Αυτοκίνητο μιας άλλης εποχής.

[TGD]

Γενικά η αισθητική των 80s στα αυτοκίνητα ήταν χάλια. Μόνο σπορ σκιά άντεχαν τόσο σφηνοειδέεοε γραμμές.

 

[Zizik]

Μόνο η Sprint ήταν όμορφη και αρμονική απ' αυτά της φωτό. Άθλια ποιοτικά.

Είχα Sud, Giulietta, Spider. Χάλια.

Επίσης, η ιδέα οτι μας φόρτωσαν με το ζόρι SUVs & crossovers είναι εντελώς λανθασμένη.
Αυτά θέλουν οι πελάτες ήδη απο το πρώτο Range, αυτά τους δίνουν.

 

[Abessalom]

Γενικά η αισθητική των 80s στα αυτοκίνητα ήταν χάλια. Μόνο σπορ σκιά άντεχαν τόσο σφηνοειδέεοε γραμμές.

κι όμως σε σύγκριση με τους "κομψούς", υποτίθεται, Ιταλούς, αρκετά γερμανικά έχουν μείνει κλασικά από το '80

πχ oi BMW E30, E28, η 190 (W201) της Μερτσέντες, ακόμη και η γοτθική W124 (E)

 

[notiskas]

Η 190/W201 και η E/W124 είναι βέβαια προϊόν ιταλικού design, δια χειρός του σπουδαίου Bruno Sako, που μας άφησε πριν λίγους μήνες.

Η Ε12, η πρώτη πεντάρα, είναι παιδί του Marcelo Gandini (και προσωπικά πάντα η Ε28 μου φαινόταν ως εκτεταμένο facelift της Ε12). Επισήμως η Ε28 είναι παιδί του Klaus Luthe, ο ίδιος σχεδίασε και την Ε30.

 

[gonis]

Γενικά η αισθητική των 80s στα αυτοκίνητα ήταν χάλια. Μόνο σπορ σκιά άντεχαν τόσο σφηνοειδέεοε γραμμές.

Ενώ τα σημερινά όμορφα …..και πανάλαφρα

 

[notiskas]

Η 90,μάλλον η πιο ασχημη Alfa ever
Τη φωτό την έβαλα για να δουμε την γκάμα τότε σε σχέση με το σήμερα και να θυμηθούμε πόσο πιο όμορφη ήταν η αυτοκίνηση χωρις τα SUV.

Η 90 προσωπικά μια χαρά μου φαίνεται, μόνη παραφωνία το ότι είναι στενή σε σχέση με το μήκος της (κουσούρια της πλατφόρμας). Η 6 π.χ. ήταν απείρως χειρότερη αισθητικά.

Κυρίως όμως ήταν ένα σπουδαίο επίτευγμα το ότι κατάφερε η Alfa ένα σχέδιο 13 ετών να δείχνει φρέσκο, χωρίς παρεμβάσεις στο σχήμα, την πλατφόρμα και τις εργαλειομηχανές - χωρίς αμφιβολία η 90 δείχνει αυτοκίνητο της εποχής της.

Μάλλον ατυχές, τα τρία πρώτα από αισθητικά αδιάφορα έως και άσχημα, τουλάχιστον για τους μη οπαδούς της φίρμας.

για την κλασική spider δεν το συζητώ ότι ήταν στα ομορφότερα έβερ, ακόμη και με την ασχημόκωλη, σε σχέση πάντα με την αρχική, φαστμπακ, επίσης gtv άντε πες και το sprint, αλλά πόσα τέτοια βλέπαμε να κυκλοφορούν ακόμη και τη δεκαετία του 80;

Προσωπικά την 75 δεν τη βρίσκω άσχημη, την 33 πρώτης γενιάς όμως ναι (η δεύτερης όμως μου αρέσει).

 

[Abessalom]

Η 190/W201 και η E/W124 είναι βέβαια προϊόν ιταλικού design, δια χειρός του σπουδαίου Bruno Sako, που μας άφησε πριν λίγους μήνες.

Η Ε12, η πρώτη πεντάρα, είναι παιδί του Marcelo Gandini (και προσωπικά πάντα η Ε28 μου φαινόταν ως εκτεταμένο facelift της Ε12). Επισήμως η Ε28 είναι παιδί του Klaus Luthe, ο ίδιος σχεδίασε και την Ε30.

Μάλλον είναι πρακτική των Γερμανών να μπολιάζουν τις γοτθικές καταβολές τους με την πνοή εκπροσώπων προερχομένων από κομψότερες κουλτούρες. Να θυμίσω και τον Paul Bracq με μεγάλη θητεία και στη Mercedes και στην BMW, ή ακόμη και τον Ιάπωνα, Ναγκασίμα (ας ευλογήσουμε λιγάκι τα γένια μας) με την Ε39 του.

Πάντως τα παραπάνω κατεξοχήν μοντέλα της δεκαετίας του '80, φαίνεται να έχουν γεράσει μάλλον καλά.

Πχ η W201 μου φαίνεται κομψότερη από ό,τι τότε. Άνετα θα οδηγούσα μια τέτοια τώρα. Αντίθετα, με άλφα 75, ούτε και να μη πλήρωναν. Χώρια που πιθανότατα θα μιλούσαμε για εντελώς σάπιο πράμα πλέον.

 

[notiskas]

Μάλλον είναι πρακτική των Γερμανών να μπολιάζουν τις γοτθικές καταβολές τους με την πνοή εκπροσώπων προερχομένων από κομψότερες κουλτούρες. Να θυμίσω και τον Paul Bracq με μεγάλη θητεία και στη Mercedes και στην BMW, ή ακόμη και τον Ιάπωνα, Ναγκασίμα (ας ευλογήσουμε λιγάκι τα γένια μας) με την Ε39 του.

Πάντως τα παραπάνω κατεξοχήν μοντέλα της δεκαετίας του '80, φαίνεται να έχουν γεράσει μάλλον καλά.

Πχ η W201 μου φαίνεται κομψότερη από ό,τι τότε. Άνετα θα οδηγούσα μια τέτοια τώρα. Αντίθετα, με άλφα 75, ούτε και να μη πλήρωναν. Χώρια που πιθανότατα θα μιλούσαμε για εντελώς σάπιο πράμα πλέον.

Ο Paul Bracq πράγματι είχε συμμετοχή και στην Ε12.

Ισχύει το ότι οι Mercedes του Sako έχουν γεράσει εξαιρετικά. Θεωρώ ότι βοηθάει το ότι έχουν "συντηρητικά προοδευτικό" σχεδιασμό (νεολογισμός δικός μου, θα εξηγήσω), καθώς για την εποχή τους έδειχναν σύγχρονα, αλλά δεν υιοθετούσαν πλήθος σχεδιαστικών τάσεων της εποχής με αποτέλεσμα αφενός να δείχνουν πιο σύγχρονα από συνομήλικά τους, αλλά και να δείχνουν πιο αριστοκρατικά από σύγχρονά τους που προσπάθησαν να φαίνονται ως αυτοκίνητα από το μέλλον.

Εκτός αυτού βέβαια βοηθάει και το ότι πρόκειται για εξαιρετικά κατασκευασμένα αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα όσα βλέπει κανείς στο δρόμο να είναι σε πολύ καλή κατάσταση - σπάνια θα δει κανείς Mercedes τελείως χρέπι, ενώ για τις 75 π.χ. ισχύει το αντίθετο.

Η 190Ε 2.3 16V είναι από τα τελευταία bargain που μπορεί να βρει κανείς στο χώρο του κλασικού αυτοκινήτου. Ένα πραγματικό homologation special, που σάρωσε στους αγώνες, ήταν εξαιρετικά σχεδιασμένο και κατασκευασμένο, με έναν εκπληκτικό κινητήρα με κεφαλή Cosworth (ο οποίος λανσαρίστηκε μία εποχή που τετραβάλβιδες κεφαλές με το ζόρι έβγαζαν η Ferrari και η Lamborghini), με καλό πεντάρι dogleg της Getrag και μπλοκέ διαφορικό, κατά γενική ομολογία είναι καλά στημένο και ωραίο στο δρόμο και βρίσκει μία κανείς με περίπου το 1/5 με 1/6 των χρημάτων που κοστίζει μία (πιθανότατα υποδεέστερη) Ε30 Μ3.

Και μία αλφα 75 θα μου άρεσε πάντως. Με το bodykit της evoluzione, μαύρη, με δερμάτινα Ρεκάρο, phone dial ζάντες, και ιδανικά με τον Busso.

 

[Abessalom]

Έχει ο μάστορας που πάω την Ε39 μου μια 190 2.3, που όλο την πειράζει ή προσπαθεί να τη φέρει.
Έχει μάλλον κακή φήμη στη χώρα μας ή πάντως στα μάτια μου, καθώς είχε γίνει αηδία ως σύμβολο (και εκεί, το φθηνότερο δυνατό, δεν έβγαζε μικρότερο η εταιρεία από το μοντέλο με τον αναιμικο 1800ρη) του νεοελληνικού νεοπλουτισμού που εθιξες στο διπλανό νήμα.

 

[notiskas]

Εξ ου και "μερσεντέκατονενήντα".

Είχε μία ο ιδιοκτήτης του ιδιωτικού σχολείου στο οποίο πήγαινα στο δημοτικό στη Θεσσαλονίκη, 35+ χρόνια πριν - καγκουρεμένη κιόλας (με τη μεγάλη μάσκα μπροστά που κάλυπτε και μέρος των φαναριών).

Ούτως ή άλλως βέβαια οι Mercedes, δεν ήταν αυτοκίνητα επιδόσεων, σάμπως πριν την 190 οι βασικές εκδόσεις της 200Ε ήταν τίποτα σβέλτες με τα (με το ζόρι) 100 άλογα για ενάμιση τόνο; Ή μήπως ακόμη χειρότερα οι Diesel εκδόσεις με τα 55-60 άλογα;

Νομίζω ότι αντικειμενικά πάντως ήταν επιλογή όχι ορθολογική αλλά "κύρους". Από ότι καταλαβαίνω εκείνη την εποχή κόστιζε τα ίδια περίπου με την 518, η οποία ήταν αυτοκίνητο μεγαλύτερης κατηγορίας. Σε κάθε περίπτωση, είτε για την Ε28, είτε για την Ε34, αν είχα να επιλέξω ανάμεσά τους εκείνη την εποχή θα επέλεγα την BMW.

Αλλά αντικειμενικά το αμάξι ήταν εξαιρετικό, διαστημόπλοιο. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι βγήκε το ίδιο έτος με την ανταγωνιστική Ε30, η οποία έδειχνε να είναι μία γενιά παλιότερη.

 

[tigergreg]

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΡΗΓΟΡΟ ΣΕΡΜΕΝΤΕ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ 300 ΧΛΜ

ΗΤΑΝ Η W124 AMG 5,6L ΚΑΙ ΕΒΑΛΕ ΝΕΑ ΟΡΙΑ ΣΤΑ ΣΕΝΤΑΝ ΣΠΟΡ.

ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΕΥΘΕΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ ΣΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΔΕΙΟ ΔΡΟΜΟ

ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΜΕ 180 ΜΕ ΕΦΤΑΝΕ ΣΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΑΣΕ

ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ BRABUS ROCKET!!!

ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΓΡΗΓΟΡΗ.....

 

[Snow Whitty]

Πάλα καλά που δεν περπάταγε και η μπυραρία και πρόλαβες να κάνεις δυο κλικ.

Και ήπια και μια από τις μπυρες τους ( 0,3)!

 

[rose.athens]

 

[notiskas]

View attachment 365441 View attachment 365442

Μέχρι 10-15 χρόνια πριν, η αξία τους ήταν τόσο "χαμηλή" (για Ferrari της δεκαετίας του 60 με το όνομα 250), που αρκετοί τις αγόραζαν για να τις διαλύσουν και να φτιάξουν από τα ανταλλακτικά κάποια ρέπλικα από κάποιο από τα πραγματικά επιθυμητά και πάντα πανάκριβα μοντέλα της εταιρείας της εποχής (250 GT SWB, GTO, California Spyder, Testarossa). Κάποιοι έπαιρναν απλώς κινητήρα, κιβώτιο, διαφορικό, άξονα, μέλη ανάρτησης, φρένα, όργανα από το ταμπλό και άφηναν το υπόλοιπο αμάξι ως είχε, άλλοι έπαιρναν και το σασί και του έκαναν κοπτοραπτική.

Στις ΗΠΑ ένας τύπος είχε βρει ένα αμάξωμα σε καλή κατάσταση, και του είχε φτιάξει custom σασι (στις ΗΠΑ επειδή ο τίτλος ιδιοκτησίας πάει στο αμάξωμα και όχι το σασί, υπάρχουν πολλές βιοτεχνίες που φτιάχνουν custom σωληνωτά σασί για διάφορα αμερικανικά κλασικά αυτοκίνητα, από hot rod σε Ford του μεσοπολέμου μέχρι Corvette και muscle cars των 60s-70s), και την εξόπλισε με κινητήρα και μετάδοση από Chevrolet.

Μία άλλη ιστορία, ήταν για μία πολύ πιο σπάνια από την GTE (250 Boano), επίσης λιγότερο επιθυμητή και ακριβή από τις πιο προβεβλημένες κλασικές Ferrari, την οποία πήρε κάποιος τη δεκαετία του 80, όταν τα επιθυμητά μοντέλα άρχισαν να αγγίζουν κόστη εκατομμυρίων, την έδωσε σε έναν τεχνίτη στην Ιταλία ο οποίος του την έκανε ίδια με Testarossa, και πέταξε το αμάξωμα σε ένα στάβλο για 30 και βάλε χρόνια. Κάποια στιγμή οι Boano άρχισαν να αξίζουν περισσότερα χρήματα από όσο άξιζε μία ρέπλικα Testarossa της δεκαετίας του 80, οπότε πλήρωσε κάποιους τεχνίτες να την επαναφέρουν με το αμάξωμα που είχαν παρατήσει στο στάβλο, και πούλησαν το αμάξωμα της ρέπλικα για κάποιες χιλιάδες δολάρια. Αυτό το αγόρασε κάποιος και έφτιαξε μία ρέπλικα Testarossa πάνω σε σασί από κλώνο του Lotus 7, την οποία μετά πούλησε για 70.000 λίρες.

 

[rose.athens]

Καγκουριές σε Ferrari.... Κάποιοι νομίζουν ότι ξέρουν καλύτερα.

 

[tigergreg]

ΟΙ ΒΙΟΤΕΧΝΙΕΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΩΝ ΚΑΙ CUSTOM ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΕΣ.....

 

[TGD]

Υπάρχουν μπόλικα reality στη Nova με αυτό το θέμα. Ακόμα και πολύ εξειδικευμένες, όπως αυτοί που αναπαλαιώνουν μόνο Chrysler των 60s-70s.

 

[w@tcher]

Όσα χρόνια και αν περάσουν θέλω τα αυτοκίνητά μου να είναι όσο πιο στοκ και γνήσια μπορούν.
Ευτυχώς το συναίσθημα αυτό το είχα από μικρός αποφεύγοντας μετατροπές και μου έχει βγει μόνο σε καλό.