
Το συμβάν!
Υπάρχουν 2 αγαπημένα μου κομμάτια από τη συλλογή Transistance που έχουν πολλή πληροφορία στις χαμηλές συχνότητες. Το ένα από αυτά είναι το "W-9-GFO - Morning Dew" από Transistance 3 (το link από το YouTube μόνο ενδεικτικό, χάνει πολύ η αναπαραγωγή από εκεί). Ξεκίνησε να παίζει ενώ είχα ανεβάσει την ένταση δειλά πάνω από την αναφοράς. Μόλις μπαίνουν τα μπάσα, ακούγεται ένας ήχος σπασίματος έξω από το δωμάτιο ακρόασης! Λέει ο Κώστας, "Θα έσπασε κάνα μπουκάλι". Εγώ νόμιζα ότι μου κάνει πλάκα και συνέχισα να ακούω. Αλλά μετά από λίγο εκείνος βγήκε έξω. Όντως, όπως περιέγραψε και ο Κώστας σε προηγούμενο post, κάποιο μπουκάλι από το ράφι που ήταν έξω από το δωμάτιο είχε "περπατήσει" σιγά σιγά και έπεσε, σπάζοντας και αδειάζοντας το περιεχόμενό του στο πάτωμα!
Ντροπή εγώ! Αν είναι δυνατόν, να πάω επίσκεψη στο φιλόξενο χώρο του Κώστα να κάνω και ζημιά! Εν τω μεταξύ φοβήθηκα μην είναι κάποιο πακάκριβο ουίσκι...
Ντροπή! Πού να μπορέσω να δώσω μετά ένταση στον ήχο...
Διάλειμμα:
Κάποια στιγμή μετά το μεσημέρι, κάναμε ένα διάλειμμα και πήγαμε σε μια ταβέρνα. Πολύ ωραίο φαγητό και συζήτηση για διάφορα θέματα. Πήγαμε με το Tesla φυσικά.
Συνέχεια:
Μετά την επιστροφή, συνεχίσαμε τις ακροάσεις, αλλά με πολυκάναλο πρόγραμμα. Εκεί το σύστημα πραγματικά δείχνει το μεγαλείο του, παίζοντας ήχους από όλες τις κατευθύνσεις. Πρέπει να ακούσετε το Time των Pink Floyd για να καταλάβετε. Όχι μόνο πόσο αξίζει ένα σύστημα dolby Atmos, αλλά το μεγαλείο της δουλειάς που έκαναν οι Pink Floyd στην παραγωγή τους τόσα χρόνια πριν! Φυσικά στη συνέχεια ακούσαμε Kraftwerk, πάλι πολυκάναλο πρόγραμμα. Επίσης απίστευτο το τί έφτιαξαν πριν 40τόσα χρόνια σε μια εποχή που όλοι άκουγαν στέρεο. Τέλος είδαμε και Eric Clapton, το έργο που ηχογράφησε σπίτι του, στην καραντίνα.
Ένα τέτοιο ηχοσύστημα είναι αξιοζήλευτο. Φυσικά και θα ήθελα να το έχω στο σπίτι μου και όταν θα φτιάξω σπίτι, κάτι παρόμοιο θα γίνει στο σαλόνι. Δικαιολογίες του τύπου ότι το σαλόνι είναι κοινόχρηστο και ότι πρέπει να έρχονται επισκέψεις και να έχει τα σερβίτσια και τα κρύσταλλα, είναι βλακείες. Το σαλόνι πρέπει να εξυπηρετεί τον ιδιοκτήτη. Αν φυσικά υπάρχει dedicated δωμάτιο, ακόμα καλύτερα. Αν δεν υπάρχει όμως, είναι εφικτό να διαμορφωθεί κάποιο σαλόνι σε 5.4.1 σύστημα, με κάποια περιποίηση σε καίρια σημεία.
Θα το έκανα τώρα στο χώρο που ακούω μουσική; Όχι, διότι δεν έχω τη δυνατότητα. Όμως στο πάνω σπίτι του αδερφού μου έχουμε ήδη 5.2.1 Atmos σύστημα με βιντεοπροβολέα για ταινίες, όπου το χρησιμοποιώ συχνά.
Να με συγχωρείτε που δεν έγραψα νωρίτερα, αλλά έπρεπε να γίνει έτσι και η έκθεση είναι το χειρότερό μου!
Κώστα, σε ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία! Κάτσαμε παρέα αρκετές ώρες και το ευχαριστήθηκα. Μακάρι να μέναμε πιο κοντά να ερχόμουν συχνότερα. Έχω πολλή μουσική που θα ήθελα να ακούσω εκεί.
Μετά τις αλλαγές στο ηχοσύστημα ήθελα ξανά επισκεφτώ και η ευκαιρία μου δόθηκε το καλοκαίρι που ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη για αναψυχή.
Αφού ήπιαμε τα καφεδάκια μας, κατεβήκαμε τη σκάλα προς το υπόγειο και το δωμάτιο του ηχοσυστήματος. Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση μόλις πέρασα την πόρτα ήταν η ησυχία του χώρου. Μάλιστα εντυπωσιάστηκα σε τέτοιο βαθμό που ξαναβγήκα έξω και πήγα προς τη σκάλα για να σιγουρευτώ. Ενώ η σκάλα δεν ήταν θορυβώδης και η αντήχηση δεν ήταν αντιληπτή, η διαφορά με το χώρο ακρόασης ήταν τεράστια!
Ο Χώρος:
Το χώρο ακρόασης τον είχα δει σε φωτογραφίες εδώ, οπότε το βλέμμα μου άρχισε να εξερευνά γύρω γύρω για τις θέσεις των ηχείων και των subs. Κάποια σχόλια που διάβασα εδώ ότι είναι σκοτεινός, ότι έχει 456 ηχεία και είναι πηγμένος, δεν ισχύουν σε καμία περίπτωση. Είναι μια χαρά. Διάφορα μπουκάλια που ήταν σε ράφια με παραξένεψαν και φοβήθηκα ότι ίσως κάτι τρίξει, κουνηθεί ή συντονίσει. Όμως τίποτα δεν έγινε, μιας και όπως μου είπε ο Κώστας έχει βάλει από κάτω κάτι αντιολισθητικό και μονωτικό. Οι θέσεις ήταν πολύ αναπαυτικές. Αφού έκατσα στην προεδρική, ο Κώστας με σήκωσε για να βάλει ένα μαξιλάρι στη θέση, για να έρθουν τα αυτιά μου στο σωστό ύψος ακρόασης. Σημασία στη λεπτομέρεια.
Οι ακροάσεις:
Ο Κώστας έσβησε τα φώτα αρχικά, για να επικεντρωθώ μόνο στην ακρόαση και να μη προσέχω τα ηχεία και τις θέσεις τους. Ξεκινήσαμε με τις αγαπημένες του φωνές. Το ένα κομμάτι διαδεχόταν το άλλο και η αληθοφάνεια ήταν εκπληκτική. Πάντα οι καλλιτέχνες ήταν μπροστά μου, οι περισσότεροι ανάμεσα από τα 2 ηχεία. Προφανώς ότι ακούγαμε ήταν με Atmos upmix από Trinnov αλλά δεν περιφέρονταν οι καλλιτέχνες ούτε πίσω, ούτε πλάγια, ούτε ιπτάμενοι, ούτε τίποτα που κατά καιρούς λένε μερικοί, για ιπτάμενα βιολιά κτλ. Σε ένα κομμάτι (ας πει ο Κώστας ποιο ήταν, θα το θυμηθεί από αυτό που θα γράψω) τραγουδούσαν 3 ή 4 τραγουδιστές. Εγώ ένιωσα ότι αυτός που ήταν τέρμα δεξιά ήταν καθιστός, γιατί ίσως είχε πιο μπάσα φωνή. Ξέρω ότι δεν υπάρχει ύψος στη μουσική σκηνή, αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω. Έτσι ακουγόταν.
Εγώ προσωπικά δεν έχω χρυσά αυτιά ούτε είμαι πολύ εκπαιδευμένος ακροατής, ώστε να μπορώ να κρίνω απόλυτα την αληθοφάνεια των φωνών, αλλά από τη μικρή εμπειρία μου όλα μου φάνηκαν αληθοφανή.
Στη συνέχεια ακούσαμε πολλά μουσικά κομμάτια, με κοντραμπάσα, με βιολιά, ορχήστρες (μέρος από τις 4 εποχές του Βιβάλντι-Karajan, που είναι το αγαπημένο μου), ηλεκτρονική μουσική (ποπ, trance), την Ξυνή (που την ακούω και σπίτι). Αυτό που μπόρεσα να καταλάβω ήταν η άριστη τονική ισορροπία. Όσοι ακούμε με κάποια target curve, μπορούμε να καταλάβουμε σε κάποιο βαθμό αν κάποιο ηχοσύστημα είναι ισορροπημένο ή όχι. Στο δικό μου ηχοσύστημα τώρα τελευταία δοκίμαζα μια target curve με αρκετά φουσκωμένα μπάσα. Όταν άκουσα στον Κώστα κατάλαβα ότι ήταν αφύσικο αυτό και πώς πρέπει να ακούγεται σωστά. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν γύρισα Αθήνα ήταν να το διορθώσω αυτό. Ο Κώστας μου είπε ότι τα έχει flat εκεί. Όπως επειδή υπάρχει και η προσωπική προτίμηση, αν το σύστημά του ήταν δικό μου, θα σήκωνα τα μπάσα γύρω στα 3-4 dB. Θέλω όταν ακούω trance και house να δίνει ένταση εκεί χαμηλά.
Η ένταση αναφοράς:
Η ένταση αναφοράς δεν είναι κάτι τρομερό. Δεν είναι πολύ δυνατά, μπορούσαμε να ακούμε ώρες σε αυτή την ένταση και να συνοιμιλούμε ταυτόχρονα χωρίς να φωνάζουμε. Πιστεύω ότι η ηχητική φροντίδα του χώρου είναι απεύθυνη για αυτό, που δεν αφήνει την ηχητική ενέργεια των ηχείων να κάνει καραμπόλες και να παραμένει βουίζοντας. Φυσικά και κάποιες στιγμές αυξήσαμε την ένταση. Δεν φτάσαμε τα όρια του ηχοσυστήματος και μάλιστα ούτε τα δικά μου. Κάποια στιγμή ήθελα να το ανεβάσω κι άλλο, άλλα κάτι έγινε και μου έκοψε τη φόρα!
Το συμβάν!
Υπάρχουν 2 αγαπημένα μου κομμάτια από τη συλλογή Transistance που έχουν πολλή πληροφορία στις χαμηλές συχνότητες. Το ένα από αυτά είναι το "W-9-GFO - Morning Dew" από Transistance 3 (το link από το YouTube μόνο ενδεικτικό, χάνει πολύ η αναπαραγωγή από εκεί). Ξεκίνησε να παίζει ενώ είχα ανεβάσει την ένταση δειλά πάνω από την αναφοράς. Μόλις μπαίνουν τα μπάσα, ακούγεται ένας ήχος σπασίματος έξω από το δωμάτιο ακρόασης! Λέει ο Κώστας, "Θα έσπασε κάνα μπουκάλι". Εγώ νόμιζα ότι μου κάνει πλάκα και συνέχισα να ακούω. Αλλά μετά από λίγο εκείνος βγήκε έξω. Όντως, όπως περιέγραψε και ο Κώστας σε προηγούμενο post, κάποιο μπουκάλι από το ράφι που ήταν έξω από το δωμάτιο είχε "περπατήσει" σιγά σιγά και έπεσε, σπάζοντας και αδειάζοντας το περιεχόμενό του στο πάτωμα!
Ντροπή εγώ! Αν είναι δυνατόν, να πάω επίσκεψη στο φιλόξενο χώρο του Κώστα να κάνω και ζημιά! Εν τω μεταξύ φοβήθηκα μην είναι κάποιο πακάκριβο ουίσκι...
Ντροπή! Πού να μπορέσω να δώσω μετά ένταση στον ήχο...
Διάλειμμα:
Κάποια στιγμή μετά το μεσημέρι, κάναμε ένα διάλειμμα και πήγαμε σε μια ταβέρνα. Πολύ ωραίο φαγητό και συζήτηση για διάφορα θέματα. Πήγαμε με το Tesla φυσικά.
Συνέχεια:
Μετά την επιστροφή, συνεχίσαμε τις ακροάσεις, αλλά με πολυκάναλο πρόγραμμα. Εκεί το σύστημα πραγματικά δείχνει το μεγαλείο του, παίζοντας ήχους από όλες τις κατευθύνσεις. Πρέπει να ακούσετε το Time των Pink Floyd για να καταλάβετε. Όχι μόνο πόσο αξίζει ένα σύστημα dolby Atmos, αλλά το μεγαλείο της δουλειάς που έκαναν οι Pink Floyd στην παραγωγή τους τόσα χρόνια πριν! Φυσικά στη συνέχεια ακούσαμε Kraftwerk, πάλι πολυκάναλο πρόγραμμα. Επίσης απίστευτο το τί έφτιαξαν πριν 40τόσα χρόνια σε μια εποχή που όλοι άκουγαν στέρεο. Τέλος είδαμε και Eric Clapton, το έργο που ηχογράφησε σπίτι του, στην καραντίνα.
Ένα τέτοιο ηχοσύστημα είναι αξιοζήλευτο. Φυσικά και θα ήθελα να το έχω στο σπίτι μου και όταν θα φτιάξω σπίτι, κάτι παρόμοιο θα γίνει στο σαλόνι. Δικαιολογίες του τύπου ότι το σαλόνι είναι κοινόχρηστο και ότι πρέπει να έρχονται επισκέψεις και να έχει τα σερβίτσια και τα κρύσταλλα, είναι βλακείες. Το σαλόνι πρέπει να εξυπηρετεί τον ιδιοκτήτη. Αν φυσικά υπάρχει dedicated δωμάτιο, ακόμα καλύτερα. Αν δεν υπάρχει όμως, είναι εφικτό να διαμορφωθεί κάποιο σαλόνι σε 5.4.1 σύστημα, με κάποια περιποίηση σε καίρια σημεία.
Θα το έκανα τώρα στο χώρο που ακούω μουσική; Όχι, διότι δεν έχω τη δυνατότητα. Όμως στο πάνω σπίτι του αδερφού μου έχουμε ήδη 5.2.1 Atmos σύστημα με βιντεοπροβολέα για ταινίες, όπου το χρησιμοποιώ συχνά.
Να με συγχωρείτε που δεν έγραψα νωρίτερα, αλλά έπρεπε να γίνει έτσι και η έκθεση είναι το χειρότερό μου!
Κώστα, σε ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία! Κάτσαμε παρέα αρκετές ώρες και το ευχαριστήθηκα. Μακάρι να μέναμε πιο κοντά να ερχόμουν συχνότερα. Έχω πολλή μουσική που θα ήθελα να ακούσω εκεί.
