Τι νόστιμο θα φάτε σήμερα;

[costas EAR]

κοκκινιστό μουσκάρι

Κρίμα το κρέας, σα χαρτί θα γίνει.
Γεύση από χαρτόνι. Βρεγμένο με ντομάτες.

 

[JOHN MARKOU]

Γιατί ?

 

[Artemios]

Παστίτσιο

 

[costas EAR]

Γιατί ?

Το πολύ βράσιμο με ντομάτα αφαιρεί πρακτικά όλη τη γεύση του κρέατος, λιώνει όλο το λίπος που πάει στο ζουμί, οπότε μένει στεγνή μυϊκή ίνα, ένα εντελώς άνοστο πράμα, το λέω χαρτόνι.

Για ρύζι ας πούμε, προτιμώ συκώτι ελαφρώς ψημένο στο τηγάνι με κρασί, κι όχι σπατάλη κρέατος.

Το κρέας πρέπει να διατηρήσει το λίπος του ανέπαφο για να έχει τη γεύση του.

Για πλήρη γεύση, να καταλάβεις το κρέας που έχεις, θέλει να'ναι προς το ωμό, και ποτέ μέσα σε νερό να βράζει. Στο βραστό, μόνο το ζουμί (μπορεί να) αξίζει γευστικά. Το κάνεις κύβο κνορ ένα ωραιότατο κρέας, αντί να το φας ως έχει, σαν πραγματικό κρέας.

 

[abcd]

Γιατί ?

Γιατί κλάνει το γατί!

 

[costas EAR]

υπόψιν, χωρίς sub

Χωρίς σαμπ είναι σα κοκκινιστό χωρίς κρέας.

Πίτα γύρο, χωρίς γύρο.

Γεμιστά χωρίς ρύζι. Μπουγάτσα κρέμα χωρίς κρέμα, και μπουγάτσα τυρί χωρίς τυρί.

Και το παγωτό, λιωμένο από χθες.

Άσε μας παιδάκι μου.

 

[pankrok]

κεράσαμε το μαγαζί ΣΚΕΠΑΣΤΕΣ , το βρήκαμε καλή ιδέα, με συνειρμό.

 

[bretsos]

Το πολύ βράσιμο με ντομάτα αφαιρεί πρακτικά όλη τη γεύση του κρέατος, λιώνει όλο το λίπος που πάει στο ζουμί, οπότε μένει στεγνή μυϊκή ίνα, ένα εντελώς άνοστο πράμα, το λέω χαρτόνι.

Για ρύζι ας πούμε, προτιμώ συκώτι ελαφρώς ψημένο στο τηγάνι με κρασί, κι όχι σπατάλη κρέατος.

Το κρέας πρέπει να διατηρήσει το λίπος του ανέπαφο για να έχει τη γεύση του.

Για πλήρη γεύση, να καταλάβεις το κρέας που έχεις, θέλει να'ναι προς το ωμό, και ποτέ μέσα σε νερό να βράζει. Στο βραστό, μόνο το ζουμί (μπορεί να) αξίζει γευστικά. Το κάνεις κύβο κνορ ένα ωραιότατο κρέας, αντί να το φας ως έχει, σαν πραγματικό κρέας.

Δεν στο έχουν μαγειρέψει έτσι όπως το σιάχνω και γιαυτό έχεις τόσο λανθασμένη άποψη

 

[Kotsidis John]

 

[Decembered]

 

[sportteo]

Μέτρια πράγματα στον Σαββίκο καλά που χαζέψαμε τη βιτρίνα στο απέναντι μαγαζί με τα εξωτικά φρούτα

 

[xfader]

 

[wizzy]

Μέτρια πράγματα στον Σαββίκο

Αυτός ο Σαββίκος (έχει καιρό που) ήρθε και στην Κύπρο και μάλιστα στην πόλη/περιοχή που μένω. Ίδια εντύπωση έχω. Του έδωσα δύο (2) ευκαιρίες - και στις δύο δεν ξεπέρασε τη μετριότητα. Δεν κατάλαβα το όλο hype. Δεν του έδωσα άλλη ευκαιρία.

 

[bretsos]

View attachment 332610

Επιτέλους και ένα φαΐ της προκοπής

Είδα σένα, ζήλεψα και έσιαξα για βραδινό

 

[abcd]

 

[abcd]

Οι φακές μου αρέσουν αν φτιαχτούν σωστά.

Ε όχι και σούπα οι φακές, που γίνονται μια απίστευτη σαλάτα!

 

[bretsos]

Εγω που δεν είμαι κακορίζικος τις τρώω όπως να ναι, ακόμα και άβραστες, σαν ξερό καρπό

 

[abcd]

Πιάσε μια χωριάτικη σαλάτα σούπα!

 

[Σταύρος Λαγκαδιανός]

Απαλλοτριωμένο από το φέσιμπουκ:

Τι μπάμιες ρε μάνα, σοβαρά τώρα;
Μεσημέρι. Μπαίνεις στο σπίτι. Κάτι στραβό υπάρχει στην ατμόσφαιρα. Ο αέρας έχει μια μυρωδιά από λάθος. Όχι λάθος. ΛΑΘΟΣ. Η μυρωδιά της απόγνωσης έρχεται απ' την κουζίνα. Η μάνα σου ή η γιαγιά σου ή ο πατέρας σου ή η αδερφή σου ή η κοπέλα σου -ίσως και όλοι αυτοί μαζί- στέκονται πάνω απ' το σώμα του εγκλήματος. Στο χέρι τους μια κουτάλα. Επάνω της, μια αηδία. Κάνεις το λάθος να ρωτήσεις:
"Τι μυρίζει;"
"Φαγητό".
"Τι φαγητό;"
"Το αγαπημένο σου". Κι ύστερα, σχεδόν αμέσως, η επόμενη φράση. Πάντα η ίδια, πάντα για να καλύψει το ψέμα τους. "Πρέπει να φάμε και κανένα λαχανικό, εντάξει;"
"Τι φαγητό;" ξαναρωτάς, σίγουρος πια για την απάντηση.
"... ... Μπάμιες". Κάθε φορά ξέρεις. Κάθε φορά ελπίζεις. Κάθε φορά η αλήθεια σε χτυπάει κατάστηθα. Προσπαθείς να ρωτήσεις ψύχραιμα. Πάντα η ίδια απορία. Πάντα η ίδια απόγνωση... Και κυρίως, γιατί; Σκέψου το λίγο. Ένα φαγητό μπορεί να 'ναι σάπιο με πολλούς τρόπους. Μπορεί, ας πούμε, να 'χει σπόρια. Ή, ξέρω 'γω, τρίχες. Ή σάλια. Ε, οι ρουφιάνες οι μπάμιες τα 'χουν και τα τρία! Και τρίχες, και σάλια, και σπόρια, τζακ - ποτ, 3-0, όβερ, πάρε τα λεφτά και τράβα να φας τίποτα που να τρώγεται. Κάτι που να αξίζει τα 3000 χρόνια πολιτισμού που έχει αναπτύξει η ανθρώπινη κουζίνα. Θες λαχανικό; Φάε λαχανικό. Αλλά φάε ένα λαχανικό που δεν ντρέπεται να κυκλοφορήσει στη Φρουτοπία. Ένα λαχανικό που να 'χει βγει στη ζωή του ένα δυο δροσερά ραντεβού. Ένα λαχανικό που δεν θυμίζει Σεφερλή κάθε φορά που το κοιτάς. Έπειτα, είναι και το άλλο. Όλα τα λαχανικά έχουν τα κουμπιά τους. Στο σπανάκι βάζεις ρύζι, κάτι γίνεται. Τις φακές τις κάνεις σαλάτα, στρώνουν. Μέχρι και στον αρακά πετάς κοτόπουλο και μια χαρά τρώγεται. Στις μπάμιες διάολε βάζεις κοτόπουλο και χαλάει το κοτόπουλο! Μέχρι και τη χρυσή αλλαγή, τον Όλε Γκούνα Σόλτσκιερ των φαγητών, τη φέτα να ρίξεις στο παιχνίδι, πάλι τζίφος η δουλειά. Τσεκάρει η φέτα τις μπάμιες, της γυρνάν τα μάτια ανάποδα: "Όπα, αδερφέ! Έχω κι ένα όνομα στην πιάτσα. Με τέτοια μάπα δεν κάθομαι στο ίδιο πιάτο. Δηλαδή, έλεος κάπου". Κι εσύ την αναγκάζεις, κι εκείνη κλείνει τη μύτη και βουτάει μέσα στη σάλτσα της φρίκης, κι αυτό θα 'πρεπε να 'ναι ποινικά κολάσιμο σ' ένα δίκαιο, νόστιμο κόσμο. Να χαλάμε δηλαδή τη φέτα, για να (μην) κάνουμε καλό το σίχαμα. Κρίμα δεν είναι;
Και λεξιλογικά να το δεις...
... το πράγμα βρομάει. Πραγματικά, έχεις ακούσει ποτέ να χρησιμοποιούν τη μπάμια σαν παράδειγμα για κάτι καλό; Θες να πεις ότι ένα οικόπεδο μετράει; Λες φιλέτο. Θες να πεις ότι ένα κορίτσι είναι γλυκό; Λες λουκούμι. Και ντάξει, υπάρχουν και μικρομεσαία φαγητά που απλώς δεν τ' αναφέρει κανείς ποτέ. Θέλω να πω, δεν λες: "πω πω τι αμαξάρα, σπανακόρυζο!". Αλλά ούτε και για κακό το λες το σπανακόρυζο. Άμα σου πω όμως "ο Γιαννάκης... μπάμιας!", τι καταλαβαίνεις; Μάπα το παλικάρι. Ε, γίνεται ρε μάστορα να 'ναι μάπα το παλικάρι και να 'ναι ντάξει το φαΐ; Δεν γίνεται, πώς να το κάνουμε!
Στο τέλος τέλος, φίλε μου, ξέρω την αλήθεια και ξέρεις ότι την ξέρω. Μόνο για ένα λόγο αξίζει να φας μια μπάμια. Για να μην έχει ψυχολογικά ανάμεσα στ' άλλα ζαρζαβάτια. Είσαι λοιπόν ευαίσθητος. Μπράβο σου! Εγώ απ' την άλλη, έχω μετατραυματικό σοκ και ΔΕΝ ΛΥΠΑΜΑΙ ΤΗ ΜΠΑΜΙΑ. Ούτε λίγο. H μπάμια δεν είναι θύμα. Η μπάμια είναι νταής που τραμπουκίζει τη γεύση των ανθρώπων.
Τι μπάμιες ρε μάνα, σοβαρά τώρα;
Το πιο πεταμένο φαΐ της γης βρίσκει επιτέλους το κείμενο που του αξίζει.
Ηλίας Γεροντόπουλος

 

[wizzy]

Πόση αλήθεια σε ένα μικρό κείμενο.