ΑΠΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ...

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Αν κάποιος πχ πάει για τα Amphitryon της Audio Analysis πρέπει να στάξει 5600€ (άντε με καμμιά έκπτωση είσαι στο πεντοχίλιαρο).

Θές όμως ενισχυτικά και πηγές, άρα το όλο πράμα πάει πολύ ψηλά...

Εγώ προτιμώ μια άλλη προσέγγιση σε αυτά τα πράγματα. Όπως είπε και ο Γιώργος το όριο που μπορεί να θέσει κάποιος είναι καθαρα ψυχολογικό και έχει να κάνει με 2 παράγοντες.(πέραν του οικονομικού)
α)Με τις εμπειρίες του ως ακροατής
β)Με την καθοδήγηση που θα έχει.

Ο νεοεισερχόμενος στον χώρο πάσχει από εμπειρίες και χρειάζετε καθοδήγηση, οπότε θα πάρει σχεδόν ότι του πασάρουν. Εκτός αυτού του λείπει η γνώση του system matching (που είναι περισσότερο κάτι το εμπειρικό) αλλά και του σωστού στησίματος στον χώρο. Οι περισσότεροι, μπορούν να καθοδηγηθούν πλήρως, τόσο από τον έμπορο, όσο και από φίλους, περιοδικά, γκουρού, αστρολόγους, μέντιουμ κλπ κλπ. Είναι αυτοι που διαβάζουν με πάθος χίλιες-δυο κριτικές χωρίς ομως να έχουν ακούσει ποτέ τους τίποτα. (επιστημονικά βρίσκονται στο στάδιο της καθοδηγούμενης μάθησης)

Από την άλλη ο μέσος ακροατής έχει συσσωρεύσει περισσότερες εμπειρίες και αφήνετε λιγότερο στην καθοδήγηση. Αυτός αρέσκετε στην εξερεύνηση (ανακαλυπτική ή αυτόνομη μάθηση λέγετε με επιστημονικούς όρους) και παίρνει σβάρνα τις αντιπροσωπείες. Φυσικά ο ήχος που θα ακούσεις σε έναν προσεγμένο χώρο πολύ δύσκολα θα αναπαραχθεί στο σπίτι σου, όπου οι δυνατότητες επέμβασης στην διαμόρφωση του χώρου είναι περιορισμένες (καραδοκεί η παντόφλα), αλλά και ελοχεύει ο κίνδυνος να αποπροσανατολιστείς λόγω των πολλών ακροάσεων.

Τέλος είναι ο έμπειρος ακροατής που ξέρει ακριβώς τι ζητά και πως θα το πετύχει, όχι γιατί έχει μαγικές ικανότητες αλλά γιατί έχει ακούσει πολλά και διαφορετικά συστήματα και έχει κατασταλάξει στο τι ακριβώς του αρέσει.(δεν μας ενδιαφέρει αν αυτό που του αρέσει είναι γενικά αποδεκτο, μιας που η ακρόαση της μουσικής είναι καθαρά προσωπική υπόθεση). Αυτός έχει ξεπεράσει το στάδιο της μάθησης και έχει μετατρέψει τις εμπειρίες του σε γνώση.

Και στα τρεις αυτές περιπτώσεις μπορεί κάποιος να ικανοποιήσει τις ανάγκες του και με μικρά ποσά, μιας που αυτός καθορίζει το τι είναι υψηλή πιστότητα γι' αυτόν...

Τέλος θα πρέπει να εξετάσουμε και το γεγονός ότι ακόμα και η φίρμα ενός προϊόντος παίζει ρόλο στην ακρόαση. Οι "μηχανάκηδες" για τους οποίους έχω ξαναμιλήσει στο παρελθόν δεν ακούν την μουσική που βγάζει ο Krell, αλλά την ακούν με το λογότυπο της Krell πάνω στο μηχάνημα.
Αν τους βάλεις σε πάνελ τυφλού τεστ θα πέσει το γέλιο της αρκούδας. Ακόμα και ένας ταπεινός Sony θα τους ακούγετε για καλός...

Αυτά εν ολίγοις...

 

[comtal]

Πολυ καλή και κατατοπιστική η τοποθέτηση του Σπύρου.

Ειδικά ο διαχωρισμός αυτός (σε τρεις κατηγορίες ακροατών) δίνει μια
σαφέστατη εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί.

Έχουν γραφτεί πολλές απόψεις και τελικά μπορούμε διαβάζοντάς τες να δούμε πάνω κάτω που "βρίσκεται" ο κάθε γράφων.

Αρχίζει κι αποκτά ενδιαφέρον η συζήτηση.

 

[ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τ.]

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι για να κάνω τα πράγματα πιό δύσκολα ή πιο εύκολα;

Τι μουσική ακούει ή πρέπει ν΄ακούει ο hiendας;
Απ΄ότι έχω διαβάσει μέχρι στιγμής,όλοι ακούνε κλασσική ή τζάζ.
Γιατί όμως;
Για να τσεκάρουν πως ακούγονται τα όργανα ή επειδή τους αρέσει;

 

[comtal]

Πάντως, αν θέλετε την γνώμη μου, η εμπειρία και το πέρασμα από τη μια κατηγορία στην άλλη πρέπει να γίνεται μετά από αρκετό χρονικό διάστημα κι όχι απότομα.
Δεν μπορεί ο 20χρονος που ακούει μουσική στα club και κοπανιέται στα live, να έχει επίγνωση του σπορ. Έχει πολλά να μάθει.

@ Σωκράτη.

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι για να κάνω τα πράγματα πιό δύσκολα ή πιο εύκολα;
Τι μουσική ακούει ή πρέπει ν΄ακούει ο hiendας;
Απ΄ότι έχω διαβάσει μέχρι στιγμής, όλοι ακούνε κλασσική ή τζάζ.
Γιατί όμως;
Για να τσεκάρουν πως ακούγονται τα όργανα ή επειδή τους αρέσει;

Απάντηση: Αυτή που παίζεται από φυσικά όργανα. Ούτε ηλεκτρικά, ούτε ηλεκτρονικά. Unplugged τελείως.

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι για να κάνω τα πράγματα πιό δύσκολα ή πιο εύκολα;

Τι μουσική ακούει ή πρέπει ν΄ακούει ο hiendας;
Απ΄ότι έχω διαβάσει μέχρι στιγμής,όλοι ακούνε κλασσική ή τζάζ.
Γιατί όμως;
Για να τσεκάρουν πως ακούγονται τα όργανα ή επειδή τους αρέσει;

Άλλη μια παρανόηση. Η μουσική που ακούει ο καθένας είναι προσωπική υπόθεση. To αν θέλει υψηλή πιστότητα στην μουσική του είναι και πάλι προσωπική του υπόθεση. Δεν παίζει ρόλο το τι ακούς με το αν είσαι η όχι "hi-endας".

Το όλο θέμα ξεκίνησε γιατί η αναπαραγωγή της κλασσικής μουσικής αλλά και της jazz -λόγω των μεγάλων ορχηστρών- θέλει πολύ καλά μηχανήματα για να σου αποκαλύψει τις λεπττομέρεις της ηχογράφησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι με καλά μηχανήματα θα ακούς μόνο κλασσική ή μόνο jazz. Λεπτομέρειες κρύβουν όλες οι ηχογραφήσεις οπότε δεν είναι προνόμοιο λίγων το hi-end.

αν θες τέλος να τσεκάρεις το πως ακούγονται τα όργανα πας σε μία συναυλία...

 

[comtal]

Τα ακριβά συστήματα ακούγονται "αλλιώς" και δεν κολακεύουν τα σκληρά ακούσματα και γενικά ό,τι περιέχει θόρυβο, σύνολα συχνοτήτων κι όχι ΜΟΥΣΙΚΗ.

Δεν είναι αρεστά σ' αυτούς που προτιμούν το headbangin'. Τους φαίνονται αργά, άνευρα, χωρίς δυναμικά. Δεν είναι όμως έτσι.

Πάντως με την τάση που υπάρχει στις μέρες μας για εντυπωσιασμό, ευκολία και καταναλωτισμό και επιπλέον με την υποβάθμιση των μουσικών ακουσμάτων και μουσικών παραγωγών λογικό είναι να επηρεαστούν αρνητικά οι σημερινοί audiophiles. Εδώ οι κατασκευαστές έχουν υποβαθμίσει τα προϊόντα τους για να προσελκύσουν αγοραστικό κοινό
τι να σου κάνει ο μουσικόφιλος.
Έχουμε καταντήσει βρυκόλακες ακούμε όλα τα παλιά γιατί τα καινούργια είναι 90% άθλια.

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Τα ακριβά συστήματα ακούγονται "αλλιώς" και δεν κολακεύουν τα σκληρά ακούσματα και γενικά ό,τι περιέχει θόρυβο, σύνολα συχνοτήτων κι όχι ΜΟΥΣΙΚΗ.
Δεν είναι αρεστά σ' αυτούς που προτιμούν το headbangin'. Τους φαίνονται αργά, άνευρα, χωρίς δυναμικά. Δεν είναι όμως έτσι.

Σε αυτό θα διαφωνίσω Γιάννη. Το καλό μηχάνημα θα πρέπει να αποδίδει καλά τα πάντα. Δεν υπάρχει ειδικό μηχάνημα για κλασσικη, για rock και για ρεμπέτικα (με αυτή τν λογική έπρεπε να έχω 3-4 συστήματα στο σπίτι μου) . Όποιος έχει ακούσει π.χ. Metallica από Β&W 801 ή από TD 12 καταλαβαίνει.

Πάντως με την τάση που υπάρχει στις μέρες μας για εντυπωσιασμό, ευκολία και καταναλωτισμό και επιπλέον με την υποβάθμιση των μουσικών ακουσμάτων και μουσικών παραγωγών λογικό είναι να επηρεαστούν αρνητικά οι σημερινοί audiophiles. Εδώ οι κατασκευαστές έχουν υποβαθμίσει τα προϊόντα τους για να προσελκύσουν αγοραστικό κοινό
τι να σου κάνει ο μουσικόφιλος.
Έχουμε καταντήσει βρυκόλακες ακούμε όλα τα παλιά γιατί τα καινούργια είναι 90% άθλια.

Σε αυτό θα συμφωνήσουμε. Πολλές μεγάλες εταιρίες "έριξαν" τα στανταρτ τους για να προσελκύσουν μεγαλύτερο κοινό. Καλό το μπάσσο αλλά το σωστό μπάσσο. Το που θα το βρείς πλέον είναι μεγάλο ερώτημα...(και φυσικά πόσο θα σου κοστίσει)
Αλλά δεν θα πρέπει να παρεξηγούμε τις εταιρίες. Σκοπός τους είναι το κέρδος και λογικά κάνουν το αναμενόμενο. Αν υπήρχε συνειδητοποιημένο κοινό δεν θα γινόταν τέτοια πράγματα.
Επίσης δεν το κάνουν όλοι. Υπάρχουν πολλές εταιρίες που ακολουθούν πιστές μια γραμμή γιατί βασίζονται σε πιο εκλεκτικό κοινό. Ο καταναλωτής μπορεί να επιλέξει ελεύθερα...

 

[Gebreselassie]

Ξεκινάμε να βγάζουμε συμπέρασμα αλλά προτάσεις δεν βλέπω...

Λέει π.χ. ο Σπύρος ότι ένα ζεύγος Amphitryon έχει 5.600. Από τα 5.600 και κάτω τι πέρνω πατάτες? Hi fi? Hi end?....

Επανέρχομαι στο νούμερο και επιμένω να το θέτω τόσο πεζά γιατί η θεωρητική προσέγγιση που χρόνια ακολουθεί ο καθένας μας πρέπει να καταλήγει και κάπου.

Δεν διαφωνούμε για τους λόγους και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κινηθεί ένας υποψήφιος αγοραστής. Επίσης ένας μικρής ηλικίας ακροατής δύσκολα θα καταλάβει γιατί πράγμα μιλάμε όπως ορθά είπε ο Γιάννης. Ο Σπύρος ειδικά το ανέλυσε επαρκώς.Ο δρόμος είναι ο πιο σωστός που υπάρχει και φυσικά περί ορέξεως.... Που πάει όμως αυτός ο δρόμος?

Οι ανάγκες μου είναι διαφορετικές από τις ανάγκες του απέναντι. Σαφέστατο.
(Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς είναι ακόμα αναποφάσιστοι και θα εξηγήσω αργότερα το γιατί).

Πρέπει να κάνουμε όμως την δυσκολότερη παραδοχή όλων. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο καλός ήχος σε γενικές γραμμές (οξύμωρο) ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ που μπορεί να προέλεθει όμως με πολλούς τρόπους. Αλλιώς δεν ξέρουμε καν τι είναι αυτό για το οποίο μιλάμε. Αν δεν συμφωνήσουμε ακούγοντας ένα καλό setup ότι παίζει γενικώς καλά, έχουμε πρόβλημα ουσιαστικό. Αν διαφωνίσουμε στις λεπτομέρειες είναι λογικό μιας και δεν βγήκανε τα αυτιά μας με καρμπόν...
Από κάπου ξεκινά λοιπόν αυτό το συγκεκριμένο πράγμα που λέγεται καλός ήχος, hi end κλπ κλπ. Πόσο κάνει ρε παιδιά? 10-20-30 χιλιάρικα? Φαίνεται σαν να αγοράζει ο βλάχος χωράφια αλλά όλα σε αυτόν τον κόσμο έχουν την τιμή τους και δυστυχώς για εμάς είναι περισσότεροι οι βλάχοι με τα hi end μηχανήματα παρότι οι χαιεντάδες....

Επανέρχομαι στις ανάγκες.
I 've got bad news for you my friends. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι κανένας από εμάς δεν κινείται με απόλυτο κριτήριο αυτό των αναγκών του.
Αν ήταν έτσι αγαπητοί συνάδελφοι δεν θα ετοιμαζόμασταν ήδη για την επόμενή μας αναβάθμιση, δεν θα διαβάζαμε όλη μέρα ξένο και ελληνικό τύπο και internet. Αν ήταν έτσι δεν θα κάναμε ποτέ νέες ακροάσεις. Αν ήταν έτσι δεν θα δοκιμάζαμε 18 διαφορετικά καλώδια μέχρι να βρούμε το ιδανικό....
Αν ήταν έτσι θα είχαμε κάτσει στα αυγά μας και θα ακούγαμε μουσική.

Μέχρι ενός σημείου έχουμε και δίκιο. Κάθε 1-2 χρόνια νέα μοντέλα, νέοι ορίζοντες, νέες προσδοκίες και νέες.....ΑΝΑΓΚΕΣ.... τι έγινε αλλάζουμε και αυτιά κάθε 1-2 χρόνια? Χαζό είναι αλλά έτσι είναι αφού μιλάμε για προϊόντα τεχνολογίας.

Ποιός από εμάς όμως δεν έχει το σαράκι να κάνει καλύτερο αυτό που ήδη έχει?
Εν ολίγοις δεν μπορεί κάποιος σε ένα χόμπι να μιλάει για ανάγκες. Ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Χόμπι κάνουμε και όπως έχω πει και στο παρελθόν η βάση του χόμπι μας είναι το ψάξιμο. Αν ήταν η ανάγκη θα είχαμε καταλήξει εδώ και καιρό σε ένα σύστημα και δεν θα το αλλάζαμε με τίποτα όπως πχ δεν αλλάζει ο αγρότης το datsun αφού έχει ανάγκη ένα αμάξι με καρότσα

Πιστεύω ακράδαντα ότι το hi end είναι θεωρία, δεν είναι μηχανάκια. Πιστεύω ότι θέλει λεφτά. Η θεωρία όμως κάποτε πρέπει να σταματά κάπου.
Αν είναι δυνατόν δηλαδή?!!! Με ρωτάει κάποιος τι ηχεία να πάρει με x χρήματα και του απαντάω: τι με νοιάζει εμένα ρε? Πάνε άκου, δες τις ανάγκες σου, κάνε μια μελέτη ακουστικής χώρου, βάλε καμιά κουρτίνα παραπάνω και αν ότι και να αγοράσεις δεν παίξει καλά, πάνε και πούλα το. Αυτό είναι το hi end? Δεν είναι πιο σωστό και ηθικό να πεις πχ με τα x λεφτά πάρε τα Amphitryon και με τα y τις τάδε κουτάρες που άκουσα και μου αρέσουν?

Σωκράτη σε ότι έχει να κάνει με την μουσική του χαιεντά συμφωνώ απόλυτα με τον Σπύρο. Ο χαιεντάς βασικά αγαπάει την μουσική, όποια κι αν είναι αυτή. Για την μουσική τα κάνει όλα. Προσωπικά γούστα υπάρχουν πάντα. Κι εγώ αισθάνομαι καλύτερα όταν ακούω jazz αλλά τρελαίνομαι με τα blues και με την acid jazz και με..... κλπ κλπ κλπ. Τρελαίνομαι όμως με μια πολύ δύσκολη ηχογράφηση και τις λεπτομέρειες που κρύβει πχ ο Moby που αν την βάλουμε σε κανα χαιεντάδικο σύτημα θα το γονατίσει...

Διαφωνώ πλήρως με τον Γιάννη σε αυτό το θέμα. Τα καλά συστήματα παίζουν τα πάντα καλά και ξεκούραστα. Αν δεν είναι καλά δεν έχουν και δυναμικά. Αν δεν είναι καλά δεν έχουν και σωστές χαμηλές. Αν είναι πολύ καλά δε, να σαι σίγουρος ότι θα το καταλάβει με τη μία και αυτός που κάνει headbanging, ακόμη κι αν δεν ακούσει το γνωστό σε αυτόν μπαμ και μπουμ. Εμείς οι χαιεντάδες έχουμε εκπαιδευμένα αυτάκια αλλά και οι υπόλοιποι άνθρωποι αυτιά έχουν και τις τερατώδεις διαφορές τις καταλαβαίνουν.
Η μουσική παιδεία έρχεται ακούγοντας μουσική και δεν καθορίζεται σε καμία περίπτωση πριν αγοράσουμε σύστημα, αλλά ούτε είναι σωστό να καθορίσει τι θα αγοράσουμε.


Αλλά ας μην ξεφύγουμε... Προτάσεις για τον θεωρητικά νεοεισερχόμενο στο σπορ, που εμπιστεύεται τυφλά την κρίση μας θα κάνουμε?

p.s. Συγνώμη για το μακροσκελές της υπόθεσης...

 

[comtal]

Για μένα αν παίζει καλά τα φυσικά όργανα τα σώματα και τις χροιές τους και αποδίδει τον όγκο της ορχήστρας είναι μια χαρά.
Δεν χρειάζεται να παιζει τέλεια τα samplers , τα drum machines και τις φαζαρισμένες ηλεκτρικές κιθάρες.

Πάντως δεν εννοώ ότι αυτά τα συστήματα δεν παιζουν καλά αλλά ότι ακούγοντας π.χ. Mayhem, Prodigy κ.λπ. δεν "παιρνεις" αυτά που πλήρωσες. Ίσως σε φτηνότερα συστήματα να σου άρεσαν καλύτερα ή να μην καταλάβαινες τις διαφορές.

 

[Gebreselassie]

Για μένα αν παίζει καλά τα φυσικά όργανα τα σώματα και τις χροιές τους και αποδίδει τον όγκο της ορχήστρας είναι μια χαρά.
Δεν χρειάζεται να παιζει τέλεια τα samplers , τα drum machines και τις φαζαρισμένες ηλεκτρικές κιθάρες.

Πάντως δεν εννοώ ότι αυτά τα συστήματα δεν παιζουν καλά αλλά ότι ακούγοντας π.χ. Mayhem, Prodigy κ.λπ. δεν "παιρνεις" αυτά που πλήρωσες. Ίσως σε φτηνότερα συστήματα να σου άρεσαν καλύτερα ή να μην καταλάβαινες τις διαφορές.

Πάντως το να αποδώσει ένα σύστημα σωστά λίγα φυσικά όργανα (όχι μεγάλα ορχηστρικά) είναι ευκολότερο από το να αποδώσει μίξη φυσικών οργάνων και ηλεκτρικών, μια blues μπάντα ας πούμε.... Συμφωνείς Γιάννη?

 

[comtal]

Σαφώς και πρέπει να αποδίδει σωστά και τη μίξη των φυσικών οργάνων με τα ηλεκτρικά αλλά και τα λίγα φυσικά όργανα. Τώρα αν είναι πιο εύκολο για το σύστημα αυτό δεν παίρνω και όρκο. Θεωρητικά πρέπει να είναι.

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

και κάτι ακόμα...

Το ευφωνικό είναι και καλό???

Για μένα όχι...Μια άγρια ηχογράφηση πρέπει να βγαίνει άγρια...

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Ξεκινάμε να βγάζουμε συμπέρασμα αλλά προτάσεις δεν βλέπω...

Λέει π.χ. ο Σπύρος ότι ένα ζεύγος Amphitryon έχει 5.600. Από τα 5.600 και κάτω τι πέρνω πατάτες? Hi fi? Hi end?....

δεν έβαλα κάποιο όριο..Απλά απάντησα στην ερώτηση του Ανδρέα. Ίσα ίσα που θεωρώ ότι ο καθένας βάζει τα όριά του...

Τα μηχανήμτα ήχου όπως και κάθε καταναλωτικό αγαθό εμπεριέχουν μέσα τους κάποιες αξίες (αυταξίες)

α) η οικονομική (το πόσο κοστίζει)
β) η χρηστική (το πόσο χρήσιμο μου είναι)
γ) η συναισθηματική (ο οποιαδήποτε φύσις δεσμός με το προϊόν)
δ) η αισθητική (το πόσο ωραίο αισθητικα είναι το προϊόν)

Για να θεωρηθεί λοιπόν πετυχημένη μια αγορά ενός καταναλωτή αυτές οι 4 θα πρέπει να συμβαδίζουν. Όποτε η μία από αυτές υπερέχει των άλλων οδηγούμαστε σε ανισσόροπες αγορές. Οι αυταξίες αυτές όμως είναι καθαρά υποκειμενικές οπότε το τι είναι καλύτερο για τον καθένα διαφέρει...
Οι εταιρίες από την άλλη για να πιάσουν τον μέσο καταναλωτή προσαρμόζουν το προϊόν στις αξίες του μέσου καταναλωτή...

 

[ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τ.]

Δηλαδή βρε Γιάννη,αγοράζουμε μηχανήματα για ν΄ακούμε μουσική ή αγοράζουμε μουσική για ν΄ακούμε μηχανήματα.
Γενικά πιστεύω ότι το χόμπυ της ενασχόλησης με την εικόνα και τον ήχο είναι ολίγον gay ,αφού ίσως είναι το μοναδικό το οποίο αφήνει εντελώς αδιάφορες τις γυναίκες και έχουμε την μανία να το "δείχνουμε" μόνο σε άντρες.

βΡΕ ΛΕΣ ΝΑ...;

 

[Gebreselassie]

Όχι ρε Σωκράτη έχει κι άλλα χόμπι που αφήνουν αδιάφορες τις γυναίκες.
πχ το ψάρεμα

 

[comtal]

Δηλαδή βρε Γιάννη,αγοράζουμε μηχανήματα για ν΄ακούμε μουσική ή αγοράζουμε μουσική για ν΄ακούμε μηχανήματα

Σαφώς και το πρώτο!
Τα μηχανήματα πρέπει να υπηρετούν τη μουσική.

Τώρα αν το χόμπι μας δεν το αγαπούν οι γυναίκες αυτό είναι άλλο θέμα.

Το ευφωνικό είναι και καλό???

Για μένα είναι προτιμότερο το ευφωνικό από ένα άκρως χειρουργικά ακριβές.
Γίνεται κουραστικό σε μακρόχρονες ακροάσεις.
Εξάλλου οι ατέλειες είναι
αυτές που προσδίδουν ομορφιά και γοητεία.

Δεν είμαι μηχανικός ήχου για να παρακολουθώ τις εγγραφές και θέλω να ακούω μουσική γιατί δεν μπορώ να 'μαι συνέχεια στην "τσίτα" για να παρακολουθώ αν αναπαράγεται και η παραμικρή λεπτομέρεια της ηχογράφησης. Και κοιτώντας το δέντρο χάσω το υπόλοιπο δάσος.

 

[Αντώνης K.]

Φίλε Γιώργο εγώ δεν θα σου απαντήσω από πού ξεκινά το hi end γιατί πολύ απλά αυτή η ερώτηση δεν είναι απλή για κανέναν, ακόμα και για κάποιους που έχουν πανάκριβα μηχανήματα τα οποία μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν τέτοια.
Δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποιος με πανάκριβα μηχανήματα που είναι πλήρως ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, αλλά έστω αν υποθέσουμε ότι υπάρχει τότε αυτός πρέπει να σου προτείνει το σύστημα του όπως έχει και ούτε μια τρίχα λιγότερο η περισσότερο. Βλέπεις η απόσταση που ξεχωρίζει ο καλός ήχος από τον κακό είναι μια πολύ λεπτή κόκκινη γραμμή.

Αν ήταν ο καλός ήχος καθαρά μαθηματική πράξη και το αποτέλεσμα εξαρτιόταν πάντα από το ποσό που έχω επενδύσει σε μηχανήματα να είσαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από εμάς τους μανιακούς σε κάποιο στάδιο της ζωής μας θα αποκτούσαμε τον τέλειο ήχο. Στην περίπτωση του hi end δεν βρίσκει αποτέλεσμα το ρητό *όσα πληρώνεις τόσα παίρνεις.* Δηλαδή αν επενδύσεις σε ένα ενισχυτή 3.000 (που να αξίζει τα λεφτά του) δεν μπορείς να επενδύσεις σε ένα CD 200 γιατί το αποτέλεσμα θα είναι ίσως κατά πολύ χειρότερο από ένα ολοκληρωμένο σύστημα τον 1.500. Ένας καλός και ακριβός ενισχυτής με τα ανάλογα καλά ηχεία είναι ικανός να ξεζουμίσει το cd player σε τέτοιο βαθμό που το ηχητικό αποτέλεσμα ίσως να είναι και ενοχλητικό.

Αν έχεις εμπειρία να κρίνεις τι σημαίνει καλός ισορροπημένος ήχος μακριά από εντυπωσιασμούς τότε έχεις μεγάλες πιθανότητες να αποκτήσεις ένα αξιόλογο σύστημα. Αν όχι πρέπει να τα πληρώσεις χοντρά σε κάποια επώνυμη εταιρία με παρελθόν στον καλό ήχο και πιστεύω θα τα καταφέρεις.

Επίσης πρέπει να γνωρίζεις ότι ανθρώπινες αισθήσεις δεν λειτουργούν σωστά η πάντα σωστά. Ιδικά η αίσθηση της ακοής επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως είναι η ψυχική διάθεση η καθημερινές συνθήκες στις οποίες εκτίθεται, και πόσο ταλαιπωρείται καθημερινά από ηχητικά μηχανήματα και τις συνθήκες θορύβου στο περιβάλλον. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα μηχανήματα προκαλούν ζημία στην ακοή αλλά την επηρεάζουν σοβαρά στην προσπάθεια μας να κρίνουμε αντικειμενικά.

Αυτό την καθιστά ένα πολύ αναξιόπιστο εργαλείο στην προσπάθεια μας να αξιολογήσουμε σωστά μηχανήματα.

Αυτή είναι η κατεύθυνση τη λεωφόρο θα τη βρεις μόνος σου.

 

[Σπύρος Μπλάτσιος]

Δηλαδή βρε Γιάννη,αγοράζουμε μηχανήματα για ν΄ακούμε μουσική ή αγοράζουμε μουσική για ν΄ακούμε μηχανήματα.

Η πλειονότητα αγοράζει μηχάνημα για ανα ακούει μουσική. Υπάρχουν όμως οι μηχανάκηδες που δουλεύουν αντίστροφα. Δεν ακούν την μουσική αλλά το λογότυπο του μηχανήματος.

Γενικά πιστεύω ότι το χόμπυ της ενασχόλησης με την εικόνα και τον ήχο είναι ολίγον gay ,αφού ίσως είναι το μοναδικό το οποίο αφήνει εντελώς αδιάφορες τις γυναίκες και έχουμε την μανία να το "δείχνουμε" μόνο σε άντρες.

Το ίδιο συμβαίνει με τα αυτοκίνητα, τις μηχανές και άλλα hobby. Απλά οι γυναίκες έχουν άλλες προτεραιότητες (ψώνια κλπ κλπ)

 

[Korakakis Nicholas]

Σέβομαι τις απόψεις όλων και συμφωνώ με μερικών. Όμως εγώ έχω μια εντελώς διαφορετική διατύπωση της απάντησης στο ερώτημα που έκανε ο φίλος μας Γιώργος Mac.

Για εμένα λοιπόν, είτε μιλάμε για ηχητικά συστήματα, είτε για ρολόγια, είτε για αυτοκίνητα, είτε για έργα τέχνης, είτε για οτιδήποτε άλλο, το Hi End ...δεν έχει όρια τιμής και δεν πρέπει να έχει όρια τιμής.

Παράδειγμα 1: Μια Porsche 911 είναι Hi End αναμφισβήτητα. Ένα Subaru WRX Sti είναι και αυτό Hi End. Και τα δύο αμάξια, τρέχουν, στρίβουν, φρενάρουν και αφήνουν στόματα ανοικτά, το κάθε ένα για τους δικούς του λόγους. Και τα δύο είναι Hi End, όμως το ένα λίγο περισσότερο από το άλλο και γι’ αυτό κοστίζει πιο πολλά. Οι λόγοι βέβαια είναι προφανείς. Η Porsche, σύμφωνα με τα τεστ του ξένου τύπου, είναι πολύ καλύτερη σε θέματα παθητικής ασφάλειας, μεταπώλησης, οδηγηκής αίσθησης (υποκειμενικότητα του reviewer), αλλά και υψηλής αισθητικής ή αλλιώς "μούρης".

Αν ήθελα μόνο να τρέχω, να στρίβω και να φρενάρω, τότε θα έπρεπε να έπαιρνα το Subaru, αφού και με αυτό θα έκανα την δουλειά μου εξίσου καλά. Αν ήθελα όμως να έχω καλύτερη παθητική ασφάλεια (σύμφωνα με τα reviews), καλύτερη μεταπώληση, καλύτερη οδηγηκή αίσθηση και λίγες γκόμενες παραπάνω, τότε θα έπαιρνα την Porsche.

Όμως και τα δύο αμάξια είναι Hi End.

Τώρα, αν στο παιχνίδι με την Porsche και το Subaru, βάζαμε ένα απλό Golf, πλέον θα ήταν πολύ πιο εύκολο να βρίσκαμε κάποια σημεία διαφοροποίησης μεταξύ του Hi End και του Hi Fi, όπως το ότι το Golf δεν στρίβει, δεν τρέχει και δεν φρενάρει όπως η Porsche και το Subaru, όμως έχει καλύτερη παθητική ασφάλεια από το Subaru, έχει καλύτερους χώρους και από τα δύο, είναι πολύ πιο εμπορικό και κοστίζει πολύ λιγότερα.

Τα συμπεράσματα από αυτό το παράδειγμα είναι ότι:
- Υπάρχει Hi End
- Υπάρχει Entry Level Hi End (Golf), Hi End (Subaru WRX Sti), Ultra Hi End (Porsche)
- Το τι ζητάμε ως καταναλωτές θα καθορίσει την τελική μας επιλογή. Π.χ. θέλω χαμηλό κόστος και παθητική ασφάλεια (παίρνω Golf) ή θέλω κορυφαίες επιδώσεις και δεν με νοιάζει η παθητική ασφάλεια και το design (παίρνω Subaru), ή τα θέλω όλα χωρίς να με νοιάζει το κόστος (παίρνω Porsche).
- Το Yugo δεν είναι Hi End

Παράδειγμα 2: Ένα ηλεκτρονικό ρολόι μπαταρίας Casio, θα δείχνει την ώρα αλάνθαστα μέχρι να τελειώσει η μπαταρία του. Ένα Breguet, ένα Zenith, ένα Omega, ένα IWC κλπ. επειδή είναι αυτόματα, μπορεί να χάσουν και κανένα λεπτάκι. Αν κάποιος λοιπόν θέλει ακρίβεια στην ώρα, παίρνει Casio, αν κάποιος θέλει ρομαντισμό, τουρμπιγιόν, κορυφαίους μηχανισμούς, αίσθηση και γενικώς involvement, τότε παίρνει Zenith, Breguet κλπ.

Τι είναι για εσάς Hi End;;;

Παράδειγμα 3: Επί του θέματος μας, δηλαδή περί ήχου, για εμένα Hi End είναι το κάθε μηχάνημα ή ηχείο που πλησιάζει πολύ πιο κοντά στον αληθινό ήχο, ανεξαρτήτως κόστους.
Συμφωνώ ότι αυτό συνήθως επιτυγχάνεται από ακριβές μηχανές, όμως αυτό δεν είναι απαραίτητο, ενώ πολύ σημαντικό είναι και το ότι μεταξύ όλων αυτών των μηχανών και των ηχείων, υπάρχουν πολλές φάκες και φόλες.

Για αυτό το λόγο, να συγκρίνουμε πάντα τα μηχανήματα και τα ηχεία μας με το live και να βγάζουμε τα συμπεράσματα μας ακούγοντας.

 

[Γιώργος(MAC)Αναμουρλίδης]

ΩΡΑΙΟΤΑΤΑ

Σωστοί όλοι με τις απόψεις σας .

Μου αρέσει που η συζήτηση πραγματικά ανέβηκε σε άλλο επίπεδο,όπως ακριβώς ήλπιζα να γίνει ξεφεύγοντας από τα απλά και στερεότυπα χρηματικά πλαίσια.

Ετσι φιλοσοφική περισσότερο την σκεφτόμουν αυτήν την απάντηση,αλλά φοβόμουν ότι ήμουν η μειοψηφία.
Τώρα όμως καταλαβαίνω ότι έχω πραγματικά κάποιους συνομιλητές με τους ίδιους προβληματισμούς και ανησυχίες,με το ίδιο χόμπυ.

Ασπάζομαι και το ότι κάποιος φίλος έχει την ανησυχία ,του ότι αυτό το χόμπυ είναι καθαρά ανδρικό,όμως δεν θα συμφωνήσω,διότι υπάρχουν και γυναίκες που ασχολούνται,απλώς δεν τις βλέπουμε,ακόμη και εαν είναι η ίδια μας η γυναίκα,όμως κάποια στιγμή θα ήθελα να ανοίξω ένα ξεχωριστό θέμα επ'αυτού.

Μπορεί να μην είμαστε πολλοί που συμμετέχουμαι ενεργά στην συζήτηση,όμως βλέπω ότι αρκετοί περισσότεροι απο εμάς που γράσφουμε,μας διαβάζουν,και θα ήθελα εαν φυσικά είναι εύκολο να μας έλεγαν και την δικιά τους σκέψη.